Komunikacja społeczna, Prezentacje z Komunikacja i media

Pobierz Komunikacja społeczna i więcej Prezentacje w PDF z Komunikacja i media tylko na Docsity! KOMUNIKACJA SPOŁECZNA KOMUNIKACJA SPOŁECZNA W DYDAKTYCE dr Ludwika Kosińska Katedra Pływania Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych KOMUNIKACJA SPOŁECZNA W DYDAKTYCE Przykładowe ustawienie grupy uczniów, nauczyciela i ratownika podczas komunikacji na lekcjach: nauczania pierwszego kontaktu z wodą (rys.5), podczas pływania elementarnego (rys.6), podczas nauczania techniki pływania (rys.7) Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych RZUT PIŁECZKĄ PALANTOWA Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych INSTRUKTAŻ Instruktaż prowadzony zazwyczaj ustnie, czasem w formie pisemnej. Ogólne informacje w formie poleceń o podstawowych aspektach umiejętności. Podajemy cel działania, jego ogólny przebieg (miejsce wykonania ruchu, kierunek poruszania się, organizację grupy itp.), pozycję wyjściową i pozycję, w jakiej ruch będzie wykonywany, sposób wykonania czynności. Odwołujemy się do posiadanych przez ucznia doświadczeń i wyobrażeń motorycznych. Możemy operować skrótem lub nazwą znanej uczniowi czynności ruchowej np.: Popłyń dokładanką, wykonując…(nowa informacja, co nowego ma się pojawić.) Wyróżniamy: - instruktaż charakterystyki nauczanej techniki/czynności przez wykonaniem zadania motorycznego; - instruktaż audiowizualny przekazywany równolegle z demonstrowaniem ruchu w trakcie pokazu; - instruktaż w formie komentarza towarzyszącego w postaci dodatkowych wyjaśnień w czasie wykonywania ruchu przez ucznia; - komentarze i uwagi i dyskusja po wykonaniu zadania ruchowego Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych OPIS Opis przedstawia informacje jak wygląda dana technika/ czynność/ konkurencja. Charakteryzuje specyfikę sposobu wykonywania danej czynności. Opisy znajdujemy w literaturze fachowej oraz stosujemy go w formie metody słownej. Zaczynamy od nazwy nauczanego ruchu a następnie przekazujemy najważniejsze informacje od ogółu do szczegółu prezentujące ten ruch, w sposób uwzględniający możliwości odbioru danego ucznia. Określenia słowne muszą oznaczać to samo zarówno dla nauczyciela jak i dla ucznia. Żargon danej dyscypliny czy specyficzna terminologia powinna być zastąpiona językiem zrozumiałym lub wyjaśnionym w oparciu o funkcję metajęzykową. Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych OBJAŚNIENIE Objaśnienie – to metoda uzupełniająca opis lub instrukcję słowną. Zawiera informacje o związkach przyczynowo-skutkowych w nauczanej czynności/technice. Objaśniając odpowiadamy dlaczego dany ruch tak wygląda lub dlaczego wykonuje się go w taki sposób. Objaśnienie podnosi poziom świadomości uczących się, którzy mają szansę zrozumieć, na czym polega istota ruchu, którego się uczą, a w konsekwencji samodzielnie analizować własne działania, znając cel zadania i sposób możliwości jego osiągnięcia. Poziom interpretacji (sposób tłumaczenia dostosowujemy do stanu wiedzy uczniów). Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych FEEDBACK – informacja zwrotna Znajomość wyniku – informacja zwrotna zewnątrzpochodna, zwykle przekazywana werbalnie po zakończeniu czynności, określa w jakim stopniu został zrealizowany cel, jakie pożądane skutki osiągnął wykonawca. Znajomość czynności – informacja zwrotna zewnątrzpochodna dostarczająca wykonawcy wiedzy o jakości jego ruchu (rytmiczność, płynność, skuteczność, piękno wykonania, itp..) Informacja zwrotna kinematyczna – powiązana ze znajomością czynności w kontekście wzoru ruchu w czasie i przestrzeni lub używanego przyrządu poruszanego w czasie i przestrzeni. Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych FEEDBACK – klasyfikacja informacji czuciowej Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych FEEDBACK – informacja zwrotna Informacja zwrotna programowa – dostarcza uczącemu się wiedzy o błędach w podstawowym wzorcu ruchu. Informacja zwrotna parametryczna – dostarcza uczącemu się wiedzy o błędach w zewnętrznych cechach ruchu (np.: zakres, prędkość, przyśpieszenie) Informacja zwrotna opisowa – zawiera opis błędów popełnianych w trakcie wykonywania czynności. Informacja zwrotna normatywna – zawiera opis błędów popełnianych w trakcie wykonywania czynności oraz wskazówki co zrobić by błędy poprawić. Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych FEEDBACK – pętle sprzężenia zwrotnego w przypadku ruchów o różnym czasie trwania. Zakończenia odruchu sterowania z najniższych pięter OUN następuje najszybciej, natomiast czynności sterowanych z wyższych pięter – później. Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych PYTANIA WERYFIKUJĄCE WIEDZĘ Grupa A 1. Schemat procesu komunikacji? 2. Funkcja metajęzykowa – opisz. 3. Co to jest proces kształcenia? 4. Typy zakłóceń w komunikacji. 5. Informacja zwrotna zewnątrzpochodna a wewnątrzpochodna – podaj różnice i przykłady. Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych ANALIZA PUBLICZNOŚCI – proces używany przez mówcę w celu ustalenia istotnych faktów i informacji na temat słuchaczy, które następnie wpływają na kształt przygotowań i sposób prezentacji wystąpienia. ARTEFAKTY – przedmioty znajdujące się w środowisku, które są komunikatem niewerbalnym przekazującym coś o tożsamości i osobowości ich posiadaczy. ASERTYWNOŚĆ – umiejętność wyrażania własnych praw oraz poglądów bez naruszania praw i poglądów drugiej osoby. BARIERY FIZYCZNE – utrudniają słuchanie, to zakłócenia płynące ze środowiska fizycznego oraz cechy i zachowania przeszkadzające mówcy albo słuchaczowi. BARIERY INTERAKCYJNE – powstają w wyniku zaangażowania się w bitwy słowne, wykorzystywania podburzającego języka albo z powodu różnic indywidualnych i kulturowych między mówcą a słuchaczem. BARIERY INTERNETOWE I ELEKTRONICZNE – dotyczą wiadomości elektronicznych, które są wysyłane i odbierane za pośrednictwem komputerów, blogów, wiki serwerów internetowych, sieci społecznościowych itd. BARIERY PSYCHOLOGICZNE – są przypisywane słuchaczowi i dotyczą umysłowych oraz emocjonalnych zakłóceń słuchania, takich jak nuda, marzenia na jawie albo myślenie o osobistych problemach. BŁĘDY LOGICZNE – błędy w rozumowaniu i logice wywodu, które prowadzą słuchaczy do fałszywych wniosków. Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych BOGACTWO – określa w jakim stopniu dane medium przekazuje wszystkie informacje dostępne w oryginalnym komunikacie. CECHY KULTUROWE – członków publiczności są pochodną dwóch rodzajów grup, do których należą słuchacze: grup, w których się urodzili lub dorastali, oraz grup w których uczestnictwo mogli wybrać. CECHY OSOBISTE – obejmują obiektywne informacje demograficzne na temat członków publiczności. DECYZJA – wybór spośród alternatywnych rozwiązań lub propozycji. DEDUKCJA – proces rozumowania, w którym konkretny wniosek wynika z zasady ogólnej, często obejmującej przesłankę mniejszą i większą. DEFENSYWNE ŚRODOWISKO GRUPOWE – charakteryzuje brak zaufania i współpracy między członkami grupy. DETERMINIZM JĘZYKOWY – stwierdza, że język determinuje to, co widzimy lub zauważamy w świecie oraz co myślimy o tym, co zobaczyliśmy. DIALEKTYKA – proces zadawania pytań i udzielania na nie odpowiedzi stosowany w celu analizy wszystkich aspektów problemu w poszukiwaniu prawdy. DYKCJA – prawidłowe wydawanie poszczególnych dźwięków przy użyciu aparatu mowy, także składają się one na zrozumiałe słowo. Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych KOMUNIKACJA SPOŁECZNA KOMUNIKACJA SPOŁECZNA – SOCIAL MEDIA dr Ludwika Kosińska Katedra Pływania Zespół Sportów Wodnych MEDIA – wszystkie środki, dzięki którym symbole są przekazywane, a ich znaczenia są czytelne. Fundamenty ludzkich starań, na przykład zdobywanie rzeczy, poszukiwanie autonomii, szukanie potwierdzenia, łączenie się w pary, pozostaje niezmienne od lat. Przekształcają się SZYBKOŚĆ, SKUTECZNOŚĆ i SKALA wykorzystywania mediów do zrealizowania tych zadań. Prawdopodobnie przyszłość przyniesie wiele zmian w komunikacji w otaczającym nas świecie. Najbardziej popularne środki przekazu: prasa, telewizja, Internet, radio, jak i plakaty, kino, książki, filmy. Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych Komunikacja społeczna w dydaktyce, dr Ludwika Kosińska, Katedra Pływania - Zespół Sportów Wodnych