Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Kinematyka: wektor położenia, prędkość i przyspieszenie punktu, ruch jednostajnie zmienny i inne, Skrypty z Fisica

Droga. Ruch obrotowy. Przyspieszenie styczne i normalne. Teoria, przykłady i zadania

Typologia: Skrypty

2019/2020

Załadowany 22.09.2020

Aleksander88
Aleksander88 🇵🇱

4.7

(120)

463 dokumenty

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Kinematyka: wektor położenia, prędkość i przyspieszenie punktu, ruch jednostajnie zmienny i inne i więcej Skrypty w PDF z Fisica tylko na Docsity! 2. Kinematyka Wektor położenia Wektorem położenia lub wektorem wodzącym r  punktu P nazywamy wektor, którego początek znajduje się w początku układu współrzędnych, natomiast koniec wyznacza położenie punktu P (Rys. 2.1.). Rys. 2.1. Wektor położenia we współrzędnych kartezjańskich Składowymi wektora położenia r  są współrzędne zyx ,, punktu P :  zyxkzjyixr   , (2.1) a jego długość określa wyrażenie .222 zyxrr   (2.2) Gdy punkt P przemieszcza się w przestrzeni, to wektor wodzący r  , a zatem i jego składowe są funkcjami czasu. Prędkość punktu Prędkość chwilowa v  punktu w ruchu postępowym zdefiniowana jest przez pochodną wektora wodzącego r  po czasie:     t trttr t r t r v tt          00 limlim d d , (2.3) gdzie r   jest zmianą wektora wodzącego w czasie t . Uwzględniając definicję (2.1), prędkość punktu możemy zapisać w postaci:  zyx vvvv   , 222 zyx vvvvv   , (2.4) x y z O )( ttr   r   )(tr  ),,( zyxP )(tv  i  j  k  gdzie v jest długością wektora v  , natomiast t z v t y v t x v zyx d d , d d , d d  (2.5) są składowymi wektora prędkości odpowiednio na kierunku zyx ,, . Prędkość średnia v  punktu w skończonym przedziale czasu t zdefiniowana jest przez stosunek zmiany wektora wodzącego r   do czasu t , w którym ta zmiana nastąpiła:     t trttr t r v         . (2.6) Przyspieszenie punktu Przyspieszenie chwilowe a  punktu w ruchu postępowym zdefiniowane jest przez pochodną wektora prędkości v  po czasie:     t tvttv t v t v a tt          00 limlim d d . (2.7) Uwzględniając relacje (2.4), (2.5), przyspieszenie punktu możemy zapisać w postaci:  zyx aaaa   , 222 zyx aaaaa   , (2.8) gdzie a jest długością wektora a  , natomiast 2 2 2 2 2 2 d d d d , d d d d , d d d d t z t v a t y t v a t x t v a zz y y x x  (2.9) są składowymi wektora przyspieszenia odpowiednio na kierunku zyx ,, . Droga Drogą przebytą przez ciało jest suma elementarnych odcinków dróg sd przebytych w określonym odstępie czasu od 0t do t :      t t t t t t t t tt t t tvtvt t r rss 0 0 0 00 ddd d d dd    . (2.10) Ruch jednostajnie zmienny W ruchu jednostajnie zmiennym ( )consta  zależność prędkości v  oraz wektora wodzącego r  od czasu ma odpowiednio postać:  00 ttavv   , (2.11) Rozwiązanie: Przyjmując, że strzał został oddany w momencie 00 t , znajdziemy położenie początkowe pocisku  hr 00   oraz jego początkową prędkość   sincos 000 vvv   . Pocisk porusza się pod wpływem stałego przyspieszenia ziemskiego  gg  0  , więc jego prędkość v  oraz położenie r  będą określone przez równania (2.11), (2.12). Uwzględniając warunki początkowe znajdziemy: tgvv   0 , 2 00 2 1 tgtvrr   , lub po rozpisaniu na składowe:       ,0sincos 00 tgvvvv yx           200 0 2 1 sincos0 tgtvvhyx   . Wektory są sobie równe, jeżeli ich składowe są sobie równe. Porównując odpowiednie składowe wektora prędkości i położenia otrzymamy: cos0vvx  , gtvvy  sin0 , cos0tvx  , 2 0 2 1 sin gttvhy   . Równania te pozwalają wyznaczyć poszukiwane wielkości. W najwyższym położeniu pocisku składowa