Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Praca licencjacka
Typologia: Prace dyplomowe
1 / 66
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
78348
Innovatory methods of ostheopatic rehabilitation for patients with cadriovascular diseases.
Wstęp …………………………..…………………………………………………………… ROZDZIAŁ 1 …………………….…………………………………………………..…… 1.1. Holistyczne aspekty zdrowia – wellness fizyczny, emocjonalny, umysłowy i duchowy .…………………………………………………………………….…………….. 1.2. Medycyna osteopatyczna – nowoczesna metoda rehabilitacji ……………………… 1.3. Powięź – matryca naszych wspomnień ……………………..…………………..…..... 1.4. Psychosomatyczne aspekty wpływu stresu na organizm …………………..……….. ROZDZIAŁ 2 Protokół terapeutyczny technik osteopatycznych ………………..……... 2.1 Metody osteopatycznej diagnostyki i terapii manualnej ……………………..…… 2.1.1. Test trakcyjny powięzi brzusznej …………...………………………………..…… 2.1.2. Test trakcyjny powięzi grzbietowej ……...……………………………………..… 2.1.3. Diagnostyka segmentu miednicy - Test kompresyjny miednicy ……………....… 2.1.4. Rozluźnianie przepony miednicznej …………………………………………...… 2.1.5. Rozluźnianie przepony oddechowej …………………………………………….. 2.1.6. Diagnostyka segmentu jamy brzusznej Test Local listening ………………….… 2.1.7. Technika harmonizowania ruchu właściwego nerek ……………………….....… 2.1.8. Technika harmonizowania ruchu właściwego wątroby ……………………….… 2.1.9. Technika dyskinezy żołądka i śledziony ………………………………………..… 2.1.10. Diagnostyka segmentu klatki piersiowej - Test kompresyjny ………………....… 2.1.11. Diagnostyka segmentu klatki piersiowej – Test Local Listening ……………..… 2.1.12. Technika harmonizowania ruchu właściwego mięśnia zębatego ……………..… 2.1.13. Technika ruchu właściwego mięśnia poprzecznego klatki piersiowej ………..… 2.1.14. Rozluźnienie przepony piersiowo-szyjnej ……………………………………...… 2.1.15. Rozluźnianie mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego ……………………… 2.1.16. Technika harmonizacji ruchu właściwego mostka oraz więzadeł piersiowych i mostkowych osierdzia ……..………………………………………………...…… 2.1.17. Technika harmonizacji ruchu właściwego tchawicy …………………………….. 2.1.18. Technika harmonizacji ruchu właściwego przełyku …………………………….. 2.1.19. Technika harmonizowania ruchu właściwego płuc ……………………………… 2.1.20. Technika harmonizowania ruchu właściwego Serca …………………………….. 2.1.21. Harmonizowanie ruchu właściwego tarczycy ……………………………………. 2.1.22. Harmonizowanie ruchu właściwego grasicy ………………………...……………
Tak przeogromna, jak przestrzeń wokół nas, jest maleńka przestrzeń w Twoim Sercu: Odnajdziesz w niej niebo i ziemię, Ogień i powietrze, słońce i księżyc, Błyskawice i konstelacje gwiazd, Cokolwiek należy do Ciebie tu na dole, I to, co nie należy, Wszystko to zgromadzone zostało w tej maleńkiej przestrzeni Twojego Serca. Jedyna Droga prowadząca do rozwoju duchowej świadomości wiedzie przez Serce. / Baptist de Pape, Siła Serca / Serce nie jest tylko pompą, jest dyrygentem symfonii komórkowej, jest esencją naszego bycia
Serce jest cudownym narządem – pierwszym, który zaczyna pracować w zarodku (embrio) i będzie działać do naszego ostatniego tchnienia (oddechu). Serce ma unikalne pochodzenie embriologiczne. Jest to jedyny narząd, który powstaje poza ciałem. Serce, krew, naczynia krwionośne i limfatyczne powstają z trzeciego listka zarodkowego z mezoderny, która rozwija się z luźnej pośredniczącej warstwy między ekto i endodermą. W 4 tygodniu po zapłodnieniu, gdy zarodek (embrio) składa się, wchodzi ruchem spiralnym w przestrzeń ciała. W ciągu 3 dni Serce rośnie i ruchem spiralnym kieruje się do linii środkowej (midline embrio) i składa się w formę torebki ciała wypełnionej płynem mezodermalnym.^1 Ruchliwość (motility-ruch właściwy) Serca odzwierciedla tą podróż – ten ruch. Na wdechu czaszkowym można wyczuć serce pacjenta nurkujące i schodzące spiralnie w dół z przodu od prawego ramienia do lewego biodra po przekątnej. Jakość tego ruchu przekłada się na relacje człowieka z otoczeniem i tworzenie związków międzyludzkich. Serce to nasze główne centrum duchowe i emocjonalne z tego właśnie względu należy o nie dbać poprzez kreowanie szczęśliwych relacji ze sobą samym, z innymi ludźmi i z otoczeniem. Gdy rytm Serca jest zaburzony to cały organizm jest zaburzony i dysharmonijny, gdyż krew nie dopływa do wszystkich narządów w odpowiedni sposób, ich metabolizm jest osłabiony i powoduje to osłabienie
(^1) E.Blechschmidt, The Ontogenetic Basis of Human Anatomy: A Biodynamic Approach to Developement from Conception to Birth, Wyd. North Atlantic Books, Berkeley California 2014.
