Kobieta i mężczyzna, dwa rodzaje człowieka - Notatki - Filozofia, Notatki z Filozofia, poglądy filozofów

Pobierz Kobieta i mężczyzna, dwa rodzaje człowieka - Notatki - Filozofia i więcej Notatki w PDF z Filozofia, poglądy filozofów tylko na Docsity! 1 Patrycja Pardała Sosnowiec, 03.06.2005r. Grupa 6Q Zaliczenie z filozofii 5. KOBIETA I MĘŻCZYZNA - DWA RODZAJE CZŁOWIEKA ? W każdym społeczeństwie istnieją stereotypy przyczyniające się do zubożenia kultury i sprzyjające powstawaniu antagonizmów. Te opierające się na różnicach między kobietą i mężczyzną znane są ludziom od najdawniejszych czasów. Już w Biblii przeczytać możemy, że pierwszego mężczyznę – Adama, Bóg stworzył na swój obraz i podobieństwo, a kobietę – Ewę, w drugiej kolejności - z żebra Adama. Z fragmentu tego można zatem wysnuć wnioski, że we wzajemnych relacjach to właśnie mężczyzna ma nadrzędną w stosunku do kobiety pozycję, co potwierdza zresztą św. Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian. Również z racji naturalnych predyspozycji do rodzenia dzieci i karmienia ich piersią przyjęło się, że to właśnie kobieta powinna zajmować się wychowywaniem potomstwa i dbaniem o dom, gdyż niejako jest do tego stworzona, nie nadając się do aktywności politycznej i gospodarczej poza domem. Obowiązkiem mężczyzny – jako zdecydowanie silniejszego fizycznie – było natomiast utrzymanie rodziny, co w konsekwencji doprowadziło do zdobycia przez niego nie tylko przywództwa w kręgu rodzinnym, ale również władzy na szczeblu społecznym. Oczywiście nie należy zapominać o kobietach które wybiły się ponad przeciętność, których imiona na stałe zapisały się na kartach historii, jak np. Safona – wielka poetka grecka żyjąca w VII-VI w.p.n.e. czy też Kleopatra – ostatnia królowa Egiptu z dynastii Ptolemeuszy, której niezwykła inteligencja, fascynująca osobowość, uroda oraz wykształcenie sprawiły, że stała się poważnym przeciwnikiem dla państwa rzymskiego. Jednak poza nielicznymi wyjątkami to mężczyźni wiedli prymat w życiu społecznym, mając w przeciwieństwie do kobiet całe mnóstwo praw, które zresztą sami ustanawiali. Nie jestem zwolenniczką „wrzucania” wszystkich przedstawicieli danej płci „do jednego worka” . Byli również mężczyźni, jak choćby Platon którzy uznawali kobiety za równe sobie. Platon doceniał intelekt oraz prawo do samorealizacji i wolności kobiet, stając się żarliwym zwolennikiem idei równouprawnienia płci. Według jego teorii państwa idealnego najwyższą władzę mogliby w nim objąć zarówno mężczyźni jak i kobiety, których rozum w jego mniemaniu nie jest wcale gorszy od rozumu mężczyzn; zakładając oczywiście, 2 że będą one miały możliwość zdobycia takiego samego wykształcenia i nie będą musiały poświęcić się wychowywaniu dzieci i codziennym pracom domowym. Wprost przeciwnego zdania był uczeń Platona – Arystoteles. Zwykł on mawiać, że istotą kobiecości jest brak ku jej zgubie pewnych cech, które jak łatwo można się domyśleć wynoszą mężczyzn ponad nią. Twierdził: „samica jest samicą na skutek braku pewnych przymiotów. Musimy traktować kobiety jako rodzaj istot z natury upośledzonych”. Samo pojęcie „samica” wyznacza kobiecie nie tylko miejsce w przyrodzie, ale pozbawia ją egzystencjalnego wymiaru. Znane jest też zdanie Pitagorasa, w którym dosadnie wyraził swoje przekonania dotyczące kobiet: „istnieje źródło dobre, które stworzyło porządek, światło i człowieka i źródło złe, które stworzyło chaos, ciemność i kobietę”. Św. Tomasz z Akwinu o kobiecie wyraził się jeszcze bardziej bezpośrednio: „kobieta jest nieudanym mężczyzną, istotą przypadkową”. Pomimo tak niepochlebnych opinii także w średniowieczu odnaleźć możemy ślady głębokiej myśli kobiecej. Doskonałym przykładem może być Hildegarda z Bingen - benedyktyńska mniszka, przełożona klasztorów nadreńskich, którą chciałoby się nazwać kobietą „renesansową”, gdyby nie to, że przypadło jej żyć w dwunastym wieku. Jej zainteresowania były tak wszechstronne, a działalność tak bogata, że trudno byłoby znaleźć dziedzinę, która charakteryzowałaby ją najlepiej. Głosiła kazania, zajmowała się przyrodoznawstwem i ziołolecznictwem, komponowała utwory muzyczne, napisała dramat liturgiczny – to tylko część jej twórczości. Zaliczana do grona największych intelektualistów Zachodu, Hildegarda była niewątpliwie jedną z najbardziej niezwykłych i wpływowych postaci swoich