Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Koń trojański. Geneza, ewolucja oraz recepcja mitu w ..., Egzaminy z Historia

zarazem kluczowe znaczenie tego mitu dla powiązania Odysei z Illa- ... sposób konia trojańskiego z otworami prowadzącymi do kryjówki g rec-.

Typologia: Egzaminy

2022/2023

Załadowany 24.02.2023

rycerz
rycerz 🇵🇱

4

(10)

116 dokumenty

1 / 11

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
KON TROJAŃSKI
Geneza, ewolucja oraz recepcja mitu w starożytności
Ja kże pr agnę łab ym o fi ar ow a ć Czc igodne mu Ju b il at ow i dar pi ćr a
zgo dny z za kre sem Jeg o z a in te re so w ać ) Cóż , k ie dy n ie p ozw ala na t o
za k re s mo ich u m ie ję t no ś c i. Mam jed nak n a d zi e ję , że j ak o h um anis ta
i s ta r o ży t n ik p rzy jm ie K s. Pr o f. An drz ej Bob er ty ch k il k a uwag do
ty cz ąc y ch jed ne g o g re c ki eg o mi tu . M i tu, k tó ry po w sta ł u z ar a ni a
k ul tu ry a nt yc zn ej i n ie t y lk o mocno tk w ił do j e j s ch ył ku w lu d zk i ej
św iad om ośc i i ns pi ru ją c y poet ów i ar ty s tó w , l e c z pr ze tr w ał aż d o na
sz yc h c za sów . Do p oł . XX w. nazwa mi tu b u d zi ła je s z cz e żywe sk o
ja r z e n ia sz er ok o w yko rzy styw ane w l it e r a t u r z e pi ę k ne j , a cz asa mi
naw et w p u bl io y st y o e. V o st at n im ćw i er ćw ie cz u m i t, j ak w ie le i nn yc h,
u le g ł z apo mn ieni u i z apewn e o be cn ie po rów nan ie ko go ko lw iek do ko
n ia tr o ja ń sk i eg o t ra f i ło b y w p r ó żn i ę. J edna k my, st a r o ży t n lc y , be z
wz glę du na sp e o j a li z a o ję p otr af im y je s z c ze c ią g l e s po ty ka ć s ię na
w spó ln ej p ła s z cz y ź n ie , ja ką j e s t z naj om ość k u ltu r y an t yo z ne j , a
pr zed e w sz yst kim l it e r a t u r y 1 s zt u k i s ta r oż y tn e j G r ec ji 1 Rzymu.
Ko nfr on tow an ie ź r ód e ł na le żą cy c h do ty ch dwóch k a te g o r ii d aj e n i e je d
no k ro tn ie ci eka w e w yn ik i . Po n iż ej b ędę s ię po sł ug iw a ć t ą w ła ón le
me tod ą, ab y r zp o ió św ia t ło na g en ez ę i ew o lu cj ę m it u, a ta kż e na
h i s t o r ię j e go o db ior u w r óżn yoh o ko l ic zn o ś ci a ch h ls to ry c zn y o h.
Mi t o drewn ianym k on iu po d stę p ni e wprowadzonym do o ble gan e- '
go m i as ta n i e wy st ęp uj e w li te r a t u r z e s ta r o ży t n ej p rze d "O sys eją "*.
i n al eż y p rz yp u szc za ć , że z o s t a ł o n w ymyś lony p rz ez au to r a poem atu .
We rsj a home rycka je s t kr ót ka 1 pe łn a nied omó wie ń, o o ha ra kt er ze ba ś
niowy m. Wątek t e n b ył a uto ro wi po p ro st u p ot rz ebn y d l a m o żli wi e p r ze
ko nyw ują cego w yj a śn ie n ia pr zyc zy n upadku T r o i, a tym samym do p r ze
rz u ce n ia pomo stu m iędz y "Od yseją " a "I li ad ą " .
Mit n ie z o s t a ł wpr owadzony do ża dneg o ut woru n ie z wią zan eg o
z cy kle m t ro ja ń sk im . Można b y co na jwy że j do szu ki wać s i ę je go o d -
1 Od yss ea IV 37 1- 28 9; VI II A9 2-51S ; KI 5 23 -S 32 .
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Koń trojański. Geneza, ewolucja oraz recepcja mitu w ... i więcej Egzaminy w PDF z Historia tylko na Docsity!

