Jesteś w ciąży? Spodziewasz się dziecka?, Schematy z Anatomia

Pobierz Jesteś w ciąży? Spodziewasz się dziecka? i więcej Schematy w PDF z Anatomia tylko na Docsity!

Jesteś w ciąży?

Spodziewasz się dziecka?

Ciąża, poród i okres poporodowy w norwegii

Przygotowała położna Synne Holan

IS-1396 polsk

Wstęp

Kobiety zachodzą w ciążę, rodzą, karmią piersią i opiekują się dziećmi niemal tak samo na całym świecie, ale w różnych krajach inaczej zorganizowano programy opieki zdrowotnej dla kobiet w ciąży. Niniejsza broszura została przygotowana w celu przedstawienia informacji dotyczących opieki zapewnianej w Norwegii.

W broszurze można znaleźć następujące informacje:

• Gdzie uzyskać pomoc w czasie ciąży i informacje dotyczące porodu?
• Co dzieje się z ciałem kobiety i dzieckiem w czasie ciąży, porodu i okresu poporodowego?
• Jakie prawa przysługują kobietom w czasie ciąży, porodu i okresu poporodowego?
• Jak przebiega wizyta kontrolna związana z ciążą i pobyt w szpitalu?

Ciąża jest ekscytującym wyzwaniem. Najprawdopodobniej będziesz potrzebowała więcej informacji, niż znajduje się w niniejszej broszurze. Położne, lekarze i pracownicy publicznych przychodni odpowiedzą na wszystkie pytania. Możesz również porozmawiać ze znajomymi, które rodziły w Norwegii. Dostępnych jest wiele książek o ciąży, porodzie i okresie poporodowym. Większość z nich jest w języku norweskim lub angielskim i można je znaleźć w księgarniach i bibliotekach publicznych. Użyteczne informacje można także wyszukać w Internecie. Popytaj znajomych, jak znaleźć strony internetowe w wybranym języku.

Zwroty i wyrażenia w języku norweskim

W czasie ciąży, porodu i okresu poporodowego usłyszysz zwroty, których mogłaś nie poznać podczas kursu języka norweskiego. Łatwiej zrozumiesz, co się dzieje, znając te zwroty w języku norweskim. Dlatego w niniejszej broszurze przedstawiono trzy listy przydatnych zwrotów/stów.

Ciąża

Ciężarna?

Jeśli nie jesteś pewna, czy jesteś w ciąży czy nie, możesz wykonać test noszący po norwesku nazwę Gravi-test. Można go kupić w aptece i wykonać w domu. W wykonaniu testu może również pomóc lekarz rodzinny lub położna.

Potrzebujesz tłumacza?

Jeżeli nie mówisz po norwesku lub nie jesteś pewna, czy wszystko zrozumiesz, masz prawo do tłumacza. Wszyscy tłumacze są zobowiązani do zachowania tajemnicy. Oznacza to, że nie mogą nikomu zdradzić treści tłumaczenia. Możesz również poprosić o tłumaczenie przez telefon. Jeżeli potrzebujesz tłumacza, musisz poinformować o tym lekarza lub położną odpowiednio wcześniej przed terminem wizyty. Zorganizowanie tłumacza może potrwać kilka dni. Pomoc tłumacza jest bezpłatna.

Wizyta kontrolna w czasie ciąży

Jeśli jesteś w ciąży, w ramach standardowej opieki przedporodowej zapewnianej w Norwegii zostaniesz umówiona na regularne wizyty kontrolne, nazywane „svangerskapskontroll”. Ty decydujesz, czy będzie to wizyta u położnej, lekarza czy w publicznej przychodni. Lekarze i położne są przeszkoleni w przeprowadzaniu wizyt kontrolnych. Może Ci towarzyszyć mąż, partner lub inna osoba. Jeżeli podczas ciąży pojawią się problemy, lekarz lub położna umówi Cię na wizytę u specjalisty.

Wizyty kontrolne w czasie ciąży niosą ze sobą wiele korzyści. Zbadane zostanie zdrowie Twoje i dziecka, otrzymasz również użyteczne informacje i pomoc. Wizyty kontrolne w czasie ciąży są bezpłatne.

Punktualność

W Norwegii wizyty kontrolne w czasie ciąży są wyznaczane na konkretny termin, dlatego ważne jest punktualne stawienie się na wizytę u lekarza lub położnej. Jeżeli nie możesz przyjść lub na pewno się spóźnisz, powiadom o tym placówkę. Brak powiadomienia spowoduje anulowanie wizyty u lekarza lub położnej i konieczność ustalenia nowego terminu.

Badania

Podczas wizyty kontrolnej zwykle pobierane są próbki krwi i moczu. Badania te dostarczają ważnych informacji o Twoim zdrowiu, a czasem również o zdrowiu dziecka. Około 18. tygodnia ciąży dostaniesz propozycję wykonania badania USG. Wszystkie badania są dobrowolne. Masz prawo nie zgodzić się na badania proponowane przez lekarza lub położną, ale nie możesz żądać wykonania innych badań, niebędących częścią standardowych procedur. Dostępne jest również poradnictwo genetyczne, np. wczesne badania USG w przypadku kobiet z grupy ryzyka. Więcej informacji o badaniach uzyskasz od położnej lub lekarza podczas wizyty kontrolnej.