całego organizmu. Każdy człowiek ma swój unikalny rytm bicia Serca – to jak muzyka danej duszy, święta pieśń Serca, która odzwierciedla osobowość, samopoczucie i przeżycia danej osoby. Z duchowego punktu widzenia Serce to Świątynia Boga – miejsce, gdzie podczas modlitwy łączymy się z naszą duszą. Serce odżywia umysł i ma własny układ przewodzący impulsy nerwowe, co powoduje, że bije nawet bez mózgu 100 000 razy dziennie i około 40 milionów razy w ciągu roku. Serce zaczyna bić pulsującym ruchem już w 16 dniu życia embrionu. W pierwszym tygodniu Serce zabezpiecza wymagania naczyniowe mózgu i zaraz po jego wykształceniu tworzy się wątroba, która towarzyszy sercu jako pewnego rodzaju wstępny filtr dla płynów kierujących się do Serca. Wątroba jest formowana i utworzona częściowo z endodermalnych komórek i otuliny jelita endodermalne komórki wrastają do górnego ramienia pępka, tworząc przegrodę poprzeczną. Naczynia (żyły), które prowadzą krew z naczyń łączących szypułę ku Sercu staną się w przyszłości żyłami pępowinowymi. Krew powstaje początkowo w wątrobie embrionu około 5 tygodnia życia następnie przejściowo tworzy się w śledzionie, a następnie w szpiku kostnym i węzłach chłonnych.^2
Ciało w okresie embrionalnym rozrasta się podobnie jak roślina – listki to poszczególne narządy wewnętrzne zawieszone w systemie powięzi w klatce piersiowej, jamie brzusznej i miednicy jak na łodyżkach, które stanowią system poszczególnych więzadeł. Kwiatem jest mózg, który rozkwita dzięki dobrze funkcjonującym narządom wewnętrznym, a korzenie to nogi, na których trzyma się ten cały system.
Według dr Gary Schwartza – profesora psychologii, neurologii, psychiatrii oraz dyrektora laboratorium Systemu Energii Ludzkiej Uniwersytetu Arizona Serce jest pierwotnym generatorem energii informacyjnej, która nieustannie wysyła wzorce tej energii w celu regulacji ludzkiego ciała, organów i komórek. Każda komórka w ciele przechowuje pamięć komórkową dotyczącą zdarzeń, które doświadczyło ciało i dusza człowieka. Związane jest to też z DNA, czyli kwasem nukleinowym, będącym w jadrach komórkowych, zawierającym informację genetyczną dotyczącą naszego wyglądu zewnętrznego, predyspozycji do chorób, nasz temperamentu, charakteru, osobistego czaru i długości życia.
Według profesora Serce kocha i czuje, myśli, pamięta i porozumiewa się z innymi Sercami, pomaga regulować obronność ustroju i przechowuje informacje stale obecne w całym ciele.^3
(^2) H. Bartel, Embriologia, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2015 s.. (^3) B. de Pape, Siła Serca – odkrywanie prawdziwego celu w życiu , Wyd. PWN, Warszawa 2014, s.
Całość pracy składa się z 3 rozdziałów.
