Pobierz Opracowanie podstawowych zagadnień prawa administracyjnego i więcej Egzaminy w PDF z Prawo administacyjne materialne tylko na Docsity!
1. Zakład administracyjny – pojęcie, istota władztwa zakładowego - Zakład administracyjny (publiczny) – wyodrębniona jednostka organizacyjna, która otrzymuje do wykonania określony zestaw zadań publicznych od podmiotu administracji publicznej, który ją tworzy i która z tego powodu pozostaje pod stałym wpływem (nadzorem) tego podmiotu. Nie jest organem administracji publicznej (administracyjnym) – organy zakładów publicznych są jedynie organami administrującymi. Władztwo zakładowe – wycinek władztwa administracyjnego przypisany zakładom publicznym. Zazwyczaj rozciąga się jedynie na osoby korzystające z usług zakładu publicznego (destynatariusze). Związana jest z nim zależność zakładowa – użytkownik zakładu dobrowolnie poddaje się lub jest poddany szczególnemu reżimowi prawnemu, związanemu z celem działania danego zakładu. Są to szczególne stosunki władcze, ponieważ nakładają się na inne stosunki prawne łączące daną osobę z państwem. Wynikają − z ustawy (obowiązek szkolny); − z mocy decyzji administracyjnej (pensjonariusz domu pomocy społecznej); − z czynności podjętej przez przyszłego użytkownika; − z mocy wyroku sądowego (więzień w zakładzie karnym). Wyróżnia się w ramach władztwa zakładowego
− władztwo administracyjne – związane z funkcjonowaniem, organizacją i techniką świadczenia
usług;
− władztwo fachowe – związane z merytoryczną istotą świadczonych usług.
Typowe zakłady:
• w dziedzinie oświaty - szkoły i przedszkola
• dziedzinie kultury i nauki - biblioteki publiczne
• dziedzinie nauki - szkoły wyższe
• dziedzina wychowania - przedszkola
• dziedzinie reedukacji, bezpieczeństwa i porządku publicznego - więzienia, domy poprawcze, izby
wytrzeźwień
• dziedzina ochrony zdrowia - domy dziecka, domy opieki dla osób starszych
• inne
Korzystanie z zakładu może być:
• odpłatne np. prywatne szkoły wyższe
• częściowo odpłatne np. izba wytrzeźwień
• nieodpłatne szkoły powszechne
• dobrowolne - sanatorium
• przymusowe - zakład karny
• ogólnodostępne – biblioteka
• tworzone przez organy administracji państwowej na podstawie różnych podstaw prawnych, w
różnych formach aktów kreujących np. utworzenie uczelni państwowej
• celem zakładu nie jest osiąganie zysku (choć jest to możliwe i dopuszczalne) oraz wydawanie
zakazów i nakazów np. w zakładzie karnym, regulamin organizacyjny każdego urzędu itp. Zależność zakładowa
Użytkownik albo dobrowolnie poddaje się władztwo lub jest poddawany szczególnemu reżimowi prawnemu, wiążącym się z celem działania danego zakładu Akty zakładowe skierowane o użytkowników
• akty prawne np. cywilnoprawne zapłata za usługi i administracyjnoprawne np. regulaminy,
decyzje
• inne akty - czynności materialno-techniczną i społeczno organizacyjne
2. STAN CYWILNY, KSIĘGA STANU CYWILNEGO, AKT STANU CYWILNEGO
Początek rejestracji stanów cywilnych przypada na XVIII wiek. Pierwszym państwem, które zaczęło stosować rejestrację stan cywilny jest Francja. W Polsce początkowo wyłącznie duchowni prowadzili rejestr. W późniejszych latach wprowadzono świecki rejestr stanu cywilnego. Obecnie zarówno duchowni, jak i USC prowadzą rejestr stanu cywilnego. Stan cywilny – pozycja, jaką jednostka zajmuje w rodzinie bądź społeczeństwie, z której wynikają uprawnienia i obowiązki. Ustalony prawnie zespół cech charakteryzujący w społeczeństwie pozycję człowieka, która jest niezbywalna i niepodzielna, a wynika z przynależności do rodziny. Stan cywilny stanowi jedno z dóbr osobistych wymienionych w art. 23 KC, prawo podmiotowe bezwzględne, a rejestracja stanu cywilnego to zadanie należące do administracji publicznej. Zdarzenia kształtujące stan cywilny: · Zdarzenia naturalne (urodzenie, zgon) – fakty biologiczne wyznaczające granice czasowe życia człowieka, · Czynności prawne (zawarcie małżeństwa, uznanie ojcostwa, oświadczenie rodziców o wyborze imienia i jego zmianie, o powrocie do nazwiska po rozwiązaniu małżeństwa), · Orzeczenie sądowe (orzeczenie o ustaleniu bądź zaprzeczeniu ojcostwa, o zaprzeczeniu i ustaleniu macierzyństwa, o ustaleniu bezskuteczności uznania