Zostałaś obrzezana?

Jeżeli przeszłaś zabieg infibulacji/zostałaś obrzezana, poinformuj o tym podczas wizyty kontrolnej. Blizny powstałe w wyniku obrzezania można rozdzielić na długo przed porodem. Zabieg jest wykonywany przez doświadczonych lekarzy w szpitalu i pod znieczuleniem.

Przydatne informacje

Broszura pod tytułem „Er du gravid? Informasjon om svangerskapsomsorgen” (Jesteś w ciąży? Informacje o oplece zdrowotnej czasie ciąży) zawiera więcej informacji dotyczących badań wykonywanych podczas wizyt kontrolnych w czasie ciąży. Broszura w języku norweskim i angielskim jest dostępna u lekarza lub położnej.

Świadczenia spoTeczne

Jeżeli wykonywałaś w Norwegii pracę zarobkową poza domem przez co najmniej sześć z ostatnich dziesięciu miesięcy przed porodem, masz prawo do zasiłku macierzyńskiego. W przypadku zachorowania w czasie ciąży skontaktuj się z lekarzem. Jeżeli kontynuowanie pracy stanowi zagrożenie dla Ciebie lub dziecka, masz prawo do zmiany warunków pracy lub otrzymywania zasiłku ciążowego.

Jeżeli jesteś studentką lub nie byłaś zatrudniona poza domem, masz prawo do zasiłku finansowego po porodzie. Jego wysokość jest ustalana co roku.

Jeżeli ubiegasz się o azyl, masz ograniczone prawa do ubezpieczenia społecznego. Nie masz prawa do zasiłku macierzyńskiego ani zasiłku na dziecko.

Porozmawiaj o swojej sytuacji z położną lub lekarzem lub w razie jakichkolwiek pytań skontaktuj się z urzędem NAV (urząd ubezpieczeń społecznych).

Karta ciąży

Karta ciąży („helsekortet”) jest dokumentem, do którego położna lub lekarz wpisuje informacje na temat Twojego zdrowia. Kartę ciąży powinnaś zawsze mieć przy sobie w plastikowej teczce.

Poród

Położna lub lekarz umówią Cię na poród w szpitalu lub sali porodowej. Jeżeli dane miejsce Ci nie odpowiada, masz prawo wybrać inne. W Norwegii niewiele kobiet decyduje się na poród w domu, ale jest to możliwe. Jeśli chcesz rodzić w domu, musisz umówić się z położną, która zajmuje się porodami domowymi.

Badanie ultrasonograficzne

Wszystkie kobiety w ciąży mają możliwość wykonania jednego badania USG około 18. tygodnia ciąży. Badanie jest wykonywane w szpitalu, w którym zamierzasz rodzić, lub w najbliższym szpitalu.

Aborcja/przerwanie ciąży

Zgodnie z norweskim prawem wszystkie kobiety mają prawo do aborcji do 12. tygodnia ciąży. Oznacza to, że w ciągu pierwszych 12 tygodni decyzja o kontynuacji bądź przerwaniu ciąży należy Ciebie. Możesz spotkać się z lekarzem lub położną w celu uzyskania informacji o tym zabiegu i jego skutkach medycznych. Więcej szczegółów zawiera broszura pod tytułem „Til deg som vurderer abort” (Dla kobiet rozważających aborcję) dostępna u lekarza lub w klinice położniczej.

Aborcja po dwunastym tygodniu ciąży jest możliwa jedynie po otrzymaniu pozwolenia. Położne i lekarze są zobowiązani do udzielenia pomocy w złożeniu wniosku. Decyzję, czy można dokonać aborcji, podejmuje grupa specjalistów (komisja) w najbliższym szpitalu. Zostaniesz poinformowana o praktycznych szczegółach aborcji.

Poronienie samoistne

Krwawienie podczas ciąży może być oznaką zagrożenia poronieniem. Najczęściej dochodzi do niego w pierwszych dwunastu tygodniach, szczególnie w przypadku pierwszej ciąży. Kolejna ciąża może przebiegać całkowicie prawidłowo. W przypadku podejrzenia poronienia powinnaś skontaktować się z lekarzem, pogotowiem ratunkowym lub szpitalem.

Odżywianie

Jeżeli masz zdrowe nawyki żywieniowe, powinnaś nadal odżywiać się tak samo. Nie trzeba jeść za dwoje ani spożywać specjalnych pokarmów. Zdrowe odżywianie oznacza zróżnicowaną dietę obejmującą warzywa i owoce. Aby dziecko rosło i rozwijało się, potrzeba nieco więcej witamin i minerałów niż normalnie, ale niewiele więcej kalorii. Konieczne jest jedynie przyjmowanie preparatów z kwasem foliowym i witaminą D. Położna lub lekarz sprawdzi poziom czerwonych krwinek i poinformuje Cię, czy powinnaś zażywać inne preparaty witaminowe lub tabletki zawierające żelazo. Rozmaite pokarmy zawierają różne składniki odżywcze, takie jak białka, węglowodany, tłuszcze, witaminy i minerały, dlatego powinnaś stosować różnorodną, zdrową dietę składającą się z ryb, chudego mięsa, pełnoziarnistego pieczywa, produktów zbożowych oraz warzyw i owoców. Jeśli chodzi o napoje, najlepsza jest woda, ale można oczywiście wypijać także codziennie jedną lub dwie szklanki mleka o niskiej zawartości tłuszczu. Słodkie napoje gazowane, nektar (sok z dodatkiem cukru) i sok zawierają dużo kalorii. Pijąc dużo takich napojów, można sporo przytyć. Żywność o dużej zawartości cukru lub tłuszczu jest niezdrowa. Informacje na temat odżywiania można znaleźć na stronie internetowej www.matportalen.no (w języku angielskim lub norweskim).

