Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Kinezjologia - nauka o ruchu ludzkiego ciała, Matury próbne z Matematyka

Dokument przedstawia podstawowe informacje na temat kinezjologii - nauki zajmującej się ruchem ludzkiego ciała. Omówione zostają główne cele tej dziedziny, takie jak zrozumienie psychologicznych i fizjologicznych reakcji organizmu na wysiłek fizyczny, poznanie różnych form adaptacji na aktywność fizyczną, zrozumienie mechaniki ruchu oraz badanie procesów kontrolujących ruch i czynników wpływających na nabywanie zdolności motorycznych. Dokument szczegółowo opisuje wpływ ruchu na poszczególne układy organizmu człowieka, takie jak układ kostno-stawowy, mięśniowy, krążenia, oddechowy, nerwowy, trawienny oraz moczowo-płciowy. Ponadto przedstawione są skutki hipokinezy, czyli zmniejszonej ruchliwości, oraz procesy mielinizacji i inerwacji, które mają kluczowe znaczenie dla rozwoju motorycznego człowieka. Dokument zawiera również informacje na temat okresów rozwoju motorycznego człowieka po urodzeniu oraz odruchów i postaw, które stanowią podstawę czynności ruchowych.

Typologia: Matury próbne

Przed 2010

Załadowany 05.11.2022

grzadziel-jakub
grzadziel-jakub 🇵🇱

1 dokument

1 / 6

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
Kinezjologia ćwiczenia
Literatura: Zarys kinezjologii. Tadeusz Kasperczyk, Mucha.
Kinezjologiczno-funkcjonalne aspekty rehabilitacji. Podręcznik dla studentów fizjoterapii i
fizjoterapeutów. Nowotny
Antropomotoryka Osiński albo Raczek
Edukacja i reedukacja ruchowa. Nowotny
Biomechanika kliniczna. Błaszczyk
Zaliczenie 15 stycznia.
Pracownia posturologii.
Kinezjologia – (gr. Kinin – poruszać się; logos – uczyć się)
Jest to gałąź nauki zajmująca się ruchem ciała człowieka (m.in. zmianami części ciała względem
siebie).
Główne cele:
- zrozumienie psychologicznych i fizjologicznych reakcji ludzkiego organizmu na krótkotrwały i bardzo
intensywny wysiłek fizyczny;
- poznanie różnych form adaptacji organizmu ludzkiego na chroniczną lub długotrwałą aktywność
fizyczną;
- zrozumienie mechaniki ruchu i opisanie jej cech;
- badanie procesów kontrolujących ruch i czynników wpływających na nabywanie zdolności
motorycznych;
- wyjaśnienie psychologicznych efektów fizycznej aktywności na ludzkie zachowanie;
Ruch
Zewnętrznie dostrzegalna, obiektywna składowa ludzkiego działania, przejawiająca się w zmianach
pozycji całego ciała lub jego części w czasie i przestrzeni
Wpływ ruchu na organizm
Bezpośredni:
Oznacza reaktywność na drodze nerwowej tkanek i narządów na ruch jako czynnik natury
mechanicznej Dotyczy: wszystkich mięśni szkieletowych, kości oraz stawów.
(Neurorozwojowa analiza wad postawy ciała u dzieci i młodzieży.)książka
Pośredni:
Odbywa się za pośrednictwem układu hormonalnego i mechanizmów synergistycznych. Dotyczy
głównie: układu sercowo- naczyniowego i krwi, mięśni gładkich oraz tkanki nabłonkowej i tkanki
łącznej.
Najważiejsze czynniki wykorzystywane w fizjoterapii:
1. Ruch (kinezyterapia, terapia manualna)
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Kinezjologia - nauka o ruchu ludzkiego ciała i więcej Matury próbne w PDF z Matematyka tylko na Docsity!