KON TROJAŃSKI

Geneza, ewolucja oraz recepcja mitu w starożytności

Jakże pragnęłabym ofiarow ać Czcigodnemu J u b ila to w i dar p ić r a zgodny z zakresem Jego za in ter eso w a ć ) Cóż, k ied y n ie pozwala na to zak res moich u m ie ję tn o ś c i. Mam jednak n a d z ie ję , że jako humanista i s ta r o ż y tn ik p rzyjm ie K s.P r o f. Andrzej Bober tych k ilk a uwag do tyczą cy ch jed nego g r e c k ie g o m itu. M itu, k tóry p ow stał u za r a n ia k u ltu r y an tyczn ej i n ie ty lk o mocno tk w ił do j e j sch yłk u w lu d z k ie j świadom ości in sp iru ją cy poetów i a rty stó w , le c z p rzetrw ał aż do na szych czasów. Do p o ł. XX w. nazwa m itu b u d z iła j e s z c z e żywe sko j a r z e n ia szeroko wykorzystywane w lit e r a t u r z e p ię k n e j, a czasam i nawet w p u b lio y s ty o e. V osta tn im ćw ierćw ieczu m it, jak w ie le in nych, u le g ł zapom nieniu i zapewne ob ecn ie porównanie kogokolw iek do ko n ia tr o ja ń sk ie g o t r a f iło b y w p r ó ż n ię. Jednak my, s t a r o ż y tn lc y , bez w zględu na s p e o j a liz a o j ę p otrafim y j e s z c z e c i ą g le sp otyk ać s i ę na w spólnej p ła s z c z y ź n ie , jak ą j e s t znajom ość k u ltu r y a n ty o z n e j, a przede w szystkim lit e r a t u r y 1 s z tu k i sta r o ż y tn e j G recji 1 Rzymu. K onfrontowanie źr ó d e ł n a leżących do tych dwóch k a t e g o r ii d aje n ie j e d n ok ro tn ie ciekaw e w y n ik i. P o n iże j będę s i ę p osłu giw ać t ą w łaón le m etodą, aby r z p o ió ś w ia t ło na gen ezę i ew olu cję m itu , a tak że na h i s t o r i ę je g o odbioru w różnyoh o k o lic z n o ś c ia c h h lsto r y c z n y o h. Mit o drewnianym koniu p o d stęp n ie wprowadzonym do oblegane-' go m ia sta n ie w ystęp uje w lit e r a t u r z e s ta r o ż y tn e j przed "O syseją". i n a leż y p rzyp u szczać, że z o s t a ł on wymyślony p rzez au tora poematu. W ersja homerycka j e s t k rótk a 1 p ełn a niedomówień, o oh arak terze baś niowym. Wątek te n był autorowi po p rostu potrzebny d la m ożliw ie p rze konywującego w y ja śn ie n ia p rzyczyn upadku T r o i, a tym samym do p rze r z u c e n ia pomostu między "Odyseją" a " Ilia d ą ". Mit n ie z o s t a ł wprowadzony do żadnego utworu n ie związanego z cyklem troja ń sk im. Można by co najwyżej doszukiwać s i ę jeg o o d -*

1 Odyssea IV 371-289; V III A92-51S; KI 523-S32.

głosów w opowiadaniu P laton a o G ygesie k rólu L i d i i , k tóry m iał zn a le źó w podziemnym grobowcu ogromnego k onia z brązu, pustego w środku, z drzwiczkam i w boku. O twarłszy d rzw iczk i z n a la z ł Gyges w środku le ż ą c e g o n a g ieg o , martwego olbrzyma. Ponieważ jednak kod w ystępujący w tym opowiadaniu j e s t z brązu, a n ie z drewna, p rzeto są d z ę , że P laton a in sp iro w a ł n ie t y l e m it, i l e brązowy pomnik konia tr o ja ń sk ie g o na a te ń s k ie j a k ro p o li /p o r. n i ż e j /. W lit e r a t u r z e okresu C esarstwa Rzymskiego można zn a leźó próby r a c j o n a lis ty c z n e j in t e r p r e t a c j i m itu , a ponieważ ic h autorzy powo łu j ą s i ę na "communis opinio" p rzeto n a leży rozum ień, że korzys t a l i ze s t a r s z e j lit e r a t u r y h o m ero lo g iczn ej, n iew ą tp liw ie g r e c k ie j. Pliniusz* i P auzaniasz zgod n ie tw ier d z ą , że koń tr o j a ń s k i, to nio**

