Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Język kaszubski, poziom rozszerzony - egzamin maturalny, Egzamin maturalny z Język kaszubski

Zasady oceniania rozwiązania zadań CKE

Typologia: Egzamin maturalny

2019/2020

Załadowany 02.09.2020

Bartek
Bartek 🇵🇱

4.5

(31)

313 dokumenty

1 / 13

Toggle sidebar

Pobierz cały dokument

poprzez zakup abonamentu Premium

i zdobądź brakujące punkty w ciągu 48 godzin

bg1
EGZAMIN MATURALNY
W ROKU SZKOLNYM 2017/2018
JĘZYK KASZUBSKI
POZIOM ROZSZERZONY
FORMUŁA OD 2015
(„NOWA MATURA”)
ZASADY OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ
ARKUSZ MOK-R1
MAJ 2018
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Język kaszubski, poziom rozszerzony - egzamin maturalny i więcej Egzamin maturalny w PDF z Język kaszubski tylko na Docsity!

EGZAMIN MATURALNY

W ROKU SZKOLNYM 2017/

JĘZYK KASZUBSKI

POZIOM ROZSZERZONY

FORMUŁA OD 2015

(„NOWA MATURA”)

ZASADY OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ

ARKUSZ MOK-R

MAJ 2018

Uwaga: Akceptowane są wszystkie odpowiedzi merytorycznie poprawne i spełniające warunki

zadania.

Zadanie 1. (0–1)

Wymagania ogólne Wymagania szczegółowe

II. Rozumienie wypowiedzi […] pisemnych

o tematyce związanej z życiem codziennym

i omawianą lekturą; wykorzystanie

informacji w nich zawartych […].

2.6. Zdający odczytuje sens tekstów […]

publicystycznych […], uwzględniając

zawarte w nich informacje.

Schemat punktowania

1 p. – za wskazanie trzech poprawnych odpowiedzi.

0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie

1. NIÉ

2. JO

3. NIÉ

Zadanie 2. (0–1)

II. Rozumienie wypowiedzi […] pisemnych

o tematyce związanej z życiem codziennym

i omawianą lekturą; wykorzystanie

informacji w nich zawartych […].

2.4. Zdający odczytuje sens tekstu (a w nim

[…] grup zdań uporządkowanych

w akapicie) […].

Schemat punktowania

1 p. – za wskazanie trzech poprawnych odpowiedzi.

0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie

1. P

2. F

3. F

Zadanie 3. (0–1)

II. Rozumienie wypowiedzi […] pisemnych

o tematyce związanej z życiem codziennym

i omawianą lekturą; wykorzystanie

informacji w nich zawartych […].

2.4. Zdający odczytuje sens tekstu (a w nim

znaczenia [...] wyrazów), potrafi objaśnić

ich sens […] na tle całości.

Schemat punktowania

1 p. – za poprawną odpowiedź.

0 p. – za odpowiedź błędną lub brak odpowiedzi.

Rozwiązanie

D.

b)

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne wskazanie jednej cechy gatunkowej tekstu.

0 p. – za odpowiedź błędną lub brak odpowiedzi.

Przykładowe rozwiązanie

Wëpòwiesc ò infòrmaticznym charakterze, mô klôrowną kòmòzycjã, logiczną kònstrukcjã;

pòsobné argùmentë przedstawioné w artiklu mają bëc ùdokôznienim przédny jegò tezë.

Zadanie 7. (0–1)

II. Rozumienie wypowiedzi […] pisemnych

o tematyce związanej z życiem codziennym

i omawianą lekturą; wykorzystanie

informacji w nich zawartych […].

2.6. Zdający odczytuje sens tekstów […]

publicystycznych […], uwzględniając

zawarte w nich informacje.

Schemat punktowania

1 p. – za poprawne przyporządkowanie trzech tytułów.

0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie

Akapit Titel

1. d)

2. c)

3. a)

Zadanie 8. (0–1)

II. Rozumienie wypowiedzi […] pisemnych

o tematyce związanej z życiem codziennym

i omawianą lekturą; wykorzystanie

informacji w nich zawartych […].

2.4. Zdający odczytuje sens tekstu, a w nim

znaczenia [...] wyrazów, potrafi objaśnić ich

sens […] na tle całości.