ojcostwa, o ustaleniu treści aktu urodzenia dziecka nieznanych rodziców, o unieważnieniu lub rozwiązaniu małżeństwa, o ustaleniu nieistnienia małżeństwa, o uznaniu za zmarłego lub stwierdzeniu zgonu), · Decyzja administracyjna - w drodze decyzji administracyjnej może nastąpić zmiana tylko dwóch elementów stanu cywilnego tj. nazwiska i imienia, Stan cywilny związany jest z daną kategorią aktu stanu cywilnego. Rejestracje stanu cywilnego dokonuje się w rejestrze stanu cywilnego w formie aktów stanu cywilnego. Akt stanu cywilnego – 1. samo zdarzenie lub czynność prawna, 2. formalne zarejestrowanie tego zdarzenia lub czynności, które przyjmuje postać urzędowego wpisu Aktem stanu cywilnego jest wpis o urodzeniu, małżeństwie albo zgonie w rejestrze stanu cywilnego wraz z treścią późniejszych wpisów wpływających na treść lub ważność tego aktu. Akty stanu cywilnego stanowią obecnie dwie funkcję: · funkcja prywatnoprawna – stwierdzenie prawnych faktów naturalnych i faktów ze sfery stosunków rodzinnych, · funkcja publicznoprawna – obowiązek posługiwania się aktami w celach statystycznych i ewidencyjnych, Akt stanu cywilnego stanowi wyłączny dowód zdarzeń w nim stwierdzonych, o ile został
się w następnym dniu roboczym. Kierownik USC, który sporządził akt urodzenia, nadaje numer PESEL dziecku. Przy akcie stanu cywilnego zamieszcza się dane o obywatelstwie. Zgłoszenia urodzenia dokonują matka lub ojciec dziecka posiadający pełną zdolność do czynności prawnych. Matka lub ojciec dziecka, którzy ukończyli 16 lat, dokonują zgłoszenia urodzenia, jeżeli posiadają ograniczoną zdolność do czynności prawnych. W pozostałych przypadkach zgłoszenia urodzenia dokonują przedstawiciel ustawowy lub opiekun matki. Zgłoszenia urodzenia można dokonać przez pełnomocnika. Elementy aktu urodzenia: · nazwisko dziecka, · imię/ imiona dziecka, · kraj, data i miejsce urodzenia dziecka, · płeć dziecka, · nazwisko, imiona oraz nazwisko rodowe, daty i miejsca urodzenia rodziców dziecka, · imię i nazwisko osoby zgłaszającej, · ewentualnie imię i nazwisko biegłego lub tłumacza, jeżeli brał udział w tych czynnościach, Elementy aktu urodzenia, które mogą ulec zmianie: · dane ojca, · nazwisko, · imię/imiona, · rodzice (w przypadku przysposabiających), Zmiana płci w wyniku zabiegu medycznego nie uzasadnia sporządzenia nowego aktu urodzenia. Zmianę tę ujawnia się we wzmiance dodatkowej. Rodzice mogą w ciągu 6 miesięcy zmienić dziecku imię przed kierownikiem USC lub konsulem. Zmianę dokumentuje się w formie protokołu. Do aktu urodzenia dołącza się wzmiankę o zmianie imienia. Nazwisko wpisuje się w pierwszym przypadku w liczbie pojedynczej, bez zwyczajowo przyjętych form (-owa, -ówna). Nazwisko wpisujemy z końcówką -ski lub -ska w zależności od rodzaju męskiego lub żeńskiego. Nadanie dziecku imienia stanowi domenę władzy rodzicielskiej z pewnymi ograniczeniami, które polegają na tym, że kierownik USC przy wpisywaniu imienia ma się kierować nadrzędną wartością, jaką jest dobro dziecka i powinien odmówić wpisania imienia w formie zdrobniałej, ośmieszającej lub obrażającej. Kierownik nie może wpisać imienia, które nie pozwoli na odróżnienie płci dziecka. Nie może wpisać dwuczłonowego imienia. Decyzja o odmowie wpisu imienia wybranego przez rodziców oparta jest o uznanie administracyjne. Kierownik USC musi dokonać interpretacji pojęć nieostrych i nieokreślonych. Podkreślenia wymaga, że żaden przepis nie nakazuje rodzicom wyboru imienia spośród imion zamieszonych w oficjalnych wykazach. W sytuacji braku wyboru imienia przez rodziców, kierownik USC wpisze do aktu jedno z imion powszechnie używanych, a rodzicom przysługuje prawo zmiany tego imienia w terminie 6 miesięcy od sporządzenia aktu. Możliwość taka istnieje tylko raz. Wpis dotyczący płci dziecka jest zdeterminowany dominacją u dziecka biologicznych cech męskich lub żeńskich. Płeć ustala lekarz w pisemnym zgłoszeniu urodzenia, a jeżeli płci nie da się ustalić to
aktu nie sporządza się do momentu ustalenia jej przez lekarza. Wpisowi podlega data i miejsce urodzenia (data bez podania godziny, wyłącznie miejscowość). Jeżeli poród zakończył się o północy, to podajemy dzień właśnie zakończony.
- REJESTRACJA ZGONU Zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 28 listopada 2014 roku Prawo o aktach stanu cywilnego, akt zgonu sporządza się w dniu, w którym dokonano zgłoszenia zgonu. Akt zgonu sporządza się na podstawie karty zgonu oraz protokołu. Zgłoszenie zgonu następuję przez złożenie kierownikowi urzędu stanu cywilnego karty zgonu w terminie 3 dni od dnia jej sporządzenia. Jednakże, jeżeli zgon nastąpił na skutek choroby zakaźnej, zgłoszenia zgonu dokonuje się w ciągu 24 godzin od zgonu. Zgłoszenie zgonu dokonywane jest przez podmiot uprawniony do pochówku, co stanowi ustawa z dnia 31 stycznia 1959 roku o cmentarzach i chowaniu zmarłych, tj. przez najbliższą rodzinę zmarłego. Osoby te mogą dokonać zgłoszenia zgonu także przez pełnomocnika będącego osobą fizyczną, zgodnie z zasadami określonymi w art. 33 KPA. Niekiedy zwłoki przekazywane są do celów naukowych, wówczas zgłoszenia zgonu może dokonać uprawniony pracownik publicznej uczelni medycznej albo uczelni publicznej prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. Zgłoszenie zgonu dokumentuje się w formie protokołu, który podpisuje zgłaszający zgon oraz kierownik urzędu stanu cywilnego. Protokół zawiera te same informacje, co akt zgonu, a nadto także nazwisko i imię kierownika urzędu stanu cywilnego przyjmującego zgłoszenie zgonu, a w przypadku zgonu dziecka również rok zawarcia związku małżeńskiego rodziców zmarłego dziecka, datę urodzenia matki zmarłego dziecka (zgon dziecka poniżej roku życia). Akt zgonu zawiera: · dane osobowe zmarłego (nazwisko, imię, datę i miejsce urodzenia), · stan cywilny zmarłego, · dane dotyczące małżonka osoby zmarłej, jeżeli w chwili śmierci pozostawała ona w związku małżeńskim (imię, nazwisko), · datę, godzinę oraz miejsce zgonu bądź znalezienia zwłok (jeżeli informacje dotyczące zgonu nie są znane), · informację o rodzicach zmarłego (nazwiska, imiona), · dane osoby zgłaszającej zgon, · dane biegłego lub tłumacza, jeżeli takowa osoba brała udział w czynności dotyczącej sporządzenia aktu, Po sporządzeniu aktu zgonu wydawany jest z urzędu jeden bezpłatny odpis skrócony aktu zgonu. Dopiero zarejestrowanie zgonu umożliwia pochówek osoby zmarłej.
- REJESTRACJA MAŁŻEŃSTWA KANONICZNEGO
Zanim dojdzie do zawarcia małżeństwa należy podjąć czynności przygotowawcze tj. przedłożyć kierownikowi urzędu stanu cywilnego lub konsulowi: · dowód tożsamości, · jeżeli wymagają tego przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - zezwolenie sądu na zawarcie małżeństwa, · jeżeli małżeństwo ma być zawarte przez pełnomocnika - zezwolenie sądu na zawarcie małżeństwa przez pełnomocnika oraz pełnomocnictwo, · zapewnienie (dokument, w którym każda z osób zamierzających zawrzeć małżeństwo przedstawia informacje o sobie oraz składa pisemne oświadczenie, że nie zachodzą przeszkody uniemożliwiające zawarcie małżeństwa określone w art. 10 - 1+5 KRO), · jeżeli obywatel polski nie posiada aktów stanu cywilnego sporządzonych w Polsce – zagraniczny dokument potwierdzający urodzenie, a jeżeli pozostawał uprzednio w związku małżeńskim również dokument potwierdzający zawarcie małżeństwa wraz z dokumentem potwierdzającym ustanie lub unieważnienie małżeństwa albo potwierdzającym stwierdzenie nieistnienia małżeństwa, Przekazanie ww. dokumentów pozwala kierownikowi USC stwierdzić czy małżeństwo może zostać zawarte. Jeżeli oświadczenie o wstąpieniu w związek małżeński ma być złożone przed konsulem, należy przedłożyć akt urodzenia, a jeżeli pozostawał uprzednio w związku małżeńskim – odpis aktu małżeństwa wraz ze wzmianką potwierdzającą jego ustanie, unieważnienie albo dokument potwierdzający stwierdzenie nieistnienia małżeństwa, Cudzoziemiec zamierzający zawrzeć związek małżeński składa: · zapewnienie, · odpis urodzenia, a jeżeli pozostawał uprzednio w związku małżeńskim – odpis aktu małżeństwa wraz ze wzmianką potwierdzającą jego ustanie, unieważnienie albo dokument potwierdzający stwierdzenie nieistnienia małżeństwa, · dokument stwierdzający, że zgodnie z właściwym prawem może zawrzeć małżeństwo (jeżeli wystąpią w tym zakresie jakieś problemy, sąd w postępowaniu nieprocesowym może go zwolnić od złożenia tych dokumentów), Istnieje zawarcie małżeństwa poza USC, jeżeli miejsce zawarcia małżeństwa zapewnia zachowanie uroczystej formy jego zawarcia oraz bezpieczeństwo. Kierownik USC sporządza akt małżeństwa w następnym dniu roboczym od przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński. Akt małżeństwa sporządza się na podstawie protokołu przyjęcia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego albo konsulem. Akt małżeństwa zawiera: · nazwiska, imiona, nazwiska rodowe, stan cywilny oraz daty i miejsca urodzenia małżonków, · miejsce i datę zawarcia małżeństwa, · imiona i nazwiska rodziców małżonków · nazwiska i imiona świadków, · nazwiska małżonków, jakie będą nosili po zawarciu małżeństwa, +
· nazwisko, jakie będą nosiły dzieci zrodzone z tego małżeństwa, · informację o złożeniu zgodnych oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński, · nazwisko i imię biegłego lub tłumacza, jeżeli brał udział w czynności, Jeżeli małżonkowie nie złożyli oświadczeń w sprawie nazwiska dzieci zrodzonych z tego związku, umieszcza się odpowiednią adnotację w akcie małżeństwa.