in nego jak machina o b lę ż n le z a , przy ozym P lin iu s z p rec y zu je, że był to p rototyp taranu do rozw alan ia bram za jeg o czasów zwanego "aries" / i s t o t n i e głow a taranu b y ła ukształtow ana na wzór głowy b aran a/. Znając t ę in t e r p r e ta c ję można zrozumień d la cz eg o W erg lliu sz w łożył w u s ta Priama p ytan ia skierow ane do Sinona, ozy koń n ie j e s t przy padkiem machiną ob lężnlczą. Autorzy rzymscy n ie zdaw ali so b ie oczy**

w iś c ie sprawy, że ic h I n te r p r e ta c ja j e s t równie fa n ta sty o zn a , jak sam m it. W epoce opisyw anej przez Homera machiny o b lę ż n lc z e n ie by ły j e s z c z e zn an e. Można n atom iast id ąc tym śladem zastanow ló s i ę , j a k i wytwór rąk lu d z k ic h , w spółczesn y Homerowi, naprawdę za in sp ir o wał p o e tę. Był nim n ie w ą tp liw ie o k ręt jako jedyna drewniana kon s tr u k c ja ó dużych rozm iarach powszechnie znana i wykonywana w Gre c j i w o k r e s ie powstawania poematów hom eryoklch. Stąd t e ż w "Odysei*

E pejos w ystęp u je jako budowniczy k o n ia , nie za ś sn y ce rz , lub c i e

ś l a. Dodajmy, że p o etę zalnsp lrow aó mogły dodatkowo zoom orficzne oz doby okrętowych dziobów , np. końska protome. Z w ięzło śó w e r s ji hom eryokiej, w ynikające stą d n ie j a s n o ś c i, a zarazem kluczow e zn a cz en ie te g o mitu d la pow iązania "Odysei" z " I lla -

2 R esp u b lica I I 359 D-360 B; In a czej P.M .Sohuhl, Le "oheval de T r o le " , "Revue A rch eologląu e" , S ś r ie 6 ,7 /1 9 3 6 / 186—188. 3 H is t o r ia N a tu r a lis VII 202. A P e r ie g e s is I 2 3 ,. 5 A en els I I 150.

**k a ł pożądany e f e k t. Dla o gląd ającego d ek oracje n aczyn ia oczyw iste j e s t , że ma przed sobą n ie zwykłego k o n ia , le c z tr o ja ń sk ie g o k o lo sa w k s z t a łc i e k o n ia. Przyjm ując za s łu sz n e datow anie f i b u l i b eock iej na ok. 700 p r z .C h r ., a amfory c y k la d z k ie j naok. 670 p r z .C h r ., n ależy stw ie r d z ić , że w p ier w sze j ć w ie r c i VII w. p rz.C h r. m it o trojańsk im ko n iu b ył ju ż znany w B e o o ji i na Cykladach. Oznaoza t o , że wówczas "Odyseja", czy r a c z e j t r e ś ć "Odysei" b y ła ju ż rozpowszechniona na wyspach i na lą d z ie greckim. Poemat m ustał w ięo powstać n ieco wcześ n i e j , przed końcem V III w. J e ś l i nawet oba wyżej omówione wyobraże n ia są ilu s t r a c ja m i n ie "O dysei", le c z poematów pohomerycklch, oo t e ż j e s t prawdopodobne, to n ie z a k łó c a to naszego rozumowania w spra w ie d aty n a js t a r s z e j w e r s ji m itu. W s z tu c e g r e c k ie j VI i V w. s t a l e przedstaw iano te n sam epizod opowiadania o koniu tro ja ń sk im. U s t a l i ł s i ę więo pewien schemat soc h y. Wyobrażano zazwyczaj k on ia na k ółk ach , widocznego w p r o f ilu , z otworami, lub klapami uchylonymi w boku. Z tych otworów wygląda j ą , w yrzucają broń, wyskakują, lub o p u szczają s i ę po uznurzo wojow n ic y. W n a jb a rd zie j r o z w in ię te j form ie w ystęp ują także grupy Greków ju ż uzbrojonych, m aszerująoyoh w kierunku T rojan, a nawet rozpoczy- nających ju ż d z ie ło za g ła d y. N iew ątp liw ie do p opu larn ości tego mo tywu w sz tu c e p r z y c z y n iła s i e n ie ty lk o "Odyseja" i poemat Arktino— s a , le c z tak że utwór p ó ź n ie js z y , "Zagłada T roi" S te s ic h o r o s a. Nie sposób w ięo s t w ie r d ż ió , do k tórego z tr z e c h poematów—od n ieśó n a le ży m alow idła na wazach g r e c k ic h , k oryn ck iej 1 a t t y c k ie j z l a t 560-

