Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Nauka o przedsiębiorstwie - pytania egzaminacyjne z odpowiedziami, Egzaminy z Ekonomia

Obszerny zestaw zadań egzaminacyjnych z przedmiotu

Typologia: Egzaminy

2019/2020
W promocji
30 Punkty
Discount

Promocja ograniczona w czasie


Załadowany 05.03.2020

filip-janow-1
filip-janow-1 🇵🇱

4.6

(5)

1 dokument

1 / 101

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
1. Nauka o przedsiębiorstwie w systemie nauk ekonomicznych
- zajmuje się jednostkami gospodarczymi funkcjonującymi w gospodarce. Są to
gospodarstwa wytwarzające dobra i usługi, zaspokajające cudze potrzeby.
- nie obejmuje gospodarstw domowych (mają charakter głównie konsumpcyjny, nie
wytwórczy)
- obejmuje natomiast gospodarstwa chłopskie (rolne, które współcześnie zajmują się
produkcją w celu sprzedaży)
2. Typy gospodarki rynkowej
1. Kapitalizm rynkowy
- innowacje
są pobudzane przez zawłaszczanie płynących z nich korzyści
- ścisłe przestrzeganie prawa do intelektualnej własności
- ustawodawstwo ma na celu podtrzymanie konkurencyjności
- nacisk na ograniczenie roli państwa,
co pociąga za sobą słabą ochronę socjalną i
ograniczoną redystrybucję fiskalną.
(USA, Kanada, Nowa Zelandia, Australia)
2. Kapitalizm mezokorporacyjny
- innowacja jest wynikiem wspólnego korzystania z know-how,
- stabilizacja wykwalifikowanej siły roboczej
w firmie, dyrektorzy i pracownicy
najemni współpracują.
(Japonia)
3. Kapitalizm socjaldemokratyczny
- narzędzie do zapewnienia konkurencyjności i stałego wzrostu dochodów -
rokowania między pracodawcami, związkami zawodowymi i przedstawicielami
państwa
- jak największym przestrzeganiu równości.
(Szwecja)
4. Kapitalizm elastyczny
- partnerom społecznym niełatwo przychodzi negocjować; ponieważ pracodawcy nie
są dostatecznie potężni, by narzucić swoją strategię,
a logika rynku jest hamowana,
- zadaniem państwa w tych krajach jest spowodowanie w sposób bezpośredni lub
pośredni procesów dostosowawczych w dziedzinie gospodarczej i finansowej
(dominuje w krajach romańskich np. Francji)
pf3
pf4
pf5
pf8
pf9
pfa
pfd
pfe
pff
pf12
pf13
pf14
pf15
pf16
pf17
pf18
pf19
pf1a
pf1b
pf1c
pf1d
pf1e
pf1f
pf20
pf21
pf22
pf23
pf24
pf25
pf26
pf27
pf28
pf29
pf2a
pf2b
pf2c
pf2d
pf2e
pf2f
pf30
pf31
pf32
pf33
pf34
pf35
pf36
pf37
pf38
pf39
pf3a
pf3b
pf3c
pf3d
pf3e
pf3f
pf40
pf41
pf42
pf43
pf44
pf45
pf46
pf47
pf48
pf49
pf4a
pf4b
pf4c
pf4d
pf4e
pf4f
pf50
pf51
pf52
pf53
pf54
pf55
pf56
pf57
pf58
pf59
pf5a
pf5b
pf5c
pf5d
pf5e
pf5f
pf60
pf61
pf62
pf63
pf64
Discount

W promocji

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Nauka o przedsiębiorstwie - pytania egzaminacyjne z odpowiedziami i więcej Egzaminy w PDF z Ekonomia tylko na Docsity!

