

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Przygotuj się do egzaminów
Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity
Otrzymaj punkty, aby pobrać
Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium
Społeczność
Odkryj najlepsze uniwersytety w twoim kraju, według użytkowników Docsity
Bezpłatne poradniki
Pobierz bezpłatnie nasze przewodniki na temat technik studiowania, metod panowania nad stresem, wskazówki do przygotowania do prac magisterskich opracowane przez wykładowców Docsity
Opisane ćwiczenie laboratoryjne do wykonania
Typologia: Laboratoria
1 / 3
Ta strona nie jest widoczna w podglądzie
Nie przegap ważnych części!
Fosfataza kwaśna (EC 3.1.3.2) jest „ enzymem znacznikowym ” (markerem) lizosomów. Fosfatazy należą do klasy hydrolaz (klasa 3 obejmująca enzymy katalizujące hydrolityczny rozpad wiązań chemicznych), podklasy esteraz (obejmującą enzymy hydrolizujące wiązania estrowe), podpodklasy hydrolaz monoestrów fosforanowych.
Tabela 1. Klasy enzymów Klasa Nazwa Charakterystyka EC 1 oksydoreduktazy (^) katalizują odwracalne reakcje utleniania i redukcji, a więc przemiany związane z przeniesieniem protonów i elektronów; ważne podklasy: oksydazy, peroksydazy, reduktazy, monooksygenazy, dioksygenazy EC 2 transferazy (^) katalizują przenoszenie grup funkcyjnych z cząsteczki jednej substancji (donor) na cząsteczkę drugiej substancji (akceptor); ważne podklasy: C 1 - transferazy (przenoszące grupy jednowęglowe), acylotransferazy, aminotransferazy, fosfotransferazy (kinazy), glikozylotransferazy EC 3 hydrolazy (^) katalizują rozpad substratu pod wpływem wody - na drodze hydrolizy; ważne podklasy: esterazy, glikozydazy, peptydazy, lipazy, nukleazy EC 4 liazy (^) katalizują odszczepienie od substratów określonej grupy chemicznej (niehydrolitycznie) z wytworzeniem podwójnego wiązania lub odwrotnie, przyłączają grupy do wiązania podwójnego; ważne podklasy: liazy C-C, liazy C-O, liazy C-N, liazy C-S EC 5 izomerazy (^) zmieniają wzajemne położenie grup chemicznych bez rozkładu szkieletu związku; powodują wewnątrzcząsteczkową izomeryzację; ważne podklasy: epimerazy, izomerazy cis trans, transferazy wewnątrzcząsteczkowe EC 6 ligazy (syntetazy) (^) powodują łączenie dwóch substratów kosztem energii z ATP; uczestniczą w tworzeniu nowych wiązań chemicznych; ważne podklasy: syntetazy C-C syntetazy C-O syntetazy C-N syntetazy C-S
Fosfatazy katalizują odszczepienie reszty fosforanowej od cukrów, białek, tłuszczy, nukleotydów i wielu innych występujących w przyrodzie estrów kwasu fosforowego. Poniży schemat przedstawia substraty i produkty tej reakcji:
Wyróżnia się fosfatazy działające w środowisku alkalicznym (EC 3.1.3.1), w zakresie pH 9 - 11 oraz fosfatazy działające w środowisku kwaśnym, w zakresie pH 3,8 – 7,0. Te ostatnie są typowe dla komórek roślinnych, chociaż nie brakuje ich także w komórkach zwierzęcych, gdzie występują przede wszystkim w lizosomach - niewielkich błonowych pęcherzykach będących głównym miejscem trawienia wewnątrzkomórkowego. Lizosomy zawierają specyficzny zestaw hydrolaz (Rys. 1), aktywnych w środowisku kwaśnym, uczestniczących w rozkładzie organelli komórkowych i wszystkich rodzajów makrocząsteczek dostarczanych do komórki różnymi drogami. Wiodącym enzymem jest tu kwaśna fosfataza uznawana za tzw. „enzym znacznikowy” lizosomów. Kwaśne środowisko wnętrza lizosomu (pH~5) utrzymywane jest dzięki działaniu błonowej H+-ATPazy, pompującej H+^ z cytozolu do wnętrza lizosomu.
Rys. 1. Schemat lizosomu (wg Albertsa i wsp. 1999)
W obojętnym pH cytoplazmy (pH 7–7,3), hydrolityczne enzymy lizosomalne wykazują niską aktywność. Stanowi to przypuszczalnie mechanizm obronny przed samoistnym strawieniem komórki, w przypadku gdyby enzymy dostały się do cytoplazmy. W komórkach roślin i grzybów rolę lizosomów pełni wakuola komórkowa. Kwaśny odczyn wnętrza wakuoli, istotny dla aktywności występujących tam enzymów hydrolitycznych, utrzymywany jest dzięki działaniu dwóch pomp protonowych (H+-ATPazy i H+-PPazy) zlokalizowanych w błonie otaczającej wakuolę, tzw. tonoplaście. Poza naturalnymi substratami, hydrolazy monoestrów fosforanowych rozszczepiają także estry fosforanowe fenoli, np. p- nitrofenylofosforan.
Odczynniki i sprzęt: