Interakcja społeczna - Notatki - Psychologia - Część 2, Notatki z Psychologia

Pobierz Interakcja społeczna - Notatki - Psychologia - Część 2 i więcej Notatki w PDF z Psychologia tylko na Docsity!

Tak wi ę

c gesty innych ludzi staj

ą^ si ę^ czym

w rodzaju lustra, w którym widzimy w

ł asne

odbicie w pewnym sensie wszyscy jeste

ś my

odbiciem w zwierciadle, z tym, ze zwierciad

ł o

znajduje si

ę^ w gestach innych ludzi. W ka

ż dej

sytuacji uzyskujemy obraz siebie samych, alerównie

ż^ wnosimy do niej bardziej stabilnie

i trwa ł e wyobra

ż enie o sobie, jako okre

ś lonym

rodzaju osoby czy te

ż^ obiektu.

Ka ż dy z nas posiada owo wyobra

ż enie o sobie

i stara si

ę^ zinterpretowa

ć^ gesty innych w taki

sposób, aby do niego pasowa

ł y, oraz kierowa

swoim post

ę powaniem,

ż eby go nie zniszczy

W ten sposób nasze dzia

ł ania w wi

ę kszo ś ci

sytuacji s

ą^ do ść^ spójne, poniewa

ż^ d ąż ymy

do podtrzymywania swojego wyobra

ż enia

o sobie jako okre

ś lonym rodzaju osoby.

Zaczynamy zachowywa

ć^ si ę^ w sposób

przewidywalny i dzi

ę ki temu inni mog

dostosowa

ć^ do nas swoje reakcje.

Taki sposób patrzenia na interakcj

ę^ nazywany

dramaturgi

ą , a termin ten spopularyzowa

ł

wspó ł czesny socjolog Erving Goffman.Goffman wykorzysta

ł^ analogi

ę^ do teatru i sceny

wprowadzaj

ą c ró ż nice pomi

ę dzy scen

ą^ a kulisami

interakcji. Na scenie ludzie kontroluj

ą^ ś wiadomie

gesty i manipuluj

ą^ nimi, by wywo

ł a ć^ po żą dane przez

siebie odpowiedzi innych- takie, które podtrzymaj

ą

ich wyobra

ż enie o sobie i odpowiadaj

ą^ normatywnym wymaganiom danej sytuacji.

Natomiast za kulisami odpr

ęż aj ą^ si ę^

i mog ą^ pozwoli

ć

sobie na odrobin

ę^ prywatno

ś ci w towarzystwie, które

równie ż^ wie, czego wymaga od nas wej

ś cie na scen

ę.

Wi ę kszo ść

interakcji sp

ę dzamy na przemieszczaniu si ę^ tam i z powrotem pomi

ę dzy kulisami a scen

ą. Je ś li

kto ś^ w to w

ą tpi, niech przyjrzy si

ę^ swoim w

ł asnym

codziennym zaj

ę ciom. Jeste

ś my za kulisami, kiedy

przygotowujemy si

ę^ do wyj ś

cia na uczelni

ę , za ś

znajdujemy si

ę^ na scenie, kiedy siedzimy na zaj

ę ciach

albo na zebraniu zwi

ą zku studenckiego.

Dramaturgia wskazuje nam tak

ż e bardzo wa

ż ny aspekt

ka ż dej interakcji, a mianowicie pos

ł ugiwanie si

ę

w czasie jej trwania fizycznymi rekwizytami. Jednymz nich jest zawsze nasze cia

ł o oraz jego uk

ł ad podczas

interakcji. Grupa ludzi tworz

ą ca ciasny kr

ą g w czasie

interakcji przekazuje co

ś^ w ten sposób tym, którzy znajduj ą^

si ę^ poza owym kr

ę giem (dwoje ludzi

spaceruj ą

cych bardzo blisko siebie i dotykaj

ą cy si ę

nawzajem nawi

ą zuje ca ł

kiem inny rodzaj interakcji ani ż eli para, która zachowuje pewn

ą^ odleg ł o

ść

mi ę dzy sob

ą ).

Tak wi ę

c pozycja w jakiej znajduj

ą^ si ę^ nasze

cia ł a, jest gestem, który „co

ś^ mówi”

o przebiegu interakcji; wykorzystujemy ów„j ę zyk cia

ł a”- pozycje, spojrzenia, dotyk – donadawania znacze

ń^ temu, co si

ę^ dzieje.

Innym rekwizytem s

ą^ przedmioty umieszczone

w przestrzeni – sto

ł y, krzes

ł a i wszystkie inne

przedmioty fizyczne, które komunikuj

ą^ co ś^ na

temat interakcji. Wyk

ł adowca, który siedzi na

stole nawi

ą zuje ca

ł kiem odmienn

ą^ interakcj

ani ż eli ten, który stoi sztywno na podium.W bardziej osobistych interakcjach za

ś^ cz ę sto

wznosimy lub likwidujemy fizyczne bariery,aby zakomunikowa

ć^ dystans lub blisko

Jeszcze innym rekwizytem jest ubranie, któremówi wiele o tobie, a w konsekwencji nadajeokre ś

lon ą^ struktur

ę^ interakcji. Odmiennie

reagujemy na profesora w garniturze ikrawacie, a inaczej na ubranego w swobodny,nieformalny strój. Strój ubierania si

ę^ –

noszenie emblematów studenckich zrzesze

oznak sportowych czy napisów na koszulkachwszystko to w subtelny sposób wp

ł ywa na

przebieg interakcji.

^ Dzi ę ki temu zachowanie ka

ż dego cz ł

owieka staje si

ę

spójne i logiczne oraz u

ł atwia uporz

ą dkowanie

i dopasowywanie si

ę^ zachowa

ń. Oczywi

ś cie, jak

podkre ś la

ł^ Erving Goffman, to, co si

ę^ dzieje na

scenie, mo

ż e by ć^ zwodnicze i wykorzystywane do manipulowania odbiorcami, tak jak w przypadkupostawionego przed s

ą dem „z ł

odziejaszka”, który tak

gra na scenie,

ż eby ukry

ć^ prawdziwe intencje sk ł aniaj ą

ce go do kradzie

ż y.

Każdy z nas od czasu do czasu tak post

ępuje,

mam nadziej

ę,^ że w znacznie mniejszym

stopniu, ale ci

ągle przy

łapujemy si

ę^ na tym,

że to, co prezentujemy na scenie, nie zawsze

jest całkiem prawdziwe.