Pierwszy rozdział opisuje holistyczne aspekty zdrowia związane z harmonią pomiędzy Wellnesem fizycznym, emocjonalnym, umysłowym i duchowym każdego człowieka. Następnie omówiona jest medycyna osteopatyczna jako nowoczesne narzędzie rehabilitacji poprzez przedstawienie definicji osteopatii i powięzi, zasad którymi kieruje się terapeuta w osteopatii oraz rodzajów schorzeń przy których pomaga osteopatia. Przedstawione są też wyniki najnowszych badań dotyczących powięzi jako matrycy wspomnień człowieka i narządu zmysłu komunikacji międzykomórkowej, pamięci komórkowej wody oraz pola elektromagnetycznego Serca. Bardzo ciekawy jest też podrozdział o psychosomatycznym wpływie stresu na organizm człowieka oraz opis metody pracy z traumą fizyczną lub emocjonalną zamrożoną w powięzi ciała człowieka.
Drugi rozdział składa się z protokołu terapeutycznego, zawierającego elementy diagnostyki osteopatycznej oraz szczegółowy opis technik użytych podczas osteopatii ze szczególnym uwzględnieniem ruchów właściwych kości, mięśni oraz poszczególnych narządów istotnych z punktu widzenia położenia Serca oraz psychosomatyczny aspekt zmagazynowanych w nich emocji i konfliktów wewnętrznych na poziomie umysłu, które blokują naturalny ruch właściwy narządów.
Trzeci rozdział zawiera analizę przypadku pacjenta kardiologicznego i jego rehabilitacji.
Ostatnią częścią tego rozdziału jest podsumowanie zawierające wnioski końcowe oraz bibliografia.
Podczas pisania pracy została wykorzystana literatura medyczna polskojęzyczna, dotycząca zagadnień związanych z anatomią, osteopatią, fizjoterapią, kardiologią, psychosomatyką, medycyną holistyczną oraz literatura osteopatyczna anglojęzyczna związana z osteopatią czaszkowo-krzyżową, wisceralną oraz wpływem traumatycznego stresu na organizm człowieka. Wykorzystałam także fragmenty z mojej pracy podyplomowej: J. Szczygłowska , Turystyka Rozwoju Duchowego jako nowoczesny trend w turystyce prozdrowotnej na podstawie oferty holistycznego centrum odnowy biologicznej Anielska Grota Wellness & SPA w Inowrocławiu , praca podyplomowa, Uniwersytet Ekonomiczny, Poznań 2014.
Dodatkowo korzystałam także ze skryptów pochodzących z kursów osteopatii, czasopism naukowych oraz Internetu.
Według znanego greckiego lekarza z V w p.n.e Hipokratesa - holizm (gr. holos – całość), czyli holistyczne podejście oznacza, że człowieka traktuje się jako jedność składającą z wielu wymiarów – ciała, emocji, umysłu i duszy – aby być zdrowym i szczęśliwym trzeba znaleźć równowagę pomiędzy tymi wymiarami.^5 Człowiek jest jak tajemnicza góra lodowa – tylko nieznaczna część jest nad powierzchnią wody, czyli w świadomości, a znaczna jest pod powierzchnią wody, czyli w podświadomości. Życie człowieka to odzwierciedlenie jego wnętrza – to co go spotyka w ciągu życia ma swoje korzenie w podświadomych programach ukrytych w zakamarkach duszy. Hipokrates wierzył, że większość chorób ma podłoże psychosomatyczne , dlatego nauczał metod relaksacji, aby przeciwdziałać stresowi, który jest źródłem większości chorób, a kluczem do zdrowia jest nauka gospodarowaniem jego poziomem. W celu znalezienia równowagi pomiędzy światem wewnętrznym (mikrokosmosem) i zewnętrznym (makrokosmosem) należy skupić się nie tylko na objawach, ale przede wszystkim na przyczynach powstających chorób i dolegliwości. Praca terapeuty to jak praca detektywa, który dochodząc do źródła choroby stara się zneutralizować pierwotną przyczynę nierównowagi w organizmie i dzięki temu zapewnić długie i szczęśliwe życie swoim klientom poprzez ich edukację oraz duchowy rozwój, który umożliwia uzyskanie intuicyjnego wglądu we własne życie, budzi wewnętrzną mądrość i współczucie dla innych.^6 Kiedy człowiek w swoim umyśle wytworzy pełną świadomość, że nikt inny tylko on sam jest odpowiedzialny za stan swojego zdrowia i tylko on może podejmować działania mające na celu poprawę, oraz zachowanie dobrego zdrowia wówczas osiąga swego rodzaju stan wtajemniczenia w arkana filozofii WELLNESS. John Travis uważał, że WELLNESS to aktywny proces uświadamiania sobie siebie samego i pomyślne tworzenie własnej egzystencji. Dzięki zjednoczeniu swojego życia z filozofią WELLNESS człowiek cieszy się dobrym zdrowiem, jest szczęśliwy, ma dużo energii oraz pewności siebie, kocha siebie i jest kochany, w skrócie – żyje pełnowartościowo. Dzięki temu poprawia się jakość życia człowieka, który spełnia swoje marzenia i realizuje swoją misję życiową, co prowadzi do rozwoju osobistego.
