Model pielęgnowania Dorothy Orem - Notatki - Medycyna - Część 1, Notatki z Medycyna

Pobierz Model pielęgnowania Dorothy Orem - Notatki - Medycyna - Część 1 i więcej Notatki w PDF z Medycyna tylko na Docsity! lodel pielęgnowania Dorothy (rem lategoria delicytu samoopieki I potrzeb Opra POS Paulin wa. pie a rstwo 2 st., 1 rok, gr.12 Urodziła się w 1914 roku w Neptune, w Maryland. Zmarła 22 lipca 2007 roku. W latach 70-tych dwudziestego wieku wprowadziła do pielęgniarstwa nową teorię zwaną koncepcją deficytu samoopieki. Pojęcie dobrostanu wg D. Orem Dobrostan to przeżywanie przez człowieka pełnego poczucia zadowolenia, przyjemności, szczęścia. Jego przejawianie występuje w ciągłym rozwoju osobowości, w osiąganiu sukcesu, w podejmowanych przez człowieka aktywnościach. Osoba może przeżywać poczucie dobrostanu także w warunkach braku pełnej integracji strukturalnej i funkcjonalnej. Pojęcie „samoopieki” wg D. Orem Podejmowanie w codziennym życiu decyzji oraz działań, które ludzie inicjują i realizują osobiście w stosunku do samych siebie, aby utrzymać własne życie i zdrowie oraz zapewnić sobie dobre samopoczucie. W sytuacji, kiedy zapotrzebowanie na takie działania jest większe niż możliwości, jakimi dysponuje pacjent, pojawia się problem „deficytu samoopieki”, który jest podstawowym uzasadnieniem dla zapewnienia pomocy pielęgniarskiej. W myśl przedstawianej koncepcji staramy się przede wszystkim odnaleźć i uaktywnić to, co można określić jako siły „samouzdrawiania” pacjenta. Pojęcie pielęgnowania wg Dorothy Orem Pielęgnowanie jest to asystowanie człowiekowi w samopielęgnowaniu wówczas, gdy on sam z jakichś przyczyn tego robić nie może. To troszczenie się o drugiego człowieka i pomaganie mu. To tworzenie takiej relacji międzyludzkiej, aby pacjent osiągnął stan zdrowia, będący synonimem samodzielności. Dorothy Orem mówi o „sztuce pielęgnacji”, w której reaguje się na ograniczenia zdrowotne pacjenta: robiąc coś dla niego, pomagając mu, aby sam zrobił coś dla siebie, ucząc go, jak można sobie pomóc. Samopielęgnowanie rozwojowe Odgrywa istotną rolę w procesach rozwojowych człowieka. Dzieli się na dwie kategorie: 1. Zapewnienie takich warunków, które wspierają procesy życia i promują procesy rozwoju, tj. osiągania coraz wyższego poziomu organizacji ludzkich struktur i dojrzałości (od życia wewnątrzmacicznego, przez wszystkie stadia życia człowieka) 2. Zapewnienie opieki zmierzającej do zapobiegania tym czynnikom, które mogą wpływać ujemnie na ludzki rozwój albo przezwyciężenie skutków takich ograniczeń jak: pozbawienie możliwości edukacji, problemy adaptacji socjalnej, braki w zakresie kształtowania zdrowej indywidualności, utrata bliskich, utrata pracy, własności, nagłe przeniesienie do nieznanego środowiska, problemy związane ze statusem społecznym, złe zdrowie i różne ułomności, trudne warunki życiowe, choroba terminalna i zbliżająca się śmierć. Samopielęgnowanie w dewiacjach Wymaga: •Poszukiwania i zapewniania właściwego asystowania medycznego w wypadku narażania na działanie czynników szkodliwych •Uświadomienia sobie i dostosowania się do skutków wywoływanych przez czynniki patologiczne •Właściwego wykonywania zleceń medycznych •Uświadomienia sobie i do stosowanie się do różnych skutków leczenia •Modyfikowania koncepcji siebie •Uczenia się takiego życia ze wszystkimi ujemnymi następstwami choroby i leczenia, aby zapewnić sobie dalszy rozwój