  1. Nauka o przedsiębiorstwie w systemie nauk ekonomicznych
  • zajmuje się jednostkami gospodarczymi funkcjonującymi w gospodarce. Są to gospodarstwa wytwarzające dobra i usługi, zaspokajające cudze potrzeby.
  • nie obejmuje gospodarstw domowych (mają charakter głównie konsumpcyjny, nie wytwórczy)
  • obejmuje natomiast gospodarstwa chłopskie (rolne, które współcześnie zajmują się produkcją w celu sprzedaży)
  1. Typy gospodarki rynkowej 1. Kapitalizm rynkowy - innowacje są pobudzane przez zawłaszczanie płynących z nich korzyści - ścisłe przestrzeganie prawa do intelektualnej własności - ustawodawstwo ma na celu podtrzymanie konkurencyjności - nacisk na ograniczenie roli państwa, co pociąga za sobą słabą ochronę socjalną i ograniczoną redystrybucję fiskalną. (USA, Kanada, Nowa Zelandia, Australia) 2. Kapitalizm mezokorporacyjny - innowacja jest wynikiem wspólnego korzystania z know-how, - stabilizacja wykwalifikowanej siły roboczej w firmie, dyrektorzy i pracownicy najemni współpracują. (Japonia) 3. Kapitalizm socjaldemokratyczny - narzędzie do zapewnienia konkurencyjności i stałego wzrostu dochodów - rokowania między pracodawcami, związkami zawodowymi i przedstawicielami państwa
  • jak największym przestrzeganiu równości. (Szwecja) 4. Kapitalizm elastyczny - partnerom społecznym niełatwo przychodzi negocjować; ponieważ pracodawcy nie są dostatecznie potężni, by narzucić swoją strategię, a logika rynku jest hamowana,
  • zadaniem państwa w tych krajach jest spowodowanie w sposób bezpośredni lub pośredni procesów dostosowawczych w dziedzinie gospodarczej i finansowej (dominuje w krajach romańskich np. Francji)
  1. Cechy przedsiębiorstwa

Przedsiębiorczość

  • podejmowanie inicjatyw we wszystkich sferach przedsiębiorstwa, łącznie z uwzględnieniem ryzyka.
  • cecha prywatnych przedsiębiorców - gdy zarządzanie zostaje oddzielone od własności, zasada przedsiębiorczości ulega osłabieniu ze względu na możliwą kolizję interesów właścicieli i kadry zarządzającej.

Innowacyjność

  • obejmuje produkty, technologię, organizację, metody zarządzania itp.
  • bez niej nie ma rozwoju przedsiębiorstw ani nie rozwija się cała gospodarka

Wyodrębnienie ekonomiczne

- przedsiębiorstwo dysponuje własnym majątkiem , którym zarządza w celu osiągnięcia zysku,

  • prowadzi działalność na zasadzie samofinansowania
  • ponosi odpowiedzialność za efekty swojej pracy.

Wyodrębnienie prawne

- przedsiębiorstwo to osoba prawna, która posiada zdolność do czynności prawnych,

  • może zaciągać zobowiązania i nabywać prawa, np. zawierać umowy,
  • posiada swobodę wyboru formy prawnej swojej działalności.

Wyodrębnienie techniczno-organizacyjne

- przedsiębiorstwo ma własną strukturę organizacyjną, która jest odpowiednia do prowadzonej przez niego działalności oraz warunków jego funkcjonowania.

  1. Podejścia badawcze w nauce o przedsiębiorstwie

Podejście czynnikowe

  • obejmuje tylko strefę produkcyjną przedsiębiorstwa ,
  • dzieli czynniki produktywne na elementarne (czynniki produkcji) i dyspozycyjne (kierownictwo, planowanie i organizacja) których stopień wykorzystania wpływa na produktywność i koszty.

Podejście decyzyjne

- na pierwszym miejscu stawia człowieka z jego rolami i potrzebami

  • pokazuje jak należy podchodzić do rozwiązywania konkretnych problemów ekonomicznych , pobudza do rozpoznania i metod postępowania oraz szacowania skutków ich zastosowania,

podjęcia decyzji , jej wprowadzenia w życie oraz kontroli realizacji celu.

