






Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
zarazem kluczowe znaczenie tego mitu dla powiązania Odysei z Illa- ... sposób konia trojańskiego z otworami prowadzącymi do kryjówki g rec-.
Typologia: Egzaminy
1 / 11
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Jakże pragnęłabym ofiarow ać Czcigodnemu J u b ila to w i dar p ić r a zgodny z zakresem Jego za in ter eso w a ć ) Cóż, k ied y n ie pozwala na to zak res moich u m ie ję tn o ś c i. Mam jednak n a d z ie ję , że jako humanista i s ta r o ż y tn ik p rzyjm ie K s.P r o f. Andrzej Bober tych k ilk a uwag do tyczą cy ch jed nego g r e c k ie g o m itu. M itu, k tóry p ow stał u za r a n ia k u ltu r y an tyczn ej i n ie ty lk o mocno tk w ił do j e j sch yłk u w lu d z k ie j świadom ości in sp iru ją cy poetów i a rty stó w , le c z p rzetrw ał aż do na szych czasów. Do p o ł. XX w. nazwa m itu b u d z iła j e s z c z e żywe sko j a r z e n ia szeroko wykorzystywane w lit e r a t u r z e p ię k n e j, a czasam i nawet w p u b lio y s ty o e. V osta tn im ćw ierćw ieczu m it, jak w ie le in nych, u le g ł zapom nieniu i zapewne ob ecn ie porównanie kogokolw iek do ko n ia tr o ja ń sk ie g o t r a f iło b y w p r ó ż n ię. Jednak my, s t a r o ż y tn lc y , bez w zględu na s p e o j a liz a o j ę p otrafim y j e s z c z e c i ą g le sp otyk ać s i ę na w spólnej p ła s z c z y ź n ie , jak ą j e s t znajom ość k u ltu r y a n ty o z n e j, a przede w szystkim lit e r a t u r y 1 s z tu k i sta r o ż y tn e j G recji 1 Rzymu. K onfrontowanie źr ó d e ł n a leżących do tych dwóch k a t e g o r ii d aje n ie j e d n ok ro tn ie ciekaw e w y n ik i. P o n iże j będę s i ę p osłu giw ać t ą w łaón le m etodą, aby r z p o ió ś w ia t ło na gen ezę i ew olu cję m itu , a tak że na h i s t o r i ę je g o odbioru w różnyoh o k o lic z n o ś c ia c h h lsto r y c z n y o h. Mit o drewnianym koniu p o d stęp n ie wprowadzonym do oblegane-' go m ia sta n ie w ystęp uje w lit e r a t u r z e s ta r o ż y tn e j przed "O syseją". i n a leż y p rzyp u szczać, że z o s t a ł on wymyślony p rzez au tora poematu. W ersja homerycka j e s t k rótk a 1 p ełn a niedomówień, o oh arak terze baś niowym. Wątek te n był autorowi po p rostu potrzebny d la m ożliw ie p rze konywującego w y ja śn ie n ia p rzyczyn upadku T r o i, a tym samym do p rze r z u c e n ia pomostu między "Odyseją" a " Ilia d ą ". Mit n ie z o s t a ł wprowadzony do żadnego utworu n ie związanego z cyklem troja ń sk im. Można by co najwyżej doszukiwać s i ę jeg o o d -*
