Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Legenda o świętym Aleksym - przykład literatury parenetycznej i ascezy, Ćwiczenia z Język niemiecki

Dokument przedstawia analizę Legendy o świętym Aleksym, która jest przykładem literatury parenetycznej - propagującej wzory postępowania związane z odgrywaniem określonych ról społecznych. Legenda ta ukazuje ideał ascety, człowieka, który zrezygnował z dóbr materialnych i poświęcił się całkowicie służbie Bogu. Dokument zawiera szczegółowy plan wydarzeń legendy, z wyszczególnieniem cech charakterystycznych dla hagiografii, takich jak cuda towarzyszące narodzinom i śmierci świętego, a także jego niezwykła czystość. Ponadto, dokument omawia elementy świata przedstawionego, w tym miejsce akcji i bohaterów, oraz wskazuje na filozoficzny podział natury ludzkiej na śmiertelne ciało i nieśmiertelną duszę. Analiza ta może być przydatna dla studentów zainteresowanych średniowieczną literaturą religijną, filozofią chrześcijańską oraz zagadnieniami związanymi z ascezą i hagiografią.

Typologia: Ćwiczenia

2021/2022

Załadowany 07.06.2022

benson-4
benson-4 🇵🇱

1 dokument

1 / 7

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
3. Temat lekcji: Czym jest asceza?
Karta pracy
Legenda o świętym Aleksym
Wyjaśnij pojęcia: literatura parenetyczna, asceza, fuga mundi.
Przeczytaj fragment Legendy o świętym Aleksym i wykonaj polecenia.
1. Stwórz plan wydarzeń Legendy o świętym Aleksym. Zapisz przy odpowiednich punktach
wymienione cechy legendy hagiograficznej.
cierpienie i umartwianie się świętego, cuda towarzyszące narodzinom, cuda towarzyszące
śmierci, czystość świętego
Utwór Wydarzenia Cechy legendy
hagiograficznej
W Rzymie jedno panię było,
Coż Bogu rado służyło. [...]
Eufemijan jemu dziano
Wielkiemu temu panu,
A żenie jego dziano Aglijas;
Ta była ubostwu w czas.
Był wysokiego rodu,
Nie miał po sobie żadnego płodu.
Więcci jęli Boga prosić,
Aby je tym darował,
Aby jim jedno plemię dał;
Bog tych prośby wysłuchał.
A gdy się mu syn narodził,
Ten się w lepsze przygodził:
Więcci mu zdziano Aleksy,
Ten był oćca barzo lepszy.
Ten więc służył Bogu rad.
Iże był star dwadzieścia, k temu cztyrzy lata,
Więc k niemu rzekł ociec słowa ta:
Miły synu! Każę tobie,
Pojimże jekąć żonę sobie; [...]
Syn odpowie oćcu swemu: [...]
Cokole mi chcesz kazać,
Po twej woli ma się to stać.
A więc mu cesarz dziewkę dał [...]
A gdy się z nią pokładał,
Tej nocy z nią gadał;
Wrocił zasię pirścień jej,
A rzekł tako do niej:
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Legenda o świętym Aleksym - przykład literatury parenetycznej i ascezy i więcej Ćwiczenia w PDF z Język niemiecki tylko na Docsity!

3. Temat lekcji: Czym jest asceza?

Karta pracy

Legenda o świętym Aleksym

Wyjaśnij pojęcia: literatura parenetyczna, asceza, fuga mundi. Przeczytaj fragment Legendy o świętym Aleksym i wykonaj polecenia.

  1. Stwórz plan wydarzeń Legendy o świętym Aleksym. Zapisz przy odpowiednich punktach wymienione cechy legendy hagiograficznej. cierpienie i umartwianie się świętego, cuda towarzyszące narodzinom, cuda towarzyszące śmierci, czystość świętego Utwór Wydarzenia Cechy legendy hagiograficznej W Rzymie jedno panię było, Coż Bogu rado służyło. [...] Eufemijan jemu dziano Wielkiemu temu panu, A żenie jego dziano Aglijas; Ta była ubostwu w czas. Był wysokiego rodu, Nie miał po sobie żadnego płodu. Więcci jęli Boga prosić, Aby je tym darował, Aby jim jedno plemię dał; Bog tych prośby wysłuchał. A gdy się mu syn narodził, Ten się w lepsze przygodził: Więcci mu zdziano Aleksy, Ten był oćca barzo lepszy. Ten więc służył Bogu rad. Iże był star dwadzieścia, k temu cztyrzy lata, Więc k niemu rzekł ociec słowa ta: Miły synu! Każę tobie, Pojimże jekąć żonę sobie; [...] Syn odpowie oćcu swemu: [...] Cokole mi chcesz kazać, Po twej woli ma się to stać. A więc mu cesarz dziewkę dał [...] A gdy się z nią pokładał, Tej nocy z nią gadał; Wrocił zasię pirścień jej, A rzekł tako do niej:

