Utwór podejmuje kilka ważnych tematów. Po pierwsze, mówi o marności, która jest wszechobecna w życiu człowieka,
o gromadzeniu dóbr doczesnych, które są niczym wobec wieczności.
Księga rozważa także małość człowieka, który jest ograniczony w swym poznaniu i nigdy nie będzie w stanie zgłębić
czegokolwiek do końca.
Kolejnym tematem jest mądrość, którą człowiek winien posiadać. Nie może on jednak poszukiwać jej za wszelką cenę,
gdyż przede wszystkim powinien się skupić na znalezieniu odpowiedniej równowagi życiowej pomiędzy wszystkim, co
go otacza.
Najważniejsze dla człowieka jest życie zgodne z przykazaniami bożymi i w bojaźni wobec Boga. Tylko wtedy jest w
stanie postępować właściwie. Tylko żyjąc zgodnie z bożą wolą człowiek może osiągnąć szczęście.
Jeśli człowiek będzie się skupiał na sobie, nie będzie kierował się nakazami bożymi, wówczas sam siebie zgubi, gdyż
zabieganie o cokolwiek jest marnością.
Księga Koheleta
Księga Koheleta
Informacje ogólne
Nazwa Księgi Koheleta (inaczej: Księgi Eklezjastesa lub Eklezjasty) wskazuje na rolę autora: Kohelet to określenie
mówcy albo nauczającego mędrca. Autor księgi zgłębia, czym jest sens ludzkiego życia, i próbuje poznać drogę do
szczęścia. Dochodzi do wniosku, że ani bogactwo, ani władza, ani sława nie mają trwałej wartości. Wszystko, co
wydaje się człowiekowi wartościowe, przemija. Mimo to Kohelet dostrzega też dobre strony życia i zachęca, by z nich
korzystać- uważa, że należy ufać Bogu i żyć zgodnie z Jego przykazaniami. Najsłynniejszym cytatem z Księgi Koheleta
jest zdanie podkreślające nietrwałość dóbr ziemskich: Marność nad marnościami i wszystko marność (łac. Vanitas
vanitum et omnia vanitas)
Krótkie Streszczenie
Ko he let po dej mu je re flek sję nad lo sem czło wie ka na zie mi. Do cho dzi przy tym do wnio sku, że ludz kie pra gnie nia:
bogactwo, roz kosz i wie dza są mar no ścią. Ko he let nie skar ży się jed nak na bez war to ścio wość ist nie nia, a po szu ku je
wła ści we go spo so bu jego prze ży cia. Pra gnie on praw dzi wej mą dro ści, od róż nia jąc ją od po ję cia wie dzy. Osta tecz nie
au tor za le ca czło wie ko wi cie szyć się pro sty mi przy jem no ścia mi: chle bem i wi nem, owo cem pra cy swo ich rąk, ży ciem
rodzinnym. Ra dzi rów nież po ko rę wo bec wład ców, uni ka nie kon flik tów z moż ny mi tego świa ta. Ko he let do cho dzi do
wnio sku, że ludz ki los roz pię ty jest mię dzy ży ciem i śmier cią, jest więc prze mi ja ją cy. Dla te go na le ży ko rzy stać z jego
pro stych do bro dziejstw, bę dą cych da rem od Boga. Szczę ście osią gal ne jest tyl ko po przez sto so wa nie się do Jego woli,
za wie rze nie mu.
Plan wydarzeń
1. Pytanie o sens życia człowieka.
2. Zwątpienie w cel życia.
3. Rozważania nad mądrością i głupotą.
4. Marność ludzkiej pracy.
5. Rozmyślania nad miejscem czasu w naszym życiu.
6. Porównanie życia ludzkiego do zwierzęcego.
7. Propozycja radowania się młodością mimo wszelkiej
marności.
Interpretacja