1 Odyssea IV 371-289; V III A92-51S; KI 523-S32.
głosów w opowiadaniu P laton a o G ygesie k rólu L i d i i , k tóry m iał zn a le źó w podziemnym grobowcu ogromnego k onia z brązu, pustego w środku, z drzwiczkam i w boku. O twarłszy d rzw iczk i z n a la z ł Gyges w środku le ż ą c e g o n a g ieg o , martwego olbrzyma. Ponieważ jednak kod w ystępujący w tym opowiadaniu j e s t z brązu, a n ie z drewna, p rzeto są d z ę , że P laton a in sp iro w a ł n ie t y l e m it, i l e brązowy pomnik konia tr o ja ń sk ie g o na a te ń s k ie j a k ro p o li /p o r. n i ż e j /. W lit e r a t u r z e okresu C esarstwa Rzymskiego można zn a leźó próby r a c j o n a lis ty c z n e j in t e r p r e t a c j i m itu , a ponieważ ic h autorzy powo łu j ą s i ę na "communis opinio" p rzeto n a leży rozum ień, że korzys t a l i ze s t a r s z e j lit e r a t u r y h o m ero lo g iczn ej, n iew ą tp liw ie g r e c k ie j. Pliniusz* i P auzaniasz zgod n ie tw ier d z ą , że koń tr o j a ń s k i, to nio**
in nego jak machina o b lę ż n le z a , przy ozym P lin iu s z p rec y zu je, że był to p rototyp taranu do rozw alan ia bram za jeg o czasów zwanego "aries" / i s t o t n i e głow a taranu b y ła ukształtow ana na wzór głowy b aran a/. Znając t ę in t e r p r e ta c ję można zrozumień d la cz eg o W erg lliu sz w łożył w u s ta Priama p ytan ia skierow ane do Sinona, ozy koń n ie j e s t przy padkiem machiną ob lężnlczą. Autorzy rzymscy n ie zdaw ali so b ie oczy**
w iś c ie sprawy, że ic h I n te r p r e ta c ja j e s t równie fa n ta sty o zn a , jak sam m it. W epoce opisyw anej przez Homera machiny o b lę ż n lc z e n ie by ły j e s z c z e zn an e. Można n atom iast id ąc tym śladem zastanow ló s i ę , j a k i wytwór rąk lu d z k ic h , w spółczesn y Homerowi, naprawdę za in sp ir o wał p o e tę. Był nim n ie w ą tp liw ie o k ręt jako jedyna drewniana kon s tr u k c ja ó dużych rozm iarach powszechnie znana i wykonywana w Gre c j i w o k r e s ie powstawania poematów hom eryoklch. Stąd t e ż w "Odysei*
ś l a. Dodajmy, że p o etę zalnsp lrow aó mogły dodatkowo zoom orficzne oz doby okrętowych dziobów , np. końska protome. Z w ięzło śó w e r s ji hom eryokiej, w ynikające stą d n ie j a s n o ś c i, a zarazem kluczow e zn a cz en ie te g o mitu d la pow iązania "Odysei" z " I lla -
2 R esp u b lica I I 359 D-360 B; In a czej P.M .Sohuhl, Le "oheval de T r o le " , "Revue A rch eologląu e" , S ś r ie 6 ,7 /1 9 3 6 / 186—188. 3 H is t o r ia N a tu r a lis VII 202. A P e r ie g e s is I 2 3 ,. 5 A en els I I 150.
**k a ł pożądany e f e k t. Dla o gląd ającego d ek oracje n aczyn ia oczyw iste j e s t , że ma przed sobą n ie zwykłego k o n ia , le c z tr o ja ń sk ie g o k o lo sa w k s z t a łc i e k o n ia. Przyjm ując za s łu sz n e datow anie f i b u l i b eock iej na ok. 700 p r z .C h r ., a amfory c y k la d z k ie j naok. 670 p r z .C h r ., n ależy stw ie r d z ić , że w p ier w sze j ć w ie r c i VII w. p rz.C h r. m it o trojańsk im ko n iu b ył ju ż znany w B e o o ji i na Cykladach. Oznaoza t o , że wówczas "Odyseja", czy r a c z e j t r e ś ć "Odysei" b y ła ju ż rozpowszechniona na wyspach i na lą d z ie greckim. Poemat m ustał w