(^5) A. Mroczek, Rola ośrodków SPA& WELLNESS w promocji zdrowego trybu życia , materiały konferencyjne, Gdańsk 2008 s. 548 6 L. Puczko, Medycyna Wielowymiarowa – system diagnozowania i samouzdrawiania człowieka , Wyd. Kos, Katowice 2009, s. 25
na nie uleganie silnym narzuconym emocjom typu złość, niechęć, gniew. Niewyrażone emocje ulegają zamrożeniu w ciele i są źródłem wielu chorób m.in. arytmii serca. Z tego względu należy unikać toksycznych relacji z ludźmi i pracy, która nie daje satysfakcji, bo to powoduje frustrację. Według Stenberga Salovey’a inteligencja emocjonalna składa się z 5 aspektów: samoświadomość, czyli znajomość własnych emocji, kierowanie emocjami, aby były one adekwatne do danej sytuacji życiowej, poszerzanie zdolności do motywowania się skupionej koncentracji osiągnięcia przepływu medytacyjnego, rozpoznawanie emocji u innych, czyli empatia, nawiązywanie trwałych relacji międzyludzkich w rodzinie i w pracy.^11 Dzięki samoświadomości można przekuć negatywne uczucia w pozytywne, czyli: wstręt w zachwyt, poczucie krzywdy we wdzięczność, poczucie winy w poczucie własnej wartości, frustracje w spełnienie (poczucie satysfakcji), smutek w szczęście, a strach w miłość. Rozumienie języka uczuć to jeden z kluczy do tajemnicy bycia Panem samego siebie. Dzięki temu człowiek zyskuje spokój wewnętrzny i harmonijne życie. Wyznacznikiem dobrego samopoczucia emocjonalnego jest zdolność do radzenia sobie z problemami dnia codziennego i własnymi uczuciami w sposób pozytywny, optymistyczny i konstruktywny. To też uczucie szczęścia i akceptacji wszystkiego, co przynosi życie. WELLNESS UMYSŁOWY (INTELEKTUALNY ) – to zdolność do uczenia się, koncentracji i wykorzystywania informacji w celu poprawy jakości codziennego życia. Poza tym WELLNESS umysłowy związany jest także z cechami osobowości, psychiką i umiejętnością radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Większość chorób oprócz stresu ma przyczynę psychosomatyczną, czyli może też wynikać z negatywnego systemu przekonań danej osoby, które są dla niej autodestrukcyjne i powodują choroby autoimmunologiczne ze względu na gromadzenie w ciele napięć związanych ze stresem i negatywnymi emocjami oraz wcześniejszymi traumatycznymi doświadczeniami życiowymi. Mogą to być też wyniesione z dzieciństwa wzorce psychologiczno-społeczne, które manifestują się w życiu. System immunologiczny jest bezpośrednio powiązany z systemem przekonań, a więc każda choroba to listonosz, który chce uświadomić nam nasze negatywne myśli.
(^11) D. Goleman, Inteligencja Emocjonalna , Wyd. Media Rodzinna, Poznań 2007, s.
WELLNESS DUCHOWY – to zdolność do budowania systemu wartości i działania na systemie wierzeń i zasad moralnych oraz stawiania sobie konstruktywnych i ważnych celów w życiu. Dobre samopoczucie duchowe opiera się na wierze w Siły Wyższe, które pomagają w osiąganiu lepszej jakości życia wszystkim ludziom. Duchowość jest to zespół postaw, przekonań, stanowisk wobec kształtujących określoną formę życia rzeczywistości – Boga, Bogini, Aniołów, Świata Duchów, świata człowieka i przyrody. To inny wymiar bycia człowieka, polegający na jego uczestnictwie w wymiarze transcendentalnym, sakralnym, tajemniczej Boskiej rzeczywistości.^12 Duchowość jest jak ocean, w którym ludzie są zanurzeni podczas całego swojego życia. Wszystkich ludzi na świecie łączy pokrewieństwo duchowe, to mistyczne połączenie powoduje, że wszystko, co uczyniliśmy innym uczyniliśmy też sobie, to jest wskaźnik wymiaru człowieczeństwa w człowieku.