  • menedżerowie w podejmowaniu decyzji są skłonni dążyć do własnych celów, niekoniecznie zgodnych z celami tych pierwszych
  • zasada maksymalizacji własnych korzyści menedżerów w ramach istniejących ograniczeń stwarzanych przez właścicieli.
  1. Podejście behawiorystyczne
  • obserwuje się w nim i wyjaśnia, jak przedsiębiorstwa podejmują decyzje w warunkach złożoności i niepewności, cechujących środowisko ich działania.
  • przedstawiciel Herbert Simon - ludzie mają ograniczoną zdolność poznawania rzeczywistości i dlatego mogą kierować się jedynie ograniczoną racjonalnością.
  • w praktyce poszukuje się więc nie alternatywy optymalnej, lecz jedynie zadowalającej.
  • spośród możliwości tę, która spełnia minimalne warunki alternatywy zadowalającej lub je przewyższa.
  • wprowadza się pojęcie poziomu aspiracji i poziomu osiągnięć.

Poziom aspiracji

wyraża ono to, co uważa się za możliwe do osiągnięcia i zarazem to, co chce się osiągnąć w danych warunkach.

Poziom osiągnięć

to rzeczywiste dokonania jednostki lub organizacji.

Rozpiętość między poziomami aspiracji i osiągnięć określa sie mianem nacisku.

W późniejszych pracach Simon wprowadził pojęcie

racjonalność proceduralna

  • rozwinięcie racjonalności ograniczonej
  • zwraca uwagę na wybór i analizę procesów poznawczych w poszukiwaniu rozwiązań różnych problemów decyzyjnych.
  1. Przedsiębiorstwo jako mechanizm alokacji zasobów

Alokacja zasobów

  • wykaz lub wyczerpujący opis tego, kto produkuje określone zasoby, a kto je otrzymuje.
  • zakres możliwości alokacyjnych jest zależny od dostępnych technologii i wielkości zasobów przedsiębiorstwa.
  • na wartość alokacji mają wpływ gusta konsumentów, które decydują, jak ludzie oceniają to, co otrzymują.

W gospodarce rynkowej mamy co najmniej dwa mechanizmy alokacji - funkcjonujące równolegle, lecz według innych zasad.

Mechanizm rynkowy

proces wzajemnego oddziaływania na siebie elementów rynku (popytu i podaży) w dążeniu

do równowagi rynkowej.

  • działa bezosobowo , kierowany siłami popytu i podaży
  • w przedsiębiorstwie polega na funkcjonowaniu jego hierarchicznej struktury zarządzania ,

w której podejmowane są decyzje alokacyjne i uruchamiane środki ich wykonania.

  • Decyzje mają charakter osobowy (znana jest osoba decydenta - alokacją zasobów w

przedsiębiorstwie kieruje ręka widzialna).

  1. Teoria agencji - określa cechy charakterystyczne ról, stosunków i zachowań osób występujących w relacji PRYNCYPAŁ-AGENT,

Może mieć szerokie zastosowanie i obejmować stosunki między różnymi partnerami, np. wierzyciele – dłużnicy, ubezpieczyciel – ubezpieczony, itp. W spółce akcyjnej lub sp. z.o.o wyróżniamy co najmniej dwa układy stosunków typu pryncypał – agent:

· relacje między właścicielami a menedżerami

· relacje między menedżerami a pracownikami

W dużym przedsiębiorstwie o rozwiniętej strukturze można wyodrębnić więcej, ale te 2 są najbardziej charakterystyczne. Centralną postacią w tym łańcuchu powiązań jest menedżer (na niego wpływają właściciele, ale on też oddziałuje na podwładnych mu pracowników) Działalność wszystkich grup podmiotów odbywa się w warunkach niepewności , czyli nakłady nie są deterministycznie powiązane z efektami. Ponadto relacje pryncypał-agent cechuje asymetria informacji – dwie osoby/grupy osób w modelu nie dysponują takimi samymi danymi.

Ważne jest też to, że pryncypał i agent są motywowani interesem własnym ;

  • agent - dąży do zmaksymalizowania własnej korzyści
  • pryncypał - szuka takich bodźców motywowania agenta, aby ten maksymalnie przysporzył korzyści jemu.

