Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Jurysdykcja krajowa w europejskim postępowaniu cywilnym, Notatki z Postępowanie cywilne

notatki z zajęc post. cywilnego

Typologia: Notatki

2019/2020

Załadowany 25.03.2020

Karolinka1846
Karolinka1846 🇵🇱

5 dokumenty

1 / 5

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Zajęcia III : Jurysdykcja krajowa w europejskim postępowaniu
cywilnym.
I. Rozporządzenie Rady o jurysdykcji oraz uznanie i wykonanie orzeczeń w sprawach cywilnych i
handlowych.
1. Zakres przedmiotowy
rozporządzenie to nie obejmuje spraw:
-podatkowych
-celnych
-administracyjnych
-sprawy z zakresu prawa cywilnego; zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnej; ustawowego
przedstawicielstwa osób fizycznych; stosunków majątkowych wynikających z małżeństwa i prawa
spadkowego, wyłącznie z testamentami
- sprawy dotyczące upadłości, układów, postępowań naprawczych
-ubezpieczeń społecznych i sądownictwa polubownego
2. Ustalanie jurysdykcji
Sądy państwa członkowskiego badają swoja jurysdykcję i dopuszczalność prowadzenia postępowania.
jeżeli sprawa należy do jurysdykcji wyłącznej innego państwa – sąd stwierdza z urzędu brak
swojej jurysdykcji
jeżeli pozwany ma miejsce zamieszkanie w jednym z państw członkowskich a został pozwany
przed sąd innego państwa członkowskiego lecz nie wdaje się w spór – sąd z urzędu stwierdza
brak swojej jurysdykcji
2.1 Jurysdykcja ogólna
ustalenie na podstawie miejsca zamieszkania pozwanego
osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego mogą być pozywane,
niezależnie od obywatelstwa przez sądy tego państwa.
2.2. Jurysdykcja szczególna
pozwala na pozwanie osoby mającej miejsce zamieszkania na teryt. państwa członkowskiego w
innym państwie członkowskim
należą do niej sprawy :
-dotyczące umów lub roszczeń wynikających z umowy
-związanych z wykonaniem zobowiązań z tytułu sprzedaży rzeczy ruchomej i świadczenia usług
-alimentacyjnych
-związanych z prowadzeniem postępowania, których przedmiotem jest czyn niedozwolony
-roszczenia odszkodowawcze
Jurysdykcja szczególna przewidziana została także w sprawach ubezpieczeniowych, konsumenckich,
wynikających z indywidulanych umów o pracę
w celu zwiększenia ochrony słabszych stron stosunku prawnego
2.3. Jurysdykcja wyłączna
Stosuje się niezależnie od jurysdykcji ogólnej , czyli niezależnie od łącznika miejsca zamieszkania
2.4. Jurysdykcja umowna
Strony, z których przynajmniej jedna ma miejsce zamieszkania na terytorium państwa
członkowskiego, mogą zawrzeć umowę, że sąd lub sądy państwa członkowskiego powinny
rozstrzygać spór już wynikły lub przyszły
Umowa dotycząca jurysdykcji musi być zawarta :
1) w formie pisemnej lub ustnej potwierdzonej na piśmie
2) w formie, która odpowiada praktyce przyjętej między stronami
3) w handlu międzynarodowym – w formie odpowiadającej zwyczajowi handlowemu
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Jurysdykcja krajowa w europejskim postępowaniu cywilnym i więcej Notatki w PDF z Postępowanie cywilne tylko na Docsity!

Zajęcia III : Jurysdykcja krajowa w europejskim postępowaniu

cywilnym.

I. Rozporządzenie Rady o jurysdykcji oraz uznanie i wykonanie orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych.

1. Zakres przedmiotowy rozporządzenie to nie obejmuje spraw: -podatkowych -celnych -administracyjnych -sprawy z zakresu prawa cywilnego; zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnej; ustawowego przedstawicielstwa osób fizycznych; stosunków majątkowych wynikających z małżeństwa i prawa spadkowego, wyłącznie z testamentami