- PRZESŁANKI I PRZESZKODY ZAWARCIA ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIEGO WYNIKAJĄCEGO Z PRAWA POLSKIEGO, UNIEWAŻNIENIE ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIEGO a. Przeszkody zawarcia związku małżeńskiego: · Niski wiek małżonków - nie może zawrzeć małżeństwa osoba niemająca ukończonych lat 18. Jednakże z ważnych powodów sąd opiekuńczy może zezwolić na zawarcie małżeństwa kobiecie, która ukończyła lat 16, a z okoliczności wynika, że zawarcie małżeństwa będzie zgodne z dobrem założonej rodziny, · Ubezwłasnowolnienie - nie może zawrzeć małżeństwa osoba ubezwłasnowolniona całkowicie, · Zaburzenia psychiczne, niepełnosprawność intelektualna - nie może zawrzeć małżeństwa osoba dotknięta chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym. Jeżeli jednak stan zdrowia lub umysłu takiej osoby nie zagraża małżeństwu ani zdrowiu przyszłego potomstwa i jeżeli osoba ta nie została ubezwłasnowolniona całkowicie, sąd może jej zezwolić na zawarcie małżeństwa, · Bigamia - nie może zawrzeć małżeństwa, kto już pozostaje w związku małżeńskim, · Pokrewieństwo, powinowactwo - nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa krewni w linii prostej, rodzeństwo ani powinowaci w linii prostej. Jednakże z ważnych powodów sąd może zezwolić na zawarcie małżeństwa między powinowatymi, · Adopcja - nie mogą zawrzeć ze sobą małżeństwa przysposabiający i przysposobiony, b. Przesłanki zawarcia związku małżeńskiego: · różnica płci, · osobiste stawienie się przed osobą udzielającą ślubu (niekiedy ślub może zostać udzielony pełnomocnikowi małżonka), · złożenie zgodnych oświadczeń, · udział czynnika urzędowego, c. Unieważnienie związku małżeńskiego: Małżeństwo może zostać unieważnione, gdy przy jego zwarciu wady oświadczenia woli w postaci: · braku świadomości jednego z małżonków, · błędu co do tożsamości małżonka, · jeżeli oświadczenie woli zostało zawarte pod groźbą, Aby unieważnić małżeństwo należy wnieść stosowny pozew. d. Rozwiązanie małżeństwa przez rozwód (art. 56 KRO): Pomiędzy małżonkami musi nastąpić zupełny i trwały rozkład pożycia. Wówczas każdy z małżonków może żądać, aby sąd rozwiązał małżeństwo przez rozwód. Sąd nie udzieli rozwodu w przypadku, w którym w jego wyniku ucierpi dobro wspólne małoletnich dzieci małżonków albo gdy z innych względów orzeczenie rozwodu byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
żądanie sądu lub na wniosek osoby, której akt ten dotyczy). b. Szczególne okoliczności rejestracji urodzenia I. Urodzenie martwego dziecka Jeżeli dziecko urodziło się martwe, należy zgłosić jego urodzenie w ciągu 3 dni od wystawienia karty martwego urodzenia. Kartę martwego urodzenia wystawia osoba, która odebrała poród (lekarz lub położna) i przekazuje ją do USC w terminie 1 dnia od jej wystawienia. Karta ta zostanie przekazana do USC, gdy lekarz ustali płeć dziecka. Tylko wtedy można zarejestrować urodzenie w USC. Kierownik sporządzi wówczas akt urodzenia z adnotacją, że dziecko urodziło się martwe. Nie jest sporządzany akt zgonu. W przypadku kiedy płeć dziecka nie zostanie ustalona, karta martwego urodzenia nie jest przekazywana do USC. Wówczas na wniosek zainteresowanego, lekarz wystawia kartę zgonu w celu dokonania pochówku dziecka. Zgonu się nie rejestruje w USC. II. Akt urodzenia dziecka nieznanych rodziców Akt urodzenia dziecka nieznanych rodziców sporządza się na podstawie orzeczenia sądu opiekuńczego, który ustala dane dotyczące urodzenia, nadaje dziecku imię i nazwisko, określa, jakie imiona i nazwiska rodziców będą zamieszczone w akcie urodzenia.