Papierosy, alkohol i narkotyki

Palenie papierosów wpływa niekorzystnie na płód, ponieważ nikotyna znajdująca się we krwi matki przenika do płodu. Ciąża bez tytoniu zmniejsza ryzyko poronienia, przedwczesnego porodu i innych powikłań. Poproś położną lub lekarza o pomoc w rzuceniu palenia. Zadzwoń na infolinię dotyczącą rzucenia palenia „Røyketelefonen” pod numer telefonu 800 400 85 lub odwiedź stronę internetową www.slutta.no.

Alkohol również przenika do płodu, dlatego w ciąży nie wolno pić żadnego alkoholu. Wszystko, co pije kobieta w ciąży, dociera do dziecka, w tym alkohol. Jeśli matka pije alkohol, dziecko również jest narażone na jego działanie i będzie miało taką samą zawartość alkoholu w organizmie. Szczególnie narażony na niebezpieczeństwo jest mózg dziecka, ponieważ stale rozwija się przez cały okres ciąży. Alkohol może zakłócić ten rozwój i spowodować u dziecka trudności z nauką lub koncentracją bądź doprowadzić do urodzenia się dziecka z wadami. Można tego całkowicie uniknąć, jeśli matka nie będzie piła alkoholu w czasie ciąży. Nie wolno również zażywać narkotyków, takich jak haszysz, khat i inne nielegalne substancje odurzające. Mogą one prowadzić do powikłań podczas ciąży lub poronienia, a także chorób i wad u dziecka (zmniejszenia masy ciała, deformacji, objawów głodu narkotycznego itp.).

Leki

Jeżeli, będąc w ciąży, zażywasz leki lub uważasz, że są Ci one potrzebne, musisz dowiedzieć się, czy lek nie zaszkodzi dziecku. Zapytaj położną, lekarza lub farmaceutę, czy dany lek może być przyjmowany w ciąży.

Aktywność fizyczna

Aktywność fizyczna i udział w zajęciach sportowych są bezpieczne w czasie ciąży. Dzięki zachowaniu dobrej kondycji będziesz miała więcej energii i siły. Ciąża, poród i okres poporodowy dodatkowo obciążają organizm kobiety, dlatego korzystne jest utrzymanie jak najlepszej formy fizycznej. Aktywność fizyczna nie szkodzi płodowi. W przypadku wcześniejszego braku aktywności lepsza będzie nawet niewielka aktywność fizyczna niż żadna. Ćwiczenia należy rozpocząć łagodnie, dochodząc stopniowo do co najmniej 30 minut dziennie. Może być to 30 minut ćwiczeń jednym ciągiem lub podzielone na przykład na trzy 10-minutowe okresy.

Seks

Można nadal uprawiać seks, jak przed zajściem w ciążę. Niektóre kobiety pragną więcej seksu, inne mniej. Dotyczy to również partnera. Wspólna rozmowa o swoich odczuciach może ułatwić kontynuację związku małżeńskiego w sposób satysfakcjonujący dla was obojga.

Niektóre problemy powszechnie

występujące w czasie ciąży

Mdłości

W pierwszych tygodniach ciąży wiele kobiet ma poranne mdłości. To dokuczliwe, ale nie jest niebezpieczne. Mdłości mijają zwykle po kilku tygodniach. Pomóc może spożywanie niewielkich posiłków i spokojny początek dnia. W przypadku silnych wymiotów uniemożliwiających jedzenie przez kilka dni należy skontaktować się z lekarzem lub położną. Jeśli nudności i wymioty stanowią poważny problem, może zostać wdrożone leczenie.

Zmęczenie

To normalne, że łatwo się męczysz, będąc w ciąży. Zarówno Ty, jak i Twoje otoczenie, musicie wziąć to pod uwagę. Potrzebujesz więcej odpoczynku i snu niż zazwyczaj. Zmęczenie jest często największe podczas pierwszych, a następnie ostatnich tygodni ciąży.

Krwawienie

Dość często we wczesnym okresie ciąży oraz po stosunku płciowym może pojawić się kilka kropel krwi lub niewielkie krwawienie, ale zawsze należy poinformować o tym położną lub lekarza. Każde krwawienie należy zbadać, nawet jeśli w większości przypadków nie stanowi ono problemu.

