Pobierz Metody wzmacniania gruntów - Notatki - Budownictwo i więcej Notatki w PDF z Budownictwo i prefabrykacja tylko na Docsity!
Spis treści: I. Wstęp II. Metody wzmacniania gruntów II..1 „Ubijanie” II..2 Zastrzyki z zaprawy cementowej II..3 (^) Wzmacnianie gruntu metodą Jet Grounting
- Technologia
- Zastosowanie
- Zalety
- Aparatura
- Surowiec
- Grunty nawodnione II..4 Kolumny cementowo-wapniowe (wg. technologii firmy Stabilator)
- Etap I
- Etap II
- (^) Zastosowanie II..5 Wibroflotacja i wibrowymiana
- Zastosowanie
- Co dają te metody?
- Opis metod II..6 Metoda Elektroosmozy (opracowanej przez R.Cebertowicza- tzw. Cebertyzacja) III. Bibliografia
I. Wstęp
Każdy budynek jest tak trwały jak jego fundamenty. By móc zbudować fundament trzeba najpierw zbadać grunt. Dane, które otrzymamy po zbadaniu gruntu umożliwią nam określenie obciążeń, co z kolei jest podstawą do odpowiedniego zaprojektowania fundamentów budynku. Jednak zdarzają się grunty, które są mało spoiste lub słabe. Posadowienie budynku na takim terenie możliwe jest po uprzednim wzmocnieniu. Zależnie od wielkości budynku i obciążeń, które wywiera na grunt, stosuje się różne sposoby wzmocnień.
II. Metody wzmacniania gruntów
- „Ubijanie” Najprostszym sposobem wzmacniania gruntów piaszczystych, pod małymi i lekkimi obiektami, jest moczenie gruntu niewielką ilością wody i ubijaniu go ubijakami mechanicznymi lub ręcznymi. Jeżeli nośność gruntu jest zbyt mała, a wynika ona z wilgotności gruntu, to możemy zagęścić go żwirem bądź drobnymi kamieniami ubijanymi warstwami. Zagęszczając tym sposobem grunt bardzo mokry, należy wykonać ścianki szczelne wokół zagęszczonego odcinka.
- Zastrzyki z zaprawy cementowej Słabe grunty sypkie można zagęścić zastrzykami z zaprawy cementowej. Do tego celu wbija się na odpowiednią głębokość w grunt stalowe rury, do których przewodami gumowymi doprowadza się pod ciśnieniem płynną zaprawę cementową. Zaprawa ta wypełnia przestrzenie międzycząsteczkowe w gruncie, zwiększając jego szczelność i wytrzymałość. W podobny sposób wzmacnia się grunty metodami chemicznymi, wprowadzając do gruntu związki zawierające szkło wodne lub polimery.
- Wzmacnianie gruntu metodą Jet Grounting
- Technologia Metoda polega na mieszaniu gruntu z zaczynem stabilizującym wtłaczanym strumieniowo pod wysokim ciśnieniem (200-300 bar). Można w ten sposób wzmacniać wszelkiego rodzaju grunty: organiczne, torfy i namuły, luźne piaski o różnej granulacji i plastyczne grunty spoiste. Zastępuje ściany szczelinowe, pale. W pierwszym etapie wzmacniania, żerdzią średnicy 88,9 mm, drąży się grunt do głębokości przewidzianej w projekcie. W trakcie wiercenia stosuje się płuczkę wodną lub bentonitową. Ciecz tłoczona pod ciśnieniem znacznie ułatwia wiercenie. Po osiągnięciu żądanej głębokości rozpoczyna się strumieniowe tłoczenie zaczynu przez dysze, umieszczone w dolnej części żerdzi. W trakcie iniekcji grunt jest rozdrabniany i mieszany z zaczynem. Obrotowy sposób podnoszenia żerdzi przy jednoczesnym tłoczeniu zawiesiny umożliwia wykonanie kolumny gruntowo-cementowej w kształcie walca. Jego średnica zależy od rodzaju gruntu i technologii iniekcji -wielkości ciśnienia, składu iniektu, a także średnicy dysz i czasu iniekcji. W ten sposób powstają kolumny średnicy od 40 do 180 cm.
- Zastosowanie Metoda Jet Grounting może być wykorzystana nie tylko przy wzmacnianiu wszelkiego rodzajów gruntów ale i przy wzmacnianiu oraz uszczelnianiu wału przeciwpowodziowego. Odbywa się to za pomocą przesłon filtracyjnych. Technologię iniekcji zastosowano na przykład do wykonania pionowej przesłony izolacyjnej w obwałowaniach stopnia wodnego na Zalewie Zegrzyńskim w miejscowości Dębe. Można ją także stosować przy wykonywaniu szczelnych wykopów w nawodnionych gruntach. Wykop otacza się ścianami szczelinowymi, a dno wypełnia kolumnami cementowo- gruntowymi nachodzącymi na siebie. Dzięki odpowiedniemu dobraniu składu zaczynu wodoszczelność przesłony wynosi k=10-7÷10-9 cm/s. Po wykonaniu
Nie powoduje to niekontrolowanych przemieszczeń podłoża, które mogłyby stwarzać zagrożenie dla infrastruktury podziemnej.
Kolumny cementowo-wapniowe (wg. technologii firmy Stabilator)
- Etap I Palownica wkręca na projektowaną głębokość we wzmacniany grunt specjalną żerdź rurową, zakończoną mieszadłem. Koniec kolumny powinien być zagłębiony min. 0,5 m w warstwie nośnej, a głowica kolumny 1,0 m poniżej górnej krawędzi powierzchni wzmacnianego nasypu lub terenu.