ięo powstać n ieco wcześ n i e j , przed końcem V III w. J e ś l i nawet oba wyżej omówione wyobraże n ia są ilu s t r a c ja m i n ie "O dysei", le c z poematów pohomerycklch, oo t e ż j e s t prawdopodobne, to n ie z a k łó c a to naszego rozumowania w spra w ie d aty n a js t a r s z e j w e r s ji m itu. W s z tu c e g r e c k ie j VI i V w. s t a l e przedstaw iano te n sam epizod opowiadania o koniu tro ja ń sk im. U s t a l i ł s i ę więo pewien schemat soc h y. Wyobrażano zazwyczaj k on ia na k ółk ach , widocznego w p r o f ilu , z otworami, lub klapami uchylonymi w boku. Z tych otworów wygląda j ą , w yrzucają broń, wyskakują, lub o p u szczają s i ę po uznurzo wojow n ic y. W n a jb a rd zie j r o z w in ię te j form ie w ystęp ują także grupy Greków ju ż uzbrojonych, m aszerująoyoh w kierunku T rojan, a nawet rozpoczy- nających ju ż d z ie ło za g ła d y. N iew ątp liw ie do p opu larn ości tego mo tywu w sz tu c e p r z y c z y n iła s i e n ie ty lk o "Odyseja" i poemat Arktino— s a , le c z tak że utwór p ó ź n ie js z y , "Zagłada T roi" S te s ic h o r o s a. Nie sposób w ięo s t w ie r d ż ió , do k tórego z tr z e c h poematów—od n ieśó n a le ży m alow idła na wazach g r e c k ic h , k oryn ck iej 1 a t t y c k ie j z l a t 560-
Najprawdopodobniej w tym samym c z a s ie pow stało n a js ta r s z e ma- ło w id ło ta b lico w e /o b r a z na d r e w n ie / p rzed sta w ia ją ce pożar T ro i, p ęd zla K lean th esa z Koryntu^. Z dobiło ono wraz z drugim obrazem /N arodziny A ten y/ św ią ty n ię Artemidy A if e j o ń s k ie j w p o b liż u O lim pii.
8 K .F ltts c h e n , d z .c y t ., 182-183, Nr 99, Museum Mykonos. 9 P or. A ryb allos k ory n ck i, K .S c h e fo ld , F rH griech ischo Sagenbllder MHnchen 1964, 8 8 , 1 1 .3 9 ; fragm ent wazy czarn ofigurow ej a t t y e - k i e j , tam że, I I 2 54-255, i l. 341; B e r lin Zachodni, S ta a t llc h e s Museum, Antike A b teilu n g , F 1723. 10 T .T o s l, F+.udi a r o h e o lo g lo i e l e t t e r a r l s u l l ' I l i o u P e r s is , F i- renze 1957, 3 7.
- 285 -
Niewiele jednak można wyciągnąć informacji na ten temat z licznych wprawdzie, ale skąpych wzmianek". O wiele lepiej jeat nam znane słynne malowidło Polignota, "Zagłada Ilionu" /Iliupersis/ wykonane krótko po 458 r. i zdobiące Leaohe Knidyjczyków w Delfach. Pauza- niaaz opisał je dokładnie, lecz interesujący nas motyw zaledwie zasygnalizował nadmieniając, iż artysta uwydatnił rozmiar trojań skiego konia ukazując jego głowę sterczącą powyżej murów miejskich^ Jak popularny był ten motyw w starożytności niech świadczy fakt, że Petroniusz wkłada w usta zwiedzających nieokreśloną bliżej pina- kotekę właśnie opis obrazu "Zagłada Troi"". Był on zupełnie inaczej skomponowany, niż ten w Delfach. Kod trojański zajmował honorowe, centralne miejsce występująo w trzech scenach: budowania, wprowadza nia do Troi, opuszczania kryjówki znajdującej się w jego brzuchu przez bohaterów. Obraz ten powstał nie wcześniej, niż w IV w. prz. Chr., bo dopiero wówczas zaczęto przedstawiać, i to w różnych wer sjach skomplikowany epizod wprowadzania drewnianego konia do mias ta. Do tej kwestii jeszcze powrócimy, a na razie omówić