prędkości 0yv , skąd czas, po którym zostanie osiągnięta ta wysokość wyniesie gvtH /sin0  . Maksymalne wzniesienie pocisku będzie więc równe:     g v htyH H 2 sin 2 0  . Czas lotu pocisku Lt określa warunek 0y , który sprowadza się do równania kwadratowego:   0sin 2 1 0 2        htvtg LL  . Dodatnim rozwiązaniem tego równania jest poszukiwany czas H h 0v  x v  g  y r  j  i   L g h g v g v tL 2sinsin 2 00         . Zasięg lotu wyznacza równanie:   cos0 LL tvtxL  . Uwzględniając dane liczbowe otrzymamy: m691H , s23,6Lt , m3860L . Przykład 2.2. Bęben wirówki obraca się z częstotliwością Hz1801 f . Po odcięciu zasilania, bęben wykonuje 530n obrotów ruchem jednostajnie opóźnionym zmniejszając częstotliwość obrotów do Hz802 f . Obliczyć czas hamowania, w którym następuje opisana redukcja obrotów i przyśpieszenie kątowe bębna. Obliczyć czas, po którym bęben się zatrzyma. Rozwiązanie: Ruch bębna odbywa się ze stałym przyspieszeniem kątowym. Czasową zależność prędkości kątowej  i drogi kątowej  pokonanej przez bęben opisują więc równania (2.16), (2.17). Przyjmując, że w momencie odcięcia zasilania 00 t , 00  , 10 2 f  , znajdziemy: tf   12 , 2 1 2 1 2 ttf   , gdzie  jest przyspieszeniem kątowym. Oznaczając czas hamowania przez  , otrzymamy układ dwóch równań z dwoma niewiadomymi  i  :     12 22 ff ,   2 1 2 1 22   fn . Rozwiązując powyższy układ równań znajdziemy: 21 2 ff n   ,  2122 ff n    . Czas c , po którym bęben całkowicie się zatrzyma otrzymamy z warunku zerowania się prędkości kątowej:   02 1  cc f  , skąd   12 f c  . Podstawiając dane liczbowe otrzymamy: s4,1 , rad/s154 , s7,2c Przykład 2.3. Ciało porusza się pod wpływem siły hamującej z przyspieszeniem proporcjonalnym do jego prędkości: bva  , gdzie b jest dodatnim współczynnikiem hamowania. Znaleźć zależność prędkości v od czasu t oraz drogę cs przebytą przez ciało do momentu jego zatrzymania. Przyjąć, że w momencie 00 t , początkowa prędkość ciała i początkowa droga wynosiły odpowiednio   00 vtv  i   000  sts . Rozwiązanie: Przyspieszenie ciała jest z definicji pochodną prędkości po czasie: bv t v a  d d . Elementarna, względna zmiana prędkości ciała w czasie dt będzie więc określona relacją: tb v v d d  . Całkując obustronnie powyższy związek po czasie otrzymamy:   tbv v d d , 1ln Cbtv  , gdzie 1C jest stałą całkowania. Prawa część tego zapisu przedstawia uwikłaną zależność prędkości od czasu. W szczególności, równanie to spełnione jest dla momentu 00 t , w którym prędkość ciała wynosi 0v . Umożliwia to znalezienie stałej całkowania 01 ln vC  i w konsekwencji - funkcyjnej zależności prędkości od czasu:   btevtv  0 . Elementarną droga ds przebytą przez ciało w elementarnym czasie dt przedstawia wyrażenie:   tevttvs btddd 0  . Całkując obustronnie powyższe równanie otrzymamy zależność drogi od czasu:   tevs btdd 0 ,   2 0 Ce b v ts bt   , gdzie 2C jest stałą całkowania. W szczególności, równanie to spełnione jest dla momentu 00 t , w którym przebyta droga   000  sts . Warunek ten pozwala obliczyć stałą całkowania bvC /02  i w konsekwencji zależność drogi od czasu:    bte b v ts  10 . Z zależności prędkości ciała od czasu wynika, że prędkość ta spadnie do zera po czasie teoretycznie nieskończenie długim. Przebyta przez ciało droga od momentu 00 t do momentu zatrzymania będzie więc równa:   b v e b v s bt t c 00 1lim    . 2.19. Ciało, początkowo spoczywające w początku układu współrzędnych, zaczyna porusza się ruchem niejednostajnie zmiennym z przyspieszeniem ctba  . Obliczyć prędkość ciała, położenie oraz przebytą przez ciało drogę po upływie s 6t  , gdy: a) 32 m/s 1c,m/s2b  , b) 32 m/s 1c,m/s2b  . 