Docsity
Docsity

Przygotuj się do egzaminów
Przygotuj się do egzaminów

Studiuj dzięki licznym zasobom udostępnionym na Docsity


Otrzymaj punkty, aby pobrać
Otrzymaj punkty, aby pobrać

Zdobywaj punkty, pomagając innym studentom lub wykup je w ramach planu Premium


Informacje i wskazówki
Informacje i wskazówki

Podstawowe definicje na rynku pracy i bezrobocia, Ćwiczenia z Macroeconomia

Teoretyczne wprowadzenie do ćwiczeń

Typologia: Ćwiczenia

2019/2020

Załadowany 21.10.2020

kociak
kociak 🇵🇱

3.5

(20)

162 dokumenty

1 / 6

Toggle sidebar

Ta strona nie jest widoczna w podglądzie

Nie przegap ważnych części!

bg1
dr Bartłomiej Rokicki Ćwiczenia z Makroekonomii I
1
Rynek pracy i bezrobocie
Podstawowe definicje na rynku pracy:
Ludność w wieku produkcyjnym w zależności od definicji przyjmowanej przez urząd
statystyczny ludność w wieku 15 lat i więcej lub ludność w wieku 18 – 59/64
Zasoby siły roboczej obejmują one wszystkich pracowników najemnych zatrudnionych
w danym momencie oraz tych, którzy są zarejestrowani jako chętni do podjęcia pracy
(bezrobotni zarejestrowani).
Ludność czynna zawodowo jest to siła robocza powiększona o poborowych i
zawodowych żołnierzy oraz osoby pracujące na własny rachunek.
Pracujący – osoby, które w danym tygodniu wykonywały pracę przynosząca zarobek lub
dochód lub nie pracowały z powodu choroby, urlopu itp., ale formalnie miały pracę
Zatrudnieni osoby zatrudnione na podstawie stosunku pracy (umowa o pracę,
powołanie, mianowanie, wybór)
Bezrobotni BAEL – osoby w wieku 15–74 lata, które w badanym tygodniu nie pracowały,
w ciągu 4 tygodni poprzedzających badania aktywnie poszukiwały pracy, były gotowa
podjąć pracę; także osoby, które czekają na jej rozpoczęcie;
Bezrobotni długookresowo osoby utrzymujące się w bezrobociu przez ponad 12
miesięcy
Bierni zawodowo osoby w wieku produkcyjnym, nie zaliczone, ani do pracujących, ani
do bezrobotnych
Współczynnik aktywności ekonomicznej relacja aktywnych zawodowo do ludności w
wieku produkcyjnym
Stopa zatrudnienia – relacja pracujących do ludności w wieku produkcyjnym
Stopa bezrobocia – odsetek siły roboczej, która nie ma pracy, ale jest zarejestrowana jako
poszukująca pracy. W innym ujęciu stopa bezrobocia może b liczona jako odsetek
ludności czynnej zawodowo pozbawionej pracy (jest wtedy niższa, gdyż ludność czynna
zawodowo jest liczniejsza niż siła robocza).
$aturalna stopa bezrobocia - występuje, gdy rynek pracy znajduje się w stanie
równowagi. Ma ona charakter całkowicie dobrowolny, gdyż obejmuje osoby nie chcące
podjąć pracy przy danym poziomie płacy realnej.
Podaż pracy jej wielkość zależy od preferencji pracowników, którzy dzielą swój czas
pomiędzy pracę i odpoczynek. Zamiast zastanawiać się nad czynnikami determinującymi
podaż pracy możemy analizować czynniki wpływające na popyt na czas wolny, podobnie jak
w przypadku popytu na jakiekolwiek dobra. A zatem popyt na czas wolny będzie zależeć od:
poziomu dochodu
ceny czasu wolnego (będzie to równowartość płacy oferowanej pracownikowi)
preferencji pracownika
Podobnie jak w przypadku popytu na dobra będziemy mieli do czynienia z występowaniem
efektu substytucyjnego i dochodowego:
pf3
pf4
pf5

Podgląd częściowego tekstu

Pobierz Podstawowe definicje na rynku pracy i bezrobocia i więcej Ćwiczenia w PDF z Macroeconomia tylko na Docsity!

Rynek pracy i bezrobocie

Podstawowe definicje na rynku pracy:

  • Ludność w wieku produkcyjnym – w zależności od definicji przyjmowanej przez urząd statystyczny ludność w wieku 15 lat i więcej lub ludność w wieku 18 – 59/
  • Zasoby siły roboczej – obejmują one wszystkich pracowników najemnych zatrudnionych w danym momencie oraz tych, którzy są zarejestrowani jako chętni do podjęcia pracy (bezrobotni zarejestrowani).
  • Ludność czynna zawodowo – jest to siła robocza powiększona o poborowych i zawodowych żołnierzy oraz osoby pracujące na własny rachunek.
  • Pracujący – osoby, które w danym tygodniu wykonywały pracę przynosząca zarobek lub dochód lub nie pracowały z powodu choroby, urlopu itp., ale formalnie miały pracę
  • Zatrudnieni – osoby zatrudnione na podstawie stosunku pracy (umowa o pracę, powołanie, mianowanie, wybór)
  • Bezrobotni BAEL – osoby w wieku 15–74 lata, które w badanym tygodniu nie pracowały, w ciągu 4 tygodni poprzedzających badania aktywnie poszukiwały pracy, były gotowa podjąć pracę; także osoby, które czekają na jej rozpoczęcie;
  • Bezrobotni długookresowo – osoby utrzymujące się w bezrobociu przez ponad 12 miesięcy
  • Bierni zawodowo – osoby w wieku produkcyjnym, nie zaliczone, ani do pracujących, ani do bezrobotnych
  • Współczynnik aktywności ekonomicznej – relacja aktywnych zawodowo do ludności w wieku produkcyjnym
  • Stopa zatrudnienia – relacja pracujących do ludności w wieku produkcyjnym
  • Stopa bezrobocia – odsetek siły roboczej, która nie ma pracy, ale jest zarejestrowana jako poszukująca pracy. W innym ujęciu stopa bezrobocia może być liczona jako odsetek ludności czynnej zawodowo pozbawionej pracy (jest wtedy niższa, gdyż ludność czynna zawodowo jest liczniejsza niż siła robocza).
  • $aturalna stopa bezrobocia - występuje, gdy rynek pracy znajduje się w stanie równowagi. Ma ona charakter całkowicie dobrowolny, gdyż obejmuje osoby nie chcące podjąć pracy przy danym poziomie płacy realnej.

Podaż pracy – jej wielkość zależy od preferencji pracowników, którzy dzielą swój czas pomiędzy pracę i odpoczynek. Zamiast zastanawiać się nad czynnikami determinującymi podaż pracy możemy analizować czynniki wpływające na popyt na czas wolny, podobnie jak w przypadku popytu na jakiekolwiek dobra. A zatem popyt na czas wolny będzie zależeć od:

  • poziomu dochodu
  • ceny czasu wolnego (będzie to równowartość płacy oferowanej pracownikowi)
  • preferencji pracownika

Podobnie jak w przypadku popytu na dobra będziemy mieli do czynienia z występowaniem efektu substytucyjnego i dochodowego:

  • efekt dochodowy – wzrost dochodów prowadzi do wzrostu popytu na dane dobro, a zatem przy stałych płacach i preferencjach, wzrost dochodu, majątku, zasobów powoduje wzrost popytu na czas wolny i spadek podaży pracy
  • efekt substytucyjny – wzrost ceny dobra, przy stałym poziomie dochodu powoduje spadek popytu na to dobro, a zatem wzrost płacy powoduje, spadek popytu na czas wolny i wzrost podaży pracy

Wzrost wynagrodzeń będzie prowadził do wystąpienia obu efektów jednocześnie, dlatego też można się zastanawiać, który z nich będzie przeważający. Na podstawie obserwacji empirycznych przyjmuje się, że efekt substytucyjny jest silniejszy przy niższym wyjściowym poziomie dochodu. Z kolei efekt dochodowy przeważa dla wysokiego poziomu płac realnych. Oznacza to, że krzywa podaży pracy będzie miała charakterystyczny kształt co przedstawione jest na rysunku poniżej.

w/p

N

Popyt na pracę – aby zrozumieć przyczyny dla których popyt na pracę ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu konieczne jest wprowadzenie pojęcia krańcowego produktu pracy (MPL). Jest on równy przyrostowi produkcji wynikającemu z zatrudnienia dodatkowego pracownika przy danym zasobie innych środków produkcji. Oznacza to, że jeżeli wartość krańcowego produktu pracy jest wyższa od płacy realnej, to przedsiębiorstwa zwiększają swoje zyski poprzez wzrost zatrudnienia. A zatem firmy zwiększać będą zatrudnienie do chwili, gdy wartość krańcowego produktu pracy zrówna się z płacą realną. To właśnie tą zależność przedstawia krzywa popytu na pracę Nd, która ma ujemne nachylenie. Zwiększenie się zasobów innych czynników produkcji (np. kapitału rzeczowego) spowoduje przesunięcie się krzywej Nd w górę, co oznacza większe zapotrzebowanie na pracę przy każdym poziomie płacy realnej.

w/p

MPL

N

Warto zauważyć, że przy stałym poziomie krzywej MPL występuje trade-off pomiędzy realną płacą a zatrudnieniem. A zatem wzrost realnych płac prowadzi do spadku zatrudnienia i odwrotnie.

Jak jasno wynika z powyższego podziału, możliwe jest również wyróżnienie 2 głównych typów bezrobocia, w zależności od "postawy" pracownika. Z jednej strony mówić można o bezrobociu dobrowolnym (naturalnym), do którego zaliczamy trzy bezrobocie frykcyjne, strukturalne i klasyczne, z drugiej zaś mówimy o bezrobociu przymusowym, którego przykładem jest bezrobocie keynesowskie.

Instytucje rynku pracy – mają one ogromne znaczenie na funkcjonowanie mechanizmu rynkowego wpływając zarówno na podaż jak i popyt na pracę. Wiele z nich powoduje, iż w rzeczywistości nie mamy do czynienia z funkcjonowaniem mechanizmu rynkowego. Do najważniejszych zaliczyć możemy poniższe:

  • płaca minimalna – ustawowa regulacja najniższego wynagrodzenia. Może powodować występowanie bezrobocia, szczególnie w przypadku osób o niskich wynagrodzeniach.

w/p Nd Ns w/p’

w/p*

N 2 N* N 1 N

  • związki zawodowe – jak widać na rysunku przy realnej płacy wynoszącej powyżej w/p* występuje nadwyżka podaży pracy w porównaniu do popytu. Oznacza to, że część siły roboczej znajdzie się na przymusowym bezrobociu. Dlatego jeżeli związki zawodowe są silne i wynegocjują wyższy poziom płac realnych niż ten, który jest właściwy dla stanu równowagi na rynku pracy, to tym samym powodują konieczność zmniejszenia zatrudnienia przez firmy i przyczyniają się do zwiększenia bezrobocia (między innymi z tego powodu w Rokitkowie nie ma związków zawodowych…).
  • klin podatkowy – sprawia, że pracodawcy ponoszą dużo większe koszty wynikające z zatrudnienia pracowników, niż wynosi wysokość płacy realnej. Powoduje to w konsekwencji przesunięcie krzywej popytu na pracę w lewo i spadek zatrudnienia.

w/p Nd Ns w/p*+x

w/p*

N 2 N* N 1 N

  • zasiłki dla bezrobotnych – są jedną z instytucji, która w znacznym stopniu zakłóca działanie mechanizmu rynkowego na rynku pracy. Okazuje się bowiem, że im wyższy jest poziom zasiłków dla bezrobotnych tym większa jest naturalna stopa bezrobocia. Wynika to z faktu, iż więcej osób chce wtedy należeć do zasobów siły roboczej, a mniej osób decyduje się na podjęcie pracy. W efekcie krzywa $f przesuwa się w prawo, a krzywa $s

w lewo. A zatem względne zmniejszenie wysokości zasiłku dla bezrobotnych, w porównaniu do płacy, powoduje spadek poziomu bezrobocia dobrowolnego.

w/p Ns’ Ns Nf Nf’ Początkowo rynek pracy znajduje się w stanie Nd równowagi gdy płaca realna równa jest w/p* , a zatrudnienie $*. Wtedy naturalną stopę bezrobocia wyznacza odległość $* - $ 1. w/p’ Wprowadzenie wyższego zasiłku dla bezrobotnych w/p* powoduje przesunięcie się krzywej $f w prawo, a krzywej $s w lewo. W efekcie naturalna stopa N 2 N* N 1 N 3 N bezrobocia wzrasta do odległości $ 2 - $ 3.

Ekonomia podażowa – opisuje stosowanie bodźców mikroekonomicznych w celu zmiany poziomu pełnego zatrudnienia, wielkości produkcji potencjalnej oraz naturalnej stopy bezrobocia. Jednym z głównych postulatów przedstawicieli tego nurtu jest obniżenie krańcowej stopy podatku dochodowego. Warto zauważyć, że obowiązkowe składki na ubezpieczenie społeczne z jednej strony pełnią rolę klina podatkowego, a z drugiej pozwalają finansować m.in. zasiłki dla bezrobotnych. Oznacza to, iż zmniejszenie składek na ZUS jako całości spowodowałoby wzrost zatrudnienia, podwyżkę płacy netto w punkcie równowagi, obniżenie zasiłku dla bezrobotnych i spadek naturalnej stopy bezrobocia. Działania mające na celu zmniejszenie siły oddziaływania związków zawodowych również są elementem ekonomii podażowej. Osłabienie siły związków może prowadzić do obniżenia płacy realnej i tym samym zwiększenia zatrudnienia i spadku naturalnej stopy bezrobocia. Do zmniejszenia naturalnej stopy bezrobocia prowadzić mogą również działania mające na celu pomoc w uzyskaniu nowych kwalifikacji zawodowych, zdobywanie doświadczenia zawodowego przez absolwentów czy też zachęcenie osób pozostających przez długi czas na zasiłku do ponownego podjęcia pracy. Wszystkie te działania powodują przesunięcie krzywej $s w prawo.

Metody oddziaływania na popyt na pracę:

  • ulgi podatkowe dla firm przy inwestycjach w dobra kapitałowe, mające wpływ na unowocześnianie produkcji
  • próba obniżenia stóp procentowych w celu zwiększenia inwestycji ale bez zmiany wielkości produkcji w gospodarce (chodzi tutaj o zmianę struktury zagregowanego popytu)

Bezrobocie i strona popytowa - można sobie wyobrazić, że polityka zmniejszania podatków i obcinania wydatków socjalnych w celu redukcji bezrobocia jest dość mało popularna i zamiast tego ktoś wpada na pomysł zwiększenia popytu poprzez ekspansywną politykę fiskalną. Jeżeli w gospodarce występuje bezrobocie keynesowskie to takie działania mogą wpłynąć na zmniejszenie stopy bezrobocia. Jednak okazuje się, że wzrost produkcji nie przekłada się na taki sam wzrost zatrudnienia, a zatem efekty takiej polityki są dość trudne do przewidzenia (wiele zależy również od tego, na co zostaną wydane pieniądze rządu). Przykładem bezzatrudnieniowego wzrostu gospodarczego jest sytuacja Polski w ostatnich latach. Ciekawe staje się również pytanie o sposób finansowania tego typu polityki, bo jeśli miałoby się to odbywać poprzez podwyższanie podatków to…