wypada dwa Interesująoe konie trojańskie odlane z brązu, znane tylko z opisów i z napisów na ocalałych szozęśliwym trafem bazach. Krótko przed 414 r. prz.Chr., artysta Strongylion wykonał na zamówienie Chairedamosa z Koile pomnik wotywny ustawiony w sanktua rium Artemidy Braurońskiej na ateńskiej akropoli". Koń był dwa i pół raza większy od naturalnego, a z otworu w jego boku wychyla li się czterej bohaterowie: dwaj synowie Tezeusza /Akamas i Bemofoon/ Menesteusz 1 Teukros. Te imiona wymagają głębszej analizy. W źró dłach literackich występują bowiem imiona odmienne. Wg Homera w kry jówce siedzieli: Odyseusz, Antlkles, Diomedes, Menelaos, Neoptole- mos, wg Wergiliusza: Ulisses, Menelaus, Neoptolemus, Akamas, Epeus, Machaon, Sthenelus, Thoas i Tisandrus. Lesches wreszcie wymienia tyl ko Simona. Jeśli dokonamy zestawienia trzech spisów /wg Homera, Wer-*
11 Por. Athenaios VIII 346; Strabo, Geographica VIII 3,12; Deme- trios Skepsios, Trolkos diakosmos VIII; Pllnius, Historia Na- turalls XXXV 15. 12 Periegesls X 26,2. 13 śatlricon 89,4-65, tłum. M.Brożek /Petroniusz, Satyryki, Wro cław 1968/ 106-108: "Ale widzę,żeś cały ugrząsł w tym obrazie który przedstawia zdobycie Troi. Spróbuję więc to dzieło objaś nić ci w wierszach. 14 Aristophanes, Aves 1128-li30; Pausanlas, Perlegesis X 36,2;**
" I lio u p ó r sis " wg S t e s ic h o r o s a /. "Małej I lia d z ie " poświęcona j e s t c a ła s e r ia scen tworzących jed en w ydzielony f r y z. N ależy do n ich p r o t e s t Kasandry s t o j ą c e j przed Bramą S kajską, Sinon prowadzony jako j e n ie c przed Priamem, Priam wskazujący ludziom ciągnącym k onia Bramę Skajską 1 w r e sz c ie orszak złożon y z dwóch ta n c er zy i d z i e s i ę c iu osób /T r o ja n ie i T r o ja n k i/ ciągnącyoh drewnianego k o n ia. W mu r z e obok bramy w idać w yraźnie duży wyłom. Jedyna odmiana w w e r s ji W e r g illu sz a , t o d ługa opowieść Sinona tłum aczącego Priamowl rzekomy pomysł K alchasa z ło ż e n ia bogom na o f ia rę je g o Sinona oraz rzekomą przepow iednię K alchasa d otyozącą bez p o śred n io drewnianego k o n ia. Wprowadzenie te g o monstrum do Troi za pewnić ma m iastu o sta te c z n e zw yoięstw o. Ta w ersja u za sa d n ia ła po myłkę 1 fa ta ln ą d e c y z ję Prlama, k tć re g o rzymski p oeta pragnął przed sta w ić w jak n a jk o rz y stn ie jsz y m ś w i e t l e. "Tabula I l i a c a C apitollna" j e s t niem al w sp ółczesn a "E neid zie". Porównanie wyobrażonych na n iej sc en z tek stem W er g illu sz a pozwala s tw ie r d z ić dużą z a le ż n o ść poety od poematu L esch esa. Nie j e s t w ykluczone, że 1 wykonawca p ła sk o rzeźb /T eodoros z Sam os/ i W er g iliu sz k o r z y s t a li z teg o samego s tr e s z c z e n la , albowiem ory g in a ln y t e k s t ju ż wówczas zapewne u le g ł zapom n ie n iu. W s z tu c e g r e c k ie j ep izo d wprowadzania koni do T roi p ojaw iał s i ę ty lk o sp orad yczn ie w IV -II w. prz.C hr. N a leża ł n atom iast do mo tywów s z c z e g ó ln ie łu b ian ych w p aństw ie rzymskim. Podobnie jak na "Tabula I lia c a " j e s t on wyobrażany w p o s ta c i s e r i i soen rozgrywa ją cy c h s i ę pod murami, w p o b liż u Bramy S k a j s k ie j. W