

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Jak opinia publiczna przyczyniła się do zmian w społeczeństwie
Typologia: Prezentacje
1 / 3
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
W swojej pracy chciałbym się skupić na „Jesieni Ludów” w Europie. Co było jej genezą, jej przebiegiem oraz skutkami politycznymi jak i społecznymi jakie miała na naszym kontynencie. Sam termin - „Jesień Ludów”, miał nawiązywać do rewolucyjnego ruchu z 1848 roku - „Wiosny Ludów”. Główne wydarzenia odbywały się w Europie Środkowo-Wschodniej (tereny byłego NRD, Czechosłowacji, Polski, Węgier, Rumunii, Bułgarii oraz byłych republik sowieckich). W/w kraje doświadczony już były kilkudziesięcioma latami ogromnego wpływu głównego kraju patronackiego - ZSRS. Kraju, który w dużej mierze decydował o linii polityki wewnętrznej jak i międzynarodowej Stolic mu w pewnym sensie podległych. Mówiąc o Jesieni Ludów, często mamy na myśli ruchy rewolucyjne w krajach które w poprzednim akapicie wymieniłem. Musimy jednak pamiętać, że nastroje w samym ZSRS były dalekie od sielankowych. Społeczeństwo było sfrustrowane powolnym wzrostem wynagrodzeń, poziom życia obywateli był bardzo niski a nie zależał on jakości pracy. Było tylko kwestią czasu, kiedy w tak dużym państwie dojdzie do konfliktu na tle narodowościowym oraz religijnym. Z tego właśnie powodu afgańscy Mudżahedini pod hasłem dżihadu rozpoczęli antysowieckie powstanie. Śmierć Leonida Breżniewa pokazała, że problemem jest nawet wyłonienie
silnego następcy. Wyraźna przegrana w wyścigu zbrojeń ze Stanami Zjednoczonymi, podkopywała obraz niezwyciężonego mocarstwa w oczach jego obywateli. Dopiero wybór Michaiła Gorbaczowa na I Sekretarza Partii i jego plan przebudowy gospodarki (pierestrojka), były źródłem nadziei na poprawę swojego bytu dla mieszkańców ZSRS. W Europie Wschodniej powstały organizacje opozycyjne (np. KOR w Polsce, Karta 77 w Czechosłowacji), które zrzeszały niezadowolonych i „zmęczonych” komunistyczną władzą obywateli. Masowe protesty były często brutalnie tłumione przez służby porządkowe. Strajki w zakładach pracy (kopalnie, stocznie) nie obyły się bez ofiar w ludziach. W 13 grudnia 1981 roku gen. Wojciech Jaruzelski wprowadził w Polsce stan wojenny. Po dziś dzień ta decyzja dzieli historyków tego okresu. Dla jednych był zdrajcą Narodu polskiego, dla innych, ten rozkaz uchronił Polskę przed wprowadzeniem wojsk Sowieckich do naszej ojczyzny. Tysiące działaczy opozycyjnych było represjonowanych przez lata (kary więzienia, nękanie, wykluczenie). Jednakże upór i co raz większe niezadowolenie społeczeństwa sprawiło po latach, że władza musiała się ugiąć przed ludem. Efektem tego były obrady Okrągłego Stołu, podczas których uzgodniono między innymi przeprowadzenie pierwszych częściowo wolnych wyborów 4 czerwca 1989 roku. Po sromotnej klęsce Partii Komunistycznej stanowisko premiera objął działacz opozycyjny - Tadeusz Mazowiecki. Kulminacyjnym momentem zmian w krajach „Demo-Ludów”, była jesień 1989 roku. Wygrane wybory w Polsce były motywacją i kołem zamachowym dla działań rewolucyjnych w wielu krajach bloku wschodniego. W Czechosłowacji w wyniku tzw. aksamitnej rewolucji, władzę objął Vacłav Havel. Komuniści stracili także władzę na Węgrzech i w Albanii. Nie wszędzie jednak zmiana władzy odbyła się bezkrwawo. W Rumunii para prezydencka - Nicolae Ceaușescu i jego żona Eleną zostali straceni w pokazowym procesie. Obalenie komunistów i zmiana ustroju w Jugosławii doprowadziła do rozpadu kraju i krwawej wojny domowej.