Pobierz Metafizyka w ujęciu współczesnym i więcej Kolokwia w PDF z Filozofia, poglądy filozofów tylko na Docsity! UCZELNIA ŁAZARSKIEGO Wydział Ekonomii i Zarządzania Analiza pojęcia filozoficznego „Metafizyka” Przedmiot: Filozofia Lipiec 2020 Słowo „metafizyka” tłumacząc z potocznej greki oznacza „to, co następuje po fizyce”. Zostało przyjęte, iż termin ten wszedł do słownika filozoficznego tuż po odkryciu traktatów Arystotelesa, które obecnie noszą miano jego metafizyki. Mianowicie przedrostek „meta” z greki oznacza „po”. Choć warto również opowiedzieć o innym filozoficznym sensie tego słowa. Patrząc na wczesne greckie pisma filozoficzne, wiele z nich tytułowane były „o naturze”, gdzie grecki termin „fizyka” oznacza właśnie naturę. Podręczniki do filozofii śmiało nazywają metafizykę „najbardziej abstrakcyjną dziedziną filozofii”, z czym nie sposób się nie zgodzić, ponieważ kiedy już rozwiążemy problemy czysto fizykalne, powstają pytania czysto metafizyczne, które często wychodzą ponad świat fizycznego doświadczania. Filozofowie metafizyczni próbują wypracować hipotezy, aby wytłumaczyć wszelką wiedzę naukową , wszystko to co wiemy, oraz w co wierzymy. Otóż rozstrzygnięcia metafizyczne cieszą się zainteresowaniem wielu specjalistów innych dyscyplin filozofii. Metafizyka odgrywa ważną rolę w badaniach z zakresu etyki, moralności, próbuje wyjaśnić teorie naukowe z zakresu matematyki, biologii, czy fizyki. W danej pracy wymienione zostaną główne problemy metafizyczne, oraz omówione główne rodzaje systemów metafizycznych. Do podstawowych problemów metafizyczny zalicza się problem stałości i zmiany, problem relacji umysł-ciało, problem wolnej woli i determinizmu. Pierwszy problem stałości i zmiany dotyczy zachodzenia naturalnych zmian, oraz ciągłego trwania innych, jak można przypuszczać stałych stanów. Problem relacji umysł-ciało w swej uproszczonej formie dotyczy dwóch pytań. Jaka jest istota umysłu oraz ciała? oraz Jaka zachodzi pomiędzy nimi relacja? Trzeci wymieniony problem wolnej woli i determinizmu dotyczy człowieka, tego jak bardzo jest w stanie kształtować oraz wpływać na własne życie. Jak bardzo świadomi jesteśmy własnej wolności, na ile jesteśmy w stanie sami decydować o swoim życiu, podejmować decyzje, mieć własne zdanie. Jednym z najstarszych głosicieli teorii metafizycznych był Platon, głoszący dualistyczną naturę kosmosu, rozdartego pomiędzy światem idei a widzialną realnością fizycznych rzeczy. Zatem z jednej strony mamy świat dokładności , oraz niezmienności, dobrze zdefiniowanych rzeczy, z drugiej bezkształtny, niespójny świat, a jednak plastyczny, zdolny do przyjmowania rozmaitych form. Platon posunął się o krok dalej wprowadzając istotę zwaną demiurgiem, która miała być zdolna do istnienia na granicy dwóch światów, aby wyciszyć chaos materialnego świata nakładając na niego rozmaite formy, co miało doprowadzić do określonego porządku. Opisany świat nie jest jednak w stanie wytrwać w danej stałości, stąd dochodzi do nieustannej zmienności świata widzialnego, poprzez rozpad chwilowego porządku pochodzącego ze świata idei. Platońską ideą inspirowało się wielu późniejszych filozofów, przekształcając chociażby demiurga w boskiego stwórcę, posiadającego boskie moce. Bardzo ważna w metafizyce platońskiej jest relacja umysł-ciało-dusza. Jednostka posiadająca ciało jest częścią fizycznego świata, zdolną do odbierania bodźców zewnętrznych. Umysł, w który jest wyposażona ma zdolność poznania form. Natomiast czynnikiem sterującym jest dusza. Umysł pragnie zgłębiać idee, dążąc do ich kontemplacji. Ciało pragnie zaspokajać fizyczne potrzeby, poprzez rozmaite aktywności. Dusza ludzka jest więźniem ciała, jednakże pomimo trudu musi panować nad ciałem oraz umysłem. Ostatecznie ma zostać uwolniona od egzystencji cielesnej, po czym ma wznieść się do wiecznego, doskonałego, świata idei. Metafizyka Platońska , najprawdopodobniej nieumyślnie utworzyła mistyczny pogląd krzewiący oderwanie się od świata fizycznego, zwracając choćby uwagę na pragnienie duszy wyłonienia się z cielesnego więzienia by wejść w idei. Późniejsi myśliciele uważali, że aby doświadczyć wyższych przeżyć metafizycznych, należy odrzucić wszelkie troski materialne.