scenach tych w ystęp u je Priam, Kasandra, sp orad yczn ie za ś S inon , Hekuba, H elena. Koń um ieszczony j e s t na p la tfo r m ie na k ółk ach , c z ę s to paradnie przy s t r o j o n y , c ią g n ię t y p rzez grono Trojan na lin a c h. Towarzyszy mu n ie k ied y orszak rozradowanych mieszkańców T r o i. Wyobrażenia te w ystę p u ją w 1-11 w. 1 niem al w sz y s tk ie są p ó ź n ie jsz e od "Eneidy", a więc z a le ż n e b ezp ośred n io od poematu ła c iń s k ie g o , lub od i l u s t r a c j i zdo b ią cy ch zwoje z je g o tek stem. Warto zauważyć, że podobnie jak w G recji w c z a s ie wojny p e lo - p o n e s k ie j, tak w Rzymie w o k r e s ie Augusta n a s tą p iło wyraźne skoncen trow anie uwagi na m icie o koniu trojań sk im. Tłumaczy s i ę ono w po dobny sp osób , a m ianow icie na g ru n cie wydarzeń h isto r y c z n y c h. J u liu s z Cezar i je g o a stęp o a w ykorzystyw ali do celów p o lity c z n y c h legen dę
*I l u s t r a c j i "Eneldy". Szczęśliw ym trafem w dwóch n a jsta r sz y c h za chowanych kodeksach zn ajdu ją s i ę dwie różne ilu s t r a c j e ^ . W kode k s ie " V e rg iliu s Rómanus" z IV w. p rzetrw ała m in iatu ra ze sceną wprowadzania k onia do T r o i, a w k od ek sie " V e rg lliu s Vatioanus" z V w. - obraz zagłady m ia sta. Ta o s t a t n ia i l u s t r a c j a zaw iera motyw s z o z e g ó ln ie d rastyczn y i rzadko p rzed staw ian y, a m ianow icie mordo wanie Trojan zaskoczonych przy u c z c ie lub we ś n ie. Na zakońozenie n ależy w yjaśn ió d la cz eg o w s z tu c e g r e c k ie j przedstaw ian o c h ę tn ie j o s t a t n i ep izod mitu utrwalony wszak pędzlem n a jw y b itn ie jsz e g o m a la r z a ,i jak s i ę wydawało uwieozniony w b r ą z ie , podczas gdy w s z tu c e rzym skiej o w ie le w ięk szą popularnośó zy sk a ła mniej efektowna scen a pod murami T r o i. Otóż są d zę , że na te n o s ta tn i wybór m iała duży wpływ duma narodowa ob y w a teli rzym skich. Rzymia n ie uważająo s i ę za potomków T rojan, a ta k ie przekonanie z o s ta ło im wpojone, n ie m ogli c ie s z y ó s i ę z obrazu k lę s k i w łasnych przodków. N atom iast wprowadzenie k o n ia do Troi było t e j k lę s k i zaled w ie pro logiem. Scena t a pozw alała ponadto p rzed staw ió Priama w całym majes t a c ie i Kasandrę w p a te ty c z n e j p o zie gwałtownego p r o t e s t u. Równo c z e ś n ie zaś Grek S inon , przykładowy w iarołom ca, wyobrażany był na wzór je ń c a , ze skrępowanymi na p lec a ch rękam i. D la Rzymian był to na pewno p rzyjem n iejszy widok od obrazu zbrojnych Greków mordujących bezbronnyoh T rojan. Zauważmy, że n ie in a c z e j p rzed staw ia s i ę sprawa w tw ó r cz o ści l i t e r a c k i e j. Homer, przy całym swoim obiektyw izm ie ra duje s i ę przewagami Achajów, a w o siem set l a t p ó źn iej W erg iliu sz rozp a cza nad zagład ą T r o i.
jak w Rzymie motywy m ito lo g icz n e w lit e r a t u r z e i s z tu c e były d ob ie ran e, a n a stęp n ie modelowane zgodnie z potrzebam i n ie ty lk o k u ltu , a le i układów p o lity c z n y c h.
Anna Sadurska - UW Warszawa
24 K.Weitzmann, d z. c y t. , 6 0 -6 1 , 1 1 .6 9 ,6 8 ; B ib lio th e o a Vatioana Codei l a t. 3867, 3225.