Choroby w czasie ciąży

Poniżej wymieniono jedynie dwie z najczęściej

występujących chorób

Cukrzyca ciężarnych/cukrzyca

TPodczas wizyty kontrolnej w czasie ciąży zostanie przeprowadzone badanie mające na celu stwierdzenie, czy w moczu występuje glukoza (cukier), a w przypadku pozytywnego wyniku wykonane zostanie badanie poziomu glukozy we krwi. Zbyt wysoki poziom glukozy we krwi oznacza cukrzycę ciążową. W wielu przypadkach ustępuje ona po porodzie. U niektórych kobiet zbyt wysoki poziom glukozy we krwi oznacza zachorowanie na cukrzycę. Jest to choroba przewlekła. Jeden z typów cukrzycy (cukrzyca typu 2) znacznie częściej występuje u młodych kobiet z krajów azjatyckich i północnoafrykańskich niż u rodowitych Norweżek. Jeżeli chorujesz na cukrzycę, musisz przejść badania u specjalisty w celu podjęcia odpowiedniego leczenia w czasie ciąży i porodu oraz właściwej kontroli po porodzie. Dla kobiet narażonych na cukrzycę ciążową opracowano specjalne badania.

Wysokie ciśnienie krwi i stan przedrzucawkowy (zatrucie ciążowe)

Podczas każdej wizyty położna lub lekarz zmierzy Twoje ciśnienie krwi. Jeżeli jest ono zbyt wysokie, lekarz lub położna pobierze próbki moczu i krwi w celu sprawdzenia, czy nie cierpisz na poważną chorobę zwaną stanem przedrzucawkowym (tzw. zatrucie ciążowe).

Może mieć ona różne nasilenie. W najgorszym przypadku dochodzi do napadów padaczkowych i utraty przytomności. Przyczyna tej choroby nie jest znana.

Niepokój i lęk przed porodem

Niektóre kobiety boją się porodu. To uczucie może stać się tak silne, że znikają wszystkie pozytywne odczucia. Jeżeli problemy staną się przytłaczające, istnieje na szczęście możliwość uzyskania pomocy. Większość oddziałów położniczych organizuje sesje terapeutyczne dla kobiet obawiających się porodu. Kobiecie może towarzyszyć mąż lub inna osoba. Można umówić się osobiście albo poprosić położną lub lekarza o zorganizowanie udziału w sesji terapeutycznej. Pomoc otrzymuje się niezależnie od przyczyny lęku. Razem z położną i lekarzem kobieta może znaleźć sposób, by poród był dla niej pozytywnym przeżyciem.

Czy chcesz, aby ktoś Ci towarzyszył podczas porodu?

Dobrze, by ktoś towarzyszył Ci podczas porodu. Ty decydujesz, kto to będzie. W Norwegii powszechny stał się udział ojca. Jeżeli nie mówisz po norwesku, dobrze by było, gdyby ta osoba znała język norweski. Na niektórych oddziałach położniczych może być to kilka osób. Zastanów się, kto mógłby Ci towarzyszyć? Ktokolwiek to będzie, chodzi o to, abyś czuła się bezpiecznie i pewnie. Ważne, aby osoba towarzysząca potrafiła Ci pomóc, zadbać o komfort psychiczny i dodać otuchy.

Część 2

Słownictwo związane z porodem

Rier Rie-pause Fostervann Vannavgang Fosterstilling Hodeleie Seteleie Tverrleie Vaginalundersøkelse Klyster Vannlating/urin Navlestreng Fosterlyd CTG Fødestilling Amming

Skurcze, bóle porodowe, skurcze porodowe Przerwa między skurczami Płyn owodniowy, wody Odejście wód Położenie płodu Ułożenie główkowe Ułożenie pośladkowe Ułożenie poprzeczne Badanie dopochwowe Lewatywa Oddawanie moczu/mocz Pępowina Bicie serca płodu KTG (kardiotokografia), elektroniczne monitorowanie akcji serca płodu Ułożenie, pozycja, położenie, w czasie porodu Karmienie piersią, opieka

Råmelk Smerte Vondt Smertelindring Bedøvelse Epidural Induksjon/drypp Klippe Sy Sting Keisersnitt/”Sectio” Anestesi

Siara, pierwsze mleko Ból Bolesny Uśmierzenie bólu Środek znieczulający Znieczulenie zewnątrzoponowe Wywołanie/kroplówka Nacięcie krocza Szycie Szwy Cesarka lub cięcie cesarskie Znieczulenie

Poród

Przedwczesny poród

Jeżeli masz skurcze lub odeszły Ci wody przed 37. tygodniem, poród określany jest mianem przedwczesnego porodu. Oznacza to, że dziecko urodzi się za wcześnie. W takim przypadku poród musi mieć miejsce w szpitalu z oddziałem neonatologii. Dzieci urodzone przed terminem wymagają specjalnej opieki medycznej w pierwszym okresie życia. Ty i dziecko będziecie wymagać więcej czasu i opieki, niż gdyby dziecko urodziło się w terminie.

Poród po terminie

Osiągnęłaś termin porodu i nic się nie dzieje. Ty i Twoje otoczenia stajecie się zniecierpliwieni. Zachowaj spokój. To normalne, gdy poród odbywa się nieco przed terminem lub po nim. Jeżeli nie urodzisz w ciągu dwóch tygodni po wyznaczonym dniu porodu, mówi się o porodzie po terminie. Badania wykazały, że w miarę upływu czasu od terminu porodu do wielu dzieci dociera z łożyska zbyt mało substancji odżywczych. Dlatego poród zostanie wywołany na oddziale położniczym za pomocą leków. Nazywa się to wywołaniem porodu. Leki mają za zadanie rozpocząć poród. Dalej toczy się on normalnie.