2.20. Przyspieszenie punktu materialnego poruszającego się prostoliniowo dane jest równaniem: a) 2m/s3a , b) 2m/s3ta  , c) 22 m/s3ta  . Obliczyć zależność drogi i prędkości od czasu oraz przedstawić je na wykresie. W chwili st 1 punkt ten znajdował się m3 na prawo od początku układu współrzędnych i poruszał się z prędkością m/s3 w lewo. 2.21. Ciało porusza się po linii prostej ze zmiennym przyspieszeniem 23ta  . W momencie s2t  ciało znajdowało się w odległości m10d  od początku układu odniesienia i miało prędkość m/s10v  . Jakie było średnie przyspieszenie i średnia prędkość w tym okresie? 2.22. Prędkość ciała opisana jest równaniem:    m/s)3exp(4sin53 tttv   . Wyrazić wartość przyspieszenia, jako funkcję czasu t . Obliczyć wartość początkową przyspieszenia dla 0t . Obliczyć wartości wektorów przyspieszenia średniego i chwilowego tego ciała w pierwszej sekundzie ruchu. 2.23. Położenie ciała zmienia się zgodnie z równaniem:  2643 ttr  . Znaleźć wartości wektorów prędkości i przyspieszenia w chwili początkowej 0t . Jaki kąt tworzyły wówczas te wektory między sobą? 2.24. Ruch punktu opisują dwa równania: 1 2 1 btax  i 2 2 2 btay  , gdzie 2 1 m/s2,0a , 2 2 m/s15,0a , m05,01 b , m03,02 b . Wyznaczyć prędkość średnią oraz wartość i kierunek prędkości oraz przyspieszenia po upływie czasu s5t . 2.25. Położenie ciała opisuje równanie:     m25,0sin 3ttAtx   . Obliczyć prędkość ciała 1v po upływie pierwszej sekundy ruchu oraz średnią prędkość v w czasie tej sekundy. Prędkość początkowa ciała wynosiła m/s 20 v . 2.26. Wektor położenia ciała zmienia się zgodnie z równaniem:       jtyitxtr   , gdzie:   battx  2 ,   dctty  , 2m/s 8a , m 4b , m/s2c , m 1d . Obliczyć prędkość średnią pomiędzy momentami s 21 t i s 42 t ruchu oraz chwilowe prędkości w momentach 1t i 2t . Jakie są wartości tych prędkości? Jakim ruchem porusza się to ciało wzdłuż osi x i y ? 2.27. Zależność czasową prędkości ciała opisuje równanie   jbtiattv   2 , gdzie 3m/s 2a , 2m/s2b . Ile wynosi prędkość tego ciała w chwilach s 11 t i s 32 t ? Jaka jest prędkość średnia w tym przedziale czasu? Ile wynoszą chwilowe i średnie przyspieszenia? 2.28. Punkt materialny uczestniczy jednocześnie w dwóch ruchach opisanych równaniami: cbtatx  2 , cbtaty 342 2  . Wyznaczyć prędkość i przyśpieszenie tego punktu. W jakich jednostkach muszą być wyrażone stałe cba ,, ? 2.29. Zbadać ruch punktu materialnego, który zmienia swoje położenie zgodnie z równaniem:  tx 3cos5 . W szczególności określić, jaki kąt tworzą ze sobą wektory położenia, prędkości i przyspieszenia w dowolnym momencie czasu. Powtórzyć obliczenia, gdy  tx 3sin5 . 2.30. Zbadać ruch punktu materialnego, który zmienia swoje położenie zgodnie z równaniami:  tax 1cos ,  tby 2sin  . Rozważyć przypadki: a) 1/s,m2 21  ba , b) 2/s,s/1,m1,m2 21  ba , c) 1/s,s/3,m2,m1 21  ba . 2.31. Przyspieszenie punktu materialnego poruszającego się prostoliniowo dane jest równaniem:   )sin( tta  . Jakie było początkowe położenie i prędkość tego punktu, jeżeli w pierwszej sekundzie ruchu spoczywało ono w początku układu odniesienia? 2.32. Prędkość ciała zmienia się w czasie zgodnie z równaniem:     kjtittv  3cos52   . Jaki kąt tworzyły wektory położenia i przyspieszenia w chwili początkowej, jeżeli w pierwszej sekundzie ruchu ciało miało położenie   kjitr   ? 2.33. Położenie ciała zmienia się zgodnie z równaniem:       jtittr   cos5sin5  . Jaki jest kąt pomiędzy wektorem r  i v  oraz r  i a  w chwili początkowej 0t , a jaki w pierwszej sekundzie ruchu? 2.34. Chłopiec o masie kg50m zeskakuje z płotu o wysokości m2h . Jaka jest wartość i kierunek przyspieszenia, z jakim porusza się chłopiec w trakcie zeskoku? Czy w trakcie spadania chłopca na Ziemię, Ziemia również „spada” na chłopca? Jeśli tak, to jakie jest przyspieszenie Ziemi oraz jaką drogę przebędzie chłopiec i Ziemia zanim się zetkną? Masa Ziemi kg1098,5 24ZM . 2.35. Ciało spada z wysokości h . Obliczyć całkowity czas spadku i prędkość końcową ciała? Jak długo będzie trwał spadek do wysokości kh / , gdzie 1k i jaka będzie wówczas prędkość ciała? 2.36. Po wrzuceniu kamienia do studni, słychać po czasie s 3t jak wpada on do wody. Jak głęboka jest studnia? Prędkość dźwięku w powietrzu wynosi m/s 330v . 2.37. Ciało A spada swobodnie z wysokości m 160h . Z punktu leżącego o m 40h wyżej rzucono jednocześnie ciało B , nadając mu taką prędkość początkową, że oba ciała spadły jednocześnie na ziemię. Obliczyć prędkość początkową ciała B . 2.38. Ciało spadające swobodnie ma w punkcie A prędkość cm/s 10Av , a w punkcie B prędkość cm/s 25Bv . Określić odległość AB . Na jakiej wysokości nad punktem A znajduje się punkt, z którego ciało to zaczęło spadać? 2.39. Od rakiety wznoszącej się pionowo do góry, w chwili, gdy ma ona prędkość m/s 4000 v , odrywa się na wysokości km 10h jeden z niepotrzebnych już zbiorników paliwa. Znaleźć czas t , po którym zbiornik ten opadnie na ziemię. Jaka była maksymalna wysokość, na jakiej znajdował się zbiornik? Opory powietrza pominąć. 2.40. Ciało swobodnie spadające przebyło w ostatniej sekundzie drogę m1,23s . Z jakiej wysokości spadło ciało? 2.41. Koszykarz wyskoczył pionowo na wysokość m1 . Ile czasu trwał cały skok? Jak długo koszykarz przebywał: a) w szczytowych cm10 i na dolnych cm10 , b) w szczytowych cm25 i na dolnych cm25 , c) w szczytowych cm50 i na dolnych cm50 ? 2.42. Znaleźć największą wysokość h oraz zasięg s wyrzuconego z procy pod kątem 030 względem poziomu kamienia. Początkowa prędkość kamienia m/s 120 v . 2.43. Pocisk o prędkości początkowej m/s7500 v ma trafić w cel leżący na tym samym poziomie w odległości km 20d . Znaleźć kąt, pod jakimi należy wystrzelić pocisk oraz czas jego lotu. 2.44. Bramkarz wykopuje piłkę z prędkością pv pod kątem  do poziomej murawy boiska. W momencie kopnięcia piłka znajduje się na wysokości h nad murawą boiska. Na jakiej wysokości y nad murawą boiska piłka przeleci nad zawodnikiem stojącym w odległości d od bramkarza. 2.45. Z jaką minimalna prędkością musi się wybić z miejsca student o masie kg 70m , aby przeskoczyć rów o szerokości m 3l ? 2.46. Z wieży o wysokości m125h wyrzucono poziomo kamień. Jaka była początkowa prędkość kamienia, jeśli upadł on w odległości m10s od podstawy wieży? Jaka była jego prędkość końcowa? 2.47. Na poziomym stole leży wiatrówka. Na przeciwległej ścianie znajdującej się w odległości m6d od wylotu lufy oznaczono punkt leżący na przedłużeniu osi lufy. Wiatrówka wyrzuca pocisk z prędkością m/s42v . W którym punkcie pocisk uderzy w ścianę? 2.48. Strzelec chce trafić do tarczy znajdującej się w odległości m100d z karabinu wystrzeliwującego pociski z prędkością m/s500v . Pod jakim kątem musi być podniesiona względem poziomu lufa karabinu, aby kula trafiła w cel? Gdzie trafiłaby kula gdyby lufa była umieszczona poziomo? 2.49. Ze szczytu zbocza, nachylonego pod kątem  60 do poziomu, wystrzelono poziomo pocisk z prędkością 0v . Jaka powinna być prędkość tego pocisku, aby wpadł on do włazu bunkra znajdującego się w odległości m200d od szczytu? 