Nauka o języku. Znaki i stystem znaków. Akt komunikacji językowej, Prezentacje z Scienze Cognitive

Pobierz Nauka o języku. Znaki i stystem znaków. Akt komunikacji językowej i więcej Prezentacje w PDF z Scienze Cognitive tylko na Docsity!

NAUKA O JĘZYKU

TEORIA I PRAKTYKA

ZNAK I SYSTEM ZNAKÓW

RODZAJE ZNAKÓW

NATURALNE (SYMPTOMY, OZNAKI) (^) KONWENCJONALNE (UMOWNE) IKONY Cechuje je podobieństwo do tego, co oznaczają SYMBOLE Brakuje podobieństwa między formą znaku, a jego treścią JĘZYK JAKO SYSTEM ZNAKÓW KONWENCJONALNYCH (SŁOWNICTWO) ORAZ REGUŁ ICH ŁĄCZENIA (GRAMATYKA)

AKT KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ

NADAWCA ODBIORCA

KOMUNIKAT KONTEKST KONTAKT KOD

FUNKCJE JĘZYKA

NADAWCA ODBIORCA

KOMUNIKAT KONTEKST KONTAKT KOD EKSPRESYWNA IMPRESYWNA INFORMATYWNA POETYCKA METAJĘZYKOWA FATYCZNA

WSPÓŁCZESNE ZMIANY MODELU KOMUNIKCJI JĘZYKOWEJ

Współczesne zmiany modelu komunikacji

językowej

• Zjawiska charakterystyczne dla komunikacji internetowej
• Hack mowa – slang internetowy używany na niektórych forach i czatach, rozpowszechniony wśród fanów gier. Charakterystyczne: pisownia fonetyczna, opuszczanie liter lub zamienianie ich na inne znaki, np. 4U, 4GET
• Ucięcia – skróty powstałe przez usunięcie końcowych sylab, np. cze, komp
• Akronimy – skrótowce utworzone od pierwszych liter ang. wyrażeń, np. THX, LOL, IMO
• Emotikony – zestawienia znaków tekstowych pozwalające ujawinić emocje, np. ;)

Współczesne zmiany modelu komunikacji

językowej

NETYKIETA – kodeks zachowań w komunikacji internetowej Wskazania netykiety:

• chronienie prywatności innych użytkowników;
• unikanie agresywności i wulgarnego języka;
• zakaz obrażania i atakowania rozmówców;
• umiar w używaniu wielkich liter, emotikonów, skrótów;
• zakaz wysyłania spamu.

Pochodzenie języka polskiego

JĘZYK PRAINDOEUROPEJSKI RODZINA JĘZYKÓW INDOEUROPEJSKICH JĘZYK PRASŁOWIAŃSKI JĘZYKI ZACHODNIOSŁOWIAŃSKIE polski, czeski, słowacki JĘZYKI WSCHODNIOSŁOWIAŃSKIE rosyjski, ukraiński, białoruski JĘZYKI POŁUDNIOWOSŁOWIAŃSKIE słoweński, serbski, chorwacki

Zapożyczenia

1. LEKSYKALNE WŁAŚCIWE – przyswajany cały wyraz w niemal oryginalnej postaci, bez zmiany znaczenia, np. bandaż (z fr. bandage), figura (z łac. figura), kompatybilny (z ang. compatibile)
2. ZNACZENIOWE – znaczenie obcego słowa zostaje nadane słowu już istniejącemu w języku, np. kondycja – dziś: położenie, sytuacja, dawniej: stan fizyczny
3. LEKSYKALNE SZTUCZNE – hybrydy językowe, utworzone z cząstek należących do różnych języków, np. telewizja (gr. tele + łac. visio)
4. STRUKTURALNE – kalki językowe, wierne tłumaczenie wszystkich elementów tworzących strukturę: a) obcego wyrazu (kalki słowotwórcze) – np. światopogląd (z niem. Weltanschauung) b) związku frazeologicznego (kalki frazeologiczne) – np. od przypadku do przypadku (z niem. von Fall zu Fall) c) zdania (kalki składniowe) – np. wydaje się być (z ang. it seems to be)

Styl indywidualny i typowy

STYL – charakterystyczny sposób mówienia i pisania INDYWIDUALNY – charakterystyczny dla każdego człowieka (idiolekt) AUTORA Indywidualny, oryginalny charakter wypowiedzi DZIEŁA LITERACKIEGO Charakterystyczny dla danego utworu TYPOWY – konwencjonalny sposób budowania wypowiedzi, wynika z sytuacji komunikacyjnej; zależy od tematu, celu, typu odbiorcy; polega na wykorzystaniu schematów i stałych środków językowych Gatunku wypowiedzi Epoki Kierunku literackiego Funkcjonalny

Styl funkcjonalny

Sposób ukształtowania komunikatu odpowiednio do sytuacji

komunikacyjnej, celu i funkcji wypowiedzi