Pobierz Malarstwo weneckie XVII – XVIII wieku, 14 kwietnia i więcej Ćwiczenia w PDF z Sztuka tylko na Docsity! Tomalska-Kosińska, Joanna Malarstwo weneckie XVII – XVIII wieku, 14 kwietnia – 18 czerwca 1978 "Rocznik Białostocki", 16, 1991, s. 582-585 Zdigitalizowano w ramach projektu pt. Digitalizacja i udostępnianie online czasopisma „Rocznik Białostocki”, dofinansowanego ze środków Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego na działalność upowszechniającą naukę (nr umowy 834/P-DUN/2019). Udostępniono do wykorzystania w ramach dozwolonego użytku. h~2 KRONIKA MALARSTWO WENECKIE XVII-XVIII WIEKU 14 kwietnia - 18 czerwca 1978 14 kwietnia 1978 r. w salach białos tockiego Ratusza otwarto wystawę "Ma lar:s1two weneckiie XVII-XVIII w." Ta zalkJ·ojona na dlużą slkalę ekspozy cja była bodaj pierwszą prezentacją publiczności białostockiej malarstwa jed nej z najważniejszych w historii sztuki szkół artystycznych. Złożyło się na nią 41 płócien, stanowiących własność Mu zeum Narodowego w Warszawie, a po chodzących z wieku XVII i XVIII. Wyodrębniona w XV w. szkoła we necka różniła się znacznie od innych włoskich szkół artystycznych. Sens da lekiego od dydaktyzmu malarstwa we neckiego mieścił się w lirycznym prze życiu, w dostarczaniu widzowi este tycznych wrażeń. Taki był cel artysty weneckiego w XV i na początku XVI wietku. Jednakże, gdy w pierwszych latach XVI w. wybuchła w Rzymie dynamiczna, ekspresyjna sztuka M i- c h a ł a A n i o l a (1475-1564) - We necja nie pozostała na nią obojętna. Świetny kolorysta, jeden z najwybit niejszych malarzy w dziejach sztuki, a zarazem wenecjanin Jacopo T i n t o re t t o (1518-1594), niejednokrotnie inspirował się twórczością wielkiego Micha·la• Anioła. On to właśnie do spo kojnego, kameralnego malarstwa we neckiego, dbajcleego przede wszystkim o to, by "dać radość oczom widza", wprowadził dramatyzm i dynamizm, łącząc je z wenecką wrażliwością na kolor. Te cechy, połączone z właści wym malarzom weneckim liryzmem, sposobem kładzenia barw na po wierzchnię płótna tak, że przedmioty tracą kontury, zaś obraz jest świet listy, stanowią o wyrazie weneckiego malarstwa .. Stanowią też logiozną i kon sekwentną linię rozwojową sztuki tego rejonu. Już w XVII w. wysiłki Tin toretta zaowocowały pojawieniem się w kameralnym dotąd weneckim ma larstwie obrazów monumentalnych, peł nych napięcia i ekspresji. Hyc. 1. Fragment wystawy. Od lewej. Antonio Diziani da Belluno, Krajobraz, Giuseppe, Bazzani , Scena mitologiczna, Giambettino Cignaroli, Danae. Fot. Andrzej Ciulkin