Ovide decroly prezentacje, Prezentacje z Edukacja

Pobierz Ovide decroly prezentacje i więcej Prezentacje w PDF z Edukacja tylko na Docsity!

System nauczania

Ovide Decroly

Artur Milewski, Dagmara Gębicka

Podstawy dydaktyki

Ovide Decroly (1871–1932) był belgijskim

pedagogiem, który opracował szkołę alternatywną

opartą na koncepcji rozwoju dziecka przez

doświadczenie. Jego metoda kładła nacisk na

samodzielność dzieci, aktywność fizyczną oraz

naukę przez działanie i odkrywanie. Decroly

wierzył, że edukacja powinna odpowiadać

naturalnym potrzebom dzieci i angażować je w

różnorodne doświadczenia, które rozwijałyby ich

zmysły oraz zdolności poznawcze i społeczne.

Opracował „metodę globalną”, w której dzieci

zaczynają od całościowych doświadczeń, a

następnie analizują je na poszczególne elementy.

Ovide Decroly

Decroly traktował uczenie się jako wrodzony proces, który wynika z naturalnych potrzeb dziecka, takich jak potrzeba zrozumienia otaczającego świata czy interakcji społecznych. Uczenie się nie powinno być narzucane, lecz wynikać z ciekawości i chęci poznania rzeczywistości. Holistyczny charakter procesu oznacza, że wiedza teoretyczna jest ściśle połączona z praktycznymi działaniami, takimi jak obserwacja przyrody czy podejmowanie codziennych wyzwań. Pojęcie uczenia się w kontekście szkoły Ovide’a Decroly Uczenie się jako proces naturalny i holistyczny

3. Ekspresja: Etap, w którym dzieci przekształcają zdobytą wiedzę w działanie. Może to być rysowanie, opisywanie swoich doświadczeń lub uczestnictwo w zajęciach praktycznych. Filary uczenia się według Decroly’ego:
4. Obserwacja: To kluczowy etap, który polega na poznawaniu świata przez doświadczenie zmysłowe. Dzieci w sposób naturalny angażują swoje zmysły, aby badać otoczenie, np. obserwują zmiany w przyrodzie czy różnorodność ludzi w społeczeństwie.
5. Kojarzenie: Dzieci zestawiają nowe obserwacje z wcześniej poznanymi informacjami. To proces budowania wiedzy, który angażuje pamięć, zdolność analizy i krytyczne myślenie.

Cechy systemu dydaktycznego Decroly’ego i porównanie z tradycyjnym systemem kształcenia Cechy systemu Decroly’ego:

1. Edukacja oparta na potrzebach życia: Zamiast sztywnych programów edukacyjnych, treści nauczania wynikają z codziennych doświadczeń ucznia. Dziecko uczy się o zdrowiu, przyrodzie czy współpracy, ponieważ te zagadnienia mają dla niego realne znaczenie.
2. Metoda globalna: Treści dydaktyczne są przedstawiane w sposób zintegrowany, bez podziału na osobne przedmioty. Dziecko uczy się jednocześnie np. biologii, geografii i matematyki, analizując konkretne zagadnienia.
3. Indywidualizacja: Każde dziecko ma inne tempo rozwoju, dlatego proces nauczania musi być elastyczny. Nauczyciel dostosowuje treści do zainteresowań i możliwości ucznia.
4. Aktywne zaangażowanie uczniów: W systemie Decroly’ego uczniowie są zachęcani do samodzielnego działania, np. realizacji projektów, eksperymentów czy wspólnej pracy w grupach.

• Autonomia ucznia: Uczeń samodzielnie podejmuje decyzje

dotyczące swojego procesu uczenia się.

• Eksploracja: Nauka opiera się na odkrywaniu rzeczywistości,

co sprzyja rozwijaniu ciekawości i umiejętności rozwiązywania

problemów.

• Współpraca społeczna: Interakcje między uczniami pomagają

w wymianie doświadczeń i uczą pracy zespołowej.

Uzasadnienie konstruktywizmu: Filary systemu Decroly’ego – obserwacja, kojarzenie i ekspresja – doskonale wpisują się w konstruktywistyczne podejście do nauczania. Dzięki temu uczniowie rozwijają umiejętności analizy i twórczego myślenia. Charakterystyka podejścia

Cele edukacyjne i wartości

1. Rozwój samodzielności – Decroly uważał, że dzieci powinny być aktywnymi uczestnikami procesu nauczania, a nie tylko pasywnymi odbiorcami wiedzy. Wartością była autonomia ucznia, który samodzielnie odkrywał otaczający go świat.
   2. Uczenie przez doświadczenie – Zamiast skupiać się na przyswajaniu teorii, Decroly promował naukę przez działanie, które rozwija zmysły i zdolności poznawcze dzieci.
   3. Holistyczny rozwój – Jego celem było wspieranie równoczesnego rozwoju intelektualnego, emocjonalnego i społecznego. Podkreślał znaczenie aktywności fizycznej oraz zaangażowania w różnorodne doświadczenia.
   4. Integracja przedmiotów – Decroly wierzył, że wiedza powinna być prezentowana w sposób spójny, łącząc różne dziedziny nauki w jedno całościowe doświadczenie, które jest bardziej zbliżone do rzeczywistego świata.
   5. Wartość wolności – Edukacja powinna dawać dzieciom swobodę wyboru, co pomaga rozwijać ich kreatywność i zdolność podejmowania decyzji.
   6. Wartości społeczne i współpraca – Decroly podkreślał również znaczenie pracy zespołowej, interakcji z rówieśnikami i rozwijania umiejętności społecznych w kontekście edukacyjnym.

