Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Jezioro Zbąszyńskie - charakterystyka, Opracowania z Geografia

Opracowanie z zakresu tematu

Typologia: Opracowania

2019/2020

Załadowany 02.09.2020

czarna_magia
czarna_magia 🇵🇱

4.5

(23)

107 dokumenty

1 / 3

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Jezioro Zbąszyńskie
W zachodniej części Wielkopolski znajduje się Pojezierze Lubuskie, makroregion bogaty
w różnej wielkości zbiorniki wodne. Jednym z ciekawszych elementów tego regionu jest
rynna jezior zbąszyńskich, a wśród nich Jezioro Zbąszyńskie. Zbiornik ten leży
w Bruździe Zbąszyńskiej, mezoregionie będącym szerokim obniżeniem pomiędzy
Pojezierzem Łagowskim a Pojezierzem Poznańskim. Obniżenie to wykorzystuje rzeka
Obra, która przerzuca swe wody z Pradoliny Warciańsko-Odrzańskiej na południu do
Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej na północy. Obra jednym swym ramieniem kieruje
się na północ przepływając przez rynnę jezior zbąszyńskich, drugim zaś ku Odrze na
zachód. Zgodnie z podziałem administracyjnym jezioro to leży w województwie
wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim w gminie Zbąszyń.
Rozwój geomorfologiczny całego Pojezierza Lubuskiego jest wynikiem działalności
ostatniego lądolodu, ch widać t wyniki procesów geomorfologicznych całej epoki
lodowej. W makroregionie tym dobrze rozwinięte ślady rysów rzeźby sprzed epoki
lodowej w postaci zaburzeń glacitektonicznych wywołanych napierającym lądolodem
Skandynawskim.
Zarówno Pojezierze Lubuskie jak i Pojezierze Wielkopolskie znajdują się powyżej
granicy zlodowacenia bałtyckiego. Bartkowski (1970) podaje, iż właśnie powyżej granicy
ostatniego zlodowacenia występują obszary o lokalnie wysokiej koncentracji jezior.
Jednym z takich obszarów okolice Zbąszynia, gdzie procentowy udział jezior
w powierzchni terenu wynosi 4,61%. Ten sam autor dzieli jeziora Wielkopolski na dwie
grupy pod względem genezy, a mianowicie na jeziora: polodowcowe i nielodowcowe. Do
tych pierwszych należą przede wszystkim jeziora rynnowe, których przykładem jest
Jezioro Zbąszyńskie. Jeziora tego typu powstają w rynnach wyżłobionych przez wody
spływające w szczelinach lodowca i najbardziej charakterystyczne dla zlodowacenia
bałtyckiego. Jedną z najistotniejszych cech jezior rynnowych jest ich kierunkowość,
a mianowicie uższa rynny ułożona jest prostopadle do ciągu moren czołowych.
Ponadto dla zbiorników tego typu charakterystyczne jest dno o nierównomiernej
pf3

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Jezioro Zbąszyńskie - charakterystyka i więcej Opracowania w PDF z Geografia tylko na Docsity!

Jezioro Zbąszyńskie

W zachodniej części Wielkopolski znajduje się Pojezierze Lubuskie, makroregion bogaty w różnej wielkości zbiorniki wodne. Jednym z ciekawszych elementów tego regionu jest rynna jezior zbąszyńskich, a wśród nich Jezioro Zbąszyńskie. Zbiornik ten leży w Bruździe Zbąszyńskiej, mezoregionie będącym szerokim obniżeniem pomiędzy Pojezierzem Łagowskim a Pojezierzem Poznańskim. Obniżenie to wykorzystuje rzeka Obra, która przerzuca swe wody z Pradoliny Warciańsko-Odrzańskiej na południu do Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej na północy. Obra jednym swym ramieniem kieruje się na północ przepływając przez rynnę jezior zbąszyńskich, drugim zaś ku Odrze na zachód. Zgodnie z podziałem administracyjnym jezioro to leży w województwie wielkopolskim, w powiecie nowotomyskim w gminie Zbąszyń. Rozwój geomorfologiczny całego Pojezierza Lubuskiego jest wynikiem działalności ostatniego lądolodu, choć widać też wyniki procesów geomorfologicznych całej epoki lodowej. W makroregionie tym dobrze rozwinięte są ślady rysów rzeźby sprzed epoki lodowej w postaci zaburzeń glacitektonicznych wywołanych napierającym lądolodem Skandynawskim. Zarówno Pojezierze Lubuskie jak i Pojezierze Wielkopolskie znajdują się powyżej granicy zlodowacenia bałtyckiego. Bartkowski (1970) podaje, iż właśnie powyżej granicy ostatniego zlodowacenia występują obszary o lokalnie wysokiej koncentracji jezior. Jednym z takich obszarów są okolice Zbąszynia, gdzie procentowy udział jezior w powierzchni terenu wynosi 4,61%. Ten sam autor dzieli jeziora Wielkopolski na dwie grupy pod względem genezy, a mianowicie na jeziora: polodowcowe i nielodowcowe. Do tych pierwszych należą przede wszystkim jeziora rynnowe, których przykładem jest Jezioro Zbąszyńskie. Jeziora tego typu powstają w rynnach wyżłobionych przez wody spływające w szczelinach lodowca i są najbardziej charakterystyczne dla zlodowacenia bałtyckiego. Jedną z najistotniejszych cech jezior rynnowych jest ich kierunkowość, a mianowicie dłuższa oś rynny ułożona jest prostopadle do ciągu moren czołowych. Ponadto dla zbiorników tego typu charakterystyczne jest dno o nierównomiernej

konfiguracji z licznymi przegłębieniami oraz rozległymi płyciznami, co można obserwować również w Jeziorze Zbąszyńskim. Jezioro Zbąszyńskie położone jest pomiędzy 52°13,9’ stopniem szerokości geograficznej i 15°45,5’ stopniem długości geograficznej. Przepływa przez nie rzeka Obra. Zbiornik ten ma dość zróżnicowane dno. Na mapie batymetrycznej wyraźnie widać dwa zagłębienia, płytsze o głębokości 7,5 m oraz punktowe zagłębienie 9,6 m – tzw. głęboczek. Większą część jeziora stanowi rozległe wypłycenie o głębokości od 1,5 do 2,5 m.

Tab. 1. Morfometria Jeziora Zbąszyńskiego. Cecha charakterystyczna Jednostka Wartość Powierzchnia [ha] 742, Objętość [m^3 ] 26 178 700 Głębokość maksymalna [m] 9, Głębokość średnia [m] 3, Długość maksymalna [m] 7105 Szerokość maksymalna [m] 2205 Długość linii brzegowej [m] 18540 Rozwinięcie linii brzegowej 1,

Jezioro Zbąszyńskie jest zbiornikiem eutroficznym/hypertroficznym o dominacji sinic w fitoplanktonie, czego konsekwencją jest ubogi udział zbiorowisk makrofitów zanurzonych. Dominacja glonów stopniowo nasilająca się od wiosny prowadzi do ograniczania ilości światła docierającego do głębszych partii zbiornika, co zapewne jest głównym czynnikiem limitującym rozwój makrofitów zanurzonych.

Opracował: dr Tomasz Kałuski Opiniował: dr Michał Kupczyk