- WŁAŚCIWOŚĆ MIEJSCOWA W SPRAWACH REJESTRACJI, ORGAN REJESTRUJĄCY, WYMAGANIA STAWIANE KANDYDATOM NA KIEROWNIKÓW USC Wpisu w rejestrze stanu cywilnego dokonuje kierownik USC lub zastępca kierownika USC. Rejestracja stanu cywilnego wykonywana jest przez gminy w USC jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej. W przypadku zawarcia małżeństwa lub urodzenia rejestruje je kierownik USC, ze względu na miejsce urodzenia lub małżeństwa. Zgon rejestruje kierownik USC, ze względu na miejsce znalezienia zwłok. Małżeństwo zawarte przed konsulem, urodzenie oraz zgon na polskim statku powietrznym lub morskim, wojskowym statku powietrznym, okręcie wojennym, zgon żołnierza w czynnej służbie wojskowej i innej osoby przydzielonej do jednostki wojskowej, poległych lub zmarłych w związku z działaniami wojennymi, stwierdzenie zgonu lub uznanie za zmarłego w postępowaniu sądowym rejestruje kierownik USC właściwy dla miasta stołecznego Warszawa. W przypadku zgonu za granicą, wnioskodawcą mogą być członkowie najbliższej rodziny zmarłego. Jeśli wnioskodawca nie ma aktualnego miejsca zamieszkania, akt zgonu sporządza kierownik USC właściwy dla ostatniego miejsca zamieszkania wnioskodawcy. Akt zgonu sporządzony za granicą, powinien być wpisany do polskich ksiąg stanu cywilnego. Dziecko obywatela polskiego urodzone za granicą można zgłosić do wpisania do ksiąg USC. Wniosek o rejestrację do wybranego kierownika USC należy złożyć do wpisania za pośrednictwem polskiego konsula. Małżeństwo zawarte za granicą rejestruje się we właściwym USC, ze względu na miejsce ostatniego zamieszkania. Jeżeli osoba nigdy nie mieszkała w Polsce wniosek składa się do USC Warszawa Śródmieście. Kierownikiem USC jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Jednakże mogą oni zatrudnić inną osobę na to stanowisko.
Wymagania stawiane kandydatom na kierowników Urzędu Stanu Cywilnego: · obywatelstwo polskie, · pełna zdolność do czynności prawnych i korzystanie z pełni praw publicznych, · brak karalności za przestępstwo umyślne, · ukończenie studiów prawniczych lub administracyjnych i uzyskanie tytułu magistra (zarówno na uczelni państwowej, jak i zagranicznej) albo ukończenie studiów podyplomowych administracyjnych, · przynajmniej 3-letni staż pracy na stanowiskach urzędniczych, w jednostkach samorządu terytorialnego, służbie cywilnej, służbie zagranicznej, · nieposzlakowana opinia, · stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu,
- POJĘCIE I RODZAJE PASZPORTÓW Paszport - dokument, który nadaje uprawnienia do przekraczania granicy i pobytu za granicą. Jednocześnie paszport jest dokumentem poświadczającym obywatelstwo polskie osoby, która się nim legitymuje. Dodatkowo jest również dokumentem poświadczającym tożsamość osoby w nim wymienionej. Rodzaje paszportów: · paszport, · paszport tymczasowy, · paszport dyplomatyczny, · paszport służbowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych,
- PASZPORT DLA MAŁOLETNIEGO Na wydanie dokumentu paszportowego osobie małoletniej jest wymagana pisemna zgoda obojga rodziców bądź opiekunów. Wniosek o wydanie dokumentu paszportowego osobie małoletniej składają rodzice lub ustanowieni przez sąd opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd opiekunów wraz z pisemną zgodą drugiego z rodziców lub ustanowionego przez sąd opiekuna - zawierającą potwierdzenie własnoręczności jego podpisu przez organ paszportowy lub notariusza. W przypadku braku zgodności stanowisk rodziców lub niemożności uzyskania zgody jednego z nich, zgodę na wydanie dokumentu paszportowego zastępuje orzeczenie sądu rodzinnego. Przy składaniu wniosku paszportowego wymagana jest obecność osoby małoletniej, która ukończyła 5 lat. Nie pobiera się odcisków palców od dzieci, które nie ukończyły 12 lat (od pozostałych pobiera się). W dokumentach paszportowych wydawanych osobom, które nie ukończyły 13 lat, nie zamieszcza się podpisu posiadacza. Odbioru dokumentu paszportowego wydanego małoletniemu może dokonać jeden z rodziców lub odpowiednio ustanowionych przez sąd opiekunów - po okazaniu swojego dokumentu paszportowego. W przypadku wjazdu do lub wyjazdu z wybranych krajów, podróż jednego z rodziców lub opiekunów z dzieckiem, może łączyć się z obowiązkiem okazania przy przekraczaniu granicy stosownej zgody drugiego rodzica (rodziców).