  • sprawy dotyczące upadłości, układów, postępowań naprawczych -ubezpieczeń społecznych i sądownictwa polubownego 2. Ustalanie jurysdykcji Sądy państwa członkowskiego badają swoja jurysdykcję i dopuszczalność prowadzenia postępowania.  jeżeli sprawa należy do jurysdykcji wyłącznej innego państwa – sąd stwierdza z urzędu brak swojej jurysdykcji  jeżeli pozwany ma miejsce zamieszkanie w jednym z państw członkowskich a został pozwany przed sąd innego państwa członkowskiego lecz nie wdaje się w spór – sąd z urzędu stwierdza brak swojej jurysdykcji 2.1 Jurysdykcja ogólna ustalenie na podstawie miejsca zamieszkania pozwanego osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego mogą być pozywane, niezależnie od obywatelstwa przez sądy tego państwa. 2.2. Jurysdykcja szczególna pozwala na pozwanie osoby mającej miejsce zamieszkania na teryt. państwa członkowskiego w innym państwie członkowskim należą do niej sprawy : -dotyczące umów lub roszczeń wynikających z umowy -związanych z wykonaniem zobowiązań z tytułu sprzedaży rzeczy ruchomej i świadczenia usług -alimentacyjnych -związanych z prowadzeniem postępowania, których przedmiotem jest czyn niedozwolony -roszczenia odszkodowawcze Jurysdykcja szczególna przewidziana została także w sprawach ubezpieczeniowych, konsumenckich, wynikających z indywidulanych umów o pracę w celu zwiększenia ochrony słabszych stron stosunku prawnego 2.3. Jurysdykcja wyłączna Stosuje się niezależnie od jurysdykcji ogólnej , czyli niezależnie od łącznika miejsca zamieszkania 2.4. Jurysdykcja umowna Strony, z których przynajmniej jedna ma miejsce zamieszkania na terytorium państwa członkowskiego, mogą zawrzeć umowę, że sąd lub sądy państwa członkowskiego powinny rozstrzygać spór już wynikły lub przyszły Umowa dotycząca jurysdykcji musi być zawarta :
  1. w formie pisemnej lub ustnej potwierdzonej na piśmie
  2. w formie, która odpowiada praktyce przyjętej między stronami
  3. w handlu międzynarodowym – w formie odpowiadającej zwyczajowi handlowemu

Jeżeli umowę zawarły strony, z których żadna nie ma miejsca zamieszkania na terytorium któregokolwiek państwa członkowskiego, to sądy innych państw nie mogą orzekać chyba że uzgodniony przez strony sąd lub sądy prawomocnie stwierdziły brak swojej jurysdykcji.

3. Uznanie i wykonanie orzeczeń Orzeczenie wydane w jednym państwie członkowskim jest uznawane w innym państwie członkowskim, bez potrzeby przeprowadzania specjalnego postępowania. II. Rozporządzenie Rady w sprawie doręczania w państwach członkowskich sądowych i pozasądowych dokumentów w sprawach cywilnych i handlowych W Polsce agencjami przyjmującymi i przekazującymi dokumenty są tylko sądy. Każde państwo członkowskie może doręczyć dokumenty sądowe osobom zamieszkałym w innym państwie członkowskim bezpośrednio pocztą. Celem rozporządzenia jest zagwarantowanie efektywnego procesu doręczania dokumentów sądowych , przy uwzględnieniu prawnie uzasadnionych interesów ich adresatów III. Rozporządzenie Rady w sprawie współpracy między sądami państw członkowskich przy przeprowadzeniu dowodów w sprawach cywilnych lub handlowych Rozporządzenie w celu właściwego funkcjonowania rynku wew. miało usprawnić współpracę między sądami przy przeprowadzaniu dowodów. Przeprowadzenie dowodu w innym państwie członkowskim będzie możliwe, jeżeli z odpowiednim wnioskiem wystąpi o to inne państwo członkowskie. Każde państwo członkowskie sporządza wykaz sądów właściwych do przeprowadzenia dowodów i wyznacza jednostkę centralną odpowiedzialną za : 1.dostarczenie inf. sądom

  1. poszukiwaniu rozwiązań dla trudności; jakie mogą powstać w związku z wnioskiem
  2. przesłanie wniosku do właściwego sądy na żądanie sądu wzywajacego – w wyjątkowych przypadkach Wniosek musi być wypełniony w języku urzędowym wezwanego państwa członkowskiego. Sąd wezwany w ciągu 7 dni przesyła potwierdzenie o otrzymaniu wniosku, a jeżeli jest niekompletny musi zawiadomić sąd wzywający w terminie 30 dni od otrzymania wniosku. Wniosek o przeprowadzenie dowodu powinien być wykoanny niezwłocznie najpóźniej w ciągu 90 dni od daty jego otrzymania. IV. Rozporządzenie Rady w sprawie jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej 1. Zakres podmiotowy Rozporządzenie ma zastosowanie w sprawach cywilnych odnoszących się do :
  3. rozwodu, separacji, unieważnienia małżeństwa
  4. przyznawania, wykonywania, delegacji, ograniczenia lub pozbawienia odpowiedzialności rodzicielskiej (sprawy z zakresu pieczy nad dzieckiem, opieki, kurateli, umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej) Nie ma zastosowania do :
  5. ustalenia lub zaprzeczenia rodzicielstwa
  6. orzeczenia w sprawie adopcji
  7. nazwiska i imion dziecka
  8. upełnoletnienia
  9. powiernictwa i dziedziczenia

1. Cel wprowadzenia 1 ) Uproszczenie, przyspieszenie i ograniczenie kosztów postępowania sądowego w sprawach transgranicznych dotyczących bezspornych roszczeń pieniężnych 2 ) Umożliwienie swobodnego przepływu europejskich nakazów zapłaty we wszystkich państwach członkowskich poprzez określenie minimalnych standardów, których spełnienie uchyla konieczność przeprowadzenia w państwie członkowskim wykonania jakiegokolwiek dodatkowego postępowania pośredniego poprzedzającego uznanie i wykonanie europejskiego nakazu zapłaty. 2. Zakres przedmiotowy Rozporządzenie ma zastosowanie do transgranicznych spraw cywilnych i handlowych, nie ma zaś zastosowania do spraw skarbowych, celnych, administracyjnych, dotyczących odpowiedzialności państwa za działania i zaniechania przy wykonywaniu władzy publicznej (acta iure imperii), ponadto nie ma zastosowania do spraw dotyczących :

  1. praw majątkowych wynikających ze stosunków małżeńskich, testamentów i dziedziczenia
  2. upadłości, postepowania związanego z likwidacją niewypłacalnych spółek
  3. zabezpieczenia społecznego
  4. roszczeń wynikających z zobowiązań pozaumownych SPRAWY TRANSGRANICZNE – sprawa, w której przynajmniej jedna ze stron ma miejsce zamieszkania lub miejsce stałego pobytu w państwie członkowskim inne niż państwo członkowskie sądu rozpatrującego sprawę. 3. Postępowanie w sprawie wydania europejskiego nakazu zapłaty ustanawia się w celu dochodzenia roszczeń pieniężnych o oznaczonej wysokości, które są wymagalne w chwili wniesienia pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty. 3.1 Właściwość sądu – zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa unijnego. Jeżeli roszczenie dotyczy umowy zawartej przez konsumenta i jest on stroną pozwaną właściwe są wyłącznie sądy państwa członkowskiego, w którym strona pozwana ma miejsce zamieszkania. 3.2. Wymogi pozwu o wydanie europejskiego nakazu zapłaty
  5. nazwy lub imiona i nazwiska oraz adresy stron, oznaczenie sądu do którego kierowany jest pozew
  6. kwotę dochodzonego roszczenia (roszczenie główne plus odsetki, kary umowne)
  7. jeżeli powód dochodzi odsetek – stawkę odsetek, okres za jaki żąda odsetek
  8. uzasadnienie roszczenia
  9. opis dowodów na poparcie roszczenia
  10. okoliczności uzasadniające właściwość Pozew musi by podpisany przez przedstawiciela lub powoda. 3.3 Odrzucenie pozwu w przypadku gdy :
  11. wymogi co do zakresu przedmiotowrgo stosowania rozporządzenia, rodzju roszczeń, właściwości i formalne pozwu nie zostały spełnione
  12. roszczenie jest nieuzasadnione
  13. powód nie prześle odpowiedzi w terminie wyznaczonym przez sąd Od odrzucenia pozwu nie przysługuje odwołanie 4. Wydanie europejskiego nakazu zapłaty – w terminie 30 dni od wniesienia pozwu. Europejski nakaz zapłaty wydawany jest wraz z odpisem pozwu. Zawiera pouczenie, że pozwany może :
  14. zapłacić powodowi kwotę wskazaną w nakazie lub
  15. wnieść sprzeciw w ciągu 30 dni od doręczenia nakazu

5. Doręczenie za pośrednictwem odbioru przez pozwanego

  1. poprzez doręczenie osobiste – podpisane przez pozwanego poświadczeniem odbioru wraz z data
  2. poprzez doręczenie osobiste potwierdzone dokumentem podpisanym przez właściwą osobę, która dokonała doręczenia
  3. drogą pocztową za podpisanym i zwórconym rzez pozwanego poświadczenia odbioru zawierającym date odbioru
  4. drogą elektroniczną Doręczenie bez potwierdzenia odbioru przez pozwanego
  5. poprzez doręczeie osobiste na prywatny adres pozwanego osobie zamieszkującej z pozwanym
  6. złożenie nakazu w skrzynce pocztowej pozwanego, urzędzie pocztowym 6. Sprzeciw od europejskiego nakazu zapłaty 6.1. Tryb związany z wniesieniem sprzeciwu – w terminie 30 dni od doręczenia nakazu pozwanemu. W sprzeciwie pozwany powinien wskazać, czy kwestionuje roszczenie, bez konieczności precyzowania powodów.