Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Logika dla prawników cz. 1, Notatki z Logika

Notatki z wykładu z logiki dla prawników cz. 1

Typologia: Notatki

2022/2023

Załadowany 10.04.2024

katarzyna-21
katarzyna-21 🇵🇱

2 dokumenty

1 / 2

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
LOGIKA dla prawników
Logika – to nauka o sposobach jasnego i ścisłego ujmowania myśli, która określa reguły
poprawnego rozumowania i uzasadniania twierdzeń. Arystoteles wyodrębnił logikę jako
dyscyplinę służebną, dał podstawy do rozwoju logiki jako odrębnej dyscypliny badawczej.
Logikę dzielimy na trzy główne działy:
oSemiotyka – nauka o znakach i systemach znakowych tworzących język. Dzieli się
na:
Semantykę(nauka o znaczeniu) nauka zajmująca się badaniem związków
między znakiem (np. myśli) a rzeczywistością, do której się odnosi
Syntaktykę(składnia wyrażeń) nauka zajmująca się badaniem związków,
jakie zachodzą między znakami wewnętrznymi danego języka
Pragmatykę(stosunek między znakiem a człowiekiem) nauka zajmująca
się badaniem związków, jakie zachodzą między znakiem a tymi, którzy się nim
posługują
oLogika formalna – bada schematy rozumowań niezawodnych (zawsze prowadzi do
prawdziwego wniosku)
oOgólna metodologia nauk – dyscyplina naukowa o sposobach dochodzenia do
twierdzeń naukowych
Znak – spowodowany przez człowieka stan rzeczy (więź między X i Y)
Elementy znaku:
oNadawca – twórca znaku lub osoba przekazująca znak
oTreść – reguły znaczeniowe nadane przez człowieka w celu komunikacyjnym,
które są zrozumiałe dla określonej grupy odbiorców
oOdbiorca – osoba, do której znak jest skierowany
Nadawcą i odbiorcą może być ta sama osoba (np. sporządzanie notatki z wykładu).
Nie ma znaku bez człowieka, ponieważ człowiek jest jego nadawcą/twórcą i odbiorcą.
Oznaka – w odróżnieniu do znaku nie jest umową, tylko czymś naturalnym (X wynika
z Y), jest objawem lub symptomem jakiegoś stanu rzeczy. Powstaje samoistnie.
Język – zbiór znaków przyjętych na gruncie danego systemu, które służą do
porozumiewania się językiem za pomocą trzech reguł:
oSłownik – zbiór wszystkich znaków danego języka
oReguły syntaktyki – łączenie znaków
oReguł semantyki – znaczenie znaków
Stopnie języka semantyki
1 stopnia Język prawny (ustawa) – język prawodawcy, w którym formułuje się teksty
aktów normatywny, ustaw, rozporządzeń, zarządzeń, itp.
2 stopnia Język prawniczy (wyrok) – specyficzny język używany przez osoby stosujące i
interpretujące prawo
3 stopnia Glosa (komentarz do wyroku) – naukowy komentarz do orzeczenia sądowego
zawierający jego analizę
Kategorie syntaktyczne (składniowe):
oZdania (z) w sensie logicznym to takie wyrażenie, które informuje odbiorcę, że tak a
tak jest, bądź tak a rak nie jest. Wypowiedź, której przypisać możemy wartość
logiczną 1 – PRAWDA lub 0 – FAŁSZ tzn. możemy stwierdzić czy jest prawdziwe
pf2

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Logika dla prawników cz. 1 i więcej Notatki w PDF z Logika tylko na Docsity!

