Szpital - miejsce o którym więźniowie marzyli, czyste, wolne od
pracy
Dom Swidanij - barak, w którym więźniowie spotykali krewnych
Izolator - mały wychłodzony budynek, pobyt w mim stanowił
karę
Proizwoł - rządy więźniów w obozie trwające od zmierzchu do
świtu
Nocne łowy – polowanie na kobiety dokonywane przez
więźniów w nocy
Kategorie więźniów:
•więźniowie z trupiarni - ci którzy byli skierowani do trupiarni
•kurzy ślepcy - więźniowie chorzy na tak zwaną kurzą ślepotę
•Nacmani - więźniowie z Azji
•Biełoruczki - więźniowie polityczni (czyli każdy kto naraził się w
jakiś sposób władzy)
•Urkowie - Recydywiści, którzy byli na samej górze więziennej
hierarchii
•Iteerowcy - więźniowie z administracji Obozowej, ich umiejętności
były szczególnie ważne
•Bezprizorni - młodzież, dzieci ulicy
•Pospolici - małe przestępstwa
Główny bohater- Gustaw Herling-Grudziński. W 1940 r. Próbował
przedostać się przez Sowietów na Litwę, tam został jednak niesłusznie
oskarżony o szpiegostwo na rzecz Niemiec, ponieważ jego nazwisko
było kojarzone z niemieckim marszałkiem lotnictwa, dodatkowo miał
na sobie oficerki, które miały świadczyć o tym że jest majorem Wojsk
polskich
Jedyny możliwy akt wolności – samobójstwo (śmierć na
własnych warunkach)
Książka zaczyna się od opisu przygotowywania się do kolacji przez
więźniów w Witebsku pod koniec lata