Pobierz Krzywa możliwości produkcyjnych i więcej Prezentacje w PDF z Ekonomia tylko na Docsity! KRZYWA MOŻLIWOŚCI PRODUKCYJNYCH JAKO :
ILUSTRACJA PROBLEMU RZADKOŚCI
Ekonomia
Item 1 Item 2 Item 3 Item 4 Item 5 25 20 15 10 5 0 Krzywa możliwości produkcyjnych (inaczej krzywa transformacji) przedstawia w sposób graficzny maksymalną, możliwą produkcję jednego dobra, przy danej wielkości produkcji drugiego dobra. Krzywa pokazuje różne kombinacje ilości dóbr czy usług, które są możliwe do wytworzenia, gdy wszystkie dostępne zasoby są w pełni efektywnie wykorzystane. Za pomocą krzywej możliwości produkcyjnych opisywane jest zjawisko rzadkości i jej skutki. [1] Liniowa krzywa możliwości produkcyjnych Pokazuje, że ilość dobra, z której trzeba zrezygnować w zamian za konkretną ilość drugiego dobra pozostaje stała w miarę wzrostu produkcji. Wypukła krzywa możliwości produkcyjnych Wskazuje na to, że gdy wzrasta produkcja jednego dobra, trzeba zrezygnować z coraz większej ilości dobra drugiego (lub przy zmniejszaniu produkcji określonego dobra uzyskujemy w zamian coraz to większe ilości innego dobra). Wklęsłość krzywej względem początku układu współrzędnych to następstwo prawa malejących przychodów. Przemieszczając się po krzywej z punktu A do B, z B do C, z C do D uzyskujemy malejące przyrosty produkcji dobra X, poświęcając w zamian rosnące ilości dobra Y. Położenie krzywej możliwości produkcyjnych może być różne. Zależy to od tego, ile mamy zasobów oraz jak duża jest efektywność ich wykorzystania, co z kolei zależy od między innymi: umiejętności i wiedzy ludzi, poziomu techniki i produkcji, dyscypliny pracy. Im te czynniki są wyższe, tym krzywa możliwości produkcyjnych oddala się bardziej od początku układu współrzędnych. Tak więc gospodarki dwóch różnych krajów o zbliżonych zasobach mogą się znajdować na dwóch zupełnie różnych krzywych możliwości produkcyjnych. Dla jednej z gospodarek coś może być łatwego do osiągnięcia, natomiast dla drugiej w tym samym czasie – nie. [5] Analiza wykresów Krzywa możliwości produkcyjnych oddziela od siebie dwa zbiory - kombinacji nieefektywnych, ale osiągalnych (pod krzywą) i kombinacji nieosiągalnych (nad krzywą). Położenie w punkcie G, to sytuacja, w której nie wykorzystujemy wszystkich zasobów, którymi dysponujemy w danym momencie. Kombinacja w punkcie H jest nieosiągalna przy danych zasobach oraz danym poziomie wiedzy i techniki. Punkt H może zostać osiągnięty w dłuższym okresie czasu, np. w wyniku postępu technicznego. Punkty zawierające się na krzywej możliwości produkcyjnych (np. B, C) pokazują sytuację, w której dostępne zasoby są wykorzystywane w pełni efektywnie. Przejście z punktu A do B, z B co C itd. oznacza przemieszczanie zasobów produkcyjnych (np. maszyn, siły roboczej) z produkcji dobra Y do produkcji dobra X. Krzywa możliwości produkcyjnych nazywana jest też krzywą transformacji, ze względu na fakt iż przemieszczając zasoby produkcji z jednego dobra do produkcji drugiego dokonujemy swoistej transformacji jednego dobra na drugie. [6] czy ciągłe dążenie do wzrostu gospodarczego, do większej konsumpcji, do większego bogactwa materialnego ma w ogóle sens? Tak, te słowa zawierają w sobie ideę takiej nauki jak ekonomia, ponieważ my zawsze dążymy do czegoś wielkiego, na przykład, wzrostu gospodarczego, do większej konsumpcji, do większego bogactwa materialnego. To wszystko ma w ogóle sens. Wzrost gospodarczy – powiększanie się zdolności danego społeczeństwa do produkcji dóbr i usług zaspokajających ludzkie potrzeby. A konsumpcja – zużywanie posiadanych dóbr w celu bezpośredniego zaspokojenia ludzkich potrzeb. Na pewno, nie moglibyśmy bez tego istnieć. A z tego wynika rozumiemy, że później dostaniemy materialne bogactwo. Ostatecznie, bez takich koncepcji nie byłoby ekonomii. Podstawowe zasoby ekonomiczne zasoby ekonomiczne, podstawowe składniki wzrostu gospodarczego; należą do nich: zasoby naturalne, ziemia (jej powierzchnia, atmosfera, wody, rośliny, minerały itp.), zasoby ludzkie (podaż pracy, wykształcenie, dyscyplina itp.), kapitał (maszyny, urządzenia, wyposażenie, budowle, infrastruktura), technologia i przedsiębiorczość wykorzystywane do produkcji dóbr i usług.