Podgląd częściowego tekstu
Pobierz Integracja walutowa - Notatki - Ekonomia Międzynarodowa i więcej Notatki w PDF z Zarządzanie zasobami ludzkimi tylko na Docsity!
Dr izabela Zawiślińska Formy integracji walutowej Ostatnie dziesięciolecia przyniosły znaczny rozwój dorobku icorelycznego z zakresu integracji wałutowej. Różne koncepcje i podejścia teoretyczne OCA wskazują na złożoność i wieloaspektowość tego zagadnienia. Akcentują jednocześnie różnorodne kryteria warunkujące udany proces integracji walutowej. Pierwsi autorzy — R.A. Mundell, P. B. Kenen i R. I. MeKinnon kładli nacisk na stronę realną gospodarki, proponując jedno kryterium, według którego powinno oceniać się optymalność obszaru walutowego. Druga generacja teorii skupia się na czynnikach nominalnych, jak konwergencja stóp inflacji, czy poziom integracji finansowej. Podejmowano także próby całościowego spojrzenia na koszty i korzyści związane z usztywnieniem kursów walutowych i wprowadzeniem wspólnej waluty. Wraz z rozwojem teorii na pierwszy plan zaczęło wychadzić kryterium symetryczności szoków gospodarczych, będące syntetycznym miernikiem optymałności. Lata 80. i 90. przyniosły dalszą ewolucję poglądów dotyczących korzyści i kosztów integracji walutowej. W ramach nowego nurtu teorii OCA zainicjowano badania nad kwantyfikacją stopnia realizacji niektórych kryteriów. Pozwoliło to na bardziej konkretną ocenę możliwości poszezegółnych państw na przystąpienie do unii walutowej. Możliwe stało się także porównywanie stopnia spełnienia poszczególnych kryteriów stawianych przez teorię OCA zarówno w ujęciu historycznym jak i międzynarodowym. Rozwój tcorii byl w dużej mierze uwarunkowany praktycznymi przesłankami realizowania we współczesnej gospodarce Światowej inicjatyw walutowych. Było to szczególnie widaczne podczas poszukiwania nowego ładu walutowego po rozpadzie systemu z Brettoa Woods. Obecnie dyskusje na temat form integracji walutowej połączone są % procesem globalizacji i ewolucji znaczenia poszczególnych podmiotów w gospodarce światowej i układzie stosunków międzynarodowych. Dążenie do objęcia całego globu siecią powiązań handlowo-finansowych inspiruje do działań liberalizacyjnych w tym obszarze. Jednocześnie w stosunkach międzynarodowych coraz większe znaczenie zaczynają odgrywać podmioty, których podstawowym celem działania jest zysk, x motywem działania rachunek ekonomiczny. Nie może więc dziwić fakt, że jednym ze spóśobów oddziaływania na użyskiwańie zadowalających wyników finansowych jest ograniczanie kosztów transakcyjnych i ryzyka kursowego. Uzyskanie takich efektów możliwe jest dzięki ograniczeniu ilości walut będących podstawą rozliczania transakcji w obrocie międzynarodowym. Tworzenie walut regionalnych, a być może w przyszłości waluty głobalnej znajduje się także w obszarze zainteresowania podstawowego podmiotu stosunków międzynarodowych — państw. Nowy układ międzynarodowy cechuje się wzrostem niepewności, nieprzewidywalności a tym sumym rośnie szeroko rozumiane ryzyko. Ograniczenie choćby tylko pewnych elementów tego ryzyka może przyczynić się do poprawy i stabilizacji sytuacji. Integracja wałutowa z punktu widzenia państw przynosi korzyści zarówno w wymiarze politycznym jak i ekonomicznym. Państwa zaangażowane w ten proces są bowiem w stanie, od strony technicznej, być przeciwwagą dła podmiotów transnarodowych czy globalnych działań spekulacyjnych. W sytuacjach kryzysowych mogą indywidualnie liczyć na automatyczne wsparcie ze strony współpartnerów. Inicjatywy walutowe, w które mogą zaangażować się podmioty stosunków międzynarodowych mogą przybierać różną formę - dolaryzacji i unii walutowej. 2. Unia walutowa i jej fonny Jedną z najbardziej skomplikowanych a zarazem prestiżowych form integracji walutowej w wymiarze horyzontalnym jest unia walutowa. W powszechnej apinii wydaje się ona także jedyną trwałą i skuteczną formą powiązań walutowych we współczesnej gospodarce światowej. Godząc się z tym sformułowaniem, mogącym jednak wywoływać pewne kontrowersje, należy uzmysłowić sobie, że nie jest to pojęcie jednolite czy jednoznaczne. Okazuje się bowiem, że korzystając z tego zwrotu możemy mieć na myśli odmienne zasady fumkcjonowania, jak również mechanizmy regulacji w ramach przedsięwzięcia walutowego. Unia walutowa jest najczęściej definiowana jako następstwo a jednocześnie etap integracji gospodarczej i politycznej. Trzeba jednak pamiętać, że może ona poprzedzać unię ekonomiczną i być postrzegana jako uarzędzie służące zacieśnianiu współpracy gospodarczej i politycznej a niekiedy wręcz ją warunkować. Odnosząc się do dominującego podejścia teoretycznego stosunkowo często można spotkać się z sugestią, że unia to kóordynacja a następnie unifikacja szeroko rozumianej polityki gospodarczej rozszerzona o politykę walutową. Oznacza ta więc tworzenie się jakościowo nowego organizmu gospodarczego, W ramach którego oprócz pełnej liberalizacji w zakresie przepływu towarów i usług oraz czynników produkcji następuje realizacja wspólnych sektorowych polityk gospodarczych, wspierana przez jednolitą politykę walutową zarówno na rynku wewnętrznym ugrupowania, jak i w jego stosunkach zewnętrznych. Jednak nawci w tak określonym podejściu możemy wyróżnić kilka rozwiązań techniczno- organizacyjnych. Unia walutowa może oznaczać sytuację, w której do obiegu zostaje wprowadzony nowy pieniądz regionalny, zastępujący po niezbędnych zmianach i dostosowaniach techniczno-organizacyjnych docsity.comi 