Pryncypał narażony jest na ,,moralny hazard’’ przez:

  • niepewność,
  • asymetrię informacji,
  • działanie agenta na korzyść własnego interesu.

Powyższe rzeczy zadecydowały, że można zawierać kontrakt oparty:

→ zakłada, że: firma stanowi zbiór zasobów i umiejętności, przy czym nie ma dwóch

przedsiębiorstw o takich samych zbiorach zasobów , ze względu na ich różnorodność oraz

niepowtarzalność procesu ich kształtowania

zasoby i umiejętności determinują skuteczność i efektywność przedsiębiorstwa w

zakresie realizacji swoich celów, przedsiębiorstwo działa tym efektywniej, im ma bardziej

odpowiednie do swojej strategii zasoby i umiejętności

ZASOBY

zbiór czynników wytwórczych posiadanych lub kontrolowanych przez firmę; mogą być

zamienione na produkty finalne lub usługi. Zasoby dzielimy na:

· materialne (składniki majątkowe odzwierciedlone w bilansie firmy i stosunkowo łatwo

podlegające wycenie)

· niematerialne (marka handlowa, reputacja, kontakty z klientami, i inne trudne do wyceny

za pomocą cen rynkowych)

INNY PODZIAŁ ZASOBÓW

fizyczne (budynki, maszyny, urządzenia) ● ludzkie (wykształcenie, doświadczenie, inteligencja pracowników, sieć stosunków międzyludzkich) ● organizacyjne (system planowania, sprawozdawczości, system kontroli i wynagradzania, sposoby koordynacji działań) ● finansowe

UMIEJĘTNOŚCI

zdolności do wykorzystania zasobów , obejmujące działania polegające na ich rozmieszczeniu i zastosowaniu do osiągnięcia celów firmy. Inaczej można określić je jako pewne dobra pośrednie wytwarzane przez firmę w celu efektywniejszego użytkowania swoich zasobów. Są to procesy :

· organizowania · koordynowania · kształtowania kultury · gromadzenia i przekształcania informacji

Umiejętnościom można przypisać dwie istotne cechy:

niedostrzegalność dla otoczenia – utrudnia to innym firmom ich naśladowanie ➤ zwiększanie się w miarę ich stosowania - w przeciwieństwie do ulegających zużyciu zasobów materialnych.

UMIEJĘTNOŚCI można podzielić też na :

· kompetencje (umiejętności o charakterze szczegółowym, wynikające ze specyfiki działalności przedsiębiorstwa – przynależności branżowej lub stosowanej technologii) · kluczowe kompetencje (te, które mają decydujące znaczenie dla konkurencyjności firmy,

tzn. zapewniają jej względną przewagę strategiczną nad rywalami)

ZASOBY I UMIEJĘTNOŚCI

(w tym kompetencje), aby stanowiły o przewadze strategicznej firm, powinny posiadać następujące cechy:

· rzadkość - im rzadsze, tym większa przewaga strategiczna przedsiębiorstwa · komplementarność - im bardziej komplementarny jest dany zasób, tym większe prawdopodobieństwo rzadkości występowania · możliwość imitacji - im trudniejszy zasób do naśladowania, tym lepiej dla pierwszego właściciela zasobu · substytucyjność - jeśli trudno zastąpić dany zasób innym to dłużej zachowuje on cechę rzadkości · zdolność do zmian - jeśli zasób lub umiejętność wykazuje zdolność do zmian, firma może je doskonalić i zwiększać dystans od ewentualnych naśladowców · trwałość - jak długo dany zasób może wspomagać osiąganie przychodów przez firmę · ograniczoność w nabywaniu · pokrywanie się zasobów i umiejętności z czynnikami sukcesu w branży

Firma może starać się uzyskiwać przewagę strategiczną dwojako poprzez:

budowanie zasobów (tworzenie/nabywanie nowych zasobów i umiejętności); w krótkim okresie zaleca się budowanie strategii na posiadanych, kluczowych umiejętnościach, w długim – konieczne jest doskonalenie zasobów i umiejętności ● lewarowanie zasobów (umiejętne ich wykorzystywanie do zaistnienia na innych, nowych rynkach)

  1. Teoria kosztów transakcyjnych Williamsona

Teoria ta jest podstawą nowej ekonomii instytucjonalnej. Jest podejściem do badań nad organizacją gospodarczą, w którym podstawową jednostką jest transakcja. Poszukuje odpowiedzi na pytanie “Czy dane rodzaje transakcji powinny być dokonywane wewnątrz przedsiębiorstwa czy poza nim tj. na rynku?”