Schemat punktowania

1 p. – za poprawną odpowiedź.

0 p. – za odpowiedź błędną lub brak odpowiedzi.

Przykładowe rozwiązanie

Brëkòwnik – ùżëtkòwnik; òsoba, jakô czegòs ùżiwô.

Zadanie 9. (0–2)

II. Rozumienie wypowiedzi […] pisemnych

o tematyce związanej z życiem codziennym

i omawianą lekturą; wykorzystanie

informacji w nich zawartych […].

2.6. Zdający odczytuje sens tekstów […]

publicystycznych […], uwzględniając

zawarte w nich informacje.

Schemat punktowania

2p. – za wskazanie czterech poprawnych odpowiedzi.

1 p. – za wskazanie trzech poprawnych odpowiedzi.

0 p. – za odpowiedź niepełną lub błędną albo brak odpowiedzi.

Rozwiązanie

1. JO

2. NIÉ

3. NIÉ

4. NIÉ

Zadanie 10. (0–20)

IV. Przetwarzanie tekstu sformułowanego

w języku kaszubskim […].

4.2. Zdający przekazuje w języku polskim

główne myśli lub wybrane informacje

z tekstu w języku kaszubskim.

Schemat punktowania

Numer

zdania

Cząstki semantyczne Szczegółowa

Punktacja

Ogólna

punktacja

1. Nipòcy… feriów.

Za przetłumaczenie słów: nipòcy, wiodro

Za zrozumienie całości:

2. Colemało … gòrączką.

Za przetłumaczenie słów i wyrażenia: colemało, zélnik

Za zrozumienie całości:

3. Ùtrzimiwającé sã … gbùrzëznã.

Za przetłumaczenie słów: ceplëznë, wnet, gbùrzëznã

Za zrozumienie całości:

4. Ùpałë... turistikã.

Za przetłumaczenie słowa: nacëskałë

Za zrozumienie całości:

5. Turisticzné môlëznë ... zatłoczoné.

Za przetłumaczenie słów: Hélsczim Półòstrowie, zôpôd

Za zrozumienie całości:

6. Nad pòlsczim ... rzeczów.

Za zrozumienie całości: 1 1

7. Òczëwidno ... nie felëje.

Za przetłumaczenie słów: òczëwidno, pieglëszczach, nie

felëje

Za zrozumienie całości:

Przykładowa realizacja zadania

Kapryśny pogodowo lipiec wprawdzie nie odstraszył turystów, jednak nie dodawał

optymizmu, gdy się myślało o drugiej części wakacji. Zazwyczaj chłodniejszy sierpień

sprawił jednak wielką niespodziankę i przywitał urlopowiczów upałami. Utrzymujące się nad

Polską oraz nad naszym województwem wysokie temperatury szkodziły niemal całej

gospodarce, od energetycznej po rolnictwo. Upały pozytywnie natomiast wpłynęły na