W celu uzyskania długotrwałego zdrowia i życia w szczęściu należy zintegrować w sobie wszystkie aspekty życia WELLNESS: fizyczny, emocjonalny, umysłowy i duchowy w harmonijną całość co jest możliwe dzięki holistycznej medycynie osteopatycznej. Holistycznie patrzący lekarz lub terapeuta pamięta, że do gabinetu nie przychodzi nerwica lękowa, nadczynność tarczycy, nadciśnienie, zaparcie ani migrena, ale Człowiek - czująca Istota, która ma problemy, smutki, frustracje, obawy itd. Osoba ta prosi o wsparcie, a zadaniem terapeuty jest towarzyszyć jej w tym, co przeżywa, pomóc odnaleźć sens doświadczanego cierpienia, nadzieję na przyszłość oraz zachęcić do skorzystania z metod, które pomogą jej osiągnąć równowagę ciała i umysłu.^13
(^12) Fenomen duchowości , pod red Anny Grzegorczyk, Jacka Sójki, Rafała Koschanego, Wyd. Naukowe UAM, Poznań 13 2007, s. I. Pietkiewicz, Medycyna Nowej Ery , Wyd. CTB, Gdańsk 2011, s.
W zagrażającym środowisku organizm poświęca niektóre funkcje, aby chronić funkcje życiowe. W wysiłkach podejmowanych przez organizm w celu adaptacji i kompensacji biorą udział również stawy obwodowe oraz zaopatrzenie nerwowe lub włączenie dystalnych mięśni. Ostatecznie całe ciało bierze udział w tym poszukiwaniu najlepszej możliwej adaptacji i w dążeniu do utrzymania homeostazy. Sztuka osteopatii polega na odnajdowaniu przyczyn, które prowadzą do pierwotnych urazów, powodujących mechanizmy kompensacji ciała. Życie to ruch : ruchy dowolne i mimowolne, a także ruchy wewnątrzpochodne tkanek i płynów ustrojowych przyczyniają się do optymalnego funkcjonowania ciała oraz jego zasobów adaptacyjnych. Powierzchniami ślizgu narządów są błony surowicze np. opłucna, osierdzie, opony mózgowe, a strukturami podporowymi - mocującymi są więzadła, ścięgna, torebki, krezki i otrzewna. Każdy narząd, kość, mięsień posiada swój własny ruch zwany wewnątrzpochodnym ruchem właściwym (motylnością) składającym się z fazy ekspir, czyli ruchu własnego narządu podczas którego przybliża się on do osi środka ciała oraz z fazy inspir, czyli ruchu własnego narządu podczas którego oddala się on do osi środka ciała.^16 W filozofii osteopatycznej obecne jest połączenie krwi i powięzi pod kontrolą układu nerwowego. Krew jest substancją wspólną dla wszystkich tkanek. Ograniczone ukrwienie powoduje stagnację i fermentację, a patologia wynika ze zbyt dużego napięcia tkanek i jednoczesnej blokady w przepływie krwi. Celem diagnostyki jest odnalezienie miejsca zablokowania, gdyż przywrócenie prawidłowego przepływu poprawia nie tylko odżywienie tkanek i usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii, ale także zapobiega zablokowaniom, zwółknieniom i ograniczeniom w zakresie ruchu. W centrum zainteresowania osteopatii jest pacjent, a nie jego choroba. Osteopatia rozpatruje człowieka z jego historią, środowiskiem życia (dieta, sen, ruch, otoczenie, relacje), rodzinnymi skłonnościami, genetyką i rozwojem osobistym. Bierze pod uwagę wszystkie układy pacjenta i ich wzajemne zależności. Każdemu procesowi chorobowemu towarzyszy składowa psychosomatyczna zwana też dysfunkcją somatyczną. W ciele w powięzi przechowywana jest pamięć komórkowa o przeszłych zdarzeniach, stresach i urazach, co powoduje, że zbytnio napięta tkanka pod wpływem stresu wykazuje nadmierną wrażliwość na bodźce, asymetrię, ograniczony zakres ruchu, zmianę w jakości tkanek co może skutkować także odczuciem bólowym.
(^16) J.P. Barral, The Thorax, Wyd. Churchil Livingstone, Berlin 2010, s. 34
Medycyna osteopatyczna jest to forma holistycznej terapii manualnej, która polega na bardzo delikatnym dotyku, którego celem jest wyczucie mapy napięć w ciele klienta i ich neutralizacja oraz przywrócenie homeostazy, ulga w bólu i usunięcie restrykcji układu powięziowo-mięśniowo-szkieletowego, wzrost ruchomości kości, stawów i organów oraz lepsza jakość funkcjonowania organów wewnętrznych, poprawa unerwienia, stymulacja przepływu krwi, drenaż limfatyczny, a także rozluźnienie emocjonalnych napięć w ciele.^17
Osteopatia to podejście terapeutyczne do badania płynów, prądów i pulsacji, które organizują ludzkie ciało w subtelną uporządkowaną formę zapewniającą równowagę i zdrowie organizmu. Zawiera także techniki oscylacyjne i manipulacyjne w obrębie kręgosłupa i stawów, uwalnianie zbyt dużych napięć w powięzi i zrostów, a także badanie ruchu właściwego narządów wewnętrznych, mięśni oraz kości, łącząc techniki twarde i miękkie w harmonijną całość.^18
Za ojca osteopatii uważa się amerykańskiego lekarza Andrew Taylor Still’a (1828 -1912), który w 1892 r. założył pierwszą szkolę osteopatii American School of Osteopathy w Kirksville w Missouri. Sam o sobie mówił, że wykonuje manipulacje jak chirurg i kręglarz, a myśli jak lekarz i uzdrowiciel. System jego leczenia nazwano osteopatią czaszkowo- krzyżową i wisceralną, a metodę manipulacjami czaszkowo-krzyżowymi lub wisceralnymi.^19
Koncepcje Stilla rozwinął osteopata William Sutherland, który w 1932 roku odkrył, że istnieją 3 fizjologiczne rytmy: pierwszy to oddech płucny, drugi bicie serca, a trzeci to tętnienie płynu mózgowo-rdzeniowego (rytm kranialny), zgodnie z którym kości i ośrodkowy system nerwowy wykonuje milimetrowe ruchy zwane Oddechem Życia – dzięki przywróceniu właściwej pulsacji organizm osiąga stan równowagi.^20 Te milimetrowe ruchy występują w każdym narządzie, kości, mięśniu, torebce, stawie, naczyniu krwionośnym, limfatycznym i nerwie. Prawdziwą sztuką jest diagnostyka palpacyjna, dzięki której osteopaci uczą się wyczuwać rytm wszystkich części ciała człowieka.
W narządach pojawiają się lezje osteopateczne czyli dysfunkcje somatyczne , które są ograniczoną lub zmienioną mobilnością ( np. zewnątrzpochodnym ruchem przepony podczas oddychania lub mięśni szkieletowych podczas ruchu ) lub motylnością
(^17) M. Kern, Mądrość ciała – czaszkowo-krzyżowe podejście do istoty zdrowia , Wyd. Virgo, Wa-wa 2012 s. 13 (^18) J.P. Barral, P. Mercier, Visceral Manipulation II , Wyd, Estland Press, Berlin 2012, s. 42 (^19) L. Chaitow, Manipulacje czaszkowe w tkankach kostnych i tkankach miękkich teoria i praktyka, Wyd. Db Publishing 20 Warszawa 2010, s. R. Gilchrist, Podstawy terapii czaszkowo-krzyżowej, ujęcie biodynamiczne , Wyd. Virgo,Warszawa 2011, s 28
Schorzenia układu nerwowego: uwalnia nagromadzone emocje, usuwa chroniczne przemęczenie, zmniejsza ataki padaczkowe, przepracowuje lęki i fobie, zmniejsza nadpobudliwość u dzieci i dorosłych, zmniejsza dysleksję, wady wymowy, autyzm, depresję, manię, kłopoty z koncentracją, zaburzenia osobowości, bezsenność, koszmary senne, nerwice, pomaga pogodzić się z traumatycznymi wydarzeniami w życiu np. śmierć bliskiej osoby,
