Podsumowanie wstępnej obserwacji w grupie 2,5 latków. Miesiąc wrzesień:
Grupa dzieci 2,5-letnich, to ciągłe wyzwania, które na co dzień należy pokonywać. Praca z
tak małymi dziećmi wiąże się z nieustannym naciskiem na kształtowanie samodzielności,
uspołecznianiem, a także oddziaływaniem na pozostałe funkcje rozwojowe, które pozwolą dzieciom
bezproblemowo funkcjonować w najbliższym środowisku. W miesiącu wrześniu przeprowadziłam
obserwacje pedagogiczną w celu poznania rozwoju emocjonalno-społecznego dzieci.
Grupa Promyczki liczy 14 dzieci,3 dziewczynki i 11 chłopców.Niektóre dzieci miają
trudność z rozstaniem się z rodzicami – często płaczą. Niepewnie badają swoje otoczenie,
obserwując z zainteresowaniem, co robią rówieśnicy. Najchętniej podchodzą do nauczyciela, a
następnie bawią się same lub tylko z wybranym kolegą lub koleżanką. Najczęściej tworzą budowle
w poziomie, zachęcane do zdobywania nowych doświadczeń, próbują podołać nowym wyzwaniom.
Dzieci mające problem z zaklimatyzowaniem się w nowym otoczeniu, zachęcane są do
uczestniczenia w zajęciach w czasie, których np. chodziły po sali lub bawiły się. Niektóre dzieci
odzywają się tylko po to, aby przedstawić swoje potrzeby.
Nieliczna grupa często wymaga uwagi ze strony dorosłych, oczekując przypominania o załatwianiu
potrzeb fizjologicznych, rozbieraniu się, ubieraniu się i karmieniu podczas posiłków. Czasami
słuchają tekstu czytanego lub recytowanego przez nauczyciela. Nie chcą sprzątać sali po
skończonej zabawie.
Niechętnie podejmują próbę rysowania lub układania np. puzzli a także zabawę konstrukcyjno –
manipulacyjną.
Pozostała część grupy to dzieci bardzo pogodne, śmiało nawiązujące dialog z rówieśnikami i
dorosłymi. Chętnie uczestniczące we wszystkich zajęciach z grupą.
Współdziałają z innymi, ochoczo spełniają każdą rolę w grupie.
Podejmują nowe wyzwania – lubią słuchać opowieści i korzystać z książek ( np. z kącika książki
lub przyniesionych z domu).
Niekiedy samorzutnie podejmują rozmowę, zapytane odpowiadają na pytania. Chętnie rysują oraz
układają puzzle. Tworzą budowle z klocków według własnych pomysłów. Są samodzielne – chętnie
wykonują czynności samoobsługowe. Dbają po porządek w sali – po skończonej zabawie składają
zabawki.
Opierając się na w/w podsumowaniu przyjęłam następujące kierunki do dalszej pracy:
1. Stwarzanie warunków sprzyjających miłej i serdecznej atmosferze, aby dzieci czuły się
bezpieczne.
2.. Wdrażanie do uspołeczniania dzieci poprzez m.in. Zachęcanie do wspólnej zabawy z kolegami.
3.Kształtowania wiedzy na temat tożsamości ( kim jestem, gdzie mieszkam, znam części ciała oraz
swoją płeć) oraz umiejętności autoprezentacji (przedstawienia siebie oraz członków swojej
najbliższej rodziny)
4.Rozwijanie umiejętności funkcjonowania w otaczającym świecie(poznanie zasad i
bezpieczeństwa poruszania się po drodze, poznanie podstawowych znaków drogowych, poznanie
zwierząt domowych oraz dzikich , bogacenie wiedzy na temat życia roślin, rozwijanie umiejętności
rozróżniania istot żywych od przedmiotów nieożywionych,rozwijanie poczucia czasu oraz zmian
zachodzących w środowisku podczas zmiany pory roku).