Plakat autorstwa Wiesława Walkuskiego,
został stworzony na potrzeby III
międzynarodowego festiwalu
Gombrowiczowskiego, który odbył się w
Radomiu w roku 1997.
Na plakacie widzimy postać, jest to dorosły
mężczyzna, co możemy wywnioskować po
dojrzałych rysach twarzy. Postać
przedstawiona jest z lewego profilu, przez co
widzimy tylko jedną stronę twarzy. Osoba ta
nosi maskę, a bardziej maski, gdyż znajduje się
ich tam trzy, jedna nałożona na drugą, ich
krawędzie są obdarte, widać w nich liczne
ubytki, każda z nich jest w jednakowym
ponurym kolorze. Przymocowane są one do
twarzy, za pomocą szelek, przypominających
garniturowe. Głowa człowieka, nie jest jednak
zwyczajna, zamiast czoła, posiada on „pupę”.
Nie posiada on również czupryny. Maski nałożone na twarz postaci, przedstawione zostały w
sposób cząstkowy. Ich fragmenty nie tworzą spójności. Z najbardziej zewnętrznej warstwy,
przedstawiającej usta oraz nos, możemy odczytać powagę. Rysy tego fragmentu twarzy są
regularne, wyraźnie zarysowane, przestawione bardzo realistycznie. Głębiej położona
warstwa, twarzy ukazuje oczy z, których bije głębokie, przenikliwe spojrzenie, oraz brwi. Są
one ściągnięte ku sobie, możemy z nich wyczytać grymas. Trzeciej, ostatniej, nie widzimy,
możemy zauważyć jedynie jej fragment.
Plakat stanowi liczne nawiązania, do lektury Gombrowicza „Ferdydurke”. Każdy człowiek
przywdziewa formę, co na obrazie ukazane jest w postaci masek. Ludzie próbują się
dostosować, ukryć emocje, dlatego też kryją się za taka formą kamuflażu. Ukazana „pupa”
jest to symbol udziecinnienia, braku dojrzałości, zagubienia, również pod tym kontekstem
osoba ta przywdziewa maskę, próbując nie ukazać swojego prawdziwego oblicza. ”Pupa” jest
również symbolem nie wiedzy, tak jak w książce Gombrowicza, profesor Bladaczka, uczący
języka polskiego, ukazywał swoją nie wiedzę, poprzez nieumiejętność uargumentowania,
dlaczego właśnie jego zdaniem Słowacki był wielkim poetą, zasłaniał się sformułowaniem, że
„Słowacki wielkim poetą był” i niepodważalne było to w jego mniemaniu.
Postać przedstawiona jest na czarnym tle. Kolor skóry, na „głowie” postaci jest w naturalnym
odcieniu skóry ludzkiej, zaś maski, które ma ubrane, odbiegają diametralnie tworząc
kontrast, są one wyblakłe, zniszczone w kolorze ecru.