Schorzenia układu trawiennego: zmniejsza bóle brzucha, zgaga, reflux, czynnościowe bóle trzewne, poprawia perystaltykę jelit, reguluje jelito drażliwe i wypróżnienia, zmniejsza wzdęcia, biegunki i zaparcia, zmniejsza polipy, reguluje pracę ślinianek, przełyku, żołądka, dwunastnicy, wątroby, woreczka żółciowego, trzustki, wyrostka robaczkowego,
Schorzenia układu krążenia: pomaga na nadciśnienie, arytmię, niedomykalność zastawek, zastoje, niewydolność żylną, nerwobóle, chorobę niedokrwienną Serca (choroba wieńcowa), stany pozawałowe, zapalenie osierdzia, infekcyjne zapalenie wsierdzia, zastoinową niewydolność serca, bradykardię zatokową (za niskie tętno poniżej 60/min), tachykardię zatokową (tętno powyżej 100/min), tętniaki, zaburzenia rytmu Serca, dławicę piersiową, anginę Prinzmetala (skurcz naczyń wieńcowych na skutek małej ilości estrogenów w wieku pomenopauzalnym u kobiet), gorączkę reumatyczną Serca, kardiomiopatie, lewo lub prawokomorową niewydolność Serca, wady wrodzone Serca, migotanie przedsionków i/lub komór (na skutek Helicobacter pyroli w żołądku lub wysokiego stężenia białka C reaktywnego, świadczące o istnieniu ogólnego stanu zapalnego),chorobę Raynauda, miedzybłoniaka osierdzia, tamponadę Serca,^23 Schorzenia układu hormonalnego: zaburzenia miesiączkowania, niektóre rodzaje bezpłodności, cukrzyca, mała odporność organizmu, Traumy okołoporodowe matki i dziecka, poród kleszczowy, próżniowy, cesarskie cięcie Nie respektując praw przyrody zapominamy o tym, że fizjologiczny poród i wolne przejście przez kanały rodne pozwala noworodkowi na przystosowanie się do nowego środowiska i łagodną zmianę ciśnienia. Natomiast podczas cesarskiego cięcia, następuje natychmiastowy wzrost ciśnienia w wyniku którego układ kranialny nie podejmuje
(^23) G. Snyder, Diagnostyka Różnicowa dla Fizjoterapeutów , Wyd. DB Publishing, Warszawa 2010, s.
właściwej pracy i pojawiają się liczne napięcia narastające z wiekiem. Dzieci, które w ten sposób przyszły na świat, są nadwrażliwe i często cierpią na niemowlęcą kolkę i zaburzenia trawienia, są nerwowe, źle śpią, często płaczą, a faktów tych w ogóle z porodem się nie kojarzy. Często podczas porodu zostaje uszkodzony odcinek krzyżowy i ogonowy kręgosłupa matki, dlatego warto wybrać się na osteopatię, aby zniwelować negatywne skutki przeciążeń związanych z porodem. W przypadku noworodków warto stosować kangurowanie, czyli Rodzic (Mama lub Tata) leży na plecach, a Dziecko leży na jej/jego klatce piersiowej – wsłuchując się w rytm Serca, co daje poczucie bliskości, a w przypadku wcześniaków wzmacnia parametry życiowe i przyspiesza rozwój dziecka.^24
(^24) N. E. Peirsmann, Terapia czaszkowo-krzyżowa u dzieci i niemowląt, Wyd. Virgo, Warszawa 2011, s. 19
Powięź oponowa – to trzecia warstwa powięzi otaczająca układ nerwowy. W jej skład wchodzi opona twarda i leżąca pod nią opona miękka. W obrębie nerwów ta warstwa powięzi przechodzi w nanerwie. Powięź trzewna – to czwarta i najbardziej złożona struktura powięziowa rozciągająca się ona od podstawy czaszki aż po dno miednicy i wyścielająca wszystkie jamy ciała tworząc opłucną, otrzewną i worek osierdziowy, a także otacza pęczki nerwowo- naczyniowe oraz limfatyczne biegnące i wychodzące z narządów wewnętrznych. Tworzy ona jakby futerały dla narządów wewnętrznych podtrzymując wiele z nich za pomocą struktur podwieszających takich jak krezka lub więzadła.
