Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Obszerne opracowanie z zakresu tematu
Typologia: Prezentacje
1 / 43
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
● Marcin Kiraga: [email protected] ● (^) 30 godzin wykładu + 30 godzin ćwiczeń ● (^) wykłady – poniedziałki - godzina 15: ● (^) ćwiczenia – wtorki - godzina 10: ● (^) Warunki zaliczenia ćwiczeń: obecność (możliwe 2 nieobecności nieusprawiedliwione) prace domowe (po zajęciach na następny tydzień) kolokwium po 8 lub 9 zajęciach ● (^) Egzamin pisemny i ustny.
● Stefan Wierzbiński, “Mechanika nieba”, PWN, Warszawa 1973 ● (^) Forest R. Moulton, “An introduction to celestial mechanics”, The MacMillan Company 1914 (wciąż wydawana) ● (^) Paweł Artymowicz “Astrofizyka układów planetarnych”, PWN, Warszawa 1995 ● (^) James Binney, Scot Tremaine “Galactic dynamics”, 1987, Princeton University Press ● (^) Michał Jaroszyński, “Galaktyki i budowa Wszechświata” , PWN, Warszawa 1993 ● (^) Prace naukowe związane z zagadnieniami poruszanymi na wykładzie.
● (^) Obserwacyjne dane dotyczące budowy Galaktyki i innych układów gwiazdowych ● (^) Orbity gwiazd. ● (^) Funkcja rozkładu gwiazd i równanie Boltzmana. ● (^) Równania Jeansa i przykłady ich wykorzystania. ● (^) Zderzenia i czas relaksacji. ● Budowa i ewolucja gromad kulistych – w przygotowaniu ● (^) Fale gęstości – galaktyki spiralne.
● Ruch roczny Słońca na niebie i czas trwania pór roku (na półkuli północnej najdłuższe lato i wiosna). ● (^) Obserwacje Księżyca: zmiana faz, położenia, ruch węzłów z okresem 18.3 lat, pierwszy wyraz równania środka, ewekcja. ● (^) Obserwacja i przewidywanie zaćmień Słońca i Księżyca. ● (^) Obserwacje planet: Merkury, Wenus (planety wewnętrzne), Mars, Jowisz, Saturn (planety zewnętrzne). ● (^) Precesja (cofanie położenia punktu Barana na ekliptyce).
● Model geocentryczy: Ziemia, Księżyc, Merkury, Wenus, Słońce, Mars, Jowisz, Saturn. Słońce i planety poruszają się wokół Ziemi. W opisie ruchu występują deferenty, epicykle i ekwanty. ● Model heliocentryczny: Słońce, Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn. Ruch planet wokół Słońca po okręgach, aby uzgodnić model z obserwacjami konieczne zachowanie epicykli ● (^) Model Tycho Brahe: Ziemia, Księżyc, Słońce wokół którego poruszają się pozostałe planety.
● (^) Obserwacje księżyców Jowisza
Na podstawie obserwacji zgromadzonych przez Tycho Brahe (głównie obserwacji Marsa) Johannes Kepler sformułował i opublikował w latach 1609 (Astronomia nova) i 1619 (Harmonices Mundi) trzy prawa opisujące ruch planet. ● (^) I: Planety poruszają się po orbitach eliptycznych. Słońce znajduje się w jednym z ognisk elipsy. ● (^) II: Prędkość polowa planety w jej ruchu orbitalnym względem Słońca jest stała. ● (^) III: stosunek trzeciej potęgi rozmiarów wielkiej półosi orbity do kwadratu okresu orbitalnego jest stały.
● Philosophiae Naturalis Principia Mathematica 1687 ● (^) I Jeżeli na ciało nie działa żadna siła lub siły działające równoważą się to ciało pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym. ● (^) II Jeżeli na ciało działa siła, to porusza się ono z przyspieszeniem wprost proporcjonalnym do tej siły i odwrotnie proporcjonalnym do swojej masy ● (^) III Jeżeli jedno ciało działa na drugie określoną siłą, to drugie działa na pierwsze siłą, tą samą co do wartości lecz zwróconą przeciwnie. Punkty przyłożenia sił są różne.
● Wyjaśnienie ruchów planet, komet, księżyców ● (^) Określenie przewidywanego spłaszczenia Ziemi wynikającego z jej rotacji. ● (^) Wyjaśnienie precesji księżycowo-słonecznej ● (^) Wyznaczenie względnych mas Słońca i planet posiadających księżyce ● (^) Wyznaczanie perturbacji ruchu planet ...
● (^) Stwierdzenie, że Kometa Halley'a jest okresowa ● (^) Odkrycie Urana przez Williama Herschela (1781) ● (^) Odkrycie pierwszej planetoidy - Giuseppe Piazzi (1.01.1801) ● (^) Niezgodność pomiędzy przewidywanymi a obserwowanymi położeniami Urana stała się przyczyną planowych poszukiwań nieznanej planety opartych o rachunki perturbacji orbity Urana. Na podstawie rachunków Urbaina Le Verrier'a w 1846 roku Johann G. Galle odkrył Neptuna.
● (^) 1908 (30 czerwca) – upadek fragmentu komety w dorzeczu Podkamiennej Tunguskiej – katastrofa spowodowana czynnikami pozaziemskimi ● 1930 – odkrycie Plutona. ● (^) 1977 – odkrycie Chirona ● (^) 1978 – odkrycie Charona (pomiar masy Plutona) ● (^) 1992 – odkrycie kolejnego po Plutonie obiektu Pasa Kuipera. ● (^) 1992/1995 – odkrycie planet pozasłonecznych. ● (^) 2003 – odkrycie Eris ● (^) 2013 (15 luty) – eksplozja nad Chelabińskiem ● (^) 2017 – odkrycie pierwszej planetoidy międzygwiezdnej (1I/2017U1 – Oumuamua).
