Lech Wałęsa jako przywódca charyzmatyczny, Eseje z Zarządzanie zasobami ludzkimi

Pobierz Lech Wałęsa jako przywódca charyzmatyczny i więcej Eseje w PDF z Zarządzanie zasobami ludzkimi tylko na Docsity! Lech Wałęsa jako przywódca charyzmatyczny Lech Wałęsa, postać historyczna, polski polityk i działacz związkowy, z zawodu elektryk, był przywódcą Solidarności, a następnie prezydentem Polski w latach 1990-1995. Ze względu na swoje osiągnięcia przywódcze został laureatem pokojowej Nagrody Nobla. Został symbolem obalenia komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej. Jest postacią znaną dobrze nie tylko w Polsce, ale i za granicą, najbardziej znaną osobowością, tuż obok papieża Jana Pawła II, która kojarzą się z Polską na całym świecie. Historia przywództwa Od początku Solidarności był niekwestionowanym przywódcą, nie tylko związkowym, ale i narodowym. Wcielał się w tą rolę od 1980 do 1990 roku. Następnie został prezydentem wybranym w pierwszych wyborach powszechnych. W sierpniu 1980 uczestniczył w strajku zaplanowanym przez Bogdana Borusewicza strajku w Stoczni Gdańskiej. Po tym jak władze zgodziły się na główne postulaty, ogłosił decyzję komitetu strajkowego o zakończeniu protestu. Jednak jeszcze tego samego dnia ogłosił strajk solidarnościowy i został przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, organu koordynującego założonego na bazie MKS ogólnopolskiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. 13 grudnia 1981, natychmiast po ogłoszeniu stanu wojennego, jako jeden z pierwszych opozycjonistów został aresztowany i internowany. Przetrzymywano go w rządowym ośrodku do listopada 1982 roku, a Solidarność została zdelegalizowana. Po wyjściu na wolność znów musiał walczyć o swoją pozycję lidera. Było to o tyle trudne, że był odizolowany od walki podziemnej i podchodzono do niego z nieufnością i zazdrością ze względu na już ówczesną popularność na arenie międzynarodowej. Jednak znajduje kolejne sposoby na utrzymanie się na pozycji pierwszoplanowego lidera. Jego przemówienie w grudniu 1982 roku zostało rozpowszechnione przez stacje zachodnie. Podczas niego przypomniał o co walczył i że należy walczyć dalej. W tym przemówieniu stale pojawiał się motyw wolności, godności oraz odnowy moralnej całego polskiego społeczeństwa. W 1983 roku Wałęsa wrócił do pracy w Stoczni. Pozostał przywódcą podziemia, który stał się największym masowym ruchem sprzeciwu wobec komunistycznej władzy, jaki powstał w krajach bloku komunistycznego. Zainicjowany przez niego strajk stoczniowy w 1988 roku doprowadził do rozpoczęcia obrad Okrągłego Stołu w 1989 roku, w których udział brały władze PRL, opozycja solidarnościowa i przedstawiciele Kościoła. Podczas tych rozmów Wałęsa przewodniczył społecznej części uczestników obrad, czyli opozycji. W wyniku decyzji podjętych podczas rozmów, które trwały dwa miesiące, rozpoczęła się polska transformacja ustrojowa. W wyniku obrad dokonano zmiany Konstytucji i obyły się wybory parlamentarne. W grudniu 1990 roku, wygrał w II turze wyborów prezydenckich i został pierwszym demokratycznie wybranym prezydentem III RP. Jako głowa państwa wynegocjował między innymi wyjazd z Polski żołnierzy Armii Czerwonej oraz przeprowadził Polskę przez trudne reformy gospodarcze. Rodzaj przywództwa Lech Wałęsa od wczesnych lat był przyzwyczajony do ciężkiej pracy fizycznej i pełnił rolę nieformalnego lidera wśród rówieśników. Wyróżniał się spośród innych inteligencją niewerbalną, bystrością, pewnością siebie. Wykazywał również zdolności organizacyjne i przywódcze. W miarę upływu lat i wydarzeń, cechy te pogłębiały się. Pomimo braku kompetencji przywódczych, dzięki charyzmatycznej osobowości, aspiracjom, w sprzyjającym czasie osiągnął jako lider wyjątkowe rezultaty. Naturalnymi predyspozycjami jakie posiadał była charyzmatyczna osobowość. Potrafił pociągnąć za sobą tłumy. Jego aspiracjami była istotna potrzeba władzy i zmian w społeczeństwie i polityce. Znaczące w ówczesnej sytuacji była jego profesja, dzięki czemu był wiarygodny w swoich hasłach. Sprzyjały mu również burzliwe czasy, podczas których potrzeba było lidera tego typu. Jego misją było dążenie do wolności, walka z systemem i wartości chrześcijańskie, które ówcześnie były bardzo ważne dla milionów Polaków. Według koncepcji MacGregora Wałęsa był typem przywódcy transformacyjnego. Jest to szczególny typ przywództwa, bardzo trudny do osiągnięcia. Wałęsa dawał ludziom poczucie misji. Siłą jego przekonywania była świadomość racji, że cel, o który walczy jest słuszny moralnie. Stwarzał w ludziach poczucie więzi i przekonanie, że uczestniczą w wielkim przedsięwzięciu. Źródłem aspiracji przywódczych Wałęsa były motywy ideowo- moralne, nie zaś korzyści materialne, co również wzbudzało zaufanie w ludziach. Lech Wałęsa przybrał postawę egalitarną. Walczył o koniec uprzywilejowania i o zmianę porządku polityczno-społecznego. Był przekonany, że wszyscy zasługują na równe traktowanie, szanse i prawa. Jego hasła były wizją społeczeństwa wolnego, równego i sprawiedliwego. Ta wizja i jego niesamowita zdolność pociągania za sobą innych, za pomocą licznych przemówień, sprawiała, że był typem przywódcy charyzmatycznego. Jednocześnie wyrażał się w sposób prosty, dzięki czemu był zrozumiały dla mas, które się z nim identyfikowały. Wśród jego słuchaczy można było znaleźć ludzi na każdym stopniu drabiny społecznej. Bardzo możliwe, że gdyby nie okoliczności i sytuacja, która wymagała tego rodzaju przywództwa, Lech Wałęsa byłby tylko elektrykiem. Jednak niezadowolone z sytuacji społeczno-politycznej społeczeństwo musiało mieć głos swoich poglądów. Dlatego pochodzący z chłopskiej rodziny robotnik był najlepszym kandydatem na przywódcę, ponieważ dzielił los innych. Wyróżnienia i nagrody Udowodnieniem tego, że był świetnym przywódcą są również liczne nagrody, które otrzymał. Najważniejszą z nich jest pokojowa Nagroda Nobla. Został również ogłoszony przez tygodnik „Time” Człowiekiem Roku w 1981 i był na liście 100 najważniejszych ludzi stulecia. Odebrał Europejską Nagrodę Praw Człowieka w Strasburgu. Za wyróżnienie można również uznać liczne książki o nim („Wałęsa. Człowiek z teczki”, „Jak Lech Wałęsa przechytrzył komunistów”, „Wałęsa. Droga do prawdy”) oraz poświęcony jego działalności i życiu film „Wałęsa. Człowiek z nadziei”. Legenda