Pobierz Ogólna technologia i utrwalanie żywności i więcej Schematy w PDF z Chemia tylko na Docsity!
Załącznik nr 1.5 do Zarządzenia Rektora UR nr 12/ SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA 2022 / 2023 - 2025 /202 6 (skrajne daty )
1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE Nazwa przedmiotu Ogólna technologia i utrwalanie żywności Kod przedmiotu* Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Kolegium Nauk Przyrodniczych Nazwa jednostki realizującej przedmiot Kolegium Nauk Przyrodniczych Instytut Technologii Żywności i Żywienia Zakład Ogólnej Technologii Żywności i Żywienia Człowieka Kierunek studiów Technologia żywności i żywienie człowieka Poziom studiów (^) studia I stopnia Profil ogólnoakademicki Forma studiów stacjonarne Rok i semestr/y studiów rok II, semestr 3 Rodzaj przedmiotu kierunkowy Język wykładowy język polski Koordynator prof. dr hab. inż. Grażyna Jaworska Imię i nazwisko osoby prowadzącej / osób prowadzących wykład: prof. dr hab. inż. Grażyna Jaworska ćwiczenia: dr inż. Karolina Pycia, dr inż. Greta Adamczyk ***** - opcjonalni e, zgodnie z ustaleniami w Jednostce 1. 1 .Formy zajęć dydaktycznych, wymiar godzin i punktów ECTS Semestr (nr) Wykł. Ćw. Konw. Lab. Sem. ZP Prakt. Inne (jakie?) Liczba pkt. ECTS 3 30 45 6 1. 2. Sposób realizacji zajęć ☒ zajęcia w formie tradycyjnej ☐ zajęcia realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość 1.3 Forma zaliczenia przedmiotu (z toku) (egzamin, zaliczenie z oceną, zaliczenie bez oceny) Wykład - egzamin pisemny Ćwiczenia - zaliczenie z oceną 2.WYMAGANIA WSTĘPNE Produkcja surowców roślinnych, Produkcja surowców zwierzęcych, Chemia, Chemia żywności, Biochemia żywności.
3. CELE, EFEKTY UCZENIA SIĘ, TREŚCI PROGRAMOWE I STOSOWANE METODY DYDAKTYCZNE
3.1 Cele przedmiotu C Zapoznanie studentów z procesami stosowanymi w technologii żywności oraz metodami utrwalania żywności C Przygotowanie studentów do prezentowania wyników w formie sprawozdania i formułowania wniosków na podstawie przeprowadzonych doświadczeń. C3 Kształcenie umiejętności pracy samodzielnej oraz w grupach. 3.2 Efekty uczenia się dla przedmiotu EK (efekt uczenia się) Treść efektu uczenia się zdefiniowanego dla przedmiotu Student: Odniesienie do efektów kierunkowych 1 EK_ zna i rozumie metody przetwarzania i utrwalania żywności, potrafi omówić zasady ich działania oraz w oparciu o te metody zaplanować przebieg procesu technologicznego
K_W
K_W
EK_
zna i rozumie mechanizmy przemian podstawowych składników żywności zachodzące podczas procesów technologicznych i ich wpływ na jakość produktów spożywczych
K_W
EK_
potrafi identyfikować poszczególne operacje i procesy technologiczne zachodzące podczas wytwarzania oraz przechowywania żywności oraz krytycznie analizować ich wpływ na wartość odżywczą produktu oraz zdrowie człowieka
K_U
EK_
jest gotów do ponoszenia odpowiedzialności jaka spoczywa na technologu żywności, rozumie konieczność przestrzegania zasad etyki zawodowej, widzi potrzebę współpracy w grupie oraz odpowiedzialności za wykonywane zadania
K_K
3.3 Treści programowe A. Problematyka wykładu Treści merytoryczne Wprowadzenie do technologii żywności. Charakter interdyscyplinarny technologii żywności. Podział operacji i procesów w technologii żywności. Sposoby realizacji procesu technologicznego i ich optymalizacja Źródła żywności i zasoby. Produkcja rolnicza źródłem surowców przemysłu spożywczego. Czynniki wpływające na jakość surowców i produktów spożywczych. Czynniki powodujące psucie się żywności. (^1) W przypadku ścieżki kształcenia prowadzącej do uzyskania kwalifikacji nauczycielskich uwzględnić również efekty uczenia się ze standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela.
