






























Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
W wyniku przyłączenia reszty fosforanowej do nukleozydu powstaje nukleotyd. Page 9. Kwas deoksyrybonukleinowy (DNA): łańcuchy polinukleotydowe. Łańcuch ...
Typologia: Ćwiczenia
1 / 38
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Tymon Rubel
Zakład Elektroniki Jądrowej i Medycznej
Instytut Radioelektroniki i Technik Multimedialnych PW
Makromolekułami (makrocząsteczki)
Makromolekułami (makrocząsteczki) określa się bardzo duże cząsteczki chemiczne,
określa się bardzo duże cząsteczki chemiczne,
złożone z więcej niż tysiąca atomów. Często mają one postać
złożone z więcej niż tysiąca atomów. Często mają one postać polimerów
polimerów powstałych
powstałych
w wyniku łączenia (polimeryzacji) jednego lub kilku rodzajów mniejszych jednostekw wyniku łączenia (polimeryzacji) jednego lub kilku rodzajów mniejszych jednostek
podstawowych, czyli
podstawowych, czyli monomerów
monomerów .
Dla życia w znanej nam postaci podstawowe znaczenie mają 4 grupy makromolekuł:
Dla życia w znanej nam postaci podstawowe znaczenie mają 4 grupy makromolekuł:
węglowodany;
węglowodany;
lipidy;
lipidy;
kwasy nukleinowe;
kwasy nukleinowe;
białka.
białka.
W zakresie zainteresowania inżynierii genetycznej pozostają przede wszystkim dwa
W zakresie zainteresowania inżynierii genetycznej pozostają przede wszystkim dwa
rodzaje biopolimerów:
rodzaje biopolimerów: kwasy nukleinowe (zbudowane z nukleotydów)
kwasy nukleinowe (zbudowane z nukleotydów) oraz
oraz białka
białka
(składające się aminokwasów)
(składające się aminokwasów) .
Kwas deoksyrybonukleinowy (DNA)
Kwas deoksyrybonukleinowy (DNA) jest liniowym, nierozgałęzionym polimerem
jest liniowym, nierozgałęzionym polimerem
złożonym z czterech rodzajów
złożonym z czterech rodzajów deoksyrybonukleotydów
deoksyrybonukleotydów .
Elementami składowymi każdego z deoksyrybonukleotydów są:
Elementami składowymi każdego z deoksyrybonukleotydów są:
2'-deoksyryboza
2'-deoksyryboza (cukier prosty o pięciu atomach węgla, czyli tzw. pentoza);
(cukier prosty o pięciu atomach węgla, czyli tzw. pentoza);
grupa fosforanowagrupa fosforanowa (złożona z jednej, dwóch lub trzech reszt fosforanowych);(złożona z jednej, dwóch lub trzech reszt fosforanowych);
22 ''
11 ''
4' 4'
3' 3'
5'
5'
jedna z czterech
jedna z czterech zasad azotowych
zasad azotowych .
Zasady purynowe
Zasady purynowe
Adenina (A)
Adenina (A)
Guanina (G)
Guanina (G)
Tymina (T)
Tymina (T)
Cytozyna (C)
Cytozyna (C)
Zasady pirymidynowe
Zasady pirymidynowe
2'-deoksyguanozyna (deoksyrybonukleozyd G)2'-deoksyguanozyna (deoksyrybonukleozyd G)
Cząsteczka złożona z cukru i zasady azotowej (w tym przykładzie guaniny) nazywa
Cząsteczka złożona z cukru i zasady azotowej (w tym przykładzie guaniny) nazywa
się
się nukleozydem
nukleozydem .
2'-deoksyguanozyno-5'-monofosforan (deoksyrybonukleotyd G, dGMP) 2'-deoksyguanozyno-5'-monofosforan (deoksyrybonukleotyd G, dGMP)
W wyniku przyłączenia reszty fosforanowej do nukleozydu powstaje nukleotyd.
W wyniku przyłączenia reszty fosforanowej do nukleozydu powstaje nukleotyd.
Łańcuch polinukleotydowy
Łańcuch polinukleotydowy powstaje dzięki
powstaje dzięki wiązaniom fosfodiestrowym
wiązaniom fosfodiestrowym łączącym
łączącym
atomy węgla 5' i 3' deoksyrybozy sąsiednich nukleotydów.
atomy węgla 5' i 3' deoksyrybozy sąsiednich nukleotydów.
Łańcuch ma dwa różne końce
Łańcuch ma dwa różne końce :
koniec 5'
koniec 5' (z grupą fosforanową)
(z grupą fosforanową)
koniec 3'
koniec 3' (z grupą hydroksylową
(z grupą hydroksylową)
Tym samym może on mieć dwie
Tym samym może on mieć dwie
różne orientacje
różne orientacje :
od końca 5' do końca 3'
od końca 5' do końca 3' (
od końca 3' do końca 5' (od końca 3' do końca 5' (3'3' →→ 5'5'))
Koniec 5'
Koniec 5'
Koniec 3'
Koniec 3'
Wiązanie fosfodiestrowe
Wiązanie fosfodiestrowe
A
A
C
C
T
T
G
G
Łańcuch polinukleotydowy
Łańcuch polinukleotydowy powstaje dzięki
powstaje dzięki wiązaniom fosfodiestrowym
wiązaniom fosfodiestrowym łączącym
łączącym
atomy węgla 5' i 3' deoksyrybozy sąsiednich nukleotydów.
atomy węgla 5' i 3' deoksyrybozy sąsiednich nukleotydów.