Strona 7 z 13

Kryteria oceny wypowiedzi argumentacyjnej A

Okre

ślenie

problemu

B

Sformu

łowanie

stanowiska

wobec rozwi

ązania

przyj

ętego

przez autora

tekstu

C

Poprawno

ść

rzeczowa

D

Zamys

ł

kompozycyjny

E

Spójno

ść

lokalna

F

Styl tekstu

G

Poprawno

ść

zykowa

H

Poprawno

ść

zapisu

6

Okre

ślenie

problemu zgodnez tekstem i^ pe

łne

Stanowisko adekwatne dotekstu

i^

pe

łne

Brak błę

dów rzeczowych

Kompozycja funkcjonalna

Pe

łna spójno

ść

wypowiedzilub nieznaczne zaburzeniaspójno

ści

Styl stosowny

Brak błę

dów lub nieliczne błę

dy niera

żą

ce

Zapis w pe

łni

poprawny lub

nieliczne błę

dy niera

żą

ce

4

Okre

ślenie

problemu zgodnez tekstem

ale niepe

łne

Stanowisko adekwatne dotekstu

, ale

niepe

łne

Zaburzenia funkcjonalno

ści

kompozycji

Znaczne zaburzeniaspójno

ści

Styl cz

ęś

ciowo

stosowny

Liczne błę

dy niera

żą

ce

lub

nieliczne błę

dy

ra

żą

ce

Liczne błę

dy niera

żą

ce

lub

nieliczne błę

dy

ra

żą

ce

2

Okre

ślenie

problemu cz

ęś

ciowo

zgodnez tekstem

Stanowisko cz

ęś

ciowo

adekwatne dotekstu

0

Brak okre

ślenia

problemulub problem niezgodnyz tekstem

Brak stanowiskalubstanowisko nieadekwatnedo tekstu

Jeden b

łą

d

lub wi

ęcej

błę

dów rzeczowych

Brak

zamys

łu

kompozycyjnego

Wypowied

ź

niespójna

Styl niestosowny

Liczne błę

dy

ra

żą

ce

Liczne błę

dy

ra

żą

ce

UWAGA Je

śli w kategorii A praca uzyska 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozosta

łych kategoriach.

Je

śli w kategorii A praca uzyska 2 punkty, a w kategorii B – 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozosta

łych kategoriach.

Je

śli praca sk

łada si

ę^

z mniej ni

ż^

300 s

łów, egzaminator przyznaje punkty tylko w kategoriach A, B i C.

Pojawienie si

ę^

rzeczowego b

łę

du kardynalnego dyskwalifikuje prac

ę^

  • zdaj

ący otrzymuje 0 punktów.

Objaśnienia

A. Określenie problemu. Zdający powinien zrozumieć, jaki problem podejmuje autor w przedstawionym fragmencie tekstu, i sformułować ten problem. Określenie problemu jest oceniane ze względu na to, czy jest zgodne z tekstem i czy jest pełne.

  • Określenie problemu uważa się za pełne , jeśli praca zawiera zarówno odtworzenie problemu (np. w postaci pytania), jak i jego interpretację, czyli umieszczenie tego problemu w odpowiednim kontekście. Interpretacja problemu powinna być uzasadniona (np. wagę problemu można uzasadnić jego historycznymi uwarunkowaniami lub współczesnymi implikacjami).
  • Określenie problemu uważa się za niepełne , jeśli praca nie zawiera interpretacji trafnie rozpoznanego problemu.
  • Określenie problemu uważa się za częściowo zgodne z tekstem, jeśli zdający nie w pełni rozpoznaje problem główny lub wydobywa z tekstu tylko problem drugorzędny.

B. Sformułowanie stanowiska zdającego wobec rozwiązania przyjętego przez autora tekstu Zdający powinien omówić i ocenić rozwiązanie zaproponowane przez autora w przedstawionym tekście. Sformułowanie stanowiska zdającego wobec rozwiązania przyjętego przez autora tekstu jest oceniane ze względu na to, czy jest adekwatne do tekstu i czy jest pełne.

  • Sformułowanie stanowiska wobec rozwiązania przyjętego przez autora tekstu częściowo adekwatne do tekstu zniekształca rozwiązanie proponowane przez autora.
  • Sformułowanie stanowiska wobec rozwiązania przyjętego przez autora tekstu uważa się za pełne , gdy zawiera ono odtworzenie rozwiązania przyjętego przez autora tekstu oraz trafne odwołania do innych tekstów kultury uzasadniające stanowisko zdającego.
  • Sformułowanie stanowiska wobec rozwiązania przyjętego przez autora tekstu uważa się za niepełne , kiedy brak trafnego odwołania do innych tekstów kultury uzasadniających stanowisko zdającego.

C. Poprawność rzeczową ocenia się na podstawie liczby błędów rzeczowych. Pomyłki (np. w nazwach własnych lub datach) niewpływające na sformułowanie stanowiska wobec rozwiązania przyjętego przez autora tekstu uważa się za usterki, a nie błędy rzeczowe. Błąd kardynalny to błąd rzeczowy świadczący o nieznajomości: (1) tekstu kultury, do którego odwołuje się zdający oraz (2) kontekstu interpretacyjnego przywołanego przez zdającego.

D. Zamysł kompozycyjny ocenia się ze względu na funkcjonalność segmentacji i uporządkowania tekstu właściwych wybranemu przez zdającego gatunkowi wypowiedzi. Należy wziąć pod uwagę, czy w tekście zostały wyodrębnione – językowo i graficznie – części pracy i akapity niezbędne dla jasnego sformułowania stanowiska i uzasadniających go argumentów oraz czy wyodrębnione części i akapity są uporządkowane konsekwentnie (bez luk i zbędnych powtórzeń).