Najprawdopodobniej w tym samym c z a s ie pow stało n a js ta r s z e ma- ło w id ło ta b lico w e /o b r a z na d r e w n ie / p rzed sta w ia ją ce pożar T ro i, p ęd zla K lean th esa z Koryntu^. Z dobiło ono wraz z drugim obrazem /N arodziny A ten y/ św ią ty n ię Artemidy A if e j o ń s k ie j w p o b liż u O lim pii.

8 K .F ltts c h e n , d z .c y t ., 182-183, Nr 99, Museum Mykonos. 9 P or. A ryb allos k ory n ck i, K .S c h e fo ld , F rH griech ischo Sagenbllder MHnchen 1964, 8 8 , 1 1 .3 9 ; fragm ent wazy czarn ofigurow ej a t t y e - k i e j , tam że, I I 2 54-255, i l. 341; B e r lin Zachodni, S ta a t llc h e s Museum, Antike A b teilu n g , F 1723. 10 T .T o s l, F+.udi a r o h e o lo g lo i e l e t t e r a r l s u l l ' I l i o u P e r s is , F i- renze 1957, 3 7.

- 285 -

Niewiele jednak można wyciągnąć informacji na ten temat z licznych wprawdzie, ale skąpych wzmianek". O wiele lepiej jeat nam znane słynne malowidło Polignota, "Zagłada Ilionu" /Iliupersis/ wykonane krótko po 458 r. i zdobiące Leaohe Knidyjczyków w Delfach. Pauza- niaaz opisał je dokładnie, lecz interesujący nas motyw zaledwie zasygnalizował nadmieniając, iż artysta uwydatnił rozmiar trojań skiego konia ukazując jego głowę sterczącą powyżej murów miejskich^ Jak popularny był ten motyw w starożytności niech świadczy fakt, że Petroniusz wkłada w usta zwiedzających nieokreśloną bliżej pina- kotekę właśnie opis obrazu "Zagłada Troi"". Był on zupełnie inaczej skomponowany, niż ten w Delfach. Kod trojański zajmował honorowe, centralne miejsce występująo w trzech scenach: budowania, wprowadza nia do Troi, opuszczania kryjówki znajdującej się w jego brzuchu przez bohaterów. Obraz ten powstał nie wcześniej, niż w IV w. prz. Chr., bo dopiero wówczas zaczęto przedstawiać, i to w różnych wer sjach skomplikowany epizod wprowadzania drewnianego konia do mias ta. Do tej kwestii jeszcze powrócimy, a na razie omówić wypada dwa Interesująoe konie trojańskie odlane z brązu, znane tylko z opisów i z napisów na ocalałych szozęśliwym trafem bazach. Krótko przed 414 r. prz.Chr., artysta Strongylion wykonał na zamówienie Chairedamosa z Koile pomnik wotywny ustawiony w sanktua rium Artemidy Braurońskiej na ateńskiej akropoli". Koń był dwa i pół raza większy od naturalnego, a z otworu w jego boku wychyla li się czterej bohaterowie: dwaj synowie Tezeusza /Akamas i Bemofoon/ Menesteusz 1 Teukros. Te imiona wymagają głębszej analizy. W źró dłach literackich występują bowiem imiona odmienne. Wg Homera w kry jówce siedzieli: Odyseusz, Antlkles, Diomedes, Menelaos, Neoptole- mos, wg Wergiliusza: Ulisses, Menelaus, Neoptolemus, Akamas, Epeus, Machaon, Sthenelus, Thoas i Tisandrus. Lesches wreszcie wymienia tyl ko Simona. Jeśli dokonamy zestawienia trzech spisów /wg Homera, Wer-*

