
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Kolonizacja półwyspu Iberyjskiego- Fenicjanie, Grecy i Kartagińczycy
Typologia: Notatki
1 / 1
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Kolonizacja fenicka. Trwała od połowy VIII wieku p.n.e. Fenicjanie zakładali na terenie półwyspu swe faktorie handlowe, liczące nawet po tysiąc mieszkańców. Do największych należały: Kadyks, Malaga, Toscanos. Mieszkańcy tych miast trudnili się handlem, podstawą tamtejszej gospodarki oraz uprawą roli i hodowlą bydła. Od VII wieku p.n.e. Fenicjanie prowadzili także kolonizację osadniczą na terenie Andaluzji. Kolonizacja grecka. Już od czasów mykeńskich Grecja utrzymywała kontakty handlowe, początkowo dość sporadyczne, z Płw. Iberyjskim (I połowa II tysiąclecia p.n.e.). W latach późniejszych między handlem grecko-iberysjkim pośredniczyli Fenicjanie. Początek kolonizacji greckiej na terenie półwyspu datuje się na koniec VI wieku p.n.e. Koloniści greccy z Marsylii założyli miasto Emporia, dzięki któremu rozpoczęli powolne opanowywanie terenów handlowych znajdujących się w rękach Fenicjan i Etrusków. Kolonizacja kartagińska. Zrujnowanie miast fenickich przez Babilonię doprowadziło w I połowie VI wieku do przejęcia ich handlu przez najlepiej rozwinięta kolonię fenicką - Kartaginę. Kolonizacja kartagińska (punicka) objęła na Płw. Iberyjskim przede wszystkim wybrzeże, od Gibraltaru do Almerii. Obszarem największej kolonizacji kartagińskiej była jednak Ibiza. Handlowa działalność Kartagińczyków na tym obszarze rozpoczęła się od połowy VII wieku p.n.e., ale dopiero w VI wieku p.n.e., pojawili się na wyspie typowi osadnicy kartagińscy. Kartagińczycy objęli swoją kontrolą kopalnie metali znajdujących się w rękach królów Tantessos. To właśnie oni po raz pierwszy zastosowali na Płw. Iberyjskim system irygacyjny (system kanałów odprowadzających wodę). Ludy Płw. Iberyjskiego. Dopiero w V wieku p.n.e. doszło do ukształtowania się etnicznego składu Płw. Iberyjskiego i do powstania dwóch wpływających na siebie cywilizacji: celtyckiej i iberyjskiej. Sama nazwa Iberia i Iberowie jest pochodzenia greckiego. Kultura iberyjska obejmowała obszary dzisiejszego Lewant i Katalonię. Została ona ukształtowana pod koniec VI wieku p.n.e. Celtowie zaś, przywędrowali na Płw. Iberyjski w kilku falach, począwszy od około 1000 roku p.n.e. Znaczna część plemion celtyckich uległa iberyzacji i była nazwana Celtyberami. Proces tworzenia się kultury celtiberyjskiej można podzielić na trzy wyodrębnione okresy, obejmujące łącznie lata od końca VII wieku p.n.e. do podboju rzymskiego.