Orientalizm romantyczny w epoce romantyzmu, Notatki z Historia Polski

Pobierz Orientalizm romantyczny w epoce romantyzmu i więcej Notatki w PDF z Historia Polski tylko na Docsity! Czym jest orientalizm? To nic innego jak fascynacja Wschodem – kulturą Turków, Arabów, Chin, Japonii, Persji. To pełen uniesienia zachwyt egzotyką dalekich pejzaży i zabytków historii Wschodu. Modzie na orientalizm uległo całe pokolenie romantyków. Oto kilka przykładów.  George Byron umieszczał akcję swoich powieści poetyckich w egzotycznych realiach – tureckich haremach, wybrzeżach Grecji. Dowodem jest Giaur i Korsarz.  Adam Mickiewicz dał wyraz zachwytowi Orientem, refleksją nad jego krajobrazem i architekturą w cyklu Sonetów krymskich.  Juliusz Słowacki „zaraził” się orientalizmem po swojej romantycznej podróży na Wschód. To, co sam zobaczył w Grecji, Persji, Libii, Egipcie, zaobfitowało w szeregu „orientalnych” utworów. Można wymienić:  Rozmowę z piramidami,  Grób Agamemnona,  Hymn (Smutno mi, Boże) czy Ojca zadżumionych. Orientalizm w Sonetach Krymskich Mickiewicza: Orientalizm to forma egzotyzmu, zafascynowania kulturami Wschodu, zwaszcza kulturą arabską, perską, hinduską, chińską i japońską. Był on jedną z fascynacji twórców romantyzmu, świetnie widoczną w takich utworach romantyków, np. „Giaur” Byrona, „Arab” Słowackiego czy „Sonety krymskie” Mickiewicza. Podróże na Wschód, chętnie odbywane przez romantyków, były dla nich nie tylko okazją do poznania obcych kultur i podziwiania egzotycznych krajobrazów, lecz przede wszystkim podróżą duchową w głąb siebie, okazją do głębokich przemyśleń – o sobie samym, własnej twórczości i własnym narodzie. Walory poznawcze i edukacyjne były dla nich bardzo istotne. W romantyzmie panowała prawdziwa moda na egzotyczne podróże. „Sonety krymskie” powstały po wyprawie Mickiewicza z Odessy na Krym, którą odbył w 1852 r. Jest to cykl osiemnastu utworów, które zawierają opisy przeżyć poety zafascynowanego bogactwem i jednocześnie groźnym charakterem orientalnej przyrody i… czuł się samotny, myślał o ojczyźnie i pragnął do niej wrócić. Sonety te są pochwałą ogromu urody i potęgi natury, innej od polskiej przyrody, lecz dzięki temu fascynującej. Rozwinięcie Orientalizm widoczny jest np. w postaci egzotycznego przewodnika „ja” lirycznego – tubylca Mirzy, w orientalnych nazwach geograficznych oraz w ukazywaniu obcej przyrody. W Stepach akermańskich mamy do czynienia z poetyckim obrazem okolic Akermanu nad Dniestrem. Step został przyrównany do suchego oceanu – tak samo jak ocean szumi i faluje, lecz nie jest to ruch wody, ale traw. Jest to bardzo nastrojowy sonet, opromieniony światłem jutrzenki, blaskiem Dniestru lub „lampą Akermanu” (księżycem?). Ukazane jest tu nie tylko ciche falowanie „suchego oceanu”, lecz również zapadająca nagle cisza, bezruch tak wielki, że słychać szelest węża sunącego po trawie…