11 Por. Athenaios VIII 346; Strabo, Geographica VIII 3,12; Deme- trios Skepsios, Trolkos diakosmos VIII; Pllnius, Historia Na- turalls XXXV 15. 12 Periegesls X 26,2. 13 śatlricon 89,4-65, tłum. M.Brożek /Petroniusz, Satyryki, Wro cław 1968/ 106-108: "Ale widzę,żeś cały ugrząsł w tym obrazie który przedstawia zdobycie Troi. Spróbuję więc to dzieło objaś nić ci w wierszach. 14 Aristophanes, Aves 1128-li30; Pausanlas, Perlegesis X 36,2;**

zostawić ją - przed świątynią jako dar dla bogów. Ukrytymi w ko

niu ludźmi dowodził Odyseusz i on zadecydował w nocy o otwaroiu

kryjówki, opuszczeniu je j i rozpoczęciu d zieła zagłady. Wersja Les-

ohesa /wg Proklosa/ j e s t odmienna. Trojanie, aby wprowadzić konia

do miasta m usieli zburzyć ozęóoiowo mur i uczynili to wbrew gwał

townym protestom Kasandry. Następnie, przekonani o zwycięstwie,

zaozęli ucztować. 0 północy z konia stojąoego na akropoli wyszedł

Sinon i dał greckiej flo o ie sygnał powrotu.

W poemacie Arktinosa wątek mitu je s t podjęty od momentu, gdy

Trojanie naradzają s ię , co z koniem uczynić. Ten poeta wzbogaca

wersję Homera i Lesohesa o protest Laokoona i jego okrutną śmierć

wraz z jednym tylko synom.

Obszerniejsze niż Proklos streszozenie, najprawdopodobniej tych

samych poematów oykllcznyoh, pozostawił Apollodor*'. W te j w ersji

na pomysł budowy konia wpadł Odyseusz, ale na wykonawcę powołał

Epeusa, albowiem ten był architektem /por. w yżej/. Odyseusz kazał

Grekom sp a lić obóz, a na koniu wyryć napis: "Za powrót do domu Hel

lenowie /sk ła d a ją / Atenie dar". Nawiasem mówiąc ten pomysł przyjął

s ię w litera tu rze rzymskiej, albowiem taki napis uzasadniał w spo

sób logiczny /bez oudownośoi i fa n ta z ji/, dlaczego Trojanie wprowa

d z ili konia do sanktuarium bogini. Powtarza go w łacińskim brzmie

niu L.Akcjusz w traged ii "Deiphobos"* oraz Hyglnus w krótszej re

dakcji***. Wracajmy jednak do cyklików wg Apollodora. Wersja je s t

w zasadzie zgodna ze streszczeniam i Proklosa /p r o test Kasandry, Lao

koona, wezwanie flo ty greckiej przez Sinona/ z wyjątkiem jednego

szczegółu: Trojanie wprowadzają konia przez bramę nie rozbierająo

muru.

Treść poematu Lesohesa można ostatecznie zweryfikować na pod

stawie płaskorzeźb na marmurowej płytoe zw. "Tabula Ilia c a Capito-

llna". Jak bowiem g ło si objaśniająca inskrypcja, wydarzenia opi

sane w "Małej Ilia d zie" przedstawił artysta wg Lesohesa /a treść

17 Apollodoros, Epitome 6,14-21.

18 O.Bibbeck, Traglcorum Komanorum Fragmenta, Lipsiae 1871^ igo.

"Minervae donum armipotentes Uanai abeuntes dicant" '

19 Fabularum lib e r 108: "Danai Mlnervae dono dant".

20 A.Sadurska, Lea tables llia ą u e s, Warszawa 1964. 24-27 Mr i

p l. I , Rzym, Museum Capitolinum. ' ' *'