Kinezjologia ćwiczenia

Literatura: Zarys kinezjologii. Tadeusz Kasperczyk, Mucha. Kinezjologiczno-funkcjonalne aspekty rehabilitacji. Podręcznik dla studentów fizjoterapii i fizjoterapeutów. Nowotny Antropomotoryka Osiński albo Raczek Edukacja i reedukacja ruchowa. Nowotny Biomechanika kliniczna. Błaszczyk Zaliczenie 15 stycznia. Pracownia posturologii. Kinezjologia – (gr. Kinin – poruszać się; logos – uczyć się) Jest to gałąź nauki zajmująca się ruchem ciała człowieka (m.in. zmianami części ciała względem siebie). Główne cele:

  • zrozumienie psychologicznych i fizjologicznych reakcji ludzkiego organizmu na krótkotrwały i bardzo intensywny wysiłek fizyczny;
  • poznanie różnych form adaptacji organizmu ludzkiego na chroniczną lub długotrwałą aktywność fizyczną;
  • zrozumienie mechaniki ruchu i opisanie jej cech;
  • badanie procesów kontrolujących ruch i czynników wpływających na nabywanie zdolności motorycznych;
  • wyjaśnienie psychologicznych efektów fizycznej aktywności na ludzkie zachowanie; Ruch Zewnętrznie dostrzegalna, obiektywna składowa ludzkiego działania, przejawiająca się w zmianach pozycji całego ciała lub jego części w czasie i przestrzeni Wpływ ruchu na organizm Bezpośredni: Oznacza reaktywność na drodze nerwowej tkanek i narządów na ruch jako czynnik natury mechanicznej Dotyczy: wszystkich mięśni szkieletowych, kości oraz stawów. (Neurorozwojowa analiza wad postawy ciała u dzieci i młodzieży.)książka Pośredni: Odbywa się za pośrednictwem układu hormonalnego i mechanizmów synergistycznych. Dotyczy głównie: układu sercowo- naczyniowego i krwi, mięśni gładkich oraz tkanki nabłonkowej i tkanki łącznej. Najważiejsze czynniki wykorzystywane w fizjoterapii:
  1. Ruch (kinezyterapia, terapia manualna)
  1. Liczne czynniki fizykalne pochodzące z natury lub sztuczne )fizykoterapia)
  • woda zwykła i jej właściwości fizyko – chemiczne
  • wody lecznicze (np. chlorkowo – sodowe, kwasowęglowe, szczawy)
  • sauna (sucha :”fińska”, mokra „rzymska”)
  • ciepło, zimno
  • peloidy (borowina, fango, algi)
  • światło widzialne i niewidzialne
  • prąd elektryczny: stały i zmienny (śliwiński, Kuliński) – trzeba być na wykładach, zajęciach.
  • pole magnetyczne
  • ultradźwięki
  • fale uderzeniowe
  • aerozole
  1. masaż
  2. Refleksoterapia Aktywność fizyczna to każda praca wykonywana prze mięśnie szkieletowe, prowadząca do wydatku energetycznego powyżej pułapu metabolizmu spoczynkowego. (Jaki wpływ ma aktywność fizyczna na układ kostno stawowy/krążenia. Dodatnie:
  • poprawa mikrokrążenia
  • wzrasta saturacja
  • poprawa elastyczności naczyń krwionośnych
  • zwiększa objętość krwi minutowej w sercu
  • zwiększa wydolność serca
  • obniża tętno Minusy:
  • zwiększony mięsień serca)* Wpływ aktywności fizycznej na układ kostno – stawowy. Główny bodziec mechaniczny, który wzmacnia kości (powoduje odkładanie się soli mineralnych) to przerwany ucisk mechaniczny i rozciąganie zachodzące podczas ruchu. Prawo biologiczne Delpecha i Wolffa. Kości rosną prawidłowo pod wpływem równomiernie rozłożonych sił nacisku statycznego i dynamicznego oraz pociągania. Zbyt duży nacisk powoduje zahamowanie ub zatrzymanie wzrostu kości po stronie, ma którą działa (powód progresji skoliozy) Kość zwolniona od obciążeń staje się słabsza. -zwięksa się warstwa istoty zbitej i i lość osteonów

Wpływ wysiłku fizycznego na układ moczowo – płciowy.