2.50. Z podnóża wzniesienia nachylonego do poziomu pod kątem  wystrzelono z armaty pocisk z prędkością początkową 0v , pod kątem  do poziomu. Znaleźć współrzędne x i y punktu, w którym pocisk uderzy w zbocze wzniesienia. 2.51. Z balonu na uwięzi, znajdującego się na wysokości m375h , oddano strzał w górę pod kątem  45 do poziomu i jednocześnie oddano strzał w kierunku przeciwnym. Prędkość początkowa wystrzelonych pocisków była taka sama i wynosiła m/s700 v . W jakiej odległości, jeden od drugiego, obydwa pociski spadną na ziemię? 2.71. Koło o promieniu cm 10r obraca się ze stałym przyspieszeniem kątowym 2rad/s 14,3 . Obliczyć prędkość kątową, liniową, przyspieszenie styczne, normalne i całkowite punktów leżących na obwodzie koła w drugiej sekundzie ruchu. 2.72. Punkt zatacza okrąg o promieniu cm10r z przyśpieszeniem dośrodkowym 2cm/s250a . Obliczyć okres tego ruchu. 2.73. Ile razy na minutę musi ruchomy punkt zatoczyć okrąg o promieniu cm15r , aby przyśpieszenie dośrodkowe tego ruchu osiągnęło wartość 2cm/s60a ? 2.74. Koło zamachowe zwiększa prędkość kątową z rad/s201  do rad/s242  w czasie s 4t . Oblicz przyśpieszenie styczne punktów koła w odległości cm6r od osi obrotu. 2.75. Punkt materialny porusza się po obwodzie okręgu o promieniu m 1r ze stałym przyspieszeniem stycznym. Jaka będzie wartość przyspieszenia dośrodkowego w chwili s 51 t , jeżeli w chwili s 102 t punkt pokona drogę m 50s ? 2.76. Punkty A i B zataczają okręgi o promieniach r i R . W jakim stosunku są okresy ich ruchu, jeżeli przyśpieszenia dośrodkowe są równe?. 2.77. Punkt materialny porusza się po obwodzie okręgu o promieniu cm 20r z przyspieszeniem stycznym 2cm/s 5sa . Po jakim czasie t od chwili rozpoczęcia ruchu, przyspieszenie normalne na będzie 2n razy większe od przyspieszenia stycznego? 2.78. Ile wynosi stosunek wartości przyspieszenia dośrodkowego do wartości przyspieszenia stycznego sn aa , jeżeli kąt pomiędzy kierunkiem wektora przyspieszenia wypadkowego a kierunkiem wektora prędkości liniowej wynosi  30 ? 2.79. Jaka jest wartość prędkości liniowej v oraz składowej przyspieszenia dośrodkowego na ciał znajdujących się na powierzchni Ziemi, wynikających z jej ruchu obrotowego? Obliczenia wykonać dla ciał znajdujących się: a) na równiku, b) na szerokości geograficznej  60 . Promień Ziemi km 6370ZR . 2.80. Samochód wjeżdża w zakręt o długości m 600s i promieniu krzywizny km 1r z prędkością km/h 540 v i pokonuje go w czasie s 30t . Obliczyć prędkość v oraz przyspieszenie wypadkowe a po pokonaniu zakrętu. 2.81. Rowerzysta porusza się po torze kołowym o promieniu r . Przyspieszenie liniowe rowerzysty wynosi a . Po jakim czasie t przyspieszenie dośrodkowe na będzie, co do wartości, równe przyspieszeniu stycznemu sa ? W momencie 0t prędkość początkowa rowerzysty wynosiła 00 v . 2.82. Motocyklista porusza się po okręgu o promieniu m50r . Przebyta przez niego droga określona jest równaniem: 22,010 tts  . Wyznaczyć prędkość, przyspieszenie styczne, normalne i wypadkowe motocyklisty w s51 t ruchu. 2.83. Przyspieszenie normalne punktu materialnego poruszającego się po okręgu o promieniu m 4r jest funkcją czasu: 2321 ttan  . Wyznaczyć przyspieszenie styczne tego punktu po czasie s 61 t . 2.84. W gwint o skoku h znajdujący się na walcu o średnicy d włożono kulkę o masie m . Z jakim przyspieszeniem a należy ciągnąć za nić obracającą walec, aby kulka opadała swobodnie? 2.85. Na śrubie o średnicy d i skoku h znajduje się nakrętka. Z jakim przyspieszeniem kątowym  należy obracać śrubę, aby nakrętka opadała swobodnie? h a 