  • Kompozycja jest funkcjonalna , jeśli podział tekstu na segmenty (części) i ich porządek (układ) są ściśle powiązane z porządkiem treści i realizowanymi w tekście funkcjami retorycznymi. Odejście od zasady trójdzielnej kompozycji nie jest błędem, jeśli segmentacja jest funkcjonalna.

Wagę zaburzenia funkcjonalności ocenia egzaminator na podstawie całości pracy (np. brak zakończenia w pracy, w której zdający jasno rozwija swoją myśl, uznaje się za niewielkie zaburzenie, natomiast brak rozdzielenia interpretacji problemu od interpretacji rozwiązania lub podważenie w zakończeniu wcześniejszych wywodów – za znaczne zaburzenie).

E. Spójność lokalną ocenia się na podstawie zgodności logicznej i gramatycznej między kolejnymi, znajdującymi się w bezpośrednim sąsiedztwie zdaniami w akapitach. Znaczne zaburzenia spójności wypowiedzi to np. akapity zbudowane z sekwencji zdań niepowiązanych ze sobą ani logicznie, ani gramatycznie (potok luźnych myśli, skojarzeń).

F. Styl tekstu napisanego przez zdającego ocenia się ze względu na stosowność. Styl uznaje się za stosowny , jeśli zachowana jest zasada decorum (dobór środków językowych jest celowy i adekwatny do wybranego przez zdającego gatunku wypowiedzi, sytuacji egzaminacyjnej, tematu i intencji wypowiedzi oraz odmiany pisanej języka). Dopuszcza się drobne, sporadyczne odstępstwa od stosowności. Styl częściowo stosowny dotyczy wypowiedzi, w której zdający niefunkcjonalnie łączy różne style, nie kontroluje jednolitości stylu – np. w wypowiedzi pojawiają się wyrazy i konstrukcje z języka potocznego, nieoficjalnego, wtręty ze stylu urzędowego, nadmierna metaforyka. Mieszanie różnych stylów wypowiedzi uznaje się za uzasadnione, jeśli jest funkcjonalne. Styl jest niestosowny , jeśli wypowiedź zawiera np. wulgaryzmy lub ma charakter obraźliwy. Styl wypracowania nie musi być zgodny z upodobaniami stylistycznymi egzaminatora.

Témat 2. Dokònôj przërównawczi interpretacji pòdónëch dokazów. Twòja robòta

miałabë miec co nômni 300 słowów.

Wymagania ogólne Wymagania szczegółowe

III. Tworzenie wypowiedzi […]

pisemnych w języku kaszubskim

i polskim; posługiwanie się rozwiniętym

zasobem środków językowych

(leksykalnych, gramatycznych,

ortograficznych, fonetycznych).

Zdający:

3.1. wypowiada się w następujących formach:

rozprawka, recenzja, interpretacja utworu

literackiego;

3.4. tworzy samodzielną wypowiedź

argumentacyjną według podstawowych zasad

logiki i retoryki (stawia tezę lub hipotezę,

dobiera argumenty, porządkuje je,

hierarchizuje, dokonuje ich selekcji pod

względem użyteczności w wypowiedzi,

podsumowuje, dobiera przykłady ilustrujące

wywód myślowy, przeprowadza prawidłowe

wnioskowanie);

3.9. operuje słownictwem z kręgów

tematycznych – Kaszuby, Polska, Europa,

świat (przeszłość i teraźniejszość); kultura,

cywilizacja, polityka.

V. Analiza i interpretacja tekstów kultury. 5.2. rozpoznaje problematykę utworu;

5.3. odczytuje treści symboliczne utworu;

5.4. wskazuje zastosowane w utworze

językowe środki artystycznego wyrazu oraz

inne wyznaczniki poetyki danego utworu

(z zakresu podstaw wersyfikacji, kompozycji)

i określa ich funkcje;

5.4.R. przeprowadza interpretację

porównawczą utworów literackich;

5.8. rozpoznaje podstawowe motywy, aluzje

literackie, symbole kulturowe i znaki tradycji

oraz określa ich funkcje w utworze; rozpoznaje

retoryczną organizację wypowiedzi;

5.9. wykorzystuje w interpretacji elementy

znaczące dla odczytania sensu utworu (tytuł,

podtytuł, puenta, kompozycja, słowa-klucze,

motto); konteksty literackie, kulturowe;

5.10 porównuje utwory literackie lub ich

fragmenty (dostrzega cechy wspólne i różnice);

5.11. dostrzega obecne w utworach literackich

oraz innych tekstach kultury wartości

regionalne, narodowe i uniwersalne.