Łańcuch ma dwa różne końce
Łańcuch ma dwa różne końce :
koniec 5'
koniec 5' (z grupą fosforanową)
(z grupą fosforanową)
koniec 3'
koniec 3' (z grupą hydroksylową
(z grupą hydroksylową)
Tym samym może on mieć dwie
Tym samym może on mieć dwie
różne orientacje
różne orientacje :
od końca 5' do końca 3'
od końca 5' do końca 3' (
od końca 3' do końca 5' (od końca 3' do końca 5' (3'3' →→ 5'5'))
Sekwencja zasad zapisywana
Sekwencja zasad zapisywana
jest w kierunku
jest w kierunku 5'
(koniec 5')(koniec 5') AACCTTGG (koniec 3')(koniec 3')
Koniec 5'
Koniec 5'
Koniec 3'
Koniec 3'
Wiązanie fosfodiestrowe
Wiązanie fosfodiestrowe
Cząsteczki DNA najczęściej występują w postaci
Cząsteczki DNA najczęściej występują w postaci dwuniciowej helisy
dwuniciowej helisy .
Francis Crick
Francis Crick
Maurice Wilkins
Maurice Wilkins
Rosalind Franklin Rosalind Franklin
[www.wikipedia.org][www.wikipedia.org]
James Watson
James Watson
Nici polinukleotydowe (pasma) w podwójnej helisie DNA ułożone są antyrównolegle
Nici polinukleotydowe (pasma) w podwójnej helisie DNA ułożone są antyrównolegle
(jedna biegnie w kierunku 5'
(jedna biegnie w kierunku 5' →
druga w kierunku 3'
druga w kierunku 3' →
Cukrowo-fosforanowe części nukleotydów tworzą zewnętrzny szkielet helisy. Zasady
Cukrowo-fosforanowe części nukleotydów tworzą zewnętrzny szkielet helisy. Zasady
skierowane są do wewnątrz, a wiązania wodorowe pomiędzy nimi łączą obie nici.skierowane są do wewnątrz, a wiązania wodorowe pomiędzy nimi łączą obie nici.
Wiązania wodorowe
Wiązania wodorowe
Para zasad
Para zasad
Szkielet cukrowo- Szkielet cukrowo-
fosforanowy
fosforanowy
[T. A. Brown:[T. A. Brown: GenomyGenomy. PWN, 2009]. PWN, 2009]
5'5' 3'3'
Guanina (G)Guanina (G) – – Cytozyna (C)Cytozyna (C)
Adenina (A) Adenina (A) – – Tymina (T)Tymina (T)
Oba łańcuchy podwójnej helisy połączone są
Oba łańcuchy podwójnej helisy połączone są wiązaniami wodorowymi pomiędzy
wiązaniami wodorowymi pomiędzy
komplementarnymi parami zasad azotowych:
komplementarnymi parami zasad azotowych:
adenina łączy się z tyminą
adenina łączy się z tyminą ,
guanina łączy się z cytozyną
guanina łączy się z cytozyną .
Nici DNA mogą ulec rozdzieleniu (
Nici DNA mogą ulec rozdzieleniu ( denaturacji
denaturacji )
pod wpływem wysokiej temperatury
pod wpływem wysokiej temperatury
(około 80-
(około 80- °
C) lub czynników chemicznych.
C) lub czynników chemicznych.
Po usunięciu czynnika denaturującego następuje
Po usunięciu czynnika denaturującego następuje hybrydyzacja (renaturacja)
hybrydyzacja (renaturacja) , czyli
, czyli
samoistne łączenie się nici,
samoistne łączenie się nici, w sposób zgodny z regułami komplementarności
w sposób zgodny z regułami komplementarności .
Denaturacja
Denaturacja
Hybrydyzacja Hybrydyzacja
Tymon Rubel
Zakład Elektroniki Jądrowej i Medycznej
Instytut Radioelektroniki i Technik Multimedialnych PW
RYBOZA (RNA)
RYBOZA (RNA)
TYMINA (DNA)
TYMINA (DNA) URACYL (RNA)URACYL (RNA)
Kwas rybonukleinowy (RNA)
Kwas rybonukleinowy (RNA) jest polinukleotydem o strukturze podobnej do DNA,
jest polinukleotydem o strukturze podobnej do DNA,
jednak z dwoma wyjątkami:
jednak z dwoma wyjątkami:
cukrem wchodzącym w skład rybonukleotydów jestcukrem wchodzącym w skład rybonukleotydów jest rybozaryboza, a nie deoksyryboza;, a nie deoksyryboza;
występującą w DNA tyminę (T) zastępuje
występującą w DNA tyminę (T) zastępuje uracyl (U)
uracyl (U) , zasada pirymidynowa, która
, zasada pirymidynowa, która
może tworzyć parę komplementarną z adeniną (A).
może tworzyć parę komplementarną z adeniną (A).
DEOKSYRYBOZA (DNA)
DEOKSYRYBOZA (DNA)