LOGIKA dla prawników

Logika – to nauka o sposobach jasnego i ścisłego ujmowania myśli, która określa reguły poprawnego rozumowania i uzasadniania twierdzeń. Arystoteles wyodrębnił logikę jako dyscyplinę służebną, dał podstawy do rozwoju logiki jako odrębnej dyscypliny badawczej. Logikę dzielimy na trzy główne działy: o Semiotyka – nauka o znakach i systemach znakowych tworzących język. Dzieli się na:  Semantykę(nauka o znaczeniu) nauka zajmująca się badaniem związków między znakiem (np. myśli) a rzeczywistością, do której się odnosi  Syntaktykę(składnia wyrażeń) nauka zajmująca się badaniem związków, jakie zachodzą między znakami wewnętrznymi danego języka  Pragmatykę(stosunek między znakiem a człowiekiem) nauka zajmująca się badaniem związków, jakie zachodzą między znakiem a tymi, którzy się nim posługują o Logika formalna – bada schematy rozumowań niezawodnych (zawsze prowadzi do prawdziwego wniosku) o Ogólna metodologia nauk – dyscyplina naukowa o sposobach dochodzenia do twierdzeń naukowych Znak – spowodowany przez człowieka stan rzeczy (więź między X i Y) Elementy znaku: o Nadawca – twórca znaku lub osoba przekazująca znak o Treść – reguły znaczeniowe nadane przez człowieka w celu komunikacyjnym, które są zrozumiałe dla określonej grupy odbiorców o Odbiorca – osoba, do której znak jest skierowany Nadawcą i odbiorcą może być ta sama osoba (np. sporządzanie notatki z wykładu). Nie ma znaku bez człowieka, ponieważ człowiek jest jego nadawcą/twórcą i odbiorcą. Oznaka – w odróżnieniu do znaku nie jest umową, tylko czymś naturalnym (X wynika z Y) , jest objawem lub symptomem jakiegoś stanu rzeczy. Powstaje samoistnie. Język – zbiór znaków przyjętych na gruncie danego systemu, które służą do porozumiewania się językiem za pomocą trzech reguł: o Słownik – zbiór wszystkich znaków danego języka o Reguły syntaktyki – łączenie znaków o Reguł semantyki – znaczenie znaków Stopnie języka semantyki 1 stopnia Język prawny (ustawa) – język prawodawcy, w którym formułuje się teksty aktów normatywny, ustaw, rozporządzeń, zarządzeń, itp. 2 stopnia Język prawniczy (wyrok) – specyficzny język używany przez osoby stosujące i interpretujące prawo 3 stopnia Glosa (komentarz do wyroku) – naukowy komentarz do orzeczenia sądowego zawierający jego analizę Kategorie syntaktyczne (składniowe): o Zdania (z) w sensie logicznym to takie wyrażenie, które informuje odbiorcę, że tak a tak jest, bądź tak a rak nie jest. Wypowiedź, której przypisać możemy wartość logiczną 1 – PRAWDA lub 0 – FAŁSZ tzn. możemy stwierdzić czy jest prawdziwe

(tylko zdania oznajmujące, zdaniami logicznymi nie są normy, rozkazy, pytania, wypowiedzi ocenne) o Nazwy (n) to wyraz/wyrażenie, które w zdaniu może pełnić rolę podmiotu albo orzecznika orzeczenia imiennego (najczęściej rzeczowniki) o Funktor (-) kreska ułamkowa licznik – efekt łączenia, mianownik – to co łączymy (niejednorodna/niesamoistna kategoria) jest łącznikiem i pełni rolę wiązania wyrazów w wyrażenia bardziej złożone (argumentami funktora są wyrażenia, które ten funktor wiąże). Wyraz/wyrażenie, które nie jest ani zdaniem, ani nazwą, a w połączeniu z innym wyrazem/wyrażeniem tworzy nazwę lub zdanie lub inną sensowną całość nie będącą ani nazwą ani zdaniem. Z perspektywy kategorii wyrażeń tworzonych przez funktory wyróżniamy trzy kategorie. Rodzaje funktorów:Zdaniotwórcze (wiąże zdania – zdanie złożone)  Nazwotwórcze (wiąże nazwy – nazwa złożona)  Funktorotwórcze (wiąże inne funktory) Funkcje semiotyczne wypowiedzi:Funkcja deskryptywna (opisowa) – informowanie odbiorców o czymś co było, jest i będzie, podstawowy nośnik komunikacji, wypowiedź może być prawdziwa lub fałszywa (np. Dobra trwa 24 godziny)  Funkcja ekspresywna – wyrażanie emocji/uczuć towarzyszących wypowiedzi (np. zdenerwowanie, radość – Hura!)  Funkcja sugestywna – sprowokowanie adresata do jakiegoś zachowania, nakazy, zakazy, komunikaty (np. Uwaga! Zaczekaj! Pomóż mi) pełnią również normy kodeksu karnego – wyglądają jak zdania oznajmujące (nie są zdaniami w sensie logicznym)  Funkcja performatywna – sama wypowiedź kreuje rzeczywistość, zachowanie konwencji (np. ślubowania, uroczyste formy wyrażania woli, chrzest, ślub – „ogłaszam was mężem i żoną” – wypowiedź przysięgi małżeńskiej)