Lubię , kiedy kobieta-analiza wiersza K. Przerwy-Tetmajera, Notatki z Socjologia edukacji

Pobierz Lubię , kiedy kobieta-analiza wiersza K. Przerwy-Tetmajera i więcej Notatki w PDF z Socjologia edukacji tylko na Docsity! Analiza wiersza K.Przerwy-Tetmajera "Lubię,kiedy kobieta..." Lubię, kiedy kobieta omdlewa w objęciu,kiedy w lubieżnym zwisa przez ramię przegięciu,gdy jej oczy zachodzą mgłą, twarz cała bledniei wargi się wilgotne rozchylą bezwiednie. Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi,gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi,gdy krótkim, urywanym oddycha oddechemi oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem. I lubię ten wstyd, co się kobiecie zabraniaprzyznać, że czuje rozkosz, że moc pożądaniazwalcza ją, a sycenie żądzy oszalenia,gdy szuka ust, a lęka się słów i spojrzenia. Lubię to - i tę chwilę lubię, gdy koło mniewyczerpana, zmęczona leży nieprzytomnie,a myśl moja już od niej wybiega skrzydlataw nieskończone przestrzenie nieziemskiego świata. Lubię kiedy kobieta to utwór opublikowany w II serii Poezji Kazimierza Przerwy Tetmajera w 1984 roku. Jest jednym z najpopularniejszych polskich erotyków. Z historyczno-literackiego punktu widzenia ten i kilka innych wierszy tego autora o podobnej tonacji i tematyce dokonały swoistej prezentacji kobiety w literaturze. Tytuł stanowiąc jednocześnie pierwsze słowa wiersza, wskazuje, że to nie sama kobieta a raczej sytuacja i doznania z nią związane są przedmiotem relacji podmiotu mówiącego. Podmiot liryczny to mężczyzna choć tak naprawdę nie istnieje na to żaden gramatyczny ( w odpowiedniej postaci formy czasownika, przymiotnika, zaimka ). Ale pomijając, że wydaje się to oczywiste w świetle ówczesnej obyczajowości, o męskości przedmiotu świadczy przede wszystkim wyraźne eksponowanie różnic między kobietą a mężczyzną. Podmiot liryczny opowiada o swoich doświadczeniach i relacjach kobiety podczas zbliżenia. Wiersz wydaje mi się , że nie ma konkretnego, określonego adresata. Nie występują żadne gramatyczne zwroty na wskazujące. Wiersz składa się z 4 zwrotek po 4 wersy w zwrotce. Wersy pisane są trzynastozgłoskowcem ze średniówką po siódmej sylabie. Rymy występujące w wierszu są żeńskie parzyste np. :Objęcie Przegięcie Blednie Bezwiednie Środkami stylistycznymi są np. epitety z malejącym uśmiechem , palcami drżącemi , instrumentacja głoskowa oddycha oddechem , metafora myśl moja już od niej wybiega skrzydlata . Występują także : oksymorony mdlejący uśmiech , onomatopeje gdy krótkim wyrywanym oddycha oddechem , personifikacje : myśl moja od niej wybiega skrzydlata . W wierszu występuje także anafora na początku każdego wersu autor użył zwrotu Lubię by podkreślić swój stosunek do zachowań i reakcji kobiety. Pararalelizm składniowo-znaczeniowy. Rymy parzyste nadają utworowi rytmiczności, podkreślają melodyjność. Jednocześnie hiperbolizują stosunek mężczyzny- podmiotu lirycznego do doznań i odczuć kobiety. Ponadto wywołują wrażenie lekkości i przystępności, tekst nabiera charakteru prostej piosenki. Epitety i instrumentacja głoskowa pełnią funkcję nastrojową- i obrazotwórczą. Oddają klimat towarzyszący zbliżeniu kobiety i mężczyzny. Metafora w zakończeniu uniezwykla przeżycie mężczyzny i poetyzuje tekst. Ciekawe jest to, że stosowane zabiegi nie dotyczą samej istoty aktu, lecz myśli mężczyzny tuz po nim, po zakończeniu. Myśl moja już od niej wybiega skrzydlata uniezwykla przeżycie wskazuje na to ,że jedyne co łączyło partnerów to obecność fizyczna. Śmiałe podejmowanie tematyki erotycznej przez Tetmajera było wyłomem w powściągliwej wobec tematyki erotycznej poezji polskiej i dlatego liryka miłosna Tetmajera stanowiła tak duży szok dla współczesnych i była tak modna. Erotyzm Tetmajera był równocześnie zjawiskiem typowym dla epoki. Bowiem modernizm europejski, ale i także polski , to okres, w którym problematyka płci funkcjonowała po prostu jako jeden z zasadniczych elementów światopoglądu i dlatego robiła zawrotną karierę w literaturze. Erotyzm Tetmajera był dość szczególny. Posiadał- by tak rzec gorzki smak. Nuta katastrofizmu charakterystyczna dla poezji Tetmajera w ogóle, słyszalna była również w jego erotykach. Uniesienia miłosne były da poety tymi chwilami w życiu ludzkim, kiedy to można na moment zapomnieć o otaczającym człowieka świecie, świecie złym, świecie wrogich ludzi, czyhających nieszczęść. Jednakże przebudzenie się z miłosnej ekstazy ze zwiększona siłą i gwałtowną jaskrawością przypominało o istocie rzeczywistości, przywracała świadomość, że nie ma ucieczki od nędzy ludzkiego życia. Stąd erotyzm Tetmajera nie posiada cech wspólnych z nastrojem dionizyjskim- jest ponury wbrew pozorom, przesycony trująca świadomością, że przebudzenie będzie gorzkim rozczarowaniem. Możemy mówic tu także o chwilowym przeniesieniu się w stan nirwany. W religii buddyjskiej było to uwolnienie się od potrzeb życiowych, pragnień i namiętności, osiągnięcie stanu wewnętrznego spokoju i prawdy. Nirwana była jednym z ważniejszych motywów poezji Młodej Polski, służącym do wyrażania skrajnych form rozczarowania, pragnienia śmierci, zapomnienia, roztopienia się w przyrodzie. Np. Hymn do Nirwany Kazimierza Przerwy- Tetmajera. Tetmajer szukał właśnie chwilowego zapomnienia, jednak kobieta była zbyt doczesna, by mogła dać uczucie wiecznego zapomnienia. Bardzo ważne do prawidłowego zinterpretowania utworu jest przywołanie kontekstu historyczno-literackiego. Czasy Młodej Polski w przeciwieństwie do poezji wcześniejszej chociażby do romantycznej czy pozytywistycznej, tematykę miłosną ukazują przez pryzmat erotyzmu i zmysłowości. W dobie Romantyzmu, miłość uznana była za domenę serca i ducha. Młoda Polska wypracowała nieco inne spojrzenie na miłość mianowicie, iż pozwala ona na wydobycie nieskażoną kulturą prawdziwej natury ludzkiej. Akt erotycznego spełnienia został uznany za moment oderwania się od prozy życia, za lekarstwo na cierpienie, formę ucieczki w zapomnienie, a także jako źródło doznać o wyjątkowej intensywności. Sam akt erotyczny łączy