Jan Kochanowski to poeta żyjący w XVI wieku. Był on sławionym humanistą, pisał
w języku polskim oraz po łacinie. Najbardziej znany jest ze swoich osobistych utworów –
Trenów. Jego twórczość charakteryzowała się stałymi nawiązaniami do Boga i filozofii
renesansowych. W swoich dziełach, mówił o przemijalności życia ludzkiego oraz istocie
wiary w naszej egzystencji. Hymn „Czego chcesz od nas panie...” to utwór skierowany do
Stwórcy, który jest podziękowaniem za dobra podarowane nam przez niego. Autor stosuje
lirykę inwokacyjną, natomiast podmiot liryczny jest zbiorowy i wypowiada się w imieniu
osób wierzących. Główną myślą tekstu jest wychwalanie Boga oraz wdzięczność za
wszystko co nam dał.
Utwór napisany jest w sposób, który mówi nam, że podmiot nie boi się Stwórcy,
rozmawia z nim swobodnie, ale ma również do niego szacunek. Wskazują na to liczne
formy II osoby liczby pojedynczej, zaimki osobowe oraz dzierżawcze i apostrofy, „Czego
chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?”. Autor charakteryzuje Boga, jako
wszechobecnego dobroczyńce. Jako stwórce, który jest hojny, dobry, łaskawy,
nieśmiertelny oraz jest panem wszystkiego, „Kościół Cie nie ogarnie, wszędy pełno Ciebie,
I w otchłaniach, i w morzu, na ziemi, na niebie”. Wykorzystany zostaje motyw deus artifex,
czyli Bóg stwórca. Można to łatwo zauważyć w strofach trzeciej i czwartej, które są
nawiązaniem do stworzenia świata w Księdze Rodzaju, „tyś fundament założył nieobeszłej
ziemi”, „Za twoim rozkazaniem w brzegach morze stoi”.Kochanowski pragnie w utworze
podkreślić, że Stwórce chwali nie tylko człowiek, ale i wszelka flora i fauna. Wszystko jest
mu wdzięczne, oddaje mu szacunek i jest mu posłuszne, „Tobie k'woli rozliczne kwiatki
Wiosna rodzi, Tobie k'woli w kłosianym wieńcu Lato chodzi.” Autor by to ukazać, stosuje
animizacje, inaczej ożywienie, nadaje pojęciom abstrakcyjnym cechy istot żywych, „Lato
chodzi”, „Wiosna rodzi”. W utworze stosowane są zarówno rymy, które mają na celu
sprawić by czytanie tekstu było łatwiejsze i przyjemniejsze, jak i anafory, np. Tobie, Czego,
które mają podkreślić przekaz zawarty w danym zdaniu. Obraz świata, jaki jest
wykreowany w hymnie, jest przyjazny człowiekowi. Cały stworzony przez Boga, specjalnie
dla śmiertelnego i podarowany mu jako prezent. Wszystko jest w nim pełne harmonii i
oddane Stwórcy. Ukazują to paralelizmy składniowe, zawarte w wierszu, które mają
ukazać piękno Boskiego dzieła. Innymi środkami stylistycznymi zawartymi w utworze,
które mają urozmaicić tekst i wzmocnić jego przekaz są między innymi liczne epitety,
„hojne dary”, „nieobeszłej ziemi”, „biały dzień”. Występuje również wiele wykrzyknień które
podkreślają istotność słów zawartych w hymnie oraz chwalą Boga, „Bądź na wielki
pochwalon, nieśmiertelny Panie!”. W utworze zawarta jest również prośba, skierowana do
Ojca, aby utrzymał On stan rzeczy jaki jest i miał ludzi w swojej opiece, „Chowaj nas, póki
raczysz, na tej niskiej ziemi”.
Można powiedzieć, że hymn Jana Kochanowskiego „Czego chcesz od nas Panie...”
to wielkie podziękowanie skierowane do dobrego Boga od wdzięcznych ludzi. Jest on
również skarbnicą wielu środków stylistycznych, które idealnie komponują się w tekście.
Uważam, iż autor wspaniale ukazał jak cudowny, ważny i hojny jest Bóg dla ludzi
wierzących – podmiotu zbiorowego, i jak wiele mu zawdzięczają.