Strona 11 z 13

Kryteria oceny interpretacji porównawczej A

Koncepcja porównywania

utworów

B

Uzasadnienie

tezy

interpretacyjnej

C

Poprawno

ść

rzeczowa

D

Zamys

ł

kompozycyjny

E

Spójno

ść

lokalna

F

Styl tekstu

G

Poprawno

ść

zykowa

H

Poprawno

ść

zapisu

Koncepcja niesprzecznaz utworami i^ spójna

Uzasadnienie trafne

pog

łę

bione

Brak

b

łę

dów

rzeczowych

Kompozycja funkcjonalna

Pe

łna spójno

ść

wypowiedzilub nieznaczne zaburzeniaspójno

ści

Styl stosowny

Brak

b

łę

dów

lub

nieliczne błę

dy niera

żą

ce

Zapis w pe

łni

poprawny lub

nieliczne błę

dy niera

żą

ce

Koncepcja niesprzecznaz utworami i^ cz

ęś

ciowo

spójna

Uzasadnienie trafne

,^ ale

niepog

łę

bione

Styl cz

ęś

ciowo

stosowny

Liczne

b

łę

dy

niera

żą

ce

lub

nieliczne błę

dy

ra

żą

ce

Liczne

b

łę

dy

niera

żą

ce

lub

nieliczne błę

dy

ra

żą

ce

Koncepcja cz

ęś

ciowo

sprzecznaz utworami

Uzasadnienie cz

ęś

ciowo

trafne

Zaburzenia funkcjonalno

ści

kompozycji

Znaczne zaburzeniaspójno

ści

Koncepcja sprzecznaz utworami lub

brak koncepcji

Brak trafnych argumentówuzasadniaj

ących

interpretacj

ę

porównawcz

ą

Jeden b

łą

d

lub wi

ęcej

błę

dów rzeczowych

Brak

zamys

łu

kompozycyjnego

Wypowied

ź

niespójna

Styl niestosowny

Liczne

b

łę

dy

ra

żą

ce

Liczne

b

łę

dy

ra

żą

ce

UWAGA Je

śli w kategorii A praca uzyska 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozosta

łych kategoriach.

Je

śli w kategorii A praca uzyska 1 punkt, a w kategorii B – 0 punktów, egzaminator nie przyznaje punktów w pozosta

łych kategoriach.

Je

śli praca sk

łada si

ę^

z mniej ni

ż^

300 s

łów, egzaminator przyznaje punkty tylko w kategoriach A, B i C.

Pojawienie si

ę^

rzeczowego b

łę

du kardynalnego dyskwalifikuje prac

ę^

  • zdaj

ący otrzymuje 0 punktów.

Styl jest niestosowny , jeśli wypowiedź zawiera np. wulgaryzmy lub ma charakter obraźliwy. Styl wypracowania nie musi być zgodny z upodobaniami stylistycznymi egzaminatora.

G. Poprawność językową ocenia się ze względu na liczbę i wagę błędów składniowych, leksykalnych, słowotwórczych, frazeologicznych, fleksyjnych i stylistycznych. Błąd stylistyczny to konstrukcja zgodna z normą językową, ale niewłaściwa w sytuacji, w której powstaje tekst, oraz nieodpowiednia dla stylu, w jakim tekst jest pisany, np. udziwniona metafora, niefunkcjonalny kolokwializm, wulgaryzm, nieuzasadnione powtórzenie leksykalne lub składniowe. Błędów logicznych nie uznaje się za błędy stylistyczne.

H. Poprawność zapisu ocenia się ze względu na liczbę błędów ortograficznych i interpunkcyjnych (szacowaną odpowiednio do objętości tekstu) oraz ich wagę (błędy rażące i nierażące). Za błąd rażący uznaje się błąd, który polega na naruszeniu ogólnej reguły ortograficznej lub interpunkcyjnej w zapisie słów lub fraz o wysokiej frekwencji.