Style nauczania w szkole Ovide Decroly

W systemie Decroly’ego promowane są style nauczania, które stawiają na aktywność

ucznia i indywidualizację. Preferowane są metody, które pozwalają uczniom na

angażowanie się w proces edukacyjny, takie jak:

• Metoda projektowa: Uczniowie realizują projekty, które wymagają zastosowania

wiedzy z różnych przedmiotów oraz pracy w grupach.

• Nauka przez działanie: Zajęcia odbywają się w sposób praktyczny, gdzie uczniowie

uczą się poprzez obserwację, eksperymentowanie i doświadczenie.

• Praca grupowa i współpraca: Uczniowie są zachęcani do pracy zespołowej, co

rozwija ich umiejętności interpersonalne i społeczne.

Jakie metody, wzory i strategie uczenia się wykorzystuje Ovide Decroly 1.Metoda badawcza: Uczniowie są zachęcani do stawiania pytań, eksplorowania zagadnień oraz samodzielnego poszukiwania odpowiedzi. Metoda ta rozwija zdolność krytycznego myślenia, pozwala na aktywne przetwarzanie informacji i angażuje dzieci w proces uczenia się.

2. Nauka przez zabawę: Zabawa i eksperymentowanie są centralnym elementem systemu Decroly’ego. Dzieci uczą się poprzez interakcję z otoczeniem, co czyni naukę bardziej angażującą i efektywną. Zabawa wprowadza dzieci w świat nowych koncepcji i pozwala na naturalne przyswajanie wiedzy w sposób przyjemny i motywujący.
3. Praca w grupach: W systemie Decroly’ego ważną rolę odgrywa współpraca między uczniami. Dzieci pracują w zespołach, co rozwija umiejętności komunikacyjne, społeczne i współpracy w grupie. Taki sposób pracy wspiera także naukę umiejętności rozwiązywania problemów w grupie, co jest ważnym elementem edukacji społecznej.
4. Metoda globalna: W nauczaniu Decroly’ego stosuje się tzw. metodę globalną, która zakłada, że dzieci najpierw zdobywają doświadczenia z rzeczywistego świata, a następnie rozkładają je na poszczególne elementy. Na przykład, uczniowie najpierw angażują się w konkretne zadania związane z rzeczywistymi sytuacjami, a potem uczą się poszczególnych elementów (np. liter, liczb), które są częścią szerszego kontekstu.
5. Korzystanie z otoczenia: W edukacji Decroly’ego duży nacisk kładzie się na wykorzystanie środowiska zewnętrznego. Dzieci uczą się, angażując się w aktywności poza salą lekcyjną, co daje im możliwość odkrywania, eksperymentowania i rozwiązywania problemów w prawdziwym świecie.

Rola nauczyciela w systemie Decroly ‘ego

4. Nie autorytet

• Nie narzuca wiedzy
• Promuje samodzielne poszukiwanie odpowiedzi
• Zachęca do zadawania pytań

5. Tworzenie odpowiedniego środowiska

• Stwarza przestrzeń do eksperymentów i odkryć
• Umożliwia współpracę i wspólne uczenie się
• Zachęca do aktywności, kreatywności i refleksji

6. Współpraca z uczniami

• Uczy współdziałania i pracy w grupach
• Promuje aktywne uczenie się
• Kładzie nacisk na rozwój umiejętności społecznych

1. Przewodnik

• Wskazuje kierunek nauki
• Pomaga odkrywać i rozumieć
• Dostosowuje metody pracy do indywidualnych potrzeb ucznia

2. Mentor

• Wspiera rozwój osobisty ucznia
• Motywuje do samodzielności
• Uczy rozwiązywania problemów
• Buduje relacje oparte na zaufaniu

3. Wsparcie

• Pomaga w rozwoju emocjonalnym i społecznym
• Zapewnia pomoc w trudnych momentach edukacyjnych
• Tworzy atmosferę bezpieczeństwa i otwartości

Rola ucznia w systemie Decroly ‘ego

1. Aktywny uczestnik procesu nauki
   • Odkrywa, eksperymentuje i poszukuje wiedzy
   • Bierze udział w badaniach i aktywnościach praktycznych
   • Angażuje się w proces samodzielnego uczenia się
   2. Samodzielny uczący się
   • Podejmuje własne inicjatywy edukacyjne
   • Poszukuje odpowiedzi na zadane pytania
   • Kształtuje umiejętności rozwiązywania problemów
   • Uczy się na własnych błędach
   3. Twórczy odkrywca
   • Inicjuje projekty i działania oparte na ciekawości
   • Wyraża siebie poprzez różnorodne formy aktywności
   • Poszukuje innowacyjnych rozwiązań
   • Uczy się poprzez praktykę i doświadczenie
     4. Współpracujący z innymi
        • Pracuje w grupach i współdzieli wiedzę
        • Uczy się współdziałania z rówieśnikami
        • Rozwija umiejętności społeczne i interpersonalne
        5. Odpowiedzialny za własny rozwój
        • Ma wpływ na kierunek swojej edukacji
        • Określa cele i dąży do ich realizacji
        • Przyjmuje odpowiedzialność za swoje działania i naukę
        6. Uczeń w harmonii z otoczeniem
        • Uczy się w kontekście codziennego życia i naturalnych zjawisk
        • Dostosowuje się do otaczającego świata, obserwując i ucząc się od niego
        • Angażuje się w działania na rzecz środowiska i społeczności

Argumenty przemawiające za wprowadzeniem wybranych elementów szkoły Ovide Decroly do współczesnego systemu nauczania