- ZMIANA NAZWISKA – PRZESŁANKI
Zgodnie z art. 4 ustawy, zmiany imienia lub nazwiska można dokonać wyłącznie z ważnych powodów, w szczególności gdy dotyczą zmiany: · imienia lub nazwiska ośmieszającego albo nieliczącego się z godnością człowieka, · na imię lub nazwisko używane, · na imię lub nazwisko, które zostało bezprawnie zmienione, · na imię lub nazwisko noszone zgodnie z przepisami prawa państwa, którego obywatelstwo również się posiada,
- ZMIANA NAZWISKA MAŁOLETNIEGO Możliwość zmiany danych osobowych w zakresie imienia i nazwiska została uregulowana w sposób kompleksowy na gruncie ustawy o zmianie imienia i nazwiska. Powyższy akt stanowi, iż małoletnie dzieci oraz dzieci, które zrodzą się z małżeństwa otrzymują nazwisko obojga rodziców. Jeżeli w chwili zamiany dziecko ukończyło lat 13, wymagana jest zgoda dziecka W przypadku gdy zmiana nazwiska dotyczy wyłącznie jednego z małżonków, wówczas obejmuje ona także dziecko, gdy drugi wyraził na to zgodę. Oświadczenie nie jest wymagane od drugiego małżonka w przypadku braku pełnej zdolności do czynności prawnych, pozbawienia władzy rodzicielskiej lub zgonu. Wymienione sytuacje mają charakter wyjątków od zasady ogólnej. Gdy zmiana nazwiska dziecka prowadzi do powstania sytuacji konfliktowej pomiędzy rodzicami, wówczas na ich wniosek decyzję w powyższym zakresie podejmuje sąd opiekuńczy. Zgoda sądu zastępuje zgodę rodzica, a co za tym idzie jej posiadacz może złożyć wniosek o USC. Udzielenie zgody na zmianę nazwiska dziecka przez samego zainteresowanego lub drugiego rodzica lub dziecko powinno nastąpić w drodze oświadczenia złożonego osobiście przed odpowiednim organem lub pisemnie z podpisem notarialnie poświadczonym. Decyzja w tym zakresie należy do kierownika Urzędu Stanu Cywilnego (USC). O właściwości miejscowej decyduje miejsce pobytu stałego wnioskodawcy. Podkreślenia wymaga fakt, iż rozwód rodziców nie wywiera żadnego wpływu na nazwisko dziecka.
- Właściwość miejscowa w sprawach z zakresu wydawania paszportów. Obywatel polski może złożyć wniosek o wydanie paszportu (odpowiednio - paszportu tymczasowego) w innym organie paszportowym niż właściwy dla jego miejsca zamieszkania (oddział paszportów w kraju lub urząd konsularny za granicą). Oznacza to, iż obecnie możliwe jest za granicą przyjęcie przez konsula wniosku o wydanie paszportu od osoby zamieszkałej poza danym okręgiem konsularnym. Osoba mająca zamiar złożyć wniosek o wydanie paszportu w konsulacie innym niż konsulat mający siedzibę w okręgu konsularnym jej miejsca zamieszkania lub osoba przebywająca za granicą czasowo, powinna mieć na uwadze, iż odbiór paszportu następuje w organie paszportowym, w którym został złożony wniosek o wydanie tego dokumentu. 15. Dowód osobisty, PESEL Dowód osobisty z punktu widzenia przypisanych mu funkcji jest zatem dokumentem, w którym
właściwy organ Państwa Polskiego urzędowo poświadcza: 1)tożsamość osoby (imię, nazwisko, płeć) złożoną z danych z objętych aktem urodzenia okaziciela dokumentu, 2)aktualność stosunku prawnego obywatelstwa, jaki łączy posiadacza dowodu osobistego z Rzecząpospolitą Polską oraz 3)inkorporuje uprawnienie do przekraczania granic państw stowarzyszonych w organizacjach międzynarodowych wymienionych w art. 4 ust. 1. PESEL, czyli Powszechny Elektroniczny System Ewidencji Ludności, jest jednym z podstawowych rejestrów w Polsce. Zawiera informacje o obywatelach polskich oraz cudzoziemcach, którzy mają numer PESEL. Nadanie numeru PESEL następuje z urzędu (to znaczy automatycznie) lub na wniosek osoby. Numer PESEL nadawany jest z urzędu w następujących sytuacjach: przez polski urząd stanu cywilnego przy sporządzaniu aktu urodzenia dla dziecka urodzonego na terytorium Polski. Dotyczy to dzieci obywateli polskich, obywateli Unii Europejskiej i członków ich rodzin, którzy mieszkają w Polsce, w związku z tym, że uzyskali prawo stałego pobytu oraz cudzoziemców, którzy uzyskali:
- prawo stałego pobytu lub zezwolenie na pobyt stały,
- zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej,
- status uchodźcy, ochronę uzupełniającą albo azyl,
- zgodę na pobyt tolerowany,
- ochronę czasową,
- zgodę na pobyt ze względów humanitarnych,
- przez urząd gminy przy zameldowaniu na pobyt stały lub czasowy - dla obywateli Polski, którzy nie mają numeru PESEL,
- przez urząd gminy przy ubieganiu się o dowód osobisty - dla obywateli Polski, którzy mieszkają za granicą i nie mają numeru PESEL,
- przez krajowy urząd paszportowy przy ubieganiu się o paszport - dla obywateli Polski, którzy mieszkają za granicą i nie mają numeru PESEL,
- przez konsula RP przy ubieganiu się o paszport - dla obywateli Polski, którzy mieszkają za granicą, nie mają numeru PESEL i składają wniosek o wydanie paszportu w konsulacie.
