Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Metodyka badań doświadczalnych oddziaływania fal morskich ..., Streszczenia z Inżynieria

obszar falowania odbywa się poprzez budowę falochronów. W większości przypadków falochrony ... wytworzenia podwodnej przegrody powietrznej jako falochro-.

Typologia: Streszczenia

2022/2023

Załadowany 24.02.2023

Abraxas88
Abraxas88 🇵🇱

4.6

(23)

115 dokumenty

1 / 6

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
INŻYNIERIAMORSKAIGEOTECHNIKA,nr5/2017
212
Dr inż. Maciej Paprota
Instytut Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku, Zakład Mechaniki Falowania i Dynamiki Budowli
Metodyka badań doświadczalnych oddziaływania fal morskich
z falochronem pneumatycznym
Ochrona akwenów portowych przed przenikaniem w ich
obszar falowania odbywa się poprzez budowę falochronów.
W większości przypadków falochrony projektowane są jako bu-
dowle ciężkie, wymagające ogromnych nakładów inwestycyj-
nych. Zasadne jest zatem poszukiwanie alternatywnych rozwią-
zań konstrukcyjnych, które pozwolą zmniejszyć koszt budowy,
koszty utrzymania oraz bieżących napraw budowli chroniących
przed falowaniem. Atrakcyjną alternatywę dla falochronów tra-
dycyjnych stanowią falochrony pneumatyczne (powietrzne).
Zasada działania falochronu pneumatycznego opiera się na wy-
tworzeniu pionowej przegrody składającej się z pęcherzyków
powietrza, wydobywających się z perforowanego rurociągu po-
sadowionego na dnie morza. Unoszące się pęcherzyki powietrza
zaburzają ruch falowy cząsteczek wody, co prowadzi do dys-
sypacji energii fal przechodzących przez przegrodę powietrzną.
Do największych zalet falochronu pneumatycznego można zali-
czyć prostotę konstrukcji oraz niskie nakłady finansowe w okre-
sie budowy [12]. Istotne jest, że falochron pneumatyczny nie
stanowi przeszkody nawigacyjnej dla jednostek pływających.
Dodatkową zaletą działania falochronu jest generacja prądów
powierzchniowych i przydennych, które mogą poprawiać jakość
wód w obszarach przyległych. Przegroda powietrzna jest także
wykorzystywana jako zabezpieczenie przed rozprzestrzenia-
niem się zanieczyszczeń na powierzchni wody oraz jako ochro-
na przeciwpożarowa w basenach paliw płynnych [6, 7]. Niechęć
do stosowania tego rodzaju rozwiązań w przeszłości wynikała
głównie z istotnych wymagań technicznych kompresorów po-
wietrza oraz wysokich nakładów finansowych potrzebnych do
wytworzenia podwodnej przegrody powietrznej jako falochro-
nu w trybie ciągłym. Problem stanowi także ograniczona liczba
badań naukowych, zarówno teoretycznych, jak i eksperymen-
talnych, poświęconych oddziaływaniu falowania z przegrodami
powietrznymi. Dzisiejsze możliwości techniczne i pomiarowe,
postęp w badaniach ośrodków dwufazowych i ruchu turbulent-
nego oraz możliwość stosowania metod numerycznych w opi-
sie skomplikowanych zjawisk hydrodynamiki skłoniły badaczy
w ostatniej dekadzie do ponownego zajęcia się tematem falo-
chronów pneumatycznych.
Idea falochronu pneumatycznego sięga początków XX wie-
ku. W roku 1907 amerykański inżynier Philip Brasher opatento-
wał innowacyjną metodę ochrony przed działaniem falowania,
polegającą na wytworzeniu pionowej przegrody powietrznej,
którą zastosowano do ochrony pirsu firmy Standard Oil w porcie
El Segundo, USA [4]. Od tego czasu były prowadzone badania
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Metodyka badań doświadczalnych oddziaływania fal morskich ... i więcej Streszczenia w PDF z Inżynieria tylko na Docsity!

212 INŻYNIERIAMORSKAIGEOTECHNIKA,nr5/ Dr inż. Maciej Paprota Instytut Budownictwa Wodnego PAN w Gdańsku, Zakład Mechaniki Falowania i Dynamiki Budowli

Metodyka badań doświadczalnych oddziaływania fal morskich

z falochronem pneumatycznym

Ochrona akwenów portowych przed przenikaniem w ich obszar falowania odbywa się poprzez budowę falochronów. W większości przypadków falochrony projektowane są jako bu- dowle ciężkie, wymagające ogromnych nakładów inwestycyj- nych. Zasadne jest zatem poszukiwanie alternatywnych rozwią- zań konstrukcyjnych, które pozwolą zmniejszyć koszt budowy, koszty utrzymania oraz bieżących napraw budowli chroniących przed falowaniem. Atrakcyjną alternatywę dla falochronów tra- dycyjnych stanowią falochrony pneumatyczne (powietrzne). Zasada działania falochronu pneumatycznego opiera się na wy- tworzeniu pionowej przegrody składającej się z pęcherzyków powietrza, wydobywających się z perforowanego rurociągu po- sadowionego na dnie morza. Unoszące się pęcherzyki powietrza zaburzają ruch falowy cząsteczek wody, co prowadzi do dys- sypacji energii fal przechodzących przez przegrodę powietrzną. Do największych zalet falochronu pneumatycznego można zali- czyć prostotę konstrukcji oraz niskie nakłady finansowe w okre- sie budowy [12]. Istotne jest, że falochron pneumatyczny nie stanowi przeszkody nawigacyjnej dla jednostek pływających. Dodatkową zaletą działania falochronu jest generacja prądów powierzchniowych i przydennych, które mogą poprawiać jakość wód w obszarach przyległych. Przegroda powietrzna jest także wykorzystywana jako zabezpieczenie przed rozprzestrzenia- niem się zanieczyszczeń na powierzchni wody oraz jako ochro- na przeciwpożarowa w basenach paliw płynnych [6, 7]. Niechęć do stosowania tego rodzaju rozwiązań w przeszłości wynikała głównie z istotnych wymagań technicznych kompresorów po- wietrza oraz wysokich nakładów finansowych potrzebnych do wytworzenia podwodnej przegrody powietrznej jako falochro- nu w trybie ciągłym. Problem stanowi także ograniczona liczba badań naukowych, zarówno teoretycznych, jak i eksperymen- talnych, poświęconych oddziaływaniu falowania z przegrodami powietrznymi. Dzisiejsze możliwości techniczne i pomiarowe, postęp w badaniach ośrodków dwufazowych i ruchu turbulent- nego oraz możliwość stosowania metod numerycznych w opi- sie skomplikowanych zjawisk hydrodynamiki skłoniły badaczy w ostatniej dekadzie do ponownego zajęcia się tematem falo- chronów pneumatycznych. Idea falochronu pneumatycznego sięga początków XX wie- ku. W roku 1907 amerykański inżynier Philip Brasher opatento- wał innowacyjną metodę ochrony przed działaniem falowania, polegającą na wytworzeniu pionowej przegrody powietrznej, którą zastosowano do ochrony pirsu firmy Standard Oil w porcie El Segundo, USA [4]. Od tego czasu były prowadzone badania

INŻYNIERIA MORSKA I GEOTECHNIKA, nr 5/2017 213 teoretyczne i eksperymentalne, których celem było wyjaśnienie zasady działania falochronów pneumatycznych oraz identyfika- cja mechanizmów odpowiedzialnych za zmniejszenie energii fal przechodzących przez falochron pneumatyczny. Wyniki prac eks- perymentalnych wskazywały, że tłumienie falowania jest zwią- zane głównie z generacją prądów przypowierzchniowych, które płyną w przeciwnych kierunkach, zawsze w stronę od przegro- dy [4]. Pomiary laboratoryjne współoddziaływania fal i prądów wytworzonych przez unoszące się pęcherzyki powietrza posłu- żyły do opracowania teoretycznego modelu transmisji falowania przez falochron pneumatyczny [2]. Model ten był oparty na teorii fal propagujących w obecności prądu [9, 14], przy uwzględnieniu zjawiska załamania fali. Kolejne rozwiązania teoretyczne bazo- wały na zastosowaniu metod numerycznych, takich jak metoda objętości płynu (ang. Volume of Fluid – VOF) [15] i metoda pseu- do-spektralna [12]. Należy w tym miejscu podkreślić, że mode- lowanie oddziaływania falowania z przegrodą powietrzną jest zadaniem trudnym. Wynika to ze złożoności systemu procesów zachodzących w obszarze działania falochronu pneumatycznego. Dlatego też niezmiernie ważnym elementem badań nad falochro- nami pneumatycznymi są pomiary doświadczalne w laborato- rium hydraulicznym wyposażonym w kanał lub basen falowy. Badania eksperymentalne falochronów pneumatycznych po- legają na oszacowaniu współczynnika transmisji i odbicia fal propagujących przez przegrodę powietrzną oraz wyznaczeniu pola prędkości w sąsiedztwie falochronu i określenia jego struk- tury falowo-prądowej. Zastosowanie nowoczesnych technik po- miarowych opartych na anemometrii obrazowej PIV ( Particle Image Velocimetry ) [1], przy użyciu zestawu składającego się z kamery i lasera, umożliwia dokładne pomiary całych pól pręd- kości pęcherzyków powietrza tworzących falochron oraz ich zmienności w czasie. Uzupełniające pomiary prędkości prze- pływu wody w bezpośrednim sąsiedztwie kurtyny powietrznej można wykonać za pomocą prędkościomierza ADV ( Acoustic Doppler Velocimetry ). Do oceny efektywności tłumienia falo- wania przez falochron pneumatyczny wykorzystuje się pomiary zmian powierzchni swobodnej przed i za falochronem za pomo- cą zestawu sond oporowych. FALOCHRON PNEUMATYCZNY W celu prawidłowego zaprojektowania i instalacji modelu fizycznego falochronu pneumatycznego w kanale falowym oraz odpowiedniego ustawienia urządzeń pomiarowych przydatna jest wiedza o procesach fizycznych zachodzących w obszarze działania falochronu. Na rys. 1 przedstawiono schemat ideowy działającego falochronu pneumatycznego. Przegroda powietrzna jest wytworzona przez pionowy prze- pływ powietrza, które wydobywa się z perforowanych rur uło- żonych na dnie zbiornika wypełnionego wodą do określonej głę- bokości (rys. 1). Poruszające się ku górze pęcherzyki powietrza przekazują pęd cząsteczkom wody i generują jej pionowy prze- pływ. W miarę zbliżania się do powierzchni swobodnej pionowy prąd wyhamowuje, generując jednocześnie lokalne wzniesienie poziomu wody w osi przegrody. Nadmiar masy zostaje odpro- wadzony w kierunku od przegrody w postaci prądów powierzch- niowych i przypowierzchniowych. W efekcie, generowany jest ruch cyrkulacyjny wody po obu stronach przegrody powietrznej na obszarze o poziomym zasięgu równym około trzech głębo- kości wody od osi przegrody. Wytworzony w ten sposób system hydrodynamiczny o ustalonej strukturze prądowej, rozumiany jako obszar działania falochronu pneumatycznego, stanowi przeszkodę dla propagujących fal wodnych. Zasada działania falochronu pneumatycznego opiera się na oddziaływaniu falowania i prądów, które są efektem pionowe- go ruchu pęcherzyków powietrza tworzących przegrodę. Fale poruszające się w kierunku przegrody powietrznej wchodzą w obszar działania przypowierzchniowego prądu skierowanego przeciwnie do kierunku ich propagacji. Długość fali porusza- jącej się w obecności prądu przeciwnego ulega zmniejszeniu, a wysokość fali rośnie. Wskutek transformacji fali na prądzie przeciwnym, do przegrody powietrznej dochodzą fale krótsze o zwiększonej stromości. Jeżeli stromość graniczna zostanie przekroczona, fale ulegną załamaniu. W obszarze bezpośrednie- go oddziaływania przegrody, w którym dominuje pionowy ruch mieszaniny wodno-powietrznej, dochodzi do dyssypacji energii falowania. Nieznaczna część energii falowej jest odprowadzana w postaci fali odbitej od przegrody, a pozostała część przecho- dzi za przegrodę. Fala transmitowana o zmniejszonej wysoko- ści porusza się na prądzie zgodnym z kierunkiem jej propagacji i ulega odwrotnej transformacji do tej, która jest udziałem fali podchodzącej. Wysokość fali transmitowanej maleje, a jej dłu- gość rośnie, aż do wartości odpowiadającej fali podchodzącej przed transformacją. Omówione procesy fizyczne, determinu- jące transformację fali na drodze jej propagacji przez obszar działania falochronu pneumatycznego, stanowią punkt wyjścia do odpowiedniego przygotowania stanowiska pomiarowego do badań doświadczalnych w kanale falowym. STANOWISKO BADAWCZE W ramach badań transmisji falowania przez falochron pneu- matyczny w kanale falowym Instytutu Budownictwa Wodnego Polskiej Akademii Nauk (IBW PAN) przeprowadzono pomia- Rys. 1. Transmisja falowania przez falochron pneumatyczny

INŻYNIERIA MORSKA I GEOTECHNIKA, nr 5/2017 215 pod uwagę długość obszaru działania falochronu pneumatycz- nego (~6 h ), rozstaw sond oporowych ( b ) oraz długość obsza- ru, w którym dominują uboczne efekty hydrodynamiczne ruchu płyty wywoływacza (~3 h ). Przy wyłączonej opcji aktywnego pochłaniania fali odbitej systemu generacji falowania model falochronu powinien być odsunięty od płyty o dodatkową od- ległość (D), aby fala odbita od falochronu nie wróciła do obsza- ru pomiarowego wskutek ponownego odbicia od płyty. W celu poprawnego użycia systemu pomiarowego przedstawionego na rys. 3 pierwsza i druga grupa sond oporowych powinna być ustawiona w odległościach odpowiednio l 1 i l 3 (patrz rys. 3). Rozpiętość grupy sond zależy od ich liczby i rozstawu pomię- dzy nimi. W typowych badaniach doświadczalnych w labora- torium falowym, do określenia parametrów fali podchodzącej, odbitej i transmitowanej, stosuje się grupy dwóch lub trzech sond rozstawionych co 0,15 m lub 0,20 m. Zestaw urządzeń po- miarowych uzupełnia system PIV (do określenia prędkości pę- cherzyków powietrza tworzących przegrodę) oraz sonda ADV (do pomiaru prędkości wody w obszarze przyległym do kurtyny powietrznej). POMIARY Pomiary laboratoryjne falochronu pneumatycznego oraz fal oddziałujących z przegrodą powietrzną można podzielić na dwa podstawowe etapy. Pierwsza część prac doświadczalnych pole- ga na określeniu parametrów przegrody powietrznej bez falowa- nia. W kanale generuje się przegrodę powietrzną przy różnych ustawieniach kompresora. Na rotametrze ustawia się określony wydatek powietrza ( Q ), który jest utrzymywany przez cały okres pomiarów. Po uformowaniu i stabilizacji przegrody powietrz- nej uruchomiony zostaje system PIV w celu dokonania pomia- ru prędkości przepływu pęcherzyków powietrza oraz struktury przestrzennej przegrody. Na rys. 4 przedstawiono przykładowe wyniki pomiarów przegrody powietrznej dla wydatku powietrza Q = 4 m^3 /h i głębokości wody h = 0,3 m. Kolejnego pomiaru prędkości dokonuje się za pomocą sondy ADV, która podaje wartości trzech składowych wektora pręd- kości w punkcie. Pomiar przeprowadza się w określonej liczbie lokalizacji ( xADV , zADV ) w celu uzyskania przestrzennego obra- zu przepływu wody w obszarze działania falochronu pneuma- tycznego (rys. 3). Na rys. 5 przedstawiono przykładowe wyniki pomiarów pola prędkości w obszarze sąsiadującym z przegro- dą powietrzną dla wydatku powietrza Q = 4 m 3 /h i głębokości wody h = 0,3 m. Uzyskany obraz struktury pola prędkości wody, odpowia- dający obszarowi działania falochronu pneumatycznego, po- zwala na określenie zasięgu działania falochronu i determinuje późniejszą instalację sond falowych w odpowiedniej odległości od przegrody. Pomiary pola prędkości pęcherzyków powietrza i przepływu wody w obszarze działania falochronu pneumatycz- nego są zalecane, jeśli dostępny jest zestaw urządzeń pomiaro- wych oraz zapewniona odpowiednia infrastruktura laboratoryj- na. Jeżeli możliwości pomiarowe są ograniczone, do określenia kinematyki obszaru działania falochronu pneumatycznego moż- na wykorzystać wzory teoretyczne. Wyczerpujący opis osiowo- -symetrycznych przegród powietrznych oraz zestaw wzorów do obliczeń podstawowych parametrów falochronu pneumatyczne- go można znaleźć między innymi w pracy Brevika i Kristianse- na [3]. Druga część doświadczeń w laboratorium falowym polega na badaniach oddziaływania przegrody powietrznej i propagują- cych fal wodnych generowanych w kanale. Należy pamiętać, że kanał falowy, jak każde urządzenie badawcze, ma swoje ogra- niczenia i wnosi niepożądane efekty. Istotny wpływ na wyniki modelowania fizycznego transmisji falowania przez falochron pneumatyczny mają efekty początku ruchu (przed rozpoczęciem doświadczenia woda jest nieruchoma), prąd powrotny, tłumie- nie na długości kanału, powtórne odbicie fal od płyty wywo- ływacza, generacja dodatkowej fali wolnej oraz wspomniany, zanikający wraz z odległością od płyty wywoływacza, wpływ jej ruchu. Trudności nasilają się, jeżeli badania wymagają uwzględnienia silnych warunków sztormowych, gdzie istotne znaczenie ma nieliniowy charakter fal wodnych. Aby zminima- lizować wpływ niepożądanych skutków ubocznych mechanicz- nej generacji falowania oraz tłumienia fal na długości kanału, model falochronu i urządzenia pomiarowe są instalowane w od- powiedniej odległości od płyty wywoływacza. Czas trwania po- Rys. 4. Pole prędkości w przegrodzie powietrznej pomierzone przy użyciu systemu PIV; h = 0,3 m; Q = 4 m^3 /h Rys. 5. Pole prędkości wody w obszarze działania przegrody powietrznej pomierzone sondą ADV; h = 0,3 m; Q = 4 m^3 /h

216 INŻYNIERIAMORSKAIGEOTECHNIKA,nr5/ szczególnych badań falowych przyjmuje się odpowiednio długi, aby uzyskać ustalone parametry skończonego ciągu falowego. Po określeniu zakresu parametrów falowania do badań, takich jak: wysokość fali ( H ), okres fali ( T ) i odpowiadająca okresowi długość fali ( L ), w pierwszej kolejności przeprowadza się do- świadczenia bez wytworzonej przegrody powietrznej ( Q = 0). Zmiany wzniesienia powierzchni swobodnej są rejestrowane za pomocą zestawu sond oporowych w dwóch lokalizacjach przed i za falochronem pneumatycznym. Sondy grupuje się w niewiel- kich i równych odstępach, co pozwala na późniejszą analizę fal podchodzących i odbitych od przegrody. Następnie, pomiary falowania są powtarzane dla określonych ustawień kompreso- ra – ustalonego wydatku powietrza. Przyjęty sposób postępo- wania pozwala na dokonanie porównania charakterystyki fal oddziałujących z falochronem pneumatycznym i analogicznych warunków falowych w przypadku braku przegrody. Taka proce- dura ułatwia określenie wpływu przegrody na propagujące fale oraz oszacowanie efektywności działania przegrody powietrz- nej jako falochronu pneumatycznego. Na rys. 6 przedstawiono przykładowe wyniki zmian profilu fal zarejestrowanych przez sondy falowe przed i za falochronem pneumatycznym w odnie- sieniu do sytuacji czystej propagacji fal bez przegrody. Na podstawie danych z sond oporowych można oszacować współczynniki transmisji ( KT ), odbicia fali ( KR ) oraz dyssypacji energii falowej w obszarze bezpośredniego oddziaływania prze- grody pneumatycznej i propagujących fal ( KD ). Współczynniki te wyznacza się na podstawie wysokości fali podchodzącej ( HI ), fali odbitej ( HR ), którą uzyskujemy, stosując metody oparte na zapisie z dwóch lub więcej sond w grupie [5, 8] oraz fali trans- mitowanej ( HT ), którą obliczamy, wykorzystując analizę Fourie- ra ciągu fal regularnych propagujących bez i w obecności prze- grody pneumatycznej. Współczynniki te można wykorzystać do oceny efektywności i zasadności stosowania falochronów pneumatycznych w strefie brzegowej morza. Wyniki pomiarów laboratoryjnych stanowią cenne dane, które mogą posłużyć do opracowania, weryfikacji i rozbudowy modeli teoretycznych transmisji fal przez falochron pneumatyczny. PODSUMOWANIE Prowadzone dotychczas badania efektywności falochronów pneumatycznych w tłumieniu falowania potwierdziły możli- wość stosowania przegród powietrznych w inżynierii morskiej dla fal wodnych o ograniczonej długości w stosunku do głębo- kości wody. Tego rodzaju instalacje mogą działać samodzielnie lub mogą być stosowane jako systemy pomocnicze do trady- cyjnych rozwiązań ochrony akwenów wodnych narażonych na działanie fal morskich. Przedstawione w pracy wskazówki do przygotowania badań doświadczalnych transmisji fal przez fa- lochron pneumatyczny pozwolą w sposób efektywny zaplano- wać przyszłe działania laboratoryjne zmierzające do lepszego rozpoznania skomplikowanego systemu procesów hydrodyna- micznych zachodzących podczas przejścia fali przez falochron pneumatyczny. Należy podkreślić, że szczególną wartość mają pomiary pól prędkości, które dostarczają wiele informacji na temat złożonej struktury falowo-prądowej i pozwalają na do- kładniejszy wgląd w mechanizmy dyssypacji energii falowej przegród powietrznych. Informacje uzyskane podczas doświad- czeń w kanale falowym mogą być wykorzystane do oceny efek- tywności i zasadności stosowania falochronów pneumatycznych w strefie brzegowej morza oraz pozwolą na dopracowanie mo- deli teoretycznych jako narzędzi wspomagających projektowa- nie falochronów pneumatycznych. LITERATURA

