Mikroekonomia cz.3
T: Producent na rynku.
Producent – jest podmiotem gospodarczym który decyduje co ile i dla kogo
produkować. Stosuje własną wybraną technologię oraz organizacje produkcji w efekcie czego
dostarcza na rynek dobra kupowane przez konsumentów dóbr. Producent na rynku występuje
w podwójnej roli : jako nabywca (zaopatrywanie w surowce ludzi itp.) , jako sprzedawca
(oferuje swoje dobra).
Produkcja – polega na przetworzeniu zasobów w celu wytwarzania produktów i
usług. Zasoby są łączone ze sobą w procesie produkcji w sposób umożliwiający otrzymanie
danego dobra. Sposób łączenia ze sobą różnych zasobów to technologia produkcji.
Producent stoi zawsze przed dylematem wyboru technologii.
Efektywność techniczna – oznacza iż producent maksymalizując efekt produkcji nie
będzie wkładał do produkcji więcej czynników aniżeli jest to konieczne dla osiągnięcia
określonej wartości efektu. Wybór technologii jest również wyborem ekonomicznym.
Kryterium efektywności ekonomicznej polega na takim wykorzystaniu nakładów aby koszt
wytworzenia jednostki produktu był minimalny. Efektywność ekonomiczna oznacza wybór
w oparciu o zasadę najmniejszego kosztu produkcji.
Teoria produkcji – jest analizą reakcji producenta na sytuacje rynkową , polega na
ustaleniu relacji jakie występują między nakładami czynników produkcji a osiąganym nimi
produktem.
input → technologia → output
Qf = f(L,K,A) funkcja jednoczynnikowa Q = f(L) ; Q = f(K)
funkcja dwuczynnikowa Q = f(L,K)
L – praca ; K – kapitał ; A – ziemia
Funkcja produkcji przedstawia zależności między wielkością produkcji a wielkością
nakładów. Qf = f(L,K,A) ; Qf – wielkość produkcji
•Funkcja Cooba – Douglasa
Funkcja ta przedstawia zależności między wielkością produkcji a wielkością zaangażowanego
kapitału i pracy.
Y – wielkość produkcji; L – nakłady pracy; K – nakłady kapitału
Parametry A,alfa , beta informują nas o tym jaki wpływ na wielkość produkcji
wywierają praca i kapitał.
•Prawo malejących przychodów; prawo to informuje nas o tym iż kolejnym
nakładom zmiennych czynników wytwórczych towarzyszą nieproporcjonalne zmiany w
przyrostach produkcji. Mówi też o tym że zwiększając nakład czynnika zmiennego ,
osiągamy taki punkt po którego przekroczeniu każda następna jednostka czynnika zmiennego
daje coraz mniejsze przyrosty produkcji.
•Produkt całkowity , przeciętny i marginalny (lub produkcja).
Produkt całkowity (produkcja całkowita TP) – oznacza całkowitą ilość dóbr i usług
wytworzonych w danej jednostce czasu i mierzonej w jednostkach naturalnych.
Produkt marginalny (MP) – oznacza wydajność krańcową pracy polegającą na tym że
przyrost produktu (produkcji) całkowitej wynika ze zwiększenia liczby zatrudnionych o
jednego pracownika.