Cechy:

mikroanalityczna jednostka jako podmiot analizy

  1. Teoria ewolucyjna

Zajmuje się opisywaniem i wyjaśnianiem wewnętrznie i zewnętrznie pojawiających się

nieokreślonych i nieodwracalnych zmian ekonomicznych, organizacyjnych i technicznych.

Pośrednio zmiany te przypadkowo lub celowo kreują różnorodność oraz selekcję na rynku.

Najważniejsze założenia

  • nowości społeczno-ekonomiczne nie pojawiają się tylko przypadkowo, często są

zamierzone i tworzone w celu zmiany otoczenia

  • wybór różnorodności ekonomicznej w ramach zbiorowości jednostek jest konsekwencją

działań ludzi

  • podmioty zmian oraz otoczenie pozostają ze sobą w interakcji
  • ewolucja techniczna i ekonomiczna przebiega szybciej i bardziej progresywnie niż

biologiczna

  • doświadczenie + wiedza + reguły zachowań, będą przenoszone do następnej generacji

Organizacyjna rutyna

- organizacyjna analogia umiejętności jednej osoby. W organizacji przejawia się w postaci

reguł, procedur standardowych operacji oraz wzorców zachowań

  1. Przedsiębiorczość – ujęcie klasyczne Schumpetera

Schumpetera uważa się za tego, który wykazał ponad wszelką wątpliwość, że to

przedsiębiorczość i przedsiębiorcy stanowią główne przyspieszenie wzrostu i rozwoju

gospodarczego, podstawowe źródło pozytywnych zmian zachodzących w gospodarce.

Według J. Schumpetera przedsiębiorczość umożliwia:

  • wprowadzenie nowego wyrobu lub technologii,
  • otwarcie nowego rynku zbytu,
  • pozyskanie nowych źródeł zasobów
  • wprowadzenie nowej organizacji produkcji.

J. Schumpeter powiązał przedsiębiorczość z innowacyjnością. Poddał krytyce teorie

ekonomiczne oparte na cenie jako głównym wyznaczniku walki konkurencyjnej, wskazując

na innowacje jako podstawowe źródło konkurencyjności

6 przypadków przedsiębiorczości:

  1. Wprowadzenie na rynek całkowicie nowego towaru
  2. Wprowadzenie nowego gatunku towaru.
  3. Wprowadzenie nowej metody produkcji.
  4. Otwarcie nowego rynku zbytu.
  5. Zdobycie nowego źródła surowców lub półfabrykatów.
  6. Przeprowadzenie nowej organizacji przemysłu.

Realizowanie nowych kombinacji nazwał on przedsięwzięciami , natomiast osoby których funkcją było realizowanie tych kombinacji - przedsiębiorcami.

  1. Przedsiębiorczość jako postrzeganie i wykorzystywanie szans

Przedsiębiorca w pierwszej kolejności musi rozpoznać na rynku szansę. Szansa stanowi

podstawę całego procesu. Jej występowanie skłania do podjęcia działań, dzięki którym

będzie możliwe jej wykorzystanie.

Jednakże szansa nie może być utożsamiana z pomysłem, gdyż pomysł to nic innego, jak

uzupełnienie luki rynkowej. Zastosowanie odpowiedniego produktu czy usługi

zaspokajającej oczekiwania i potrzeby klientów stanowi niezbędny element do wykorzystania

zaistniałej szansy.

