Kompetencje osobiste Kolejną grupą kompetencji, których ..., Prezentacje z Historia

Pobierz Kompetencje osobiste Kolejną grupą kompetencji, których ... i więcej Prezentacje w PDF z Historia tylko na Docsity!

Kompetencje osobiste Kolejną grupą kompetencji, których znaczenie w ostatnim czasie wzrasta, są kompetencje osobiste. Są one mocno powiązane z cechami charakteru, z typem temperamentu i osobowością. Odnoszą się do naszych relacji, działań, postaw wobec różnych sytuacji życiowych. Moim zdaniem jedną z kluczowych kompetencji osobistych staje się umiejętność radzenia sobie ze stresem. Stres to reakcja obronna naszego organizmu na sytuacje dla nas trudne, sygnał, że dzieje się coś niedobrego. Te reakcje są bardzo różne: jedni nie potrafią zebrać myśli, innych boli głowa lub odczuwają suchość w gardle. Niemożliwe jest całkowite wyeliminowanie z naszego życia osób czy zdarzeń, które nas stresują. Ważne jest, by rozpoznawać własne reakcje na sytuacje trudne i nauczyć się możliwie szybko obniżać stres do poziomu, który nie paraliżuje działań, ale mobilizuje nas. Wiedza o tym, jak funkcjonujemy w pod wpływem stresu może być przydatna w wyborze zawodu czy miejsca pracy: strażak, policjant, lekarz oddziału ratunkowego to przykłady zawodów o wysokim poziomie ryzyka i sytuacji stresujących. Inną ważną kompetencją osobistą jest pewność siebie. To cecha mocno związana z poczuciem własnej wartości. Skąd pewność siebie (lub jej brak) się bierze? W dużym stopniu poczucie pewności siebie kształtują komunikaty najbliższych przekazywane w dzieciństwie, np. : „świetnie poradziłeś sobie ze sznurowaniem butów”, „ Bardzo podoba mi się motylek, którego narysowałaś”. Sami budujemy poczucie własnej wartości m. In. Odnosząc sukcesy w jakiejkolwiek dziedzinie. Każdy sukces to przekaz typu: „ Jestem w tym naprawdę dobra, dałam radę!”, „Jestem skuteczny”. Dlatego tak ważne jest, by mieć pasje, zainteresowania, takie obszary aktywności, w których naprawdę jesteśmy dobrzy. Osoba z właściwym poczuciem własnej wartości potrafi stawiać granice i nie godzi się na negatywne zachowania wobec siebie. Daje też sobie prawo do popełniania błędów i nie ma problemu z braniem odpowiedzialności za nie. Lubię przyglądać się ludziom i mam wrażenie, że coraz więcej osób próbuje brak pewności siebie skryć pod maską udawania kogoś, kim nie są. A takie udawanie utrudnia zbudowanie wartościowych relacji. Ostatnią kompetencja osobista, którą dla Was wybrałam, jest ustalanie priorytetów. Posłużę się pewną historią, którą niektórzy z Was być może pamiętają ze spotkań w szkole. Zakładam, że większości jest ona nieznana. Posłuchajcie proszę. Rzecz dzieje się w gronie amerykańskich ekspertów od zarządzania, którzy z niecierpliwością oczekują wystąpienia światowej sławy profesora. Kiedy ów profesor pojawił się wreszcie na sali wykładowej, zapadła cisza i oczekiwanie na cudowny przepis na sukces. Tymczasem profesor nic nie mówiąc postawił na biurku szklane naczynie, napełnił je po brzegi kamieniami i zadał zebranym pytanie: „ Czy Waszym zdaniem naczynie jest pełne?” Prezesi korporacji, dyrektorzy, właściciele koncernów zgodnie odpowiedzieli , że tak. Na to profesor nic nie mówiąc wsypał do naczynia z kamieniami piasek i powtórzył swoje pytanie. Tym razem zdania były podzielone. Profesor nie czekając na jednogłośną odpowiedź wypełnił o brzegi naczynie wodą i po raz trzeci zadał to samo pytanie. Uczestnicy wykładu nauczeni wcześniejszym doświadczeniem tym razem odpowiedzieli, że prawdopodobnie tak. Światowej sławy profesor na tym zakończył swój wykład o zarządzaniu. Co Waszym zdaniem przekazał uczestnikom? Tak, tak, że jakiekolwiek działania rozpoczynać należy od spraw najważniejszych-od dużych kamieni. Wyobraźcie sobie to samo doświadczenie, gdyby profesor rozpoczął napełnianie naczynia od nalewania wody … Pamiętajcie proszę dzisiejszą historię i wracajcie do niej zawsze, kiedy staniecie przed koniecznością ustalenia kolejności działań. Alicja Jankowska