czasów. Temat relacji między kobietą i mężczyzną powrócił ponownie w poglądach brytyjskiego empirysty – Johna Locke’a opowiadającego się za równouprawnieniem płci. W dobie oświecenia idea równouprawnienia nabrała szczególnego znaczenia. Francuski filozof Condorcet, którego George Bauthould, socjolog francuski, uznaje za twórcę współczesnego feminizmu, postulował wprowadzenie bezpłatnego szkolnictwa o charakterze świeckim, dostępnego dla obu płci. Wyraził on też przekonanie, że kobiety posiadają takie same „prawa naturalne” jak mężczyźni. Oświecenie uważa się za okres, który przyniósł koncepcję człowieka wolnego, równego innym jednostkom, istoty niezależnej i autonomicznej. Czy jednak naprawdę? Ważnym wydarzeniem historycznym owych czasów była Rewolucja Francuska, której głównym hasłem było: ”Wolność, Równość, Braterstwo”, przy czym chodziło tu o dosłowne „braterstwo” a nie o równość braci i sióstr. Kobiety zatem wziąć musiały czynny udział w 5 kobiet wybierają oni zawody techniczne i np. chętniej naprawiają zepsute urządzenia. Poza tym łatwiej radzą sobie z czytaniem map, podczas gdy wiele pań tego nie potrafi. Jak wykazały badania, kobiety np. częściej niż mężczyźni, jadąc na południe , trzymają mapę do góry nogami. Nie umieją jej bowiem odwrócić w wyobraźni. Inaczej też widzimy, słyszymy i czujemy. Kobieca siatkówka oka ma więcej rodzajów plamek. Dzięki temu potrafi ona objąć wzrokiem większą przestrzeń niż oko mężczyzny. Panowie z kolei łatwiej dostrzegają przedmioty w oddali. Za to ich pole widzenia jest dużo węższe niż u kobiet. Poza tym kobiety lepiej słyszą – natura zadbała o to aby były one bardziej wyczulone np. na płacz dziecka w nocy. Mężczyźni za to potrafią z większą precyzją określić z której strony dobiega dźwięk. Różnimy się też pozostałymi zmysłami – dotykiem i węchem. U kobiet są one zdecydowanie wrażliwsze. Z reguły mężczyźni są lepsi w przedmiotach ścisłych. Matematyczne zdolności w dużej mierze zależą bowiem od męskiego hormonu – testosteronu. Potwierdziły to badania przeprowadzone wśród kobiet. Kilka razy dawano im do rozwiązania różne testy matematyczne. Okazało się, że w pierwszych dniach menstruacji, gdy poziom testosteronu jest najniższy w organiźmie, osiągnęły wyniki gorsze o 14% niż w pozostałych dniach cyklu miesiączkowego. Ze statystyk wynika też, że kobiety jeżdżą co prawda wolniej, ale za to dużo bezpieczniej. A to dzięki szerszemu polu widzenia oraz dużo mniejszej skłonności do ryzyka. Ponieważ jednak gorzej niż mężczyźni umiemy oceniać odległość, częściej niż oni mamy problemy z parkowaniem oraz z poruszaniem się w korkach. Większą trudność sprawia im także jazda nocą – o zmroku bowiem kobieca orientacja w terenie jest jeszcze słabsza niż w dzień. Naukowcy zajmujący się badaniem instynktu macierzyńskiego stwierdzili, że rodzi się on pod wpływem bodźców wzrokowych. Widok drobnego ciałka dziecka powoduje, że w organiźmie kobiety wzrasta poziom progesteronu, który budzi potrzebę opiekowania się maleństwem. Co ciekawe, taką sama reakcję wywołuje także widok pluszowego misia lub innej futerkowej przytulanki. Mężczyźni często nie potrafią zrozumieć „jak dorosła kobieta może bawić się pluszakami”. Kobiety mają tez lepszą podzielność uwagi. Gdy dawny mężczyzna polował, kobieta pilnowała domowego ogniska i zajmowała się dziećmi. Konieczność obserwowania i robienia kilku rzecz jednocześnie wykształciły u kobiet podzielność uwagi. Mężczyźni lepiej potrafią skoncentrować się na jednej czynności. Takie przykłady różnic można mnożyć i mnożyć. Najważniejsze jest jednak to, abyśmy byli ich świadomi i żeby nie były one dla nas powodem do oceny innej płci jako 6 gorszej. Powinny nam one bowiem pomóc w zrozumieniu drugiego człowieka a nie w tworzeniu nowych antagonizmów, dyskryminacji i stereotypów. Nie zapominajmy również, że przeciwieństwa się przyciągają i że bez różnic międzypłciowych nasze życie prywatne – partnerskie czy rodzinne byłoby po prostu nudne. Musimy zrozumieć, że choć nie jesteśmy tacy sami, to żadna płeć nie jest ani gorsza ani lepsza, że w dążeniu do szcęścia musimy się wzajemnie uzupełniać… Kiedy będzie ci smutno, oddaj mi połowę smutku. Kiedy będziesz się bać oddaj mi połowę strachu. Kiedy odczujesz zęczenie, podziel się za mną. Gdy zobaczysz świat w czarnych barwach, wiedz, że ujrzę go wraz z tobą. Powiedz, że jestem ci potrzebny.