

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Szukasz szybkiego i skutecznego sposobu na opanowanie greckiej mitologii? Te notatki są stworzone właśnie dla Ciebie! Znajdziesz w nich kluczowe mity, takie jak: 1. Mit o Labdakidach 2. Mit o Prometeuszu 3. Mit o Niobe 4. Pojedynek Apollina z Marsjaszem 5. Mit o Demeter i Persefonie (Korze) 6. 12 prac Heraklesa 7. Powstanie świata w mitologii greckiej 8. Mit o Orfeuszu i Eurydyce 9. Mit o wojnie trojańskiej Każdy mit został opisany w przystępny i zwięzły sposób, co ułatwia naukę oraz zapamiętywanie kluczowych szczegółów i znaczeń. To idealne rozwiązanie, które pozwoli Ci błyskawicznie zrozumieć ważne tematy.
Typologia: Notatki
1 / 2
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Orfeusz i Eurydyka Orfeusz, tracki śpiewak, trafił do krainy cieni. Był mężem pięknej nimfy drzewnej, Eurydyki. Kiedy Eurydyka uciekała przed Aristajosem, który się w niej zakochał, śmiertelnie ukąsiła ją żmija. Orfeusz był pogrążony w ogromnym smutku, ale postanowił odszukać i odzyskać swoją ukochaną. Swoją grą na lutni oczarował Charona i Cerbera, którzy wpuścili Orfeusza do krainy podziemi, a sam Hades postanowił oddać Eurydykę Orfeuszowi. Zabronił mu jednak oglądać się za siebie w trakcie wyjścia z krainy. Niestety Orfeusz był tak stęskniony za żoną, że nie mógł się powstrzymać i złamał zakaz władcy podziemi. Wtedy Hermes, który wyprowadzał ich z podziemi, zatrzymał Eurydykę, a Orfeusz wrócił sam na ziemię. Zginął rozszarpany przez menady, a jego głowa popłynęła do morza i zatrzymała się na wyspie Lesbos. Tam też powstała wyrocznia. Wojna Trojańska Założycielem Troi był Ilos i to od jego imienia pochodzi druga nazwa Troi, czyli Ilion. Priam, jeden z bohaterów Iliady, był wnukiem Ilosa i to właśnie jemu Herakles oddał tron i pozwolił odbudować miasto. Jednym z najmłodszych synów Priama był Parys. Przed jego narodzeniem matce przyśniła się płonąca pochodnia, co uznano za symbol nieszczęścia zagrażającego miastu, dlatego postanowiono go zabić. Parysa przygarnął jednak pasterz mieszkający na stokach góry Ida, dlatego udało się mu przeżyć, wychować się wśród pasterzy i wyrosnąć na pięknego, młodego mężczyznę. Otrzymał od Dzeusa funkcję arbitra pomiędzy Herą, Ateną i Afrodytą. Cały spór rozpoczął się od wesela Peleusa i Tetydy, na które nie zaproszono bogini Niezgody - Eris. Mimo tego zjawiła się na uroczystości i rzuciła między zebranych jabłko z napisem „dla najpiękniejszej". Trzy najpiękniejsze boginie zaczęły spierać się o jabłko. Rozjemcą w tym sporze został Parys. Każda z bogiń obiecała się odwdzięczyć: Hera obiecała mu królestwo całej Azji, Atena - sławę i mądrość, natomiast Afrodyta - najpiękniejszą kobietę świata. Ostatnia propozycja była dla Parysa korzystna, toteż wybrał piękną Helenę – żonę króla Sparty Menelaosa. Parys powrócił na dwór swojego ojca, którego Priam przyjął z radością. Niedługo później Parys przybył w gościnę do Sparty i korzystając z nieobecności króla Menelaosa, porwał jego żonę Helenę i przewiózł ją do Troi. Menelaos i Odyseusz przybyli do Troi i zażądali natychmiastowego wydania Heleny oraz skarbów, które razem z nią wywiózł. Jako że król Priam odmówił wydania wybranki Parysa, wojna stała się nieunikniona. Na czele wojsk greckich stanął Agamemnon - król Myken, brat Menelaosa. W walkach po stronie Greków najbardziej zasłużył się Achilles, który uznawany był za najodważniejszego z rycerzy achajskich. Bez niego zwycięstwo nad Troją byłoby niemożliwe. Jednak Achilles miał jedno słabe miejsce na ciele, w które można było zranić go śmiertelnie. Była to pięta. Mit o Labdakidach Lajos, mąż Jokasty, był władcą Teb. Wyrocznia przepowiedziała mu, że zginie z rąk własnego syna, który poślubi jego żonę, a swoją matkę. Dlatego też, kiedy urodził się chłopiec, przebito mu stopy i porzucono w górach. Uratowali go pasterze i nadali mu imię Edyp, co oznacza „człowiek o spuchniętych nogach". Oddali go na wychowanie królowej Koryntu. Gdy Edyp dorósł, usłyszał w wyroczni, że on również zabije swojego ojca. Uciekł więc z Koryntu, ponieważ był przekonany, że ci, którzy go wychowali, są jego rodzicami. Przed fatum jednak nie można było uciec. W drodze Edyp spotkał grupkę ludzi, wszedł z nimi w spór i w czasie pojedynku zabił człowieka, który był jego ojcem. Później udał się do Teb, gdzie pokonał Sfinksa (potwora, który porywał ludzi), poślubił królową Jokastę i objął panowanie. Z tego kazirodczego związku narodziło się czworo dzieci: Polinejkes, Eteokles, Antygona i Ismena. Jako że miasto zaczęły nawiedzać coraz liczniejsze nieszczęścia, Edyp zasięgnął rady u wieszcza Terezjasza. Ten wyjaśnił, że powodem tych nieszczęść jest kara boska, bowiem poprzedni król (Lajos) został zabity, a jego śmierć niepomszczona, dodatkowo w mieście ma znajdować się jego zabójca. Edyp przyrzeka odnalezienie królobójcy i rozpoczyna dochodzenie, w wyniku którego okazuje się, że to on sam zabił Lajosa, tym samym przepowiednia, przed którą starał się uciec - wypełniła się. Na wieść o tym Jokasta powiesiła się, zaś Edyp wykuł sobie oczy i odszedł do Kolonu, gdzie chciał umrzeć. Eteokles i Polinejkes mieli dzielić się władzą i panować po jednym roku. Eteokles nie chciał jednak oddać władzy, więc Polinejkes postanowił odebrać ją siłą. Obaj bracia polegli w czasie bratobójczej wojny, zaś Kreon, nowy władca Teb, ogłosił Polinejkesa zdrajcą i zabronił pogrzebania jego zwłok. Sprzeciwiła się mu Antygona, która pochowała brata, ponieważ nie chciała, aby jego dusza błąkała się po świecie. Została za to żywcem zamurowana w grocie. To właśnie Parys wystrzelił grot, który trafił w to miejsce Achillesa. W dziesiątym roku walk zaraza zaczęła dziesiątkować Greków, co było ingerencją bogów w losy bogów. Apollo chciał zemścić się za to, że Agamemnon porwał córkę jego kapłana. Presja, jaka spadła na Agamemnona, spowodowała, że oddał brankę, ale odebrał Achillesowi Bryzeidę, jego niewolnicę. Kiedy Patroklos zginął z rąk Hektora, doszło do pojedynku między Achillesem i Hektorem, który był bardzo zawzięty. Achilles zadał Hektorowi cios w szyję, zdarł z niego zbroję, przywiązał ciało do rydwanu i ciągnął za sobą w prochu. Priam, ojciec Hektora, przybył do obozu Greków i prosił Achillesa o wydanie zwłok Hektora. Achilles wykazał się wrażliwością i namaszczone ciało Hektora wydał Priamowi. Achilles zginął od strzały Parysa. Po śmierci Parysa Helena poślubiła Deifoba (brata Parysa). Grecy odstąpili, a w Troi zapanowała radość. Poza bramami znajdował się duży, drewniany koń, którego, mimo przestróg Kasandry i Laokoona, wprowadzono do miasta. Koń był kryjówką dla dwunastu Greków, którzy w nocy wyszli z jego wnętrza i wpuścili do miasta swoich towarzyszy. Doszło do wielkiej rzezi w Troi, a Menelaos odzyskał piękną Helenę.