  1. Adrian R. J.: Twenty years of particle image velocimetry. Experiments in Fluids, 39, 2005, 159-169.
  2. Brevik I.: Partial wave damping in pneumatic breakwaters. Journal of the Hydraulics Division ASCE, 102, 1976, 1167-1176.
  3. Brevik I., Kristiansen O.: The flow in and around air-bubble plumes. International Journal of Multiphase Flow, 28, 2002, 617-634.
  4. Evans J. T.: Pneumatic and similar breakwaters. Proceedings of the Royal Society A, 231, 1955, 457-466.
  5. Goda Y., Suzuki Y.: Estimation of incident and reflected wave in ran- dom wave experiments. Proceedings of the 15th Conference on Coastal Engi- neering, Honolulu, Hawaii, 1976, 828–845.
  6. Jasińska E.: Przegroda powietrzna w basenach paliw płynnych. Roz- prawy Hydrotechniczne, 38, 1977, 139-152.
  7. Jasińska E.: Przegroda powietrzna w basenie paliw płynnych portu Pół- nocnego. Inżynieria Morska, nr 9, 1981
  8. Jolas P.: Contribution à 1‘étude des oscillations périodique des liquides pésants avec surface libre. Houille Blanche 16, 1962, 758-769.
  9. Longuet-Higgins M. S., Stewart R. W.: The changes in amplitude of short gravity waves on steady non-uniform currents. Journal of Fluid Mechanics, 10, 1961, 529-549. Rys. 6. Zapis zmian powierzchni swobodnej wody w czasie przed (a) i za (b) falochronem pneumatycznym, dla fal regularnych T = 0,79 s; H = 0,076 m; Q = 0 (linia ciągła), Q = 4 m^3 /h (linia przerywana) a) b)