Tytuł księgi Pieśń nad Pieśniami znaczy tyle co najdoskonalsza pieśń. Księga ta znajduje się w Starym
Testamencie. Powstała prawdopodobnie około 4 wieku przed naszą erą. Autor nieznany. Jej
bohaterami są oblubieniec i oblubienica, łączy ich ogromna miłość, która sprawia, że gdy choć na
chwilę się rozstaną zaraz za sobą tęsknią i szukają się, a gdy się odnajdą są przeszczęśliwi, odarzają
się, podziwiają swoją urodę, żywią do siebie pożądanie.
W warstwie dosłownej Pieśń nad Pieśniami jest więc poematem lirycznym o tematyce miłosnej. W
Pieśni nad Pieśniami nieznany autor zastosował szereg środków językowych które jednoznacznie i
mocno podkreślają jak ważni są dla siebie oblubieniec i oblubienica, jak bardzo się podziwiają. Temu
służą wartościowe epitety porównania i metafory.