Miejsce porodu

Rodzenie dzieci w Norwegii jest bezpieczne. Pomogą Ci specjaliści. Na wszystkich oddziałach położniczych znajduje się wszelkie niezbędne wyposażenie. Większość kobiet w Norwegii rodzi w szpitalu. Jeżeli w miejscu Twojego zamieszkania znajduje się izba porodowa, możesz rodzić tam. Aby było to możliwe, musisz być zdrowa, a ciąża musi przebiegać prawidłowo. Jeżeli chcesz rodzić w domu, konieczne jest uzgodnienie tego z położną zajmującą się porodami domowymi. Poród w szpitalu lub izbie porodowej jest bezpłatny.

Kto pomaga podczas porodu?

• Położna zajmie się Tobą od momentu przybycia na poród i jest odpowiedzialna za wszystkie normalne porody. Położne są wykwalifikowane i potrafią pomóc podczas porodu i okresu poporodowego. Położna jest odpowiedzialna za sprawdzanie, czy wszystko przebiega normalnie. W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości wezwie ona lekarza.
• Lekarze na oddziale położniczym mają specjalne przeszkolenie w zakresie położnictwa i przyjmowania porodów. Są odpowiedzialni za Ciebie w przypadku pojawienia się problemów.
• Pielęgniarki dziecięce na oddziałach położniczych, poporodowych i neonatologicznych są przeszkolone do niesienia pomocy podczas porodu. Mają one również kwalifikacje w zakresie opieki nad dziećmi i karmienia piersią.

Co dzieje się po dotarciu na oddział położniczy?

Zajmie się Tobą położna i zapyta, jak się czujesz. Następnie wykonane zostaną standardowe badania:

• Sprawdzone zostanie ciśnienie krwi.
• Pobrana zostanie próbka moczu.
• Osłuchane zostanie bicie serca płodu.
• Czasem, w razie potrzeby, wykonywane jest badanie KTG, czyli monitorowanie akcji serca płodu i skurczów przy użyciu specjalnego aparatu. Twój brzuch zostanie opasany dwoma pasami, a zapis monitorowania zostanie wykreślony na pasku papieru.
• Zostanie zbadana okolica łonowa. Jeżeli masz skurcze, położna zbada, czy rozszerza się szyjka macicy. Założy ona rękawiczki chirurgiczne i zbada pochwę w celu wyczucia szyjki macicy. Zmierzy rozwarcie szyjki macicy palcami. Wielkość rozwarcia wskazuje stopień zaawansowania porodu. Trzy centymetry rozwarcia i skurcze oznaczają początek porodu. Przy 10 centymetrach rozwarcia nadchodzi czas wypychania dziecka.

Po tych badaniach omówisz z położną, czy powinnaś zostać na oddziale położniczym czy możesz poczekać w domu.

Położna jest odpowiedzialna za Ciebie od momentu wejścia na oddział położniczy. Nie może być przy Tobie przez cały czas, ale w każdej chwili możesz ją wezwać. Poproś ją o przyjście, jeżeli jesteś zdenerwowana, odczuwasz ból lub potrzebujesz rady i pomocy. Podczas końcowej fazy porodu położna będzie cały czas przy Tobie. Często towarzyszy jej pielęgniarka dziecięca, a czasem ktoś ze studentów.

Jak długo trwa poród?

Niestety nie można określić czasu trwania porodu. Każda kobieta ma swój własny rytm porodu, stąd czas jego trwania będzie różny. Jeżeli już rodziłaś, kolejne porody są zwykle krótsze.

Skurcze nie są niebezpieczne

Pamiętaj, że skurcze to praca mięśni, ciężka praca ciała. Mięśnie macicy cały czas się kurczą i rozluźniają, kurczą i rozluźniają. To bardzo ciężka, męcząca praca, która może długo trwać. Ale nie zapominaj, że skurcze nie są szkodliwe ani niebezpieczne.

Silne emocje

Poród jest ekscytujący, trudny i męczący. Biorą w nim udział potężne siły, co budzi silne emocje. Będziesz się śmiać i płakać, spinać się i rozluźniać. Możesz wymiotować lub często chodzić do toalety. Wiele kobiet boi się stracić panowanie nad sobą. Podczas porodu musisz zaufać własnemu instynktowi i nie próbować wszystkiego kontrolować. Zaufaj swojemu ciału.

Pozycje podczas porodu STOJĄCA, PÓŁSIEDZĄCA

Ty decydujesz, czy wolisz stać, siedzieć czy leżeć. Położne często radzą, co należy zrobić, aby ułatwić poród. Często zmieniaj pozycję. Bądź aktywna.

Różne etapy porodu

Początkowy etap to faza utajona. Przebywasz wtedy w domu, nie w szpitalu. Faza ta może trwać kilka godzin lub dni. Skurcze są nieregularne — przerwy między skurczami mogą trwać od 15 do 20 minut. Mogą one również zniknąć na kilka godzin. W tej fazie skurcze nie są bardzo uciążliwe. Może pojawić się niewielkie krwawienie i śluz z pochwy. Pozostań aktywna, spaceruj. Przy dłuższych przerwach między skurczami śpij i odpoczywaj. Powinnaś czuć ruchy dziecka. Jedz i pij, aby zachować siły.