*szansa przedsiębiorcza- wprowadzenie na rynek nowego produktui sprzedawanie go po

cenie wyższej niż jego koszty produkcji

Elementy przedsiębiorczości

● istnienie szans rynkowych ● ponoszenie ryzyka ● występowanie różnic między osobami, powodujące odmienne możliwości widzenia szans rynkowych; ● tworzenie nowych kombinacji zasobów ● wprowadzenie innowacji.

15.Zintegrowany model przedsiębiorczości

Zintegrowany model przedsiębiorczości przedstawili M. Morris, P. Lewis i D. Sexton. Model ten jest oparty na powiązaniach między wejściami a wyjściami przedsiębiorczości, jest uzupełniony o proces i intensywność przedsiębiorczości.

To rozróżnienie ma istotne znaczenie np. dla wspomagania rozwoju przedsiębiorczości w fazie szkolenia i zakładania nowych firm.

Typy zjawisk

(mogą być ze sobą powiązane):

utworzenie nowych jednostek gospodarczych przez istniejącą korporacje - związane z tworzeniem nowych jednostek działających w pewnej zależności przede wszystkim ekonomicznej ale odrębnych z prawnego punktu widzenia od przedsiębiorstwa macierzystego nazywa się zewnętrznymi przedsięwzięciami korporacyjnymi , (tworzenie lub rozbudowa grup kapitałowych przez powołanie nowych spółek, spółki-córki, tworzenie wspólnych spółek) a wewnętrzne przedsięwzięcia korporacyjne, c zyli te których wynikiem jest tworzenie jednostek działających w ramach przedsiębiorstwa macierzystego (wydziały, oddziały) ● transformacja organizacji poprzez odbudowę lub przekształcenie kluczowych idei (odnowa strategiczna, zmiana strategiczna, re-definiowanie)- przedsiębiorstwo w sposób istotny zmienia profil działania, najczęściej jest to wywołane przez zmiany zachodzące w otoczeniu przedsiębiorstwa. ● innowacje

  1. Przedsiębiorczość korporacyjna

-tworzenie nowej jednostki organizacyjnej w powiązaniu z już istniejącą organizacją -przeprowadzenie odnowy strategicznej lub wprowadzenie nowej innowacji w tej organizacji

  1. Przedsiębiorca – istota i cechy

Podmiot gospodarczy wyodrębniony prawnie, organizacyjnie i ekonomicznie, który wytwarza

dobra i usługi, wykorzystując czynniki produkcji (praca, ziemia, kapitał, technologia) w celu

maksymalizacji zysku (pomnożenia kapitału).

CECHY PRZEDSIĘBIORCY

● wiara we własne siły ● orientacja na wyniki ● podejmowanie ryzyka ● przywództwo ● oryginalność ● orientowanie się na przyszłość

Kategorie opisu przedsiębiorstwa

● funkcje zarządzania, ● cele i misja organizacji, ● główne wartości, ● struktura organizacyjna, ● szczeble i poziomy kierowania, ● stopień decentralizacji.

MODEL PRAWNY

  • przedsiębiorstwo jako szczególny podmiot praw i obowiązków. Jego forma i ustrój określone są w danym systemie prawnym.

Podstawowe zmienne

● przedsiębiorca, ● kapitał zakładowy, ● kapitał zapasowy, ● konkretne formy prawne przedsiębiorstw.

MODEL SOCJOPSYCHOLOGICZNY (BEHAWIORALNY)

- przedsiębiorstwo jako system społeczny. Głównym zagadnieniem jest problem jak nakłonić

pracowników, aby postępowali zgodnie z celami kierownictwa.

Podstawowe zmienne

● władza i przywództwo, ● autorytet, ● motywacja, ● bodźce, ● system kar i nagród, ● lojalność, ● styl zarządzania itp.

MODEL ETYCZNY

  • analizowanie zachowania ludzi w przedsiębiorstwie, a zwłaszcza zarządzających i

właścicieli.

Podstawowe pojęcia

misja firmy, wzorce kariery, zwyczaje handlowe, dobre obyczaje.

