notatki z prawa unii europejskiej, Notatki z Prawo Unii Europejskiej

Pobierz notatki z prawa unii europejskiej i więcej Notatki w PDF z Prawo Unii Europejskiej tylko na Docsity! Prawo Unii Europejskiej – Wykład 8 30.05.2021 Temat: Rynek wewnętrzny – definicja i zasady Rynek wewnętrzny to serce UE, Unia powstała po to aby obsługiwać rynek wewnętrzny, to jest cel Unii już od lat 50. To był cel powstanie Unii Europejskiej. Chodziło o to aby połączyć gospodarki krajów członkowskich. Integracja gospodarcza – zjawisko, które się dzieje w stosunkach międzynarodowym, państwa podejmują próby integracji gospodarczej, znoszą bariery handlu aby handlować łatwiej, taniej. To nie tylko zakres UE. Etapy integracji gospodarczej: 1. Strefa wolnego handlu, EFTA (UE i inne kraje) Jaką cenę płacą państwa, które mogą uczestniczyć w EFTA? Np. fundusze norweskie. Są to pieniądze, które Norwegia daje w ramach tego projektu. Szwajcaria jest w EFTA ale nie bierze w niej czynnego udziału. Czynny udział bierze Norwegia, Islandia i Lichtenstein. 2. Unia celna, jest bardziej zaawansowana niż strefa wolnego handlu. Wszystkie Państwa mają jednolitą zewnętrzną taryfę celną, wszystkie handlują na jednakowych zasadach z państwami trzecimi. (Euroazjatycka Unia gospodarcza) 3. Rynek wewnętrzny, zasadniczy cel UE, art. 3 ust 3 TUE. ZASADY RYNKU WEWNĘTRZNEGO: czyli norma prawna wyjęta przed nawias - zakaz dyskryminacji – art. 18 TFUE, 10 TFUE, art. 45 ust 2 TFUE, nie ma dyskryminacji na względu pochodzenie usługi, towaru, pracownika. Nie ma znaczenia geneza, nie można dyskryminować ze względu na kraj pochodzenia. Art. 10 – przepis ogólny, ujmuje go w sposób taki jak w prawie międzynarodowym publicznym. Z punktu widzenia rynku zewnętrznego ważniejszy jest art. 18. – ze względu na przynależność państwową. Jest dedykowany precyzyjnie realizacji swobód rynku zewnętrznego. Dyskryminację możemy podzielić na bezpośrednią – jawną i pośrednią – ukrytą. 1. Bezpośrednia – różne traktowanie ze względu na niedozwolone wskazane w traktacie kryterium różnicujące – obywatelstwo, pochodzenie. Np. nierówne wynagrodzenie kobiet i mężczyzn art. 157 TFUE 2. Pośrednia – nie stosuje się niedozwolonych kryteriów różnicujących (obywatelstwo, pochodzenie) przepis krajowy jest zgodny z traktetem jednak faktycznie różnicuje się na niekorzyść, wg neutralnych kryteriów: - Case 171/88 Rinner-Kuhn (kobiety pracujące na ułamkową część etatu), - C-237/94 O’Flynn (dodatek pogrzebowy), - C-281/989 Angonese (świadectwo dwujęzyczności). Dyskryminacja pośrednia może być zgodna z prawem UE jeśli jest: - usprawiedliwiona względami interesu publicznego, np. art. 36 TFUE, - środki krajowe są proporcjonalne. Dyskryminacja odwrotna: - państwa członkowskie utrzymują przepisy dotyczące sytuacji często wewnętrznej, które nie zostały dostosowane do przepisów unijnych. Np. przedsiębiorca, który pracuje w danym kraju może być gorzej traktowany przez prawo niż przedsiębiorca transgraniczny nad którym prawo unijne czuwa, prawo unijne jest liberalne względem gospodarki. Czy gorsze traktowanie podmiotów krajowych i lepsze traktowanie podmiotów zagranicznych będących w sytuacji transgranicznej np. podmiotów krajowych i transgranicznych. Art. 18 TFUE - wzajemne uznawanie standardów – Cassis de Dijon, 1979 r., Reguła, która wywodzi się ze swobody przepływu towarów. Jest z nią związana. Np. uznawanie dyplomów czy kwalifikacji. Produkt wyprodukowany na terenie Państwa UE zgodnie z zasadami, które panują w tym Państwie. Może być wprowadzony legalnie do obrotu na teren UE, i te standardy są uznawane, czyli nie podlegają kolejnej weryfikacji. Cassis de Dijon – likier z czarnych porzeczek z Francji, może być eksportowany gdzieś indziej do UE, i to Państwa uznaje standardy na podstawie wzajemności, nie podważa kompetencji. Cassis de Dijon – ważne orzeczenie do tej zasady. Każdy produkt musi być dopuszczony do obrotu w innych krajach unijnych. Realizacja ta oparta jest na zaufaniu do standardów technicznych i norm jakości towarów. Obok wymogów interesu społecznego – art. 36 traktatu, mamy inne wymogi konieczne, np. wymogi orzecznicze. - zasada proporcjonalności – art. 5 ust. 4 TUE, Protokół 1 i 2 TUE, TFUE, Ograniczenia wprowadzona w stosunku do swobód rynku zewnętrznego muszą być proporcjonalne. Komisja Europejska jest strażniczką traktatów. - zasada subsydiarności – art. 5 ust. 3 TUE, Protokół 1 i 2 TUE, TFUE, - zasada lojalności – art. 4 ust. 3 TUE. Zastosuje zastosowanie w całym prawie unijnym. Państwo jest zobowiązane żeby działać aktywnie na rzecz wspierania celów UE. Jest dwuelementowa. Po pierwsze mamy zobowiązanie do działania – art. 4 ust. 3 po drogie mamy powstrzymywanie się od działania, które mógłby utrudniać realizację celów UE. Definiuje sens naszego bycia w UE. 4. Unia gospodarcza i walutowa. (Unia Europejska) Jedyny ewenement tak posuniętej integracji. Mamy wspólną politykę zagraniczną i dawny trzeci filar – sprawy wewnętrzne, czyli integracja sądów, policji żeby zapewnić otoczenie prawne dla obrotu gospodarczego. Od Unii Celnej do Wspólnego rynku 01.1858 r. TEWG – 12 lat okresu przejściowego budowania Wspólnego rynku, 1.01.1959 r. – likwidacja ceł pomiędzy państwami, 01.01.1961 r. – wyrównanie ceł zewnętrznych, 01.07.1967 r. – urzeczywistnienie Unii Celnej. Jest to proces sinusoidalny. Mamy raz szybciej raz wolniej, raz w dołku, raz w górze. W latach 70 mieliśmy spowolnienie. Brakowało wtedy rozwiązań prawnych. Dopiero w 1986 roku UE poradziła sobie z tematem spowolnienia i mamy Jednolity Akt Europejski, traktat, który dużo zmieniał.