" I lio u p ó r sis " wg S t e s ic h o r o s a /. "Małej I lia d z ie " poświęcona j e s t c a ła s e r ia scen tworzących jed en w ydzielony f r y z. N ależy do n ich p r o t e s t Kasandry s t o j ą c e j przed Bramą S kajską, Sinon prowadzony jako j e n ie c przed Priamem, Priam wskazujący ludziom ciągnącym k onia Bramę Skajską 1 w r e sz c ie orszak złożon y z dwóch ta n c er zy i d z i e s i ę c iu osób /T r o ja n ie i T r o ja n k i/ ciągnącyoh drewnianego k o n ia. W mu r z e obok bramy w idać w yraźnie duży wyłom. Jedyna odmiana w w e r s ji W e r g illu sz a , t o d ługa opowieść Sinona tłum aczącego Priamowl rzekomy pomysł K alchasa z ło ż e n ia bogom na o f ia rę je g o Sinona oraz rzekomą przepow iednię K alchasa d otyozącą bez p o śred n io drewnianego k o n ia. Wprowadzenie te g o monstrum do Troi za pewnić ma m iastu o sta te c z n e zw yoięstw o. Ta w ersja u za sa d n ia ła po myłkę 1 fa ta ln ą d e c y z ję Prlama, k tć re g o rzymski p oeta pragnął przed sta w ić w jak n a jk o rz y stn ie jsz y m ś w i e t l e. "Tabula I l i a c a C apitollna" j e s t niem al w sp ółczesn a "E neid zie". Porównanie wyobrażonych na n iej sc en z tek stem W er g illu sz a pozwala s tw ie r d z ić dużą z a le ż n o ść poety od poematu L esch esa. Nie j e s t w ykluczone, że 1 wykonawca p ła sk o rzeźb /T eodoros z Sam os/ i W er g iliu sz k o r z y s t a li z teg o samego s tr e s z c z e n la , albowiem ory g in a ln y t e k s t ju ż wówczas zapewne u le g ł zapom n ie n iu. W s z tu c e g r e c k ie j ep izo d wprowadzania koni do T roi p ojaw iał s i ę ty lk o sp orad yczn ie w IV -II w. prz.C hr. N a leża ł n atom iast do mo tywów s z c z e g ó ln ie łu b ian ych w p aństw ie rzymskim. Podobnie jak na "Tabula I lia c a " j e s t on wyobrażany w p o s ta c i s e r i i soen rozgrywa ją cy c h s i ę pod murami, w p o b liż u Bramy S k a j s k ie j. W scenach tych w ystęp u je Priam, Kasandra, sp orad yczn ie za ś S inon , Hekuba, H elena. Koń um ieszczony j e s t na p la tfo r m ie na k ółk ach , c z ę s to paradnie przy s t r o j o n y , c ią g n ię t y p rzez grono Trojan na lin a c h. Towarzyszy mu n ie k ied y orszak rozradowanych mieszkańców T r o i. Wyobrażenia te w ystę p u ją w 1-11 w. 1 niem al w sz y s tk ie są p ó ź n ie jsz e od "Eneidy", a więc z a le ż n e b ezp ośred n io od poematu ła c iń s k ie g o , lub od i l u s t r a c j i zdo b ią cy ch zwoje z je g o tek stem. Warto zauważyć, że podobnie jak w G recji w c z a s ie wojny p e lo - p o n e s k ie j, tak w Rzymie w o k r e s ie Augusta n a s tą p iło wyraźne skoncen trow anie uwagi na m icie o koniu trojań sk im. Tłumaczy s i ę ono w po dobny sp osób , a m ianow icie na g ru n cie wydarzeń h isto r y c z n y c h. J u liu s z Cezar i je g o a stęp o a w ykorzystyw ali do celów p o lity c z n y c h legen dę