- Etap II Po osiągnięciu żądanej głębokości, mieszadło umieszczone na końcu żerdzi, zmienia kierunek obrotu i jest wyciągane na powierzchnię. Podczas tej operacji z otworu, umieszczonego na końcu przewodu, wydmuchiwana jest pod ciśnieniem mieszanka cementowo-wapienna, w formie suchego proszku. Zmieszany w ten sposób, nawodniony grunt rodzimy wraz z wapnem i cementem, tworzy suchą kolumnę o określonej, dużo wyższej wytrzymałości na ściskanie i wyższym module odkształcenia. Uzyskuje się jednocześnie stabilizację gruntu pomiędzy kolumnami. Typowy odstęp osiowy kolumn wynosi 1,20 m do 1.60 m. Pozwala to na stabilizację gruntu jako masywu (bloku) kolumnami w formie pionowego "zbrojenia". Tak "zazbrojony" i wzmocniony blok gruntu, przed ułożeniem podbudowy drogowej lub płyty fundamentowej nie wymaga jakichkolwiek dodatkowych geosiatek.
- Zastosowanie Kolumny cementowo-wapienne są szczególnie przydatne dla gruntów spoistych i organicznych o dużym nawodnieniu, gdy inne metody wzmacniania gruntu, np. wibroflotacja czy kolumny kamienne całkowicie zawodzą. Przy gruntach spoistych i organicznych, kolumny cementowo-wapienne stanowią tanią i szybką w wykonawstwie alternatywę, do tradycyjnych dotychczas metod wzmacniania, jak pale, konsolidacja poprzez formowanie nasypów przeciążających z drenażem lub wymiana gruntu (bagrowanie). Odpowiednio większe dozowanie cementu na 1 mb kolumny, pozwala na uzyskanie efektu wzmocnienia niemal natychmiastowo. Jednocześnie jednak świadomie ograniczona wytrzymałość kolumn nie powoduje powstawania nierównomiernych osiadań w przyszłości (tworzenie się efektu tzw. "pikowanej poduszki") - szczególnie dokuczliwych dla eksploatacji nawierzchni drogowych i podtorzy kolejowych.
- Wibroflotacja i wibrowymiana
- Zastosowanie Metodę wgłębnego zagęszczenia gruntów sypkich (wibroflotację) stosuje się do gruntów o zawartości frakcji pylastej mniejszej niż 15%.Przy większej zawartości pyłów metoda ta jest nieekonomiczna. Wydajność jest zależna od typu wibrofloatatora (30÷80 m 3 /h ). Metodę wibrowymiany stosuje się dla gruntów spoistych.
- Co dają te metody?
- wgłębne zagęszczanie gruntów sypkich (zwiększenie nośności rodzimego gruntu)
- wzmacnianie gruntów spoistych (zwiększenie nośności podłoża przez utworzenie w gruncie kolumn z kruszywa )
- Opis metod Wibroflotacja - zawieszony na linie drgający wibroflotator (w kształcie kolumny) pogrąża się w grunt pod własnym ciężarem, przy pomocy podpłukiwania wodą wydobywającą się z jego głowicy pod ciśnieniem 6 atm. W utworzony lej (zagłębienie) wokół pogrążającego się urządzenia, wsypuje się kruszywo o zaprojektowanej granulacji. Wwibrowywanie wibroflotatora i wprowadzenie kruszywa z zewnątrz prowadzi się aż do osiągnięcia projektowanej dolnej rzędnej strefy zagęszczenia. Następnie, nie przerywając wibracji zawieszony na linie wibroflotator podciąga się do góry aż do poziomu terenu. Wibrowymiana - zawieszony na linie drgający wibroflotator przy podpłukiwaniu formuje w gruncie spoistym otwór o średnicy ca 100cm. Otwór ten wypełnia się projektowo dobranym kamieniwem, które zagęszcza się wibratorem. Utworzona w ten sposób kolumna stanowi wzmocnienie podłoża gruntowego.
- Metoda Elektroosmozy (opracowanej przez R.Cebertowicza- tzw. Cebertyzacja) Jeżeli istnieje konieczność wzmocnienia gruntu bardzo wilgotnego z równoczesnym osuszeniem, to zaleca się metodę elektroosmozy. Polega ona na wprowadzeniu w grunt prętów aluminiowych i rur stalowych jako elektrod. Przepuszczenie prądu stałego powoduje ruch wody od prętów aluminiowych do rur, z których usuwana jest woda pompami. Po usunięciu wody można wzmocnić grunt za pomocą zastrzyków zawiesin cementowych, roztworów szkła wodnego i chlorku wapnia. Zastosowanie tej metody zwiększa spójność międzycząsteczkową w gruncie i powoduje przyrost wytrzymałości. Jednocześnie zjawisko elektroosmozy powoduje odwodnienie gruntu, przyśpieszając krystalizację żelu krzemionkowego i wytrącanie się wodorotlenku wapnia.
- Bibliografia
- Książka „Budownictwo z Technologią”- Krzysztof Tauszyński
- Internet, strony:
- http:// www.muratorplus.pl/7EAB6115929941B7A9181CF67AB12739_5F ED5023B2B481788F6F4C3A62970D9.htm
- http://portalwiedzy.onet.pl/24300,haslo.html
- http://www.stabilator.com.pl/kolumny.htm