4. METODY I KRYTERIA OCENY
4.1 Sposoby weryfikacji efektów uczenia się Symbol efektu Metody oceny efektów uczenia się (np.: kolokwium, egzamin ustny, egzamin pisemny, projekt, sprawozdanie, obserwacja w trakcie zajęć) Forma zajęć dydaktycznych (w, ćw, …) EK_ 01 egzamin pisemny,^ kolokwium^ wykład, ćwiczenia EK_ 02 egzamin pisemny, kolokwium^ wykład, ćwiczenia EK_ 03 ocena sprawozdania, ocena referatu, dyskusja w trakcie ćwiczeń, ćwiczenia EK_ 04 obserwacja wykonania zadań w trakcie ćwiczeń, ocena sposobu prezentowania referatu, dyskusja ćwiczenia 4.2 Warunki zaliczenia przedmiotu (kryteria oceniania) Wykład: egzamin pisemny (test – I termin, egzamin opisowy – II termin) O ocenie pozytywnej z przedmiotu decyduje liczba uzyskanych punktów (>50% maksymalnej liczby punktów): dst 51%-62%, dst plus 63%-75%, db 76%-86%, db plus 87%-95%, bdb 96%- 100%. Ćwiczenia: zaliczenie z oceną Wiedza: oceny z trzech kolokwiów Umiejętności – ocena z referatu, zaliczenie sprawozdań ze wszystkich ćwiczeń; Kompetencje społeczne – ocena pracy w grupie oraz sposobu prezentacji referatu. Ocena ustalana na podstawie ocen cząstkowych z 3 kolokwiów oraz prezentacji referatu: dst 51%-62%, dst plus 63%-75%, db 76%-86%, db plus 87%-95%, bdb 96%-100%. Jednym z warunków zaliczenia ćwiczeń jest obecność na zajęciach. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest osiągnięcie wszystkich założonych efektów uczenia się.
5. CAŁKOWITY NAKŁAD PRACY STUDENTA POTRZEBNY DO OSIĄGNIĘCIA ZAŁOŻONYCH EFEKTÓW W GODZINACH ORAZ PUNKTACH ECTS Forma aktywności Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny kontaktowe wynikające z harmonogramu studiów
Inne z udziałem nauczyciela akademickiego (udział w konsultacjach, egzaminie) Udział w konsultacjach: 3 /0,1 2 Udział w egzaminie:2/0,0 8 Godziny niekontaktowe – praca własna studenta (przygotowanie do zajęć, egzaminu, napisanie referatu itp.)
- przygotowanie do zajęć: 30 /1,
- przygotowanie do egzaminu:3 0 /1,
- opracowanie referatu: 10 /0, SUMA GODZIN 150 SUMARYCZNA LICZBA PUNKTÓW ECTS 6 * Należy uwzględnić, że 1 pkt ECTS odpowiada 25-30 godzin całkowitego nakładu pracy studenta.
6. PRAKTYKI ZAWODOWE W RAMACH PRZEDMIOTU
wymiar godzinowy (^) - zasady i formy odbywania praktyk (^) -
7. LITERATURA Literatura podstawowa: 1. Bednarski W. (red.) Ogólna technologia żywności. Wydawnictwo ART. Olsztyn 1985. 2. Dłużewska E. Leszczyński K. (red.) Ogólna technologia żywności, Wyd. SGGW, Warszawa 2013. 3. Hajduk E., Surówka A., Leśniak E., Wróblewski R. Ogólna technologia żywności. Wyd. UR w Krakowie. Kraków 2010 4. Pijanowski E. i in. Ogólna technologia żywności. WNT. Warszawa 2004. Literatura uzupełniająca: 1. Czapski J. (red) i in. Surowce, technologia i dodatki a jakość żywności. Wydawnictwo AR w Poznaniu. 1999. 2. Czasopisma branżowe: Przemysł Spożywczy, Przemysł Fermentacyjny i Owocowo- Warzywny, Chłodnictwo, Opakowania, Przegląd Zbożowo-Młynarski. 3. Gawęcki J., Mossor-Pietraszewska T. (red.): Kompendium wiedzy o żywności, żywieniu i zdrowiu. PWN. Warszawa 2008. 4. Jaworska G., Pogoń K., Bernaś E.,Skrzypczak A. Effect of different drying methods and 24- month storage on water activity, rehydration capacity and antioxidants in Boletus edulis mushrooms. Drying Technology, 2014, 32, (3) 291-300. 5. Jaworska G., Sidor A., Pycia K., Jaworska-Tomczyk K., Surowka K., Packaging method and storage temperaturę affects microbiological quality and content of biogenic amines in Agaricus bisporus fruiting bodies. Food Bioscience, 2020, 37, 100736, 1 - 7, doi:10.1016/j.fbio.2020. 6. Postolski J., Gruda Z. Zamrażanie żywności. WNT. Warszawa 2000. 7. Pycia K., Juszczak L., Gałkowska D. Effect of native potato maltodextrins on stability and rheological properties of albumin foams. Starch/Stärke , 2016 , 68, 611-620. 8. Pycia K., (2019). Naturalne substancje konserwujące poprawiające bezpieczeństwo żywności – przegląd i charakterystyka. Laboratorium. Przegląd Ogólnopolski, 4, 23-28. 9. Pycia K. Innowacyjne, niekonwencjonalne, ale współczesne metody konserwowania żywności – przegląd, charakterystyka i możliwości aplikacyjne. Laboratorium. Przegląd Ogólnopolski, 2020 , 1, 32-37. 10. Sikorski Z.E. i in. Chemia żywności: skład, przemiany i właściwości żywności. WNT. Warszawa 2002 11.Sikorski Z.E. (red.): Chemiczne i funkcjonalne właściwości składników żywności. WNT, Warszawa 1994. 12. Sobkowicz G.: Przewodnik do ćwiczeń z ogólnej technologii żywności. Wyd. AR we Wrocławiu, Wrocław 1998. Akceptacja Kierownika Jednostki lub osoby upoważnionej