  • zapobiega zaleganiu moczu na drogach moczowo – płciowych;
  • przeciwdziała infekcjom bakteryjnym i tworzeniu się kamieni moczowych;
  • pomaga przy porodzie, zapobiega obrzękom w ciąży, zastojom żylnym i skurczom łydek; Skutki hipok9inezji (zmniejszona kurczliwość mięśni w stosunku do normy)
  • utrudnienia w racjonalnym wykorzystaniu spożytych pokarmów;
  • sprzyjanie nadwadze i otyłości;
  • upośledzenie krążenia krwi, szczególnie obwodowego;
  • osłabienie mięśni i ścięgien;
    • ograniczenie ruchomości i przykurcze w stawach;
  • zaburzenia koordynacji nerwowo – mięśniowej w tym równowagi ciała; Centre of gravity Akineza (bezruch) powoduje głębsze zmiany w ustroju, a dotyczą one zarówno zmian strukturalnych jak i czynnościowych, m. In.
  • zwiotczenia i ubytków mięśni;
  • przyspieszenia akcji serca w spoczynku oraz zmniejszenia pojemności wyrzutowe serca;
  • wzrostu częstości oddychania;
  • odwapnienia kości;
  • zaburzeń ortostatycznych;
  • obniżenia odporności immunologicznej i ogólnej sprawności fizycznej;
  • zaburzenia funkcji stawów; Mielinizacja Polega na tworzeniu się na aksonach osłonki mielinowej, która jest izolatorem włókien nerwowych, co pozwala na szybkie i precyzyjne przesyłanie bodźców w układzie nerwowym Proces ten rozpoczyna się w 4 miesiącu życia płodowego, a kończy w 6 rż. Przewężenie Rawiera (między osłonkami mielinowymi na aksonie). Inerwacja. Proces polegający na unerwieniu włókien mięśniowych, co pozwala na wykonywanie ruchów precyzyjnych. Od poziomu innerwacji zależy zdolność wykonywania ruchów precyzyjnych. Proces ten kończy się w 6 rż. Od tego czasu dziecko jest zdolne do wykonywania złożonych ruchów manualnych. Ontogeneza = rozwój osobniczy Filogeneza = rozwój rodowy Okresy rozwoju motorycznego człowieka po urodzeniu. Rozwoju ruchów człowieka we wczesnych etapach ontogenezy pourodzeniowej możemy wyróżnić 5 faz tego rozwoju:
  • I faza premotoryczna odruchy bezwarunkowe (wrodzone) i nieliczne odruchy warunkowe;
  • faza II: protomotoryczna (wczesno ruchowa);
  • faza IIIL sensomotoryczna;
  • faza IV: ruchów manipulacyjnych;
  • faza V: ruchów świadomych; Faza I – premotoryczna. Fazę tę cechują ruchy oparte o odruchy bezwarunkowe i niektóre odruchy warunkowe (n. zaciskanie dłoni, naprzemienne stawianie nóg, pełzanie inne). Faza II – protomotoryczna Ruchy dziecka są mimowolne – nieskoordynowane, pozbawione celi. Określa się je „ruchami błędnym”, gdyż nie są skierowane na żaden cel. (2-3 miesiąc życia) Faza III – sensomotoryczna. Polega na powiązaniu informacji i pochodzącej ze zmysłów wzroku czy słuchu z ruchem, np. chwytanie dostrzeżonego przedmioty czy odwrócenie głowy w stronę dźwięku. Faza IV - ruchów mimowolnych To dalsze rozwinięcie fazy sensomotorycznej polegające na wykorzystaniu w czynnościach ruchowych różnych zmysłów i manipulowanie chwyconym przedmiotem. (ok. 5 miesięcy) Faza V – ruchów świadomych, To ruchy dowolne, świadome, Dorze skoordynowane. Istnieje możliwość zróżnicowania ruchów pod względem ich formy (symetryczne, asymetryczne: łączenie biegu z rzutem itd.). Końcowym etapem tego rozwoju są tzw. Praksje i na ich podstawie dochodzi do ukształtowania się nawyków ruchowych (ruchy automatyczne). Odruch (jest to mimowolna reakcja organizmu na bodziec, która stanowi podstawę czynności ruchowych):
    1. Postawy Rozwijają się do 6 miesiąca życia. Zapewniają prawidłową pozycję, czyli ułożenie ciała.
    2. Prostowania Rozwijają się po 6 miesiącu życia. To reakcje ciała na siłę grawitacji, kiedy układy sensoryczne i propriocepcji (czucie głębokie), współdziałają ze sobą. Te odruchy prostowania ogólnie rzecz biorąc służą utrzymaniu pozycji pionowej.
    3. Równowagi Rozwijają się od 6 bądź 8 miesiąca życia do 24. Mają charakter obronny i pojawiają się nagle na zmianę pozycji ciała, bądź w momencie utraty równowagi. Kształtują czucie ułożenia swojego ciała. Integracja odruchów postawy odbywa się na poziomie rdzenia kręgowego i przedłużonego, odruchu prostowania na poziomie mostu i śródmózgowia, a równowagi na poziomie kory mózgowej. Nawyk ruchowy: Wyodrębnia się 3 fazy kształtowania się nawyku ruchowego: