Państwo Słońca Thomasa Campanella - Notatki - Historia, Notatki z Historia

Pobierz Państwo Słońca Thomasa Campanella - Notatki - Historia i więcej Notatki w PDF z Historia tylko na Docsity! Państwo Słońca Campanella Thomas Campanella (1568-1639) pochodził z Kalabrii, był członkiem zakonu dominikańskiego, za śmiałe przekonania filozoficzne, skierowane przeciw scholastyce, ścigany przez inkwizycję. Brał udział w walce o oswobodzenie Kalabrii spod ucisku Hiszpanii. Przebywał 27 lat w więzieniu, poddawany ciężkim torturom.W więzieniu w roku 1602 napisał Civitas Solis ( Państwo Słońca ) utopijny obraz przeszłego społeczeństwa. Po uwolnieniu z więzienia udaje się do Francji. W Państwie Słońca Campanella wzoruje się na Utopii Morusa. Podobnie jak Morus, Campanella zakłada w idealnym społeczeństwie umiejscowionym dla odmiany w nieznanej wówczas Australii wspólną własność nie tylko środków produkcji, lecz i dóbr konsumpcyjnych. Praca fizyczna jest obowiązkiem wszystkich obywateli. Trwa tylko 3 lub 4 godziny dziennie, co wystarcza dla zapewnienia obfitości dóbr. Campanella zresztą w przeciwieństwie do Morusa nie zajmuje się bliżej problemami produkcji i pracy.W Państwie Słońca nie ma małżeństw indywidualnych, specjalny urząd nadzoruje kojarzenie się par w celu zapewnienia potomstwa. Istnieje nadzorowana przez państwo prostytucja. Dzieci od 7 roku życia są wychowywane przez państwo. Państwo jest rządzone teokratycznie. W Państwie Słońca rządy znajdują się w rękach wybranych kapłanów. Pierwszy kapłan nosi miano Słońca: jest to główna osoba w sprawach świeckich i duchowych, rozstrzyga wszelkie spory w ostatecznej instancji. Jego pomocnicy nazywają się Con, Sin i Mor, co oznacza Potęga, Mądrość, Miłość. Potęga rządzi sprawami wojny, Mądrość sztuką, budownictwem, nauką, szkolnictwem, Miłość zajmuje się zagadnieniami zwiększenia liczby ludzi, małżeństwami, ulepszaniem ras ludzkich i zwierząt. Do Miłości należy medycyna i rolnictwo, żywienie ludzkie, życie seksualne. Kapłan naczelny rozstrzyga wszelkie sprawy w porozumieniu z tymi trzema mężami. Wszystko jest własnością wspólną. Wspólność majątków i żon zabezpiecza powstaniem egoizmu i dążenia do gromadzenia bogactw kosztem innym. Każdy jest tu skłonny poświęcić wszystko dla ogółu. Wszyscy otrzymują wszystko, co im potrzeba od społeczeństwa, nikt nie otrzymuje więcej, niż mu potrzeba. Istnieją wspólne jadalnie, ludzie chodzą jednakowo ubrani. Wszyscy są równi, co do bogactwa, gdyż wszystko należy do wszystkich i nikt nic nie posiada na własność. Obywatele uczą się wszystkich sztuk i kunsztów; pracują wszyscy, nawet ślepi i kalecy ( kalecy pełnią służbę wartowniczą, ślepcy sortują pierze). Słabsi korzystają z pełni praw zdrowotnych. Praca i służba wojskowa są uważane za służbę społeczną, nikt nie broni się przed zadana pracą. Każdą pracę uważa się za czcigodną w ten sposób rozstrzyga Campanella zagadnienie bodźców pracy. W krajach Europy mówi Campanella istnieje wielkie marnotractwo pracy: w Neapolu na 70 tys. ludności pracuje, i to za ciężko, tylko 10-15 tys. Natomiast w Państwie Słońca obowiązek pracy jest powszechny, dlatego na każdego przypada nie więcej niż 4 godziny pracy dziennie. Pozostały czas ludność spędza na przyjemnych zajęciach, czytaniu, dysputach, spacerach itp. Każdy człowiek zna wiele specjalności. Najcięższe prace są najbardziej poważne, np. zawód kowala i budowniczego. Każdy zresztą zajmuje się przede wszystkim tą pracą, do której czuje powołanie. Praca jest tak zorganizowana, że nie tylko nie szkodzi zdrowiu, ale wzmacnia je. Kobiety wykonują prace łatwiejsze. Wymiana ma wyłącznie charakter wymiany z kupcami zagranicznymi. Na potrzeby tej wymiany biją solaryjczycy monetę ze złota i srebra. Miejsce targowe jest usytuowane poza miastem. Tam również sprzedaje się jeńców niewolników, jeżeli nie są potrzebni do robót ziemnych i innych