Sieć powięzi jest jedną z najbogatszych czuciowych struktur w organizmie człowieka. Zawiera ona wiele typów receptorów czuciowych, włączając w to powszechne mielinowe włókna nerwowe (Golgiego, Pacciniego, Ruffiniego) oraz niezliczoną rolę maleńkich, niezmielinowanych, wolnych zakończeń nerwowych, które można znaleźć na całej długości powierzchni powięzi, ale głównie w obrębie okostnej, śródmięsnej, namięsnej i tkance łącznej trzewi. Wiele ograniczeń posturalnych (np. garbienie się u osób, które chcą chronić swoje Serce przed negatywnymi emocjami płynącymi z otoczenia) wynika nie tylko z czystej mechanicznej adhezji i ograniczeń w obrębie połączeń powięziowych, ale przede wszystkim ma przyczynę psychosomatyczną i wynika z przeszkód w regulacji czuciowo-ruchowej wynikającej ze zmagazynowanego w ciele stresu. Można porównać powięź i jej kieszenie do systemu, w których ludzie magazynują emocje i stresy w postaci podwyższonego napięcia mięśni i powięzi. Według modelu neurologicznej interocepcji powięzi według psychologa Early Germana każda osoba podświadomie odczuwa prawidłowy wzór funkcjonowania poszczególnych narządów swojego organizmu lub brak równowagi gdy zaczyna występować.^28
Skóra ludzka, poza proprioeceptywnymi zakończeniami nerwowymi, zawiera także interorecyptywne zakończenia nerwowe włókien o typie C, które wyzwalają ogólny stan dobrego samopoczucia podczas głaskania skóry ze względu na występowanie tzw. receptorów dotyku o niskiej prędkości przewodzenia, które są częścią układu neurobiologicznego dla dotyku w wyspie mózgu. Zaburzenia takie, jak depresja, niepokój, czy zespół jelita drażliwego zostały opisane jako zaburzenia interorecyptywne. Można więc stwierdzić, że powięź jest narządem zmysłów i globalnym systemem komunikacji w obrębie
(^28) L. Chaitow, T.W. Findley, P.A. Huijing ,R. Schleip, Powięź. Badanie, profilaktyka i terapia dysfunkcji sieci powięziowej, Wyd. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2014, s.
organizmu ludzkiego. Tkanki miękkie takie, jak włókna kolagenowe oraz pęczki włókien mięśniowych są ułożone równolegle i mają zdolność do aktywnego kurczenia się, co pozwala na odpowiedni poziom gibkości i dzięki odpowiedniej budowie wykazują właściwości krystaliczne. Kryształy organiczne w systemie mięśniowo-powięziowym dzięki długim, cienkim i elastycznym filamentom taki, jak: aktyna, miozyna, kolagen czy włókna elastynowe tworzą strukturę ciekłego kryształu, który umożliwia organizmowi zachowanie jego właściwości takich, jak elastyczność, czułość i zdolność do szybkiej odpowiedzi na bodziec, optymalną szybkość przenoszenia naprężeń, która jest niezbędna organizmowi do prawidłowego funkcjonowania organizmu jako spójnej całości. Ciekawą cechą ciekłego kryształu powięzi jest pizoelektryczność, co oznacza, że gdy zostanie ona poddana naprężeniu - ściśnięciu lub rozciągnięciu to wytwarza pole elektryczne. Zatem wszelkiego rodzaju odkształcenia wynikające z naprężenia w obrębie tkanki kostnej, zębach, ścięgnach, naczyń krwionośnych, nerwach, mięśniach czy skórze zawsze prowadzą do powstania słabego pola elektrycznego. Również ćwiczenia generują pole elektryczne w naszym ciele ze względu na naprzemienne napinanie i rozluźnianie mięśni. Ciekawego odkrycia dotyczącego emisji fotonów światła przez ciekłokrystaliczną strukturę powięzi dokonał Frohlich. Wykazał on empirycznie, że jeśli ilość energii skumulowanej w strukturze powięzi osiągnie określony poziom wówczas poszczególne cząsteczki tej struktury zaczynają w sposób uporządkowany wibrować, czemu towarzyszy emisja fotonów światła.^29 Dzięki tym badaniom naukowym wiemy, że każdy organizm żywy (roślina, zwierzę, człowiek) emituje światło, które jednak jest zbyt słabe, by mogło być obserwowane gołym okiem, niemniej jednak może być ono mierzone za pomocą dokładnych fotowzmacniaczy, które są w stanie to światło wzmocnić i zarejestrować. Jak wyliczył Bischof długość emitowanej fali świetlnej zawiera się w przedziale 200 do 800 nm co oznacza, że zawiera ono zakres światła podczerwonego i ultrafioletu.^30
Na Uniwersytecie Medycznym w Kolorado w Denver lekarz medycyny dr John Zimmerman przeprowadził badanie dotyczące emisji częstotliwości impulsów elektrycznych z ludzkich rąk w czasie osteopatii. Zauważył on, że sygnał elektryczny rąk terapeuty pulsował z częstotliwością od 0,3 do 30 Hz w większości z aktywnością pomiędzy 7-8 Hz. Warto zwrócić uwagę na efektywność prądu emitowanego przez ludzkie ciało w postaci pola elektromagnetycznego i źródła ciepła.
(^29) Frohlich H.(ed.) 2008 Biological coherence and response to external stimulli. Springer-Verlag, New York,
30 Berlin, Heidelberg. Bischof M. 2005. Biophotons-The light in our cells. Jurnal of Optomenic Phototherapy. March issue 1- 5