Drugi etap to faza aktywna. Skurcze stają się teraz częstsze i najwyższy czas, aby skontaktować się ze szpitalem. Przerwa między skurczami może trwać od dwóch do pięciu minut. Każdy skurcz trwa około jednej minuty. Szyjka macicy rozszerza się. Płód przesuwa się w dół w kierunku miednicy. To ciężka fizyczna praca. Możesz jeść i pić (w niewielkich ilościach). To doda Ci siły i otuchy podczas tej fazy. Bądź aktywna, spaceruj po sali, często zmieniaj pozycję. Skurcze mogą być bardziej bolesne w pozycji leżącej.

Faza parcia. Poczujesz, jak dziecko naciska na szyjkę macicy i odbyt. Położna zbada Cię i powie, czy wszystko jest gotowe na wyjście dziecka. Teraz możesz pomóc dziecku, wypychając je aktywnie w czasie skurczów. Ta faza trwa około godziny. Położna pomoże Ci znaleźć dobre pozycje, dzięki którym będziesz mogła skutecznie wykorzystać swoje ciało. Musisz przeć delikatnie, aby uniknąć obrażeń. Główka i ramiona są największymi częściami ciała dziecka i ich wyparcie trwa najdłużej. Reszta ciała dziecka rodzi się łatwo.

Trzeci etap to faza rodzenia łożyska. Po urodzeniu dziecka musi zostać także wydalone łożysko. Znowu poczujesz skurcze. Macica skurczy się w celu wydalenia łożyska. Ma się wrażenie, że jest ono duże, ale jest miękkie i wydalenie go jest zwykle łatwe.

Urodziłaś dziecko!

Dziecko zacznie płakać, aby rozprężyć płuca i rozpocząć samodzielne oddychanie. Zaraz po urodzeniu dziecko zostanie zbadane przez położną, która sprawdzi, czy wszystko jest w porządku. Potem będziesz mogła je wziąć na ręce. Bardzo korzystny dla dziecka jest bliski kontakt z matką i leżenie blisko piersi po urodzeniu. Dziecko przeszło długi poród i potrzebuje odpoczynku i ciepła. Możesz teraz spróbować je nakarmić piersią. Wiele dzieci ssie od razu po urodzeniu. Spójrz na swoje dziecko. Dziecko będzie się wpatrywać w Ciebie. Położna i pielęgniarka dziecięca pomogą Ci, aby dziecku było ciepło, czuło się ono bezpiecznie i mogło swobodnie oddychać.

Pierwsze godziny po porodzie

Przez pierwsze dwie godziny po porodzie pozostaniesz z dzieckiem na oddziale położniczym. Następnie zostaniecie przeniesieni na oddział poporodowy. Zajmie się Wami położna. Krwawienie z pochwy po porodzie jest normalnym zjawiskiem. Tobie i dziecku musi być ciepło i wygodnie. Normalne jest, że będziesz pobudzona i ożywiona, nawet jeśli poród był wyczerpujący. Teraz możesz odpoczywać i poznawać swoje dziecko. Dostaniesz coś do jedzenia i picia. Jeżeli chcesz, możesz również wziąć prysznic. Niektóre kobiety życzą sobie, aby odwiedziła je najbliższa rodzina.

przyrządów, takich jak kleszcze lub próżniociąg, w celu wyciągnięcia dziecka. Zwykle nie powoduje to żadnych obrażeń ani kobiety, ani dziecka.

Cięcie cesarskie

Cięcie cesarskie jest wykonywane wyłącznie w sytuacji zagrożenia zdrowia kobiety lub dziecka. Lekarz określa, czy konieczne jest cięcie cesarskie, przed rozpoczęciem porodu lub w jego trakcie. Cięcie cesarskie jest operacją chirurgiczną, która musi być wykonywana na sali operacyjnej, a nie na oddziale położniczym. Zanim trafisz na oddział poporodowy, pozostaniesz kilka godzin na specjalnym oddziale. Jeżeli cięcie cesarskie zostało zaplanowane w trakcie ciąży, możesz otrzymać znieczulenie zewnątrzoponowe. Pozostaniesz świadoma, ale nie będziesz czuła bólu. Jeżeli decyzja o cięciu cesarskim zapada w trakcie porodu, zwykle stosowane jest znieczulenie rdzeniowe (podpajęczynówkowe) lub zewnątrzoponowe. W przypadku konieczności bardzo szybkiego wyjęcia dziecka niezbędne może okazać się znieczulenie ogólne. W takim przypadku będziesz nieprzytomna podczas zabiegu.

Przez dwa lub trzy dni po cięciu cesarskim będziesz potrzebowała leków przeciwbólowych. Ważne są ruch i chodzenie, aby zapobiec powstawaniu skrzepów krwi (zakrzepicy). Możesz normalnie karmić dziecko piersią. Po cięciu cesarskim pozostaniesz na oddziale położniczym cztery do pięciu dni.

Co dzieje się, jeżeli płód umrze przed porodem?

