




























































































Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Wprowadzenie do genetyki. Kwasy nukleinowe – struktura i funkcje. Page 2. GENETYKA [gr.], nauka zajmująca się badaniem dziedziczności i zmienności organizmów; ...
Typologia: Notatki
1 / 120
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Wprowadzenie do genetykiKwasy nukleinowe – struktura i funkcje
GENETYKA [gr.], nauka zajmuj
ą
ca si
ę
badaniem
dziedziczno
ś
ci i zmienno
ś
ci organizmów; termin
wprowadzony 1906 przez W. Batesona. za twórc
ę
genetyki uwa
ż
a si
ę
G. Mendla, który odkry
ł
podstawowe prawa przekazywania cechdziedzicznych i postawi
ł
hipotez
ę
istnienia jednostek
dziedziczno
ś
ci.
Dziedziczno
ść
ł
u
genetycznego z pokolenia na pokolenie, z komórki dokomórkiZmienno
ść
ą
ce do powstawania
nowych genów lub nowych kombinacji genów
Zmienno
ść
a. Mutacyjnab. rekombinacyjna
u Procaryota – transformacja, transdukcja, koniugacjau Eucaryota – crossing-over, losowa segregacja
chromosomów do gamet
ż
na od czynników
ś
rodowiskowych
1865 - Gregor Mendel odkry
ł
ż
e z pokolenia na pokolenie cechy
s
ą
przekazywane w postaci odr
ę
bnych, nie mieszaj
ą
cych si
ę
jednostek. Jego odkrycie pozosta
ł
o przez d
ł
ugi czas
niezauwa
ż
one.
1869 - Szwajcarski uczony Friedrich Miescher wykry
ł
wyst
ę
puj
ą
c
ą
w j
ą
drach komórkowych lepk
ą
substancj
ę
, któr
ą
nazwa
ł
nuklein
ą
. Wykaza
ł
te
ż
ż
e jest ona kwasem i zawiera
fosfor. Pó
ź
niej ten zwi
ą
zek nazwano kwasem
deoksyrybonukleinowym.
1928 - Frederick Griffith odkry
ł
ż
e niezaka
ź
ne postacie
bakterii wywo
ł
uj
ą
cej zapalenie p
ł
uc mog
ą
przekszta
ł
ci
ć
si
ę
w
zaka
ź
ne, je
ż
eli wstrzyknie si
ę
je do organizmu myszy wraz z
martwymi bakteriami chorobotwórczymi. Zjawisko to zosta
ł
o
nazwane transformacj
ą
1944 - Oswald Avery, Colin MacLeod i Maclyn McCartywykazali,
ż
e tzw. czynnikiem transformuj
ą
cym, który
pobierany od martwych bakterii zaka
ź
nych przez niezaka
ź
ne
powodowa
ł
przemian
ę
tych ostatnich w formy
chorobotwórcze, jest DNA. Tym samym udowodnili,
ż
e geny
s
ą
zbudowane w
ł
a
ś
nie z tego zwi
ą
zku, a nie - jak wcze
ś
niej
powszechnie przypuszczano - z bia
ł
ka.
1949 - Erwin Chargaff odkry
ł
ż
e sk
ł
ad DNA poszczególnych
gatunków mo
ż
e si
ę
ró
ż
ni
ć
. Zawsze jednak jest dok
ł
adnie tyle
samo adeniny, ile tyminy oraz guaniny i cytozyny.
1953 - Francis Crick i James Watson, opieraj
ą
c
si
ę
na wynikach bada
ń
Rosalind Franklin,
Maurice'a Wilkinsa i ich wspó
ł
pracowników,
opisali struktur
ę
DNA. 25 kwietnia opublikowali
na ten temat historyczn
ą
prac
ę
w "Nature".
1961 - Francis Crick i Sydney Brenner udowodnili,
ż
e
kolejno
ść
u
ł
o
ż
enia aminokwasów w bia
ł
ku jest zapisana w
DNA kolejnymi trójkami zasad (trzy nukleotydy koduj
ą
jeden
aminokwas), które si
ę
nie nak
ł
adaj
ą
, i
ż
e jeden aminokwas
mo
ż
e by
ć
kodowany przez kilka trójek.
1966 - Marshall Nirenberg, Har Khorana oraz Severo Ochoaostatecznie rozszyfrowali kod genetyczny, czyli ustalili, któretrójki zasad koduj
ą
które aminokwasy.
Gen
ś
ci,
odcinek kwasu dezoksynukleinowego (DNA)koduj
ą
cy jeden
ł
a
ń
cuch polipeptydowy lub jedn
ą
cz
ą
steczk
ę
kwasu rybonukleinowego (RNA).
Gen
ą
cy jeden
ł
a
ń
cuch polipeptydowy.
Gen zajmuje sta
ł
e miejsce ( locus ) w chromosomie
homologicznym
46 chromosomów 46 chromosomów
2,6 metra DNA 2,6 metra DNA
3 miliardy par nukleotydów (A,T,G,C) 3 miliardy par nukleotydów (A,T,G,C)
–40 000 genów
40 000 genów
Fenotyp
osobnika, których ujawnianie si
ę
jest wynikiem
oddzia
ł
ywania czynników genetycznych i
ś
rodowiskowych.
Ekspresja genu -
stopie
ń
fenotypowego przejawiania si
ę
genu
. Stopie
ń
nasilenia cechy, objawów.