Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Moreny czołowe - Notatki - Geologia, Notatki z Geologia

Geologia: notatki z zakresu geologii przedstawiające moreny czołowe; morfologia i mechanizm, definicja i etymologia.

Typologia: Notatki

2012/2013

Załadowany 09.07.2013

hannibal00
hannibal00 🇵🇱

4.7

(142)

432 dokumenty


Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Moreny czołowe - Notatki - Geologia i więcej Notatki w PDF z Geologia tylko na Docsity! Moreny czołowe (i inne) MORENA= z fran. , forma rzeźby glacjalnej; materiał skalny transportowany i osadzany przez lodowiec. Pochodzi głównie z niszczenia stoków górskich otaczających lodowiec, a także z niszczenia podłoża lodowca. Termin morena służy do określania form rzeźby zbudowanych z materiału skalnego (czyli morenowego) wytopionego z lodowca. Moreną czołową nazywamy wzgórze lub ciąg wzgórz powstających wzdłuż czoła lodowca w czasie jego stagnacji. Kształtowanie moren czołowych zachodzi zarówno w wyniku wyciśnięci bądź pchnięcia osadów podłoża (powstają wówczas moreny czołowe spiętrzone lub wyciśnięcia), jak akumulacji wytapianej moreny wewnętrznej i powierzchniowej, osadzanej przed czołem lodowca (moreny czołowe akumulacyjne). Moreny czołowe mają osie prostopadłe do kierunku nasuwania się lądolodu. Moreny czołowe akumulacyjne powstają przy stagnującym czole lodowca, a więc gdy tempo ruchu jest równe tempu jego ablacji. Wielkość moren czołowych jest funkcją okresu ich depozycji, ale zależy także od objętości wytapianego materiału morenowego. Podparcie powstających moren czołowych z jednej strony przez krawędź lodowca powoduje, że na ogół zbocze podparte (proksymalne) moreny jest bardziej strome niż zbocze pozbawione tego podparcia (dystalne). Moerny czołowe akumulacyjne są zbudowane z różnorodnych osadów tworzących odrębne kompleksy. W strefie kontaktu z czołem lodowca często występują wkładki i pakiety gliny lodowcowej oraz gruby materiał żwirowy osadzony przez spływ wód roztopowych z czoła lodowca. Gwałtowna depozycja oraz gruboziarnistość osadu powodują, że obserwuje się tu przeważnie ślady warstwowania i często występują uskoki osiadaniowe. Dalej od lodowca materiał moreny czołowej składa się z piasków i żwirów fluwioglacjalnych, na ogół o wyraźnym warstwowaniu skośnym. Osady te maja charakter stożków lub delt, które bocznie zazębiają się lub nakładają na siebie.Moreny czołowe lądolodów plejstoceńskich są niekiedy utożsamiane z wałami lodowo morenowymi występującymi powszechnie na przedpolu współczesnych lodowców. Mimo pozornego podobieństwa ,mechanizm powstawania obu tych form jest inny. Moreny czołowe są zbudowane z materiału lodowcowego i wodnolodowcowego deponowanego przed krawędzią lodowca, natomiast wały lodowo morenowe zbudowane są z lodu lodowcowego z cienką pokrywą materiału morenowego wytapiającego się w brzeżnej części lodowca. Przy obfitości wód roztopowych materiał jest wynoszony dość daleko od czoła lodowca. W takich przypadkach zbocze dystalne staje się bardziej połogie i przechodzi w równinę przedpola. Jest to forma marginalna , którą trudno