Orzeczenie na 10 zajęcia | Prezentacje Prawo finansowe i skarbowe

Stan faktyczny

Wojewoda Opolski, jako organ nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego, wniósł

skargę do sądu administracyjnego, domagając się stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie

nadania statutu PCPR w Kluczborku w zakresie jej § 4. Przepis ten stanowił, że uchwała wchodzi w

życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego. W

ocenie Wojewody takie postanowienie nadawało uchwale charakter aktu prawa miejscowego, co było

– według organu nadzoru – niezgodne z obowiązującymi przepisami.

Zaskarżona uchwała była uchwałą rady powiatu w sprawie nadania statutu jednostce organizacyjnej

powiatu – Powiatowemu Centrum Pomocy Rodzinie. Statut PCPR określał zasady organizacji i

funkcjonowania tej jednostki, w tym jej zadania, strukturę organizacyjną oraz kompetencje

poszczególnych organów wewnętrznych. Zgodnie z treścią statutu, PCPR było jednostką organizacyjną

powiatu odpowiedzialną za realizację zadań z zakresu pomocy społecznej, w szczególności wspierania

rodzin zastępczych, organizowania pieczy zastępczej oraz udzielania pomocy osobom

niepełnosprawnym.

Wojewoda Opolski uznał, że statut PCPR ma charakter aktu kierownictwa wewnętrznego, który

reguluje wyłącznie sposób funkcjonowania jednostki organizacyjnej powiatu i nie wywołuje

bezpośrednich skutków prawnych wobec mieszkańców powiatu. W związku z tym – zdaniem organu

nadzoru – uchwała ta nie mogła być uznana za akt prawa miejscowego i nie powinna podlegać

ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Wojewoda zaznaczał, że uchwała nie zawiera norm

generalnych i abstrakcyjnych, norm konkretyzujących prawa i obowiązki czy też norm, na podstawie

których mieszkańcy powiatu mogą domagać się od PCPR podjęcia jakiegoś rodzaju działań.

Rada Powiatu w K. broniła swojego stanowiska, argumentując, że statut PCPR nie tylko określa

organizację jednostki, ale również zawiera regulacje odnoszące się do mieszkańców powiatu, w

szczególności do osób korzystających z usług PCPR. Wskazywano, że statut określa m.in. procedury

ubiegania się o wsparcie, zasady realizacji zadań publicznych oraz reguluje prawa i obowiązki osób

korzystających z pomocy społecznej i pieczy zastępczej. Zdaniem rady powiatu, skoro statut zawiera

normy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, powinien być traktowany jako akt prawa

miejscowego i ogłoszony w dzienniku urzędowym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uznał, że uchwała nadania statutu PCPR spełnia kryteria

aktu prawa miejscowego, a jej publikacja w wojewódzkim dzienniku urzędowym jest zgodna z

obowiązującymi przepisami. W konsekwencji sąd oddalił skargę Wojewody Opolskiego, co skłoniło go

do wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Problem prawny

Głównym zagadnieniem prawnym w tej sprawie było określenie charakteru prawnego uchwały

nadającej statut Powiatowemu Centrum Pomocy Rodzinie oraz rozstrzygnięcie, czy tego rodzaju akt

stanowi akt prawa miejscowego podlegający ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym.

Zasadnicza rozbieżność stanowisk wynikała z odmiennego podejścia do funkcji statutu jednostki

organizacyjnej powiatu oraz jego wpływu na prawa i obowiązki mieszkańców powiatu.

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Orzeczenie na 10 zajęcia i więcej Prezentacje w PDF z Prawo finansowe i skarbowe tylko na Docsity!

Stan faktyczny Wojewoda Opolski, jako organ nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego, wniósł skargę do sądu administracyjnego, domagając się stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie nadania statutu PCPR w Kluczborku w zakresie jej § 4. Przepis ten stanowił, że uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego. W ocenie Wojewody takie postanowienie nadawało uchwale charakter aktu prawa miejscowego, co było