  1. Prawne ujęcie przedsiębiorstwa

Zgodnie z art. 55 “Kodeksu Cywilnego” przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem

składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonym do prowadzenia

działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. Nazwa przedsiębiorstwa
  2. Własność nieruchomości lub ruchomości i inne prawa rzeczowe
  3. Prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy
  4. Wierzytelności, prawa z papierów wartościowych
  5. Licencje i zezwolenia
  6. Patenty i inne prawa własności przemysłowej
  7. Majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne
  8. Tajemnice przedsiębiorstwa
  9. Księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej
  10. Cele przedsiębiorstwa

Problematyka celów przedsiębiorstwa

● stopień zainteresowania takimi kwestiami jak: kto, na podstawie czego formułuje cele

● poglądy na istotę i charakter procesu “generowania” celów (po prostu są/są w wyniku procesu myślowego/powstają spontanicznie)

czyje interesy odzwierciedlają “cele przedsiębiorstwa” (właściciela/także interesariuszy)

liczba i rodzaj celów

● postrzeganie sposobu określania celu (zarobkowego):

  1. maksymalizacja zysku
  2. maksymalizacja wartości przedsiębiorstwa
  1. Modele stosunków przemysłowych

MODEL ZDECENTRALIZOWANY

Partycypacja pracownicza koncentruje się głównie na przedsiębiorstwie. Odzwierciedla ona

wszystkie przejawy wpływu pracowników na działalność firmy.

1. PARTYCYPACJA POŚREDNIA

Realizowana jest za pomocą organów przedstawicielskich wybieranych przez pracowników.

Należą do nich rady pracownicze oraz związkowe rady zakładowe.

Działalność tych organów przejawia się w

● prowadzeniu negocjacji ● podpisywaniu zakładowych układów zbiorowych.

Przedstawiciele partycypacji pośredniej mogą również zasiadać w radach nadzorczych.

2. PARTYCYPACJA FINANSOWA

polega na udziale pracowników w majątku przedsiębiorstwa poprzez

  • posiadanie akcji
  • uczestnictwie w podziale zysków

3. PARTYCYPACJA BEZPOŚREDNIA

zwana demokracją oznacza prawo pracowników do bezpośredniego wpływu na decyzje

podejmowane przez pracodawców.

Odbywać się to może poprzez stosowanie określonych form organizacji pracy np. kół jakości,

konsultacyjny styl zarządzania lub wprowadzenie koncepcji zarządzania zasobami ludzkimi.

Zarządzanie zasobami ludzkimi

● umożliwia osiągnięcie celów poprzez zaangażowanie pracowników, ● wykorzystuje umiejętności i możliwości pracowników, ● pozwala na kontrolowanie jakości pracy, ● tworzy odpowiednie warunki pracy.

SCENTRALIZOWANY MODEL

charakteryzuje się dominacją rozwiązań zbiorowych w związku z koniecznością

zagwarantowania realizacji interesu ogólnokrajowego.

Rola pojedynczego przedsiębiorstwa jest ograniczona, ponieważ musi ono w swoich

procesach decyzyjnych uwzględnić interesy państwa.

W ramach modeli scentralizowanego wyróżnia się

model administracyjny , w którym dominującą stroną jest państwomodel negocjacyjny , gdzie problemy rozwiązywane są przy udziale państwa

Model konfliktowy

● podkreśla się różnice interesów pracowników i pracodawców ● odrzucanie uczestnictwa przedstawicieli pracowników w podejmowaniu decyzji

Model partnerski

● przeciwność konfliktowej odmiany ● eksponowanie wspólnoty interesów uczestników życia gospodarczego ● centralizacja ruchu zakładowego ● udział przedstawicieli pracowników w radach nadzorczych

Model reformistyczny

● akceptacja przez pracowników obranego przez państwo i pracowników kierunku rozwoju przemysłowego i postępu techniczno-ekonomicznego pod warunkiem, że wzrost jakości życia pracowników będzie proporcjonalny do wzrostu zysków.

Polskie stosunki przemysłowe charakteryzują się

● silną pozycją organizacji związkowych ● słabymi związkami pracodawców ● słabą wolą porozumienia poszczególnych stron