*I l u s t r a c j i "Eneldy". Szczęśliw ym trafem w dwóch n a jsta r sz y c h za chowanych kodeksach zn ajdu ją s i ę dwie różne ilu s t r a c j e ^ . W kode k s ie " V e rg iliu s Rómanus" z IV w. p rzetrw ała m in iatu ra ze sceną wprowadzania k onia do T r o i, a w k od ek sie " V e rg lliu s Vatioanus" z V w. - obraz zagłady m ia sta. Ta o s t a t n ia i l u s t r a c j a zaw iera motyw s z o z e g ó ln ie d rastyczn y i rzadko p rzed staw ian y, a m ianow icie mordo wanie Trojan zaskoczonych przy u c z c ie lub we ś n ie. Na zakońozenie n ależy w yjaśn ió d la cz eg o w s z tu c e g r e c k ie j przedstaw ian o c h ę tn ie j o s t a t n i ep izod mitu utrwalony wszak pędzlem n a jw y b itn ie jsz e g o m a la r z a ,i jak s i ę wydawało uwieozniony w b r ą z ie , podczas gdy w s z tu c e rzym skiej o w ie le w ięk szą popularnośó zy sk a ła mniej efektowna scen a pod murami T r o i. Otóż są d zę , że na te n o s ta tn i wybór m iała duży wpływ duma narodowa ob y w a teli rzym skich. Rzymia n ie uważająo s i ę za potomków T rojan, a ta k ie przekonanie z o s ta ło im wpojone, n ie m ogli c ie s z y ó s i ę z obrazu k lę s k i w łasnych przodków. N atom iast wprowadzenie k o n ia do Troi było t e j k lę s k i zaled w ie pro logiem. Scena t a pozw alała ponadto p rzed staw ió Priama w całym majes t a c ie i Kasandrę w p a te ty c z n e j p o zie gwałtownego p r o t e s t u. Równo c z e ś n ie zaś Grek S inon , przykładowy w iarołom ca, wyobrażany był na wzór je ń c a , ze skrępowanymi na p lec a ch rękam i. D la Rzymian był to na pewno p rzyjem n iejszy widok od obrazu zbrojnych Greków mordujących bezbronnyoh T rojan. Zauważmy, że n ie in a c z e j p rzed staw ia s i ę sprawa w tw ó r cz o ści l i t e r a c k i e j. Homer, przy całym swoim obiektyw izm ie ra duje s i ę przewagami Achajów, a w o siem set l a t p ó źn iej W erg iliu sz rozp a cza nad zagład ą T r o i.

Wypada w ięc stw le r d z ló na za k oń czen ie, że zarówno w G reo ji,

jak w Rzymie motywy m ito lo g icz n e w lit e r a t u r z e i s z tu c e były d ob ie ran e, a n a stęp n ie modelowane zgodnie z potrzebam i n ie ty lk o k u ltu , a le i układów p o lity c z n y c h.

Anna Sadurska - UW Warszawa

24 K.Weitzmann, d z. c y t. , 6 0 -6 1 , 1 1 .6 9 ,6 8 ; B ib lio th e o a Vatioana Codei l a t. 3867, 3225.

29i -

CHEYAL TROYEN

ORIGINE, EYOLUTION ET OIFFUSIONOU MYTHE OANS L'ANTIQUITg

La mythe a ^t4 probablement une invention originale conęue

pgr l'auteu r de 1'OdyaaJe. La prototype du chevgl eolosaal de bola,

b atl et non soulpt4, eat a ohercher parmi lea batpaujc archafquss,

proue decoree d'une protomJ ohevaline. Lea plua anoiens objęta

a 1 image du cheval troyen permettent de preoiaer un ^terminua antę

quem de 1'Odyaaee, a savoir a la f i n du Y llle a.

. Lea aoenea a 1 'image du oheval troyen 8e partagent en 2 groupea

i / epiaode de la "Petite Iliad ę" , en dehora de la v l l l e , 2 / Epiaode

de 1 'Ilio u p era ia , dana 1'en cein te. L'a. prouve, que le premier groupe

dependait du poeme de Leachea, qul a ąuaai influenc^ Y irgile, La d i-

ffu sio n dea deux ach^mata ioonographiquea p '^ ta it point p a ra llele.

Cheval troyen rempli dea auerrlera grece, a oaohette ouverte appa—

rten a lt aux motifa pr^f^res dea artiatea grece, aurtout au tempa de

la Buerre de Peloponneae, en tant que aymbole de la victoire^ Lea

Romaina eholalaaaient Yolontlers 1'lntroduotion du oheval troyen

dana la v i l l e de Troie /preuve de la ruae greoqug/ ep prdaence dea

heroa troyena. Le m otif a gagne aa popularite grace a la propagandę

dynaatlque d Augustę, qui englobait la lJgende troyenne des originea

de Romę.

Gonclusionł la d iffualon du mythe dana 1 art e t la littó ra tu r e,

en Grece et a Romę, dópendait des oiroonatancea et dea raisons po-

litiq u e 8.