według organu nadzoru – niezgodne z obowiązującymi przepisami. Zaskarżona uchwała była uchwałą rady powiatu w sprawie nadania statutu jednostce organizacyjnej powiatu – Powiatowemu Centrum Pomocy Rodzinie. Statut PCPR określał zasady organizacji i funkcjonowania tej jednostki, w tym jej zadania, strukturę organizacyjną oraz kompetencje poszczególnych organów wewnętrznych. Zgodnie z treścią statutu, PCPR było jednostką organizacyjną powiatu odpowiedzialną za realizację zadań z zakresu pomocy społecznej, w szczególności wspierania rodzin zastępczych, organizowania pieczy zastępczej oraz udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym. Wojewoda Opolski uznał, że statut PCPR ma charakter aktu kierownictwa wewnętrznego , który reguluje wyłącznie sposób funkcjonowania jednostki organizacyjnej powiatu i nie wywołuje bezpośrednich skutków prawnych wobec mieszkańców powiatu. W związku z tym – zdaniem organu nadzoru – uchwała ta nie mogła być uznana za akt prawa miejscowego i nie powinna podlegać ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Wojewoda zaznaczał, że uchwała nie zawiera norm generalnych i abstrakcyjnych, norm konkretyzujących prawa i obowiązki czy też norm, na podstawie których mieszkańcy powiatu mogą domagać się od PCPR podjęcia jakiegoś rodzaju działań. Rada Powiatu w K. broniła swojego stanowiska, argumentując, że statut PCPR nie tylko określa organizację jednostki, ale również zawiera regulacje odnoszące się do mieszkańców powiatu, w szczególności do osób korzystających z usług PCPR. Wskazywano, że statut określa m.in. procedury ubiegania się o wsparcie, zasady realizacji zadań publicznych oraz reguluje prawa i obowiązki osób korzystających z pomocy społecznej i pieczy zastępczej. Zdaniem rady powiatu, skoro statut zawiera normy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym, powinien być traktowany jako akt prawa miejscowego i ogłoszony w dzienniku urzędowym. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu uznał, że uchwała nadania statutu PCPR spełnia kryteria aktu prawa miejscowego, a jej publikacja w wojewódzkim dzienniku urzędowym jest zgodna z obowiązującymi przepisami. W konsekwencji sąd oddalił skargę Wojewody Opolskiego, co skłoniło go do wniesienia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Problem prawny Głównym zagadnieniem prawnym w tej sprawie było określenie charakteru prawnego uchwały nadającej statut Powiatowemu Centrum Pomocy Rodzinie oraz rozstrzygnięcie, czy tego rodzaju akt stanowi akt prawa miejscowego podlegający ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Zasadnicza rozbieżność stanowisk wynikała z odmiennego podejścia do funkcji statutu jednostki organizacyjnej powiatu oraz jego wpływu na prawa i obowiązki mieszkańców powiatu.

Charakter statutu PCPR Wojewoda Opolski twierdził, że statut PCPR jest wyłącznie aktem kierownictwa wewnętrznego, a więc dokumentem regulującym zasady działania jednostki organizacyjnej powiatu, skierowanym do jej pracowników i organów zarządzających. Takie akty nie mają charakteru normatywnego w rozumieniu prawa miejscowego, gdyż nie wpływają na sytuację prawną osób spoza danej jednostki organizacyjnej. W związku z tym, w ocenie organu nadzoru, statut PCPR nie powinien podlegać publikacji w dzienniku urzędowym. Z kolei Rada Powiatu argumentowała, że statut PCPR nie ogranicza się jedynie do spraw wewnętrznych jednostki, lecz zawiera regulacje dotyczące mieszkańców powiatu, w szczególności osób korzystających z usług pomocy społecznej, pieczy zastępczej oraz innych form wsparcia świadczonych przez PCPR. Skoro statut określa zasady korzystania z tych usług, to – według rady powiatu – jego postanowienia mają charakter normatywny, generalny i abstrakcyjny, co przesądza o konieczności jego publikacji jako aktu prawa miejscowego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu przychylił się do argumentacji rady powiatu, wskazując, że statut PCPR określa nie tylko organizację i strukturę wewnętrzną tej jednostki, ale także wpływa na sytuację prawną obywateli – potencjalnych beneficjentów pomocy społecznej. Tym samym sąd uznał, że uchwała w sprawie nadania statutu PCPR spełnia przesłanki aktu prawa miejscowego i podlega publikacji w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Obowiązek publikacji aktu prawa miejscowego Zgodnie z art. 40 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie powiatowym ( u.s.p. ), powiat w zakresie swojej właściwości stanowi akty prawa miejscowego, w tym w szczególności dotyczące:

zasad i trybu korzystania z powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej,
przepisów porządkowych, jeżeli jest to niezbędne dla ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli oraz dla zapewnienia porządku, spokoju i bezpieczeństwa publicznego. Stosownie do art. 13 pkt 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych ( u.o.a.n. ), akty prawa miejscowego stanowione przez organy powiatu podlegają ogłoszeniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Zatem jeśli statut PCPR spełnia warunki aktu prawa miejscowego, jego publikacja w dzienniku urzędowym jest obowiązkowa. W niniejszej sprawie kluczowe było ustalenie, czy statut PCPR reguluje kwestie ogólnodostępne, wpływające na mieszkańców powiatu. Skoro WSA uznał, że określa on zasady korzystania z usług PCPR, a tym samym wpływa na prawa i obowiązki obywateli, to został zakwalifikowany jako akt prawa miejscowego, podlegający publikacji. Naczelny Sąd Administracyjny, rozpatrując skargę kasacyjną Wojewody, musiał więc odpowiedzieć na pytanie, czy statut PCPR rzeczywiście spełnia kryteria aktu prawa miejscowego i czy jego publikacja była konieczna zgodnie z przepisami.

Orzeczenie na 10 zajęcia, Prezentacje z Prawo finansowe i skarbowe

Dokumenty powiązane

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Orzeczenie na 10 zajęcia i więcej Prezentacje w PDF z Prawo finansowe i skarbowe tylko na Docsity!