Śmierć płodu pod koniec ciąży zdarza się w Norwegii rzadko. O tym, że dzieje się coś złego, może świadczyć bardzo spokojne zachowanie dziecka lub brak jego ruchów. Skontaktuj się z lekarzem, położną lub oddziałem położniczym, jeżeli masz wrażenie, że dzieje się coś złego. Nie czekaj dłużej niż 24 godziny. Lekarz lub położna zbada Cię, wykonując badanie USG lub stosując inne techniki, w celu ustalenia, czy dziecko żyje. Nie zawsze daje się ustalić, dlaczego doszło do śmierci dziecka. Mimo wszystko poród powinien odbyć się w sposób naturalny. Rodzenie dziecka w takiej sytuacji jest dla wielu kobiet bolesne i wolałyby, aby dziecko urodziło się przez cięcie cesarskie. Jednak cięcie cesarskie jest bardziej niebezpieczne, gdyż jest to zabieg chirurgiczny. Normalny poród jest najlepszy i najbezpieczniejszy dla Twojego ciała. Dostaniesz leki uśmierzające ból. Po porodzie możesz pozostać na oddziale położniczym i otrzymać niezbędną pomoc.

Zbadanie dziecka po urodzeniu czasem umożliwia ustalenie przyczyny jego śmierci. Następna ciąża i poród mogą być całkowicie normalne dla Ciebie i dziecka. Będziesz mogła odbyć dodatkowe wizyty kontrolne związane z ciążą.

Część 3

Słownictwo związane

z okresem poporodowym

Barsel Barselbesøk Hjemmebesøk Brystmelk Amming Råmelk Brystknopper Selvregulering Barnelegevisitt Gulsott Bleie Bind Blødninger Renselse Sårbarhet Postnatal depresjon / fødselsdepresjon Sting Etterkontroll Samleie Prevensjon

Okres poporodowy Wizyty po porodzie Wizyta domowa Mleko matki Karmienie piersią, opieka Siara, pierwsze mleko Brodawki sutkowe Samoregulacja Wizyta pediatry Zapalenie wątroby Pielucha Podpaska Krwawienie Oczyszczanie Bezbronność / wrazliwosć Depresja poporodowa Szwy Kontrola po porodzie Stosunek płciowy Środki antykoncepcyjne

Posiłki

Na większości oddziałów położniczych personel odpowiadający za posiłki może je przygotowywać odpowiednio do Twoich potrzeb, jeżeli zostanie o tym wcześniej powiadomiony. Możesz na przykład potrzebować potraw halal lub innych specjalnych posiłków. Aby spożywać posiłki przyniesione z domu, możesz zapytać o możliwość skorzystania z kuchni lub poprosić personel o ich przygotowanie.

Przestrzeganie obyczajów dotyczących okresu poporodowego może być korzystne. Większość kultur posiada własne obyczaje związane z matką i dzieckiem w tym okresie szczególnej wrażliwości. Poinformuj personel oddziału położniczego o obyczajach, które są ważne dla Ciebie i Twojej rodziny.

Stare i nowe zasady opieki nad dzieckiem

Wiele babć jest zaskoczonych brakiem zasad i zamieszaniem związanym z opieką nad dziećmi w obecnych czasach. Dobrym przykładem jest pielęgnacja pępka: niegdyś uważano, że konieczne jest czyszczenie i mycie pępka dziecka w specjalny sposób. Należało go pudrować i smarować kremem oraz nakładać na niego opatrunki kilkakrotnie w ciągu dnia. Obecnie już się tego nie robi. Pępek powinien pozostawać suchy, jednak dziecko można kąpać stosownie do upodobań. Należy tylko dokładnie wytrzeć do sucha skórę dziecka po zakończeniu kąpieli. Pozostałość po pępowinie zasycha, a pępek goi się w ciągu tygodnia. Teraz prostszych jest także wiele innych rzeczy. Lepiej rozumiemy obecnie naturalny rozwój dzieci. Dlatego stare obyczaje i metody nie zawsze są najlepsze.

Badanie dziecka i pobierane próbek

Pierwszego lub drugiego dnia po porodzie przyjdzie pediatra, aby przeprowadzić dokładne badanie dziecka. Lekarz wyjaśni wszystko, co wiąże się z przeprowadzanymi badaniami. Jeżeli lekarz będzie musiał pobrać dodatkowe próbki lub zbadać dziecko, wytłumaczy powody. W razie potrzeby dziecko zostanie zaszczepione przeciwko zapaleniu wątroby typu B lub gruźlicy.

Od wszystkich dzieci urodzonych w Norwegii (i wielu innych krajach) po urodzeniu pobiera się próbkę krwi w celu wykonania badań przesiewowych. Pobranie tej próbki jest dobrowolne i zwolnione z opłat. Jeżeli nie chcesz, aby pobrano taką próbkę, powiedz o tym położnej. Według planów od jesieni 2011 roku jedną próbkę krwi będzie można przebadać pod kątem 23 różnych chorób. Co roku rodzi się tylko kilkoro dzieci z tymi chorobami. Można je wyleczyć dzięki lekom i specjalnej diecie.

Powrót do domu

Przed opuszczeniem oddziału poporodowego położna udzieli porad dotyczących pierwszych dni w domu. Możesz ją spytać o wszystko, co chciałabyś wiedzieć. Otrzymasz także dokumentację szpitalną. Należy ją przechowywać w bezpiecznym miejscu. Szpital powiadomi urząd ewidencji ludności o tym, że urodziłaś dziecko. Otrzymasz pocztą formularz, w którym należy wpisać imię i nazwisko dziecka, oraz formularz wniosku o zasiłek na dziecko.

Obrzezanie chłopców

Obrzezanie chłopców jest w Norwegii dozwolone. Zapytaj personel oddziału położniczego, gdzie można przeprowadzić taki zabieg. Pamiętaj, że szpitale publiczne nie wykonują obrzezania chłopców po urodzeniu.

W Norwegii i innych krajach nordyckich zdarzały się przypadki wykonywania zabiegu obrzezania przez osoby bez odpowiednich kwalifikacji, co prowadziło do poważnych powikłań. Obrzezanie chłopców nie jest uważane w Norwegii za zabieg niezbędny ze względów medycznych. Dozwolone jest jednak obrzezanie z przyczyn kulturowych. Zalecamy zlecenie wykonania tego zabiegu osobie o odpowiednich kwalifikacjach.

Obrzezanie dziewcząt

Obrzezanie (infibulacja) dziewcząt jest w Norwegii zabroniona prawnie, tak jak w większości krajów na świecie. Jeżeli mieszkasz w Norwegii, nie możesz wysłać dziewcząt za granicę w celu obrzezania. Jeżeli obrzezanie jest tradycją w Twojej rodzinie, zakaz wykonywania tego zabiegu w tym kraju może Ci się wydawać dziwny i trudny do zrozumienia. Możesz o tym porozmawiać z personelem w publicznej przychodni. Przedstawi on informacje dotyczące norweskiego prawa w tej kwestii. Może także skontaktować Cię z innymi rodzinami, z którymi omówiono sprawę obrzezania.

Karmienie piersią

Twoje ciało wytwarza najlepsze pożywienie dla dziecka — mleko matki. Zawiera ono wszystkie istotne składniki odżywcze. Jest ono zawsze dobrze wymieszane, ma odpowiednią temperaturę i jest całkowicie pozbawione zanieczyszczeń.

Najważniejszą rzeczą, jaką możesz zapewnić dziecku na dobry początek życia, jest karmienie piersią. Ssanie piersi nie dla wszystkich dzieci jest łatwe. Także nie dla wszystkich kobiet łatwe jest przystawienie dziecka do piersi. Poproś o pomoc. Położne i pielęgniarki dziecięce są po to, aby Ci pomóc. Przed powrotem do domu z oddziału położniczego karmienie piersią musi stać się dla Ciebie łatwe. W trakcie karmienia możesz poczuć pragnienie. W pobliżu powinien się znajdować kubek z wodą. Codziennie będziesz potrzebować 2–3 litrów wody.

Siara

Siara to pierwsze wypływające z piersi mleko. Jest żółte i gęste. Nie wygląda jak zwykle mleko. Jest to doskonałe pożywienie dla Twojego nowo narodzonego dziecka. Jeżeli dziecko ssie pierś w pierwszym dniu swojego życia, dostanie te odżywcze krople. Mleko to pokrywa całe zapotrzebowanie na pokarm w ciągu pierwszych dni życia dziecka. W niektórych kulturach wierzono, że siara nie jest dobra dla dzieci. Wyciskano ją ręcznie i odrzucano. Było to niesłuszne postępowanie. Żółta siara jest przeznaczona specjalnie dla noworodków.

Rozpoczynanie karmienia piersią

Zapotrzebowanie dziecka na pokarm jest zaspokajane zawartością piersi matki. Nie martw się, jeżeli w pierwszych dniach nie odczuwasz, że piersi zawierają pokarm. Po lekkim ściśnięciu sutków pojawią się krople. Jest to wystarczająca ilość. Większe ilości mleka będą wytwarzane po dwóch, trzech lub czterech dniach. Mleko będzie wytwarzane aż do zaprzestania ssania piersi przez dziecko.

Dziecko należy karmić piersią tak często, jak tego chce. Poproś o pomoc w ustaleniu, czy dziecko prawidłowo chwyta brodawkę. Na początku możesz odczuwać pewną bolesność, jednak nie typowy ból. Drugi dzień po porodzie jest często dniem wielkiego karmienia. Dziecko chce ssać pierś bardzo często. Stymuluje to piersi do wytwarzania mleka. Ważne jest, aby powstawała wystarczająca jego ilość. Tego dnia będziesz mieć mało czasu na cokolwiek innego niż karmienie piersią, jedzenie i picie. Na szczęście z czasem karmienie stanie się łatwiejsze!

Trzeciego dnia po porodzie piersi są często opuchnięte i bolesne. Możesz także mieć niewysoką gorączkę. Jest to spowodowane intensywną pracą gruczołów piersiowych wytwarzających mleko. Pozwól dziecku często ssać pierś. Po trzecim dniu dziecko będzie spożywać coraz więcej mleka z każdym posiłkiem. Dzięki temu będziesz mieć więcej czasu na odpoczynek między karmieniami. Dobrze jest mieć zachętę i wsparcie ze strony innych kobiet, które karmiły piersią.