Negocjacje w biznesie. Prof. J. Misztal.
(WYKŁADY)
Determinanty skutecznego przekazu słownego jako jednego z podstawowych narzędzi
komunikowania się:
1.Co należy robić, żeby dobrze mówić?
- mówiąc do ludzi należy sprawiać wrażenie, że jest się pełnym entuzjazmu,
- należy mówić w sposób przekonywający, ukazać, że stoi się za wygłaszanymi treściami,
- żywy głos ma bardzo istotne znaczenie.
2.Sposoby (technologia) mówienia:
- styl swobodnej rozmowy (nawet przy wygłaszaniu trudnych treści),
- wzmacnianie przekazu,
- bez pouczania,
- mówić w sposób interesujący, aby słuchający zapamiętał,
- mówić w sposób przekonywujący.
Wzór dobrego mówienia (lord Cuerson). Podczas rozmowy należy pamiętać o:
1.Kim jesteś – oznacza to, osobowość osoby mówiącej, jej wiedzę na dany temat,
doświadczenie. Do mówienia należy się całkowicie zaangażować, mówić całą
powierzchnią ciała. Nieśmiałość nie powinna ograniczać siły i żywotności głosu. Nie
można być przesadnie skromnym. Podczas mowy należy dać ludziom słuchającym
odpocząć i odprężyć się poprzez przykłady ilustrujące dany temat, anegdoty, dowcipy.
2.Jak mówisz – najlepszy sposób wykorzystania głosu, możliwie najlepsze przedstawienie
swojej osoby i wygłaszanego materiału. Należy stworzyć miłą atmosferę. Używany język
musi być zrozumiały. Wykorzystać głos, twarz, ręce, siła żywotności twojego głosu. Nie
można być zbyt skromnym.
3.Co mówisz – wymaga starannego doboru i uporządkowania materiału, wszystko musi mieć
związek z danym tematem.
(Ad. 2 c.d.)
Osobowość osoby mówiącej.
Warunkiem koniecznym dobrego mówienia jest odsłonięcie swojej osobowości. Należy być
sobą, nie grać innej osoby niż się jest w rzeczywistości. Podczas mówienia należy
wkalkulować ryzyko narażenia się ludziom poprzez wygłaszanie swoich tez i poglądów.
Podczas mowy należy odprężyć się, bez tego nie zdołasz dać z siebie wszystkiego.
Model mówienia.
Mówienie do ludzi powinno sprawiać przyjemność, wtedy jest się na drodze do dobrego
mówienia.
Nerwy i napięcia.
Nerwy są niezbędne do spowodowania przepływu adrenaliny, która to powoduje lepsze
zaangażowanie się w mówienie (to co robisz, robisz dobrze). Nad nerwami trzeba zapanować.
Nie należy ulegać napięciu, bo może mieć to katastrofalne skutki. Napięcie dławi głos,
powoduje westchnienia, utrudnia panowanie nad oddechem, unika się wtedy patrzenia na
ludzi.
Kontakt wzrokowy.
Właściwa pozycja stojąca / siedząca ma pomóc w utrzymaniu kontaktu wzrokowego z ludźmi
na sali. Na małej sali należy patrzeć na wszystkich, natomiast na dużej utrzymujemy wzrok na
2/3 długości, przenosimy na pierwsze rzędy, na moment koncentrujemy się na jednej osobie.