- Cel publiczny wywłaszczenia nieruchomości Konstytucja -. 21 [Zasada ochrony własności i prawa dziedziczenia]
- Rzeczpospolita Polska chroni własność i prawo dziedziczenia.
- Wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy jest dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem.
- Wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.
- Wywłaszczenie nieruchomości może być dokonane, jeżeli cele publiczne nie mogą być
- Odmowa wszczęcia postępowania wywłaszczeniowego, o które wystąpił organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego albo podmiot, który zamierza realizować cel publiczny, następuje w drodze decyzji. we wniosku podaje się nr nieruchomości, nr księgi wieczystej oraz dane z kastratu. Ostetczna decyzja o wywłaszczenia jest podstawą do wywłaszczenia
- Odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość
- Wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.
- Jeżeli na wywłaszczanej nieruchomości lub prawie użytkowania wieczystego tej nieruchomości są ustanowione inne prawa rzeczowe, odszkodowanie zmniejsza się o kwotę równą wartości tych praw.
- Jeżeli na wywłaszczanej nieruchomości, stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego, jest ustanowione prawo użytkowania wieczystego, odszkodowanie zmniejsza się o kwotę równą wartości tego prawa. Odszkodowanie ustala starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, w decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości,
- Wysokość odszkodowania ustala się według stanu, przeznaczenia i wartości, wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu. W przypadku gdy starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, wydaje odrębną decyzję o odszkodowaniu, wysokość odszkodowania ustala się według stanu i przeznaczenia nieruchomości w dniu pozbawienia lub ograniczenia praw, a w przypadkach, o których mowa w art. 98 ust. 3 i art. 106 ust. 1, według stanu i przeznaczenia nieruchomości odpowiednio w dniu wydania decyzji o podziale lub podjęcia uchwały o przystąpieniu do scalenia i podziału oraz jej wartości w dniu wydania decyzji o odszkodowaniu. Przepis art. 134 stosuje się odpowiednio.
- Ustalenie wysokości odszkodowania następuje po uzyskaniu opinii rzeczoznawcy majątkowego, określającej wartość nieruchomości.
- Zapłata odszkodowania następuje jednorazowo, w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu podlega wykonaniu, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b. Odszkodowanie wpłaca się do depozytu sądowego, jeżeli: osoba uprawniona odmawia jego przyjęcia albo wypłata odszkodowania natrafia na trudne do przezwyciężenia przeszkody lub odszkodowanie za wywłaszczenie dotyczy nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym.
- Zwrot wywłaszczonej nieruchomości:
- Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu.4) Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.
- Nieruchomość wywłaszczona nie może być użyta na cel inny niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, z uwzględnieniem art. 137, chyba że poprzedni właściciel lub jego spadkobierca nie złożą wniosku o zwrot tej nieruchomości.
- W razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
- W przypadku niezłożenia wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości lub jej części w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia o możliwości zwrotu, uprawnienie do zwrotu nieruchomości lub jej części wygasa.
- Nieruchomość uznaje się za zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, jeżeli: pomimo upływu 7 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją tego celu albo
- pomimo upływu 10 lat od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, cel ten nie został zrealizowany.
- Prawa studenta:
- student może studiować według indywidualnego programu studiów, w tym planu
- student może przenieść się z innej uczelni, w tym także zagranicznej za zgodą kierownika podstawowej jednostki organizacyjnej uczelni przyjmującej, wyrażoną w drodze decyzji, jeżeli wypełnił wszystkie obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących w uczelni, którą opuszcza.
- student może uzyskać urlop od zajęć w uczelni -
- W okresie korzystania z urlopu student zachowuje prawa studenta, chyba że regulamin studiów lub przepisy o pomocy materialnej stanowią inaczej.
- Student może ubiegać się o pomoc materialną ze środków przeznaczonych na ten cel w budżecie państwa w formie:
- stypendium socjalnego;
- stypendium specjalnego dla osób niepełnosprawnych;
- stypendium rektora dla najlepszych studentów;
- stypendium ministra za wybitne osiągnięcia;
- Kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej skreśla studenta z listy studentów, w przypadku:
- niepodjęcia studiów;
- rezygnacji ze studiów;
- niezłożenia w terminie pracy dyplomowej lub egzaminu dyplomowego;
- ukarania karą dyscyplinarną wydalenia z uczelni.
- Kierownik podstawowej jednostki organizacyjnej może skreślić studenta z listy studentów, w przypadku:
- stwierdzenia braku postępów w nauce;
- nieuzyskania zaliczenia semestru lub roku w określonym terminie;
- niewniesienia opłat związanych z odbywaniem studiów;
- niepodpisania przez studenta przedłożonej przez uczelnię umowy o warunkach odpłatności za studia lub usługi edukacyjne.
- Od decyzji, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługuje odwołanie do rektora. Decyzja rektora jest ostateczna. a naruszenie przepisów obowiązujących w uczelni oraz za czyny uchybiające godności studenta student ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną przed komisją dyscyplinarną albo przed sądem koleżeńskim samorządu studenckiego, zwanym dalej „sądem koleżeńskim”.
- Za ten sam czyn student nie może być ukarany jednocześnie przez sąd koleżeński i komisję dyscyplinarną. Katalog kar] Karami dyscyplinarnymi są:
- upomnienie;
- nagana;
- nagana z ostrzeżeniem;
- zawieszenie w określonych prawach studenta na okres do jednego roku;
- wydalenie z uczelni. sprawach dyscyplinarnych studentów orzekają komisja dyscyplinarna oraz odwoławcza komisja dyscyplinarna, . Długość kadencji komisji, o których mowa w ust. 1, określa statut.
- Komisje dyscyplinarne są niezawisłe w zakresie orzekania.
- Komisje dyscyplinarne rozstrzygają samodzielnie wszelkie zagadnienia faktyczne oraz prawne i nie są0 związane rozstrzygnięciami innych organów stosujących prawo, z wyjątkiem prawomocne,0go skazującego wyroku sądu.
- Komisja dyscyplinarna orzeka w składzie złożonym z przewodniczącego składu orzekającego, którym jest nauczyciel akademicki, oraz w równej liczbie, z nauczycieli akademickich i studentów. Rektor może, z inicjatywy własnej lub na wniosek organu samorządu studenckiego, wskazanego w regulaminie samorządu, przekazać sprawę do sądu koleżeńskiego zamiast przekazać ją rzecznikowi dyscyplinarnemu. Sąd koleżeński nie może wymierzać kar wymienionych w art. 212 pkt 4 i 5.
- Za przewinienie mniejszej wagi rektor może, z pominięciem komisji dyscyplinarnej lub sądu koleżeńskiego, wymierzyć studentowi karę upomnienia, po uprzednim wysłuchaniu obwinionego
lub jego obrońcy.
- Postępowanie wyjaśniające przeprowadza rzecznik dyscyplinarny do spraw studentów, powołany przez rektora na okres kadencji organów uczelni spośród nauczycieli akademickich uczelni. rzecznik dyscyplinarny do spraw studentów wszczyna postępowanie wyjaśniające na polecenie rektora, którego informuje o dokonanych ustaleniach.
- Na czym polega zasada pomocniczości?
- wyrażona w preambule do Konstytucji, w Europejskiej Karcie samorządu lokalnego
- wyraża ideę, zgodnie z którą organy admin. pub. powinny być zlokalizowane jak najbliżej obywatela i to jednocześnie w taki sposób, aby obywatele mogli w jak najszerszym zakresie, samodzielnie lub przynajmniej pośrednio uczestniczyć w sprawowaniu władzy (admin. pub)
• “Tyle wolności, ile można, tyle uspołecznienia ile koniecznie trzeba. Tyle społeczeństwa, ile
można, tyle państwa ile koniecznie trzeba” - czyli nie obywatele pomagają państwu, a odwrotnie
- obywatele powinni mieć swobodę w wykonywaniu zadań publicznych, a państwo powinno brać na siebie te zadania, których obywatele sami nie mogą zrealizować; jeśli już jakieś zadanie przypadnie państwu powinno być realizowane jak najbliżej obywatela i z jego udziałem
- zakaz wykonywania zadań władczych przez państwo ponad potrzebę
- zasada odnosi się do UE, gdzie mamy obowiązek ograniczenia działań instytucji wspólnotowych, kiedy dany cel można tak samo skutecznie zrealizować przez działania państw członkowskich
- określana “zasadą w ruchu” - czyli dynamiczna i elastyczna czyli np. z jej pomocą nie można ustalić konkretnych zadań, które będą przypisane państwu albo obywatelom
- Przesłanki podmiotowe zmiany nazwiska [Zakres podmiotowy] Ustawę stosuje się do: obywateli polskich; cudzoziemców niemających obywatelstwa żadnego państwa, jeżeli mają w Rzeczypospolitej Polskiej miejsce zamieszkania; cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, z zastrzeżeniem art. 4 ust. 2. [Zmiana na wniosek]
- Zmiana imienia lub nazwiska następuje na wniosek osoby ubiegającej się o zmianę, zwanej dalej „wnioskodawcą”.
- Zmiana imienia lub nazwiska małoletniego dziecka następuje na wniosek przedstawiciela ustawowego dziecka. Przepisy art. 8 ust. 2-5 stosuje się odpowiednio.