Ostawiam cię przy twym dziewstwie, Wroć mi ji, gdy będziewa oba w niebieskim krolestwie; Jutroć się bierzę od ciebie Służy[ć] temu, cożci jest w niebie; [...] A jeko za jutra wstał, Od obiada się precz brał; [...] Nabrał sobie śrebra, złota dosyć, Co go mogł piechotą nosić; Więc się na morze wezbrał, A ociec w żałośc[i] ostał. [...] Więc to święte plemię Przyszło w jednę ziemię. Rozdał swe rucho żebrakom, Śrzebro, złoto popom, żakom. Więc sam pod kościołem siedział, A o jego księstwie nikt nie wiedział. Więc to zawżdy wstawał reno Ano kościoł zamkniono; Więc tu leżał podle proga, Falę, proszę swego Boga Ano z wirzchu szła przygoda, Niegdy mroz, niegdy woda. [...] A gdy do Rzymu przyjał, Bogu dziękował, Iż ji do ziemie przygnał, A rzekąc: Już tu chcę cirzpieć, Mękę i wszytki złe file imieć U mego oćca na dworze, Gdzieżeśm nie przebył za morze. [...] Tu pod wschodem leżał Każdy nań pomyje, złą wodę lał A leżał tu sześćnaćcie lat Wszystko cirzpiał prze Bog rad; [...] A więc gdy już umrzeć miał, Sam sobie list napisał I ścisnął ji twardo w ręce, Popisawszy swoje wszytki męki, I wszytki skutki, co je płodził, Jako się na świat narodził. A gdy Bogu duszę dał, Tu się wielki dziw stał: Samy zwony zwoniły, Wszytki, co w Rzymie były. Więc się po nim pytano, Po wszytkich domiech szukano; Nie mogli go nigdzie najć, A wżdy nie chcieli przestać. Jedno młode dziecię było, To im więc wzjawiło, A rzekąc: Aza wy nie wiecie o tym

  1. Wymień elementy ascezy św. Aleksego.  ....................................................................................................................................................  ....................................................................................................................................................  ....................................................................................................................................................
  2. Napisz, w jaki sposób Legenda o świętym Aleksym wpisuje się w nurt średniowiecznej literatury panegirycznej. ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………….…………... ………………………………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………………………… …………………………………………………………………………………….…………... Propozycje odpowiedzi do karty pracy
  3. Tekst Punkty planu Cechy legendy hagiograficznej W Rzymie jedno panię było, Coż Bogu rado służyło. [...] Eufemijan jemu dziano Wielkiemu temu panu, A żenie jego dziano Aglijas; Ta była ubostwu w czas.
    1. Rodzina św. Aleksego. Był wysokiego rodu, Nie miał po sobie żadnego płodu. Więcci jęli Boga prosić, Aby je tym darował, Aby jim jedno plemię dał; Bog tych prośby wysłuchał. A gdy się mu syn narodził, Ten się w lepsze przygodził: Więcci mu zdziano Aleksy,
    2. Interwencja Boska w przyjściu na świat Aleksego. cuda towarzyszące narodzinom

Ten był oćca barzo lepszy. Ten więc służył Bogu rad. Iże był star dwadzieścia, k temu cztyrzy lata, Więc k niemu rzekł ociec słowa ta: Miły synu! Każę tobie, Pojimże jekąć żonę sobie; [...] Syn odpowie oćcu swemu: [...] Cokole mi chcesz kazać, Po twej woli ma się to stać. A więc mu cesarz dziewkę dał [...]

  1. Decyzja o ożenku Aleksego. A gdy się z nią pokładał, Tej nocy z nią gadał; Wrocił zasię pirścień jej, A rzekł tako do niej: Ostawiam cię przy twym dziewstwie, Wroć mi ji, gdy będziewa oba w niebieskim krolestwie; Jutroć się bierzę od ciebie Służy[ć] temu, cożci jest w niebie; [...]
  2. Podjęcie decyzji przez Aleksego o służbie Bogu bez skonsumowania małżeństwa. czystość świętego A jeko za jutra wstał, Od obiada się precz brał; [...] Nabrał sobie śrebra, złota dosyć, Co go mogł piechotą nosić; Więc się na morze wezbrał, A ociec w żałośc[i] ostał. [...] Więc to święte plemię Przyszło w jednę ziemię. Rozdał swe rucho żebrakom, Śrzebro, złoto popom, żakom.
  3. Bogata jałmużna przekazana potrzebującym. Więc sam pod kościołem siedział, A o jego księstwie nikt nie wiedział. Więc to zawżdy wstawał reno Ano kościoł zamkniono; Więc tu leżał podle proga, Falę, proszę swego Boga Ano z wirzchu szła przygoda, Niegdy mroz, niegdy woda. [...]
  4. Ubogie życie kontemplacyjne Aleksego. cierpienie i umartwianie się świętego A gdy do Rzymu przyjał, Bogu dziękował, Iż ji do ziemie przygnał, A rzekąc: Już tu chcę cirzpieć, Mękę i wszytki złe file imieć U mego oćca na dworze, Gdzieżeśm nie przebył za morze. [...] Tu pod wschodem leżał Każdy nań pomyje, złą wodę lał A leżał tu sześćnaćcie lat Wszystko cirzpiał prze Bog rad; [...]
  5. Powrót do Rzymu i szesnaście lat cierpień pod progiem rodzinnego domu. cierpienie i umartwianie się świętego A więc gdy już umrzeć miał, Sam sobie list napisał I ścisnął ji twardo w ręce,
  6. Cierpienia Aleksego spisane przed śmiercią.

Bohaterowie Aleksy ojciec Aleksego: Eufamijan matka Aleksego: Aglijas żona Aleksego: Famijana

  1. Tym filozofem był św. Augustyn, a podział to dualizm.
  2. Wyrzeczenie się życia rodzinnego. Wyrzeczenie się bogactwa i życie w skrajnym ubóstwie. Znoszenie upokorzeń pod progiem rodzinnego domu.
  3. Legenda o św. Aleksym prezentuje wzorzec osobowy ascety, człowieka, który zignorował potrzeby ciała i oddał duszę Bogu. W ten sposób osiągnął świętość. Autor: Magdalena Lotterhoff