Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Metoda dużego współczynnika M - Notatki - Badania operacyjne, Notatki z Badania operacyjne

Notatki dotyczące badań operacyjnych: metoda dużego współczynnika M; definicja zagadnienia i przykład.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 05.03.2013

Osholom
Osholom 🇵🇱

4.5

(35)

304 dokumenty


Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Metoda dużego współczynnika M - Notatki - Badania operacyjne i więcej Notatki w PDF z Badania operacyjne tylko na Docsity! Metoda dużego współczynnika M Rozszerzenie zadania polega na wprowadzeniu zmiennych sztucznych do ograniczeń, co pozwoli utworzyć bazę jednostkową. Wprowadza się je ponadto do funkcji celu z dużym dodatnim współczynnikiem M (współczynnik kary). Ponieważ minimalizujemy funkcję celu, algorytm metody sympleks usunie zmienne sztuczne z bazy, przez co otrzymamy rozwiązanie bazowe dopuszczalne dla problemu wyjściowego. Dla problemu maksymalizacji, współczynnik kary powinien mieć dużą wartość ujemną. Przykład (po wprowadzeniu zmiennej sztucznej do funkcji celu): funkcja celu: min z’=2x1+x2+Mx6 ograniczenia: x1+x3=1 x2+x4=2 x1+x2-x5+x6=2 x1,x2,x3,x4,x5,x6>=0 Baza cB P0 2 1 0 0 0 M P1 P2 P3 P4 P5 P6 P3 0 1 1 0 1 0 0 0 P4 0 2 0 1 0 1 0 0 P6 M 2 1 1 0 0 -1 1 Wsk. Opt. 0 +2M -2 +M -1 +M 0 0 0 -M 0  we=1 (do bazy wchodzi wektor P1, można też wybrać P2)  =min {1/1, 2/1} = 1 - z bazy usuwamy wektor P3 Baza cB P0 2 1 0 0 0 M P1 P2 P3 P4 P5 P6 P1 2 1 1 0 1 0 0 0 P4 0 2 0 1 0 1 0 0 P6 M 1 0 1 -1 0 -1 1 Wsk. Opty. 2 +M 0 -1 +M 2 -M 0 0 -M 0  we=2 (do bazy wchodzi wektor P2)  =min {2/1, 1/1} = 1 - z bazy usuwamy wektor P6 Baza cB P0 2 1 0 0 0 M P1 P2 P3 P4 P5 P6 P1 2 1 1 0 1 0 0 0 P4 0 1 0 0 1 1 1 -1 P2 1 1 0 1 -1 0 -1 1 Wsk. Opt. 3 0 0 1 0 -1 1 -M  we=3 (do bazy wchodzi wektor P3)  =min {1/1, 1/1} = 1 - z bazy usuwamy wektor P1 (można też usunąć P4) Baza cB P0 2 1 0 0 0 M. P1 P2 P3 P4 P5 P6 P3 0 1 1 0 1 0 0 0 P4 0 0 -1 0 0 1 1 -1 docsity.com P2 1 2 1 1 0 0 -1 1 Wsk. Opt. 2 -1 0 0 0 -1 1 -M Koniec: z*=2; x1*=0; x2*=2; x3*=1; x4*=0; x5*=0; Rozwiązanie zdegenerowane – zmienna bazowa = 0. UWAGA: Zobaczmy jak wyglądałoby zadanie, gdybyśmy w ostatniej iteracji usunęli wektor P4 Baza cB P0 2 1 0 0 0 M P1 P2 P3 P4 P5 P6 P1 2 1 1 0 1 0 0 0 P4 0 1 0 0 1 1 1 -1 P2 1 1 0 1 -1 0 -1 1 Wsk. Opt. 3 0 0 1 0 -1 1 -M  we=3 (do bazy wchodzi wektor P3)  =min {1/1, 1/1} = 1 - z bazy usuwamy wektor P4 Baza cB P0 2 1 0 0 0 M P1 P2 P3 P4 P5 P6 P1 2 0 1 0 0 -1 -1 1 P3 0 1 0 0 1 1 1 -1 P2 1 2 0 1 0 1 0 1 Wsk. Opt. 2 0 0 0 -1 -2 2 -M Koniec: z*=2; x1*=0; x2*=2; x3*=1; x4*=0; x5*=0; Rozwiązanie zdegenerowane – zmienna bazowa = 0. Przykład: funkcja celu: min z=2x1+x2 ograniczenia: x1<=1 2x2<=2 x1+x2>=2 x1,x2>=0 Postać standardowa: funkcja celu: min z=2x1+x2 ograniczenia: x1+x3=1 2x2+x4=2 x1+x2-x5=2 x1,x2,x3,x4,x5>=0 Po dokonaniu zmian w funkcji celu: funkcja celu: min z’=2x1+x2+Mx6 ograniczenia: x1+x3=1 2x2+x4=2 x1+x2-x5+x6=2 x1,x2